คงไม่ต้องห่วงอะไรมากมายแล้ว เพราะว่าวันเดินทางกลับของหมูใกล้เข้ามาทุกที เค้าแค่รอคะ นับเวลาถอยหลังรอให้หมูมันบินมาถึงสักที ... ไม่รู้ว่าหมูยังอยากกอด เจ้าอ้วนจอมดื้อ อยู่อีกมั้ย นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้กอดกัน นับจากวันที่หมูบินกลับครั้งที่แล้ว จนวันนี้ ก็ประมาณ ห้าเดือน ถือว่าไม่นานเนอะ เพราะว่าที่เราคิดกันไว้มันนานกว่านี้ แต่ก็ดีแล้วคะ เค้าไม่อยากให้หมูอยู่ห่างเค้ามากนัก... ยิ่งห่าง ยิ่งห่วง ยิ่งหวง ยิ่งคิดถึงคะ หวังว่าหมูมันคงตั้งตารอวันบินกลับเช่นกัน หมูมีอะไรต้องทำมากมาย ที่นี่ list ไว้ซะมากมาย จะทำได้ทันเหรอคะ เค้าไม่ปล่อยให้หมู ออกจากห้องง่ายๆ หรอก อิอิเรื่องงานหมูเค้าว่า ทำดีที่สุด เป็นพอ เราไม่ใช่คนเดียวที่ต้องรับผิดชอบ แล้วอย่าพยายามคิดว่า เมื่อเราไม่อยู่เค้าจะทำ จะอยู่กันไม่ได้ เค้าก็ต้องอยู่ได้ โอกาสดีๆ คงต้องรอหน่อย ตอนนี้อะไรๆที่นี่ ก็อย่างที่เห็น ยากเย็นเหลือเกิน จะกินจะอยู่ก็ค่าครองชีพสูงปรี๋ดคะ
ส่วนเรื่องงานเค้า เค้าไม่มีความใส่ใจ และความพยายามเลยหมูอ้วน เค้าควรทำยังไง เค้าไม่ควรรับงาน แล้วเอาเวลาทั้งบ่ายทุ่มกับมันมั้ย เค้ายังข้องใจอยู่
รักหมูมันมาก...มากเกินกว่าจะปล่อยให้หมูกลับไปอีก
No comments:
Post a Comment