หมูจ๋าพักนี้เวลาเราตรงกันน้อยจริงๆ เลยนะคะ เค้าไม่ได้เข้าอัพ เป็นชาติ หมูมันก็ไม่ว่างมาดู...แต่ยังไงวันนี้เค้าก็มาทำแล้วนะคะ
ตอนนี้เค้าทำงานที่หัวเฉียวจะครบเดือนแล้วนะคะที่รัก โออยู่ล่ะ ยังไม่เจออะไรหินๆ คงต้องเป็นเปิดเทอมที่ต้องลงสอนอย่างสาหัส...หมูว่าเค้าจะไปได้กี่น้ำค่ะที่รัก เอาใจช่วยเค้าด้วยนะ เค้าเต็มที่อยู่แล้ว
เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน เค้าไม่ได้อยู่บ้านเลยก็ออกต่างจังหวัดตลอด มีโน่นนี่ อบรมอีก หมูมันก็บ่นๆ เค้าเป็นเด็กดีของหมูเสมอนะคะ เหมือนที่ผ่านๆมา
ตอนนี้ที่สำคัญและน่าห่วงก็สถานการณ์ที่ทำงานหมูนั่นล่ะ จะยังไงต่อไปดีคะ เค้าก็เครียดๆไปกับหมูนะ แต่ไม่เป็นไร ไม่ว่ายังไง เราหาทางออกด้วยกันได้แน่ๆ เราผ่านเรื่องอะไรมามากมายด้วยกันได้หลายครั้งแล้วจะอีกสักครั้งก็คงไม่ยากเท่าไหร่เนอะ ก็ 2 หัวดีกว่าหัวเดียวแน่ๆ นี่คะ เดี๋ยวเราคงต้องประเมินเหตุการณ์ด้วยกันแล้วตัดสินใจเนอะ บางทีเราอาจจะต้องลดความคาดหวังไปบ้างเนอะ (ไม่เห็นเคยทำได้สักที) เผื่อจะทำให้ตัดสินใจง่ายขึ้น
รักและเป็นกำลังใจให้กันเสมอนะคะ...คิดถึงมากๆแล้วด้วยล่ะ
No comments:
Post a Comment