Saturday, March 28, 2009

ก็ต้องอดทน แต่เราจะไม่ทนอดนะ

หมูจ๋า หมูต้องอดทนอย่างที่หมูบอกเค้าแล้วก็ที่หมูทำมาตลอดนะคะ คืออดทน แม้ว่าจะอึดอัดแค่ไหนก็ตาม ก็เพราะบางทีเราไม่มีทางเลือกมากมาย สำหรับการใช้ชีวิตไงคะ เค้าก็พยายามจะเข้าใจอยู่นะ
เรื่องงานเค้าทำตอนบ่ายเค้าทำใจคะว่า มันไม่ใช่ของเรา ก็ไม่ใช่ของเรา ทำไงได้คะ เราทำได้แค่นี้เอง ไม่เป็นรัย แต่ก็อย่างที่หมูมันรู้ เค้ามีปัญหาเรื่องเรียนให้แก้อีก ก็มันช้าอืดๆ ทำไงได้ ทุกอย่างก็คงต้องมีปัญหาเนอะ เอ๊า สู้ๆ กันต่อไปเนอะ
วันนี้เค้าไปงานบวชหลานชาย แต่เช้าเลย หมูมันก็บ่นๆ เรื่องเค้าไปถือหมอนนะ คิดมากไปมั้ยที่รัก ก็เพราะทุกคนต้องมองไงคะว่าใครหว่าจะถือ เลยเสร็จคุณน้า ซะเลย แม่บอกว่า ถือไปเลย จะได้ไม่ต้องมีใครมามองไงคะ
รักหมูมันคะ

อดทนๆๆๆ....

หมูอ้วนเค้าย้ายมานอนห้องใหม่ ได้คืนหนึ่งแล้ว ก็อึดอัด + คับแคบนิดหน่อยค่ะ แต่ก็ไม่รู้จะทำไงได้ ก็ท่านผู้ใหญ่ทั้งหลายจัดมาแบบนี้ จะให้ทำไงได้ จริงมั้ยคะ ก็ว่ากันไป เค้านะอุตส่าห์ต้องยอมย้าย ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปซักเท่าไรกันเชียว

ตอนนี้ บ. ก็ได้งานประมูลใหม่อีก ไม่รู้ว่าเหตุผลเพื่อปั่นหุ้นอย่างเดียวหรือป่าว แต่ก็เอาน่ะ หวังว่าสถานการณ์ที่นี่จะไม่มีเลวร้ายไปกว่านี้ แค่นี้ก็จะแย่แล้วเนอะ

รูมเมทใหม่เค้าที่มาอยู่ ก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก แค่อยู่ด้วยกันตอนที่ดูไบนิดหน่อย แต่ก็คงไม่มีไรมั้งคะ

ก็อยู่กันหลายคน ลำบากนิดหน่อย หมูมันเห็นใจเค้าบ้างนะคะ ที่รัก

งานหมูไม่ต้องทำตอนบ่ายแล้ว ก็ตั้งใจทำเรื่องเรียนให้จบ เค้าอยากให้หมูจบ จะได้หางานได้เต็มที่ไงคะ


รักหมูมัน

Wednesday, March 25, 2009

หมูจ๋า เหนื่อยจังคะ เหนื่อยๆกันทั้งคู่อีกแล้ว ตอนนี้สภาพคล่องของเราทั้งคู่เรื่องงานไม่ค่อยดีเลยเนอะ หมูว่ามั้ย เป็นเพราะเศรษฐกิจ เป็นเพราะการเมือง ที่เป็นกันทั่วโลก หรือเป็นเพราะเราสองคนคะที่รัก
วันนี้เค้าไปสอบมา อย่างที่หมูรู้ เป็นตำแหน่งนักวิจัย ของโครงการเนื้อเยื่อ เค้าว่ามันน่าทำคะ แต่ว่า เค้าทำข้อสอบได้ไม่ดีเท่าที่ควรเลยที่รัก เป็นเพราะไร ก็คงเพราะว่าเค้าอ่านหนังสือ ไม่พอไงคะ แค่ผ่านๆตา ทำได้บ้างนิดหน่อย แต่ก็นั่นล่ะ เค้ายังไม่พอใจกันมันเท่าที่ควร เลยเครียดเลย
ตอนนี้โดนเอาเวรบ่ายคืนอีก เฮ้อ แต่ก็ทำให้รู้ว่า คนเราน่ะ มองประโยชน์ตนมาก่อนเลย ไม่มีเกรงใจเราเลย แต่ทำไงได้ ก็มันไม่ใช่ของเราเนอะที่รัก เค้าคงต้องตั้งหน้าตั้งตาหา สิ่งที่เป็นของเค้าแล้วล่ะคะ
รักหมูมันมากๆ

Monday, March 23, 2009

Move again..

เจ้าหมูอ้วน ใจร้ายจังนะคะ ให้เค้าอยู่ทำงานจนดึกเลย ทำไงได้ ก็หมูมันกลัวลืมนี่คะ ว่าเค้าเก่งๆ อิอิ สุดท้าย เค้าอาจจะต้องย้ายห้อง ตามท่านทั้งหลาย บัญชามา ก็ไม่ได้อยากมีปัญหานักหรอก แต่สุดท้ายแล้วมันเลือกไม่ได้ ก็ปล่อยมันเป้นยังงั้นต่อไปละค่ะ

ตอนนี้งานเค้ายังไม่ยุ่งมากเท่าไร แต่หมูมันสิ นอนดึกทุกวัน ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ รู้มั้ย

เป็นเด็กดีมากๆ ด้วยนะคะ ไม่งั้นเค้าจะโกรธหมูมากๆ

รักหมูมัน

Sunday, March 22, 2009

พักนี้หมูอืด น่ารักมากๆเลยคะ ขอบคุณนะคะ ที่คอยช่วยเหลือ และอยู่เป็นเพื่อนเค้าตลอด 2 วันมาแล้วที่หมูช่วยเค้าแล้วก็อยู่เป็นเพื่อนเค้า ทั้งๆที่หมูมันก็เหนื่อยและก็เพลียมากด้วย เค้ารู้ ขอบคุณนะคะ ที่เป็นกำลังใจสำคัญให้เค้าเสมอ หวังว่าเค้าจะได้รับอย่างนี้ตลอดไปนะคะ

หมูมันบ่นๆ เรื่องย้ายห้องทุกวันเลย เค้าไม่ได้ว่ารัยนะคะ แค่ไม่อยากให้หมูมันต้องไปมีปัญหากะคนอื่นๆ เค้าก็กลัวว่า หมูมันจะถูกมองไม่ดี หมูมันน่ะเวลาโวย เวลาลุย ไม่เคยสนใจใครอยู่แล้ว เค้าว่าถ้าไม่ไรมากมาย ยอมได้ ก็คงต้องยอมไปแหละคะ ตัดปัญหาไงค่ะ

หมูจ๋า เราสองคน มีปัญหากันทั้งคู่เลย แต่มันก็คงไม่เท่าไหร่เนอะ อะไรๆ มันคงไปได้ด้วยดีนะคะ เค้าหวังว่าอย่างนั้น เพราะอย่างน้อย เราก็ยังมีเรา เป็นกำล้งใจให้กันเสมอ

รักหมูมันมากๆ เป็นเด็กดีด้วยนะคะ

Friday, March 20, 2009

เหนื่อย..ใจ

อ้วน เป็นไงคะงานเยอะมากๆ เหรอไม่ค่อยจะได้คุยกะเค้าเลยนะ หมูมันเอาแต่บ้างาน เค้างอนหมูแลว้ล่ะค่ะ ไม่ได้เรื่องนะคะ ที่รัก ช่วงนี้ที่นี่ มันวุ่นๆ เรื่องย้ายห้อง วุ่นวายไปหมดเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อไป ห้องเค้าก็จะมีคนย้ายมาอยู่ ไม่รู้ว่าจะทำไง

เค้าชักเซ็งๆ กะที่นี่แล้วเหมือนกัน อะไรๆ ก็จ้องจะเอาเปรียบกันไปหมด ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้อีกนานสักแค่ไหน คงไม่ไหว เหมือนกันถ้ายังเป็นอีรูปแบบนี้ อยู่ หมูมันเอาใจช่วยเค้าด้วยนะคะ

แม่ก็เป้นห่วงเค้า ตอนนี้เรื่องส่งกลับคงซาลงบ้าง เพราะโดนกันไปเยอะแล้วเหมือนกัน แล้วอีกอย่าง บ. คงไม่มีเงินมาจ่ายให้ด้วย

หมูเป้นเด็กดีมากๆ ด้วยนะคะ รักหมูมัน

Monday, March 16, 2009

หมูมันมีเรื่องปวดหมองได้ทุกวันเลยเนอะ เรื่องงานยังไม่พอ ยังไม่วายมีเรื่องบ้าน เรื่องห้องให้ปวดหัวอีก หมูจ๋า อดทนหน่อยนะคะ ไม่ว่าผลมันจะเป็นยังไง ตอนนี้เราสุดๆแล้วมันได้ดีสิน่า เค้าว่าเรื่องงานถ้าเป็นเรื่องของการอยากเอาคนแขกมาทำแทน ก็แค่นั้นจริงมั้ยคะ
เรื่องเค้าตอนนี้ไม่มีอะไรคะ แค่รอ อย่างลุ้นระทึกก็เท่านั้น แต่เค้าว่าไม่เกิน 2-3 วันนี้หรอก ถ้า Alister ได้อ่านก็ไวคะ อย่างอาจารย์เค้ายังอ่านแค่วันเดียว มันอยู่ที่ว่าคิวที่จะอ่านมันคิวไหนเท่านั้นเอง เฮ้อ ลุ้นคะ
วันนี้เค้าทำรัยที่ไม่ควรทำลงไปแล้ว แต่ก็ช่างมัน ทำไปแล้วอย่างที่บอกให้หมูฟัง มันอาจจะดูไม่ดี แต่ว่าช่างมัน เครียดค่ะ
สู้ สู้ นะคะ รักหมูมันสุดๆ

Sunday, March 15, 2009

It 'll be alright..

หมูอ้วน วันนี้ก็มีพี่กลับไปอีก สองคนแล้วค่ะที่รัก แล้วเพื่อนเค้าที่อยู่ออฟฟิศที่ดูไบ ก็จะกลับเร็วๆ นี้แล้ว ไม่รู้คิวเค้าจะใกล้มาถึงหรือยังเนอะ หมูมันเอาใจช่วยด้วยเนอะ แต่เค้าเชื่อว่า เค้ายังทำงานและจัดการทุกอย่างได้อย่างดี ทุกอย่างคงเป็นไปได้ด้วยดีเนอะ

งานหมูมันเป็นไงบ้างคะ ใจเย็นๆ เรื่องงานใหม่หมู แค่นี้เอง หมูมีโอกาส ทางเลือกอีกตั้งเยอะนี่คะ มันไม่ได้ยากนักใช่มั้ยคะ หมูมันทำได้อยู่แล้ว เค้ารู้

เป็นเด็กดีมากๆ นะคะ รักหมูมันค่ะ

Saturday, March 14, 2009

I try

เค้าน่ะ อดทนทุกอย่างคะที่รัก...หวังว่า สิ่งที่เกิดขึ้น ณ วันนี้ จะเป็นประสบการณ์ สำหรับทางข้างหน้าของเค้าเนอะ เค้าก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าเค้าจะผ่านมันไปยังไง เรื่องงานที่ถูกปฎิเสธ ก็คงช่างมัน คิดๆแล้วก็ไม่ใช่ว่าเค้าไม่เข้าตาสักหน่อย แค่ไม่ตรงกับสิ่งที่ทางนั้นต้องการเท่านั้นเองเนอะคะ

หมูมันล่ะ อดทนมั้ย อดทนได้มั้ยคะ งานก็ยุ่ง เรื่องคนก็วุ่นอีก แต่ว่า คงอีกไม่นานเท่าไหร่แล้วที่หมูจะได้มีห้องเป็นส่วนตัว แต่เค้าน่ะ กลัวว่า จะโดนจับโยนไปห้องคนอื่นอีกน่ะสิ ช่างมันเป็นไงค่อยว่ากันอีกทีเนอะ
หมูว่า manuscript เค้าจะผ่าน Alister มั้ยค่ะที่รัก ต้องอวยพรให้เค้านะคะหมูอืด เค้าว่ามันก็น่าจะโอแล้วแต่ว่า อาจจะไม่ก็ได้ เฮ้อ เครียดค่ะ
รักหมูนะ

Friday, March 13, 2009

อดทนนะคะ...

หมูอ้วนที่รักของเค้า เค้าขอโทษจริงๆ ที่ทำให้หมูมันรู้สึกแย่ เค้าก็เครียดไม่ต่างจากหมูหรอกค่ะ มาอยู่ที่นี่เค้าต้องแลกกะอะไรสารพัดเรื่องเหลือเกิน หมูเอ้ย ไม่รู้จะทำไงดีเหมือนกัน หมูมันต้องเอาใจช่วยเค้าเยอะๆ นะคะ อย่าบ่นเค้ามากนัก เค้าไม่ได้ไม่สนใจ หรือไม่ใส่ใจหมู แต่มันมีความจำกัดจริงๆ นี่คะ อดทนหน่อยนะคะ อีกไม่นานนัก เค้าก้จะได้ความเป้นส่วนตัวกลับมาแล้ว

วันนี้หมูมันเป็นไงบ้างคะ กลับมาแล้วนอนหลับอืดๆ หมายความว่าไงคะ เหนื่อยมากเหรอคะ หรือทำตัวไม่ดียังไงเอ่ย ไม่รู้ละ เค้าหวงหมูมากๆ เหมือนที่หมูมันหวงเค้านะแหละ

เป็นเด็กดีนะคะ รักหมูมากๆ ไอ้จอมวีนน

Thursday, March 12, 2009

Almost launch the 1st manuscript


เมื่อวานเค้าจัดการรวบรวมพลังทั้งหมด กะอาจารย์ จัดการ manuscript ออกมาอีกรอบแล้ว ทั้งๆ ที่มี comment ว่าให้ analyse ผลใหม่ แต่ทำไงได้คะ ก็มันทำไปแล้วกว่า 80% เลยกะว่าจะเอาให้มันออกมาก่อน หลังจากนี้ ให้ Alister ดูแล้วค่อยว่ากันจะออกมาในรูปไหน เค้าล่ะเหนื่อยกับการทำ manuscript จริงๆ หมูอืด แต่แล้ววันนี้เค้าก็ยังไม่ได้ส่งไปให้ Alister ดูเลย กะว่าจะอ่านอีกสักรอบก่อนไป ไม่รู้ว่าคืนนี้จะเสร็จไหม หมูมันต้องเอาใจช่วยเค้าด้วยนะคะ เค้าจะหมดกำลังใจกะเรื่องนี้แล้วล่ะ เพียงแต่คิดว่า ทำไปเดี๋ยวก็เสร็จ เฮ้อ !!!


ทำงานก็เหนื่อยๆ คะ งานก็มีมาตลอดไม่ให้หยุดมือเลย แต่ก็ดีแล้วจะได้ไม่รู้สึกว่าว่างและกินแรงชาวบ้านไงคะ เท่าที่ดูๆ เค้าคงได้เปิดศึกกับ ผตก ในอีกไม่นานมั้งคะ ก็พี่แก เหมือนจะมากำจัดคนของเค้าไปนี่คะ


งานหมูเป็นไงคะ ... วุ่นเหมือนกันล่ะสิ แต่ตอนเย็นยังมีเวลาไปร่าเริง ไปเดินเล่น กินข้าว ซื้อของนะคะ อย่าให้งอนนะคะ เมื่อวานก็ ปาร์ตี้ จนไม่ได้คุย วันนี้ก็อีก เค้างอนด้วย



รักหมูมัน

Wednesday, March 11, 2009

Whenever..I am ready

ตอนนี้พวกที่จะกลับไทยเตรียมตัวกันแล้ว คงมีหลายคนที่ไปต่อทีการ์ต้า หมูมันว่าไงคะ เค้าควรจะทนที่นี่สักระยะเหรอคะ ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะมาถึงคิวเค้าเมื่อไร แต่จะให้ยอมลาออกไปเฉยๆ ก็คงไม่ใช่ละค่ะ เพราะยังไง เค้าต้องได้เงินชดเชย ส่วนที่เลิกจ้างด้วย

หมูมันเป็นไงคะ งานเยอะท่วมหัว ต้องส่ง อ. เหรอแล้วเป็นเด็กดีหรือป่าวคะ งอแงนักนะเรา อย่าหาเรื่องตีกันนักนะคะ เรื่องสมัครงานหมู อยากให้ใจเย็นๆ อย่าสมัครแบบสะเปะสะปะ เลยค่ะ อยากให้หมูได้งานที่อยากทำจริงๆ ไม่ใช่สมัครเผื่อเอาไว้ก่อน รูป่าวคะ ไม่ต้องห่วงหมูมันมีเค้าอยู่ข้างเสมอนะแหละ

ขยันๆ นะคะ ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดี หมูอย่าฟุ่มเฟือยนักนะ

Sunday, March 08, 2009

Done

หมูจ๋า...วันนี้งานยุ่งๆมากๆเลยนะคะ ไม่โทรหาเลยนะ เมื่อวานได้หยุดอยู่บ้านได้พักวันนี้เลยมีงานมารอใช่ป่าวคะ เค้าก็เดินทางเหนื่อยๆเหมือนกัน ก็ต้องไปงาน คุณเตี่ยของอาร์ทที่บางแสนนี่คะ ค้างคืนนึงหมูมันบ่นเป็นหมีกินผึ้เลยนะคะ ไม่ได้เรื่อง หาว่าเค้าไปเที่ยวซะงั้น ไม่ได้เที่ยวเลยคะที่รัก
เฮ้อ พรุ่งนี้เค้านัดอาจารย์คุยเรื่อง paper ล่ะคะ โดนบ่นแน่ๆ เลย ก็เค้าเองอ่านแล้วยังรู้สึกเลยว่าเขียนไม่ได้เรื่องทำไงดี ตั้งใจยอมรับไปเนอะ อย่างน้อยจะได้เสร็จเนอะ
เค้าตั้งใจว่าจะเริ่มส่ง resume หางานล่ะ อาจจะช้าไปหน่อยแต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลยใช่มั้ยคะ หมูต้องเป็นกำล้งใจให้เค้ามากๆด้วยนะ เค้าแค่ไม่เคยทำ รู้สึกแปลกๆ แค่นั้นเอง
อยากได้กำลังใจก้อนโตๆ จากหมูนะคะ
รักหมูมันมากๆ

Saturday, March 07, 2009

I will survive...


หมูอ้วน สัปดาห์นี้เค้ามีวันหยุดเพิ่มมาวันนึงละค่ะ ไม่รู้เป็นไรหมูมันก็อาละวาดน่าดู ไม่รู้ไปเหนื่อยอะไรมานักหนาคะที่รัก เฮ้อออ แล้วหมูมันก็ไม่อยู่กะเค้าอีก ติดงานโน่นนี่เต็มไปหมดนะคะเราน่ะ

วันนี้เค้าก็เบื่อๆ เหงาๆ ไงไม่รู้ เพราะว่าเพื่อนๆ ก็จะหนีกันไปหมดแล้ว ไม่รู้ทำไงดีค่ะ คงต้องทนต่อไป มาก่อนกลับทีหลังเนอะ

ช่วงนี้ที่ไหนๆ ก็เกิดวิกฤติการเหมือนกันหมด แต่หมูไม่ต้องห่วง ยังไงซะเค้าก็เตรียมทางหนีทีไล่ไว้บ้างแล้ว ไม่รอให้จวนตัวหรอกค่ะ ยังไงซะก็คงมีทางออกอยู่บ้าง อย่างที่คำที่บอกว่า


"If you fail to plan..then plan to fail" ให้มันรู้ไป ใช่มั้ยคะ วันนี้เจอหนังสือชื่อ 'Project Management Survival ' ช่างเหมาะกะสถานการณ์ตอนนี้ซะเหลือเกิน แต่ไม่ได้ซื้อมาหรอก เงินเดือนยังไม่ถึงสองแสน ยังไม่อยากอ่าน ค่ะ


หมูป็นเด็กดีมากๆ นะคะ

Wednesday, March 04, 2009

สู้ สู้ สู้


หมูมันไม่ได้เรื่องนะคะ บ่นๆ เค้าเรื่องไม่รับโทรศัพท์อีกแล้ว หมูมันเป็นไรคะ ไม่ไว้ใจเค้าหรือไงคะ เค้าน่ะ มีแต่หมูคนเดียวนะคะ เพื่อนเค้าโทรมาบ่นเรื่องงาน เรื่องเครียดให้ฟังก็เลยฟังกันนานไปหน่อยเท่านั้นเองแต่หมูมันก็บ่นจนได้เลย ให้ตายเหอะ แล้วก็พาลมาบ่นเรื่อง DVD อีก เฮ้อ เหมือนเค้าทำรัยให้หมูมัน ไม่ได้ดีสักอย่างเนอะ ทำไงดีคะ เค้าว่าเค้าทำดีแล้วนะ ทำไมยังเป็นแบบนี้อีกล่ะ... เหนื่อยนะคะ


งานเค้าไม่คืบหรอกคะ ก็มันคิดไม่ออกนี่น่า แต่ว่าเค้าจะพยายามคะ มันยากมากเลยนะ มันยังไม่มีปิ๊งแว๊บเลยสำหรับ Discussion น่ะ แต่ว่า Abstract ก็รอแค่ Conclusion เท่านั้นเอง ยังคิดไม่ออกเลยที่รักจ๋า


เรื่องงานหมูมัน ก็ห่วงนิดหน่อย แต่เค้าว่า เราต้องผ่านมันไปได้นะคะ เพราะว่ายังไงก็มีเราสองคนที่ต้องผ่านเรื่องต่างๆ ไปด้วยกันนะคะที่รัก อย่าคิดมาก เอาแค่ให้รอดตัว เอาตัวให้รอดก็พอเนอะ ตอนนี้ไม่ว่าที่ไหนก็มีปัญหาทั้งนั้น สู้ สู้ เนอะ


รักหมูมันมากๆ

How do we change crisis to chance??

ช่วงนี้ก็เหมือนเดิม ค่ะ งานก็ยังมีมาเรื่อยๆ แต่เรื่องสถานการณ์ของ บ. ก็คงต้องปล่อยไปตาม ที่มันควรจะเป็น เท่าที่รู้ไม่ได้มีแค่ที่ไซต์ ที่ถูกให้ออก มีพี่ๆ ที่เค้าเคยรู้จักและอยู่ที่ Dubai Lagoon ด้วยไม่รู้เหมือนกัน ว่าเหตุการณ์จะไปได้แค่ไหน

เค้าคงเตรียมดูลู่ทางไว้บ้างก็ถ้าจะดี เพราะไม่รู้เหมือนกันว่า จะเป็นยังไงต่อไป แค่เตรียมตัวให้พร้อม หมูมันต้องเป็นกำลังใจให้เค้ามากๆ ด้วยรู้มั้ยคะ

แล้วงานหมูมันเป็นไงบ้าง มีความคืบหน้าถึงไหนแล้ว รู้ว่าหมูตั้งใจทำอยู่แล้ว แม้บางครั้งจะขี้เกียจก็เหอะ เอาน่า หวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี

เดือนหน้าเงินเดือนเค้าถูกแบ่งจ่ายเป็นเดือนละ สองครั้ง ต้องวางแผนการเงินกันใหม่หน่อยนะเรา

รักหมูมัน

Tuesday, March 03, 2009

คิดถึงหมูมันมากๆ

หมูมันเหนื่อยๆมากเหรอคะ ... วันนี้เลยกลับมาแล้วก็งอแง ไปเล่นเทนนิสน่ะ เหนื่อยแล้วยังจะไปให้เหนื่อยอีก สงสัย หมูมันจะบ้าพลังมากๆ เนอะ แต่ก็ดีแล้วนี่ค่ะ หมูมันจะได้ตัวผอมๆ ดีมั้ยคะ

วันนี้เค้าน่ะ เหนื่อยมากๆที่รัก ตั้งแต่เช้า ทำยังไงดีคะ เป็นอย่างนี้ทุกอาทิตย์เค้า ตายแน่ๆเลย หมูจ๋า อยากให้หมูมาช่วยดูแลเค้าหน่อยสินะ หมูมัน ดูแลคนเก่งจะตายนะคะ มาจัดการหน่อยเลยนะ

ผ่านไปอีกวันแล้วเค้าก็ยังไม่ได้ทำ Discussion ส่งอาจารย์เลยทำไงดีคะ เค้าน่ะยังไม่มีอารมณ์เล้ย ทำไงดีคะ หมูมาทำให้หน่อยสิค่ะ

คิดถึงหมูมันมากๆ

Monday, March 02, 2009

ระยะทางพิสูจน์ม้า..กาลเวลาพิสูจน์หมูมานนน

หมูอ้วน เป็นไงคะ งานเยอะมากเหรือเราน่ะ งอแงมากๆ เลยนะคะ ไม่รู้ละ ไม่ว่ายังไงหมูมันต้องเป็นเด็กดีของเค้ามากๆ วันนี้ก่อนกลับบ้านเค้าก็ยังต้องไปทำงานอีก เฮ้ออ ตลอดศกเลยค่ะที่รัก ไม่รู้อะไรนักหนา ก็ไม่เป็นไร ยังไงซะ ก็คงผ่านมันไปได้ ตอนนี้เค้าก็ไม่ได้ยุ่งมากแล้ว งานที่เยอะเมื่อตอนก่อนนี้ เพราะเค้าเพิ่งกลับมามากกว่า อะไรๆ ยังไม่ได้จัดการ พอตอนนี้เริ่ทเข้าที่แล้ว ทุกอย่างดีขึ้น เข้ารูปเข้ารอยแล้วละคะ



ตอนนี้ก็มีแขกมาเพิ่มเรื่อยๆ ไม่รู้โปรเจคเค้าจะถึงไหนเหมือนกัน

ก็หวังว่าจะไปได้เรื่อยๆ ไม่ต้องตกงานเนอะ



รักหมูนะคะ

Sunday, March 01, 2009

ฝึกงาน...เล็กน้อยค่ะ

วันนี้เค้าไปงานแต่งงานพี่ที่เป็นญาติสนิทกันแต่เช้าตรู่เลยคะที่รัก เหนื่อยๆ เพลียๆ ด้วยล่ะ ก็ไปบ้านสวนแปดริ้ว อากาศก็ร้อนมากๆ เหงื่อไหลไคลย้อย สุดๆเลยหมูเอ้ย ก็ช่วยพี่เค้าทำโน่น ทำนี่เต็มไปหมดเลยคะ แล้วก็ไปแวะเดินเล่นที่ตลาด 100 ปี แปดริ้วด้วยคะ อยากให้หมูอยู่ด้วยจัง ทำไงดีคะ เดินเล่นก็อยากให้หมูมัน เดินด้วย ต้องรออีกนานเลย ถ้าเป็นไปได้อย่างที่คุยกันไว้น่ะ ต้องอดทนๆๆ
งานหมูเป็นไงบ้างค่ะ เยอะมากเหรอค่ะ ไม่ได้โทรหาเค้าสักเท่าไหร่ เอ้อแต่ก็นั่นล่ะ ทำไงได้ ดีกว่าไม่มีงานทำนี่น่า
วันนี้เจอสองงาน เลยไม่ได้ไปงาน คุณยายไอ้จุ๊บเลย...รู้สึกเสียใจนิดหน่อย ที่ไม่ได้ไปช่วย แต่ถ้าไปงานบ้านจุ๊บแล้วไม่ไปงานบ้านญาติ ก็จะรู้สึกผิดไปอีกนี่น่า ต้องเลือกเนอะ
คิดถึงหมูมาร มากๆ แล้ว