Thursday, November 29, 2007

ที่รักจ๋า อดทนอีกนิดนะคะ เราต้องผ่านเรื่องงี่เง่าพวกนี้ไปได้...ช่วยกันคิด ช่วยกันแก้เหมือนที่ผ่านมานะคะ เค้าอยู่กะหมูเสมอ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหนก็ตาม เค้าเชื่อว่าหมูพยายามที่สุดแล้ว ส่วนที่เหลือ เป็นปัจจัยที่เราควบคุมมันไม่ได้ อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้จักคน มากขึ้นไงคะ แล้วบางทีเรื่องพวกนี้จะทำให้เราโตขึ้น รักกันมากขึ้นนะค่ะที่รัก เราคงต้องอดทน อดทน รอ เท่านั้นมั้งคะ อย่าเพิ่งท้อนะคะ
เรื่องงานเป็นยังไงคะ เค้ากลายเป็นคนหัวปั่นไปแล้ว งานโน่น งานนี่ เต็มไปหมด เป็นลูกข่างแล้วคะ ทำยังไงดีคะ ช่วยกันหน่อยเร็ว ต้องการกำลังใจด่วน

เค้าพยายามจะจัดการทุกอย่างทางนี้ไว้รอหมูให้ได้มากที่สุดนะคะ ไม่ต้องเป็นห่วง

นับนาที รอหมูมันแล้วนะคะ

Tuesday, November 27, 2007

รออีกนิด

หมูอ้วน อย่างที่รู้ตอนนี้เค้าติดเรื่อง พาสปอร์ตกะตั๋วเครื่องบินไม่ได้อยู่กะตัว แต่ก็พยายามเต็มที่แล้วค่ะ หวังให้อะไรๆ ทุกอย่างเป็นไปตามที่ต้องการ หมูมันเอาใจช่วยเค้านะคะ สวดมนต์ให้เค้าด้วยย
โทรไปบอกแม่แล้ว ว่าจะกลับเร็วๆ นี้แม่เค้าดีใจใหญ่เลยละ เจ้าอ้วนน
ทุกคนคงดีใจไม่ต่างกันหรอก ในเมื่อตอนนี้เค้าห่างบ้านมานานมากๆ แล้ว หมูเอาใจช่วยเค้าให้ผ่านไปได้ทุกอย่างนะคะ

รักหมูมากๆๆ

Monday, November 26, 2007

อีกไม่กี่วันแล้วใช่ป่าวคะ จะได้กอดกันกลมๆ จริงๆแล้ว เค้าดีใจมากๆ ตอนนี้ก็ขอพรพระ ไม่ให้มีอุปสรรคนะคะ เค้ารับไม่ได้จริงๆ ถ้าต้องมีอันเลื่อนอีกครั้ง...เค้ารู้คะว่าพยายามเต็มที่กันแล้ว แต่ไม่อยากให้มีอะไรเข้ามาให้วุ่นวายอีกนิค่ะ
งานหมูเป็นไงคะ ยุ่งวุ่นวาย...จัดการก่อนกลับมานะคะ หมูทำได้อยู่แล้วนิน่า อิอิ
เรื่องของงานเค้า ไม่มีปัญหา ส่วนเรื่องเรียน ก็ยุ่งมาก วุ่นมาก แล้วก็เครียดมากๆคะ หวังว่าหมูคงเข้าใจมากๆเช่นกันนะคะ
เดี๋ยวเย็นนี้ไปหารัยกินกับ นากะปุ้ย ที่ central ramaII ค่ะ คงไม่ดึกมากเพราะว่าพรุ่งนี้ต้องทำงานคะ

รอหมูมันไม่ไหวแล้วคะที่รัก

วันแห่งการรอคอย

ในที่สุดเค้าก็ชนะอุปสรรคทั้งหลายทั้งปวงไปได้ด้วยดี ผ่านการเจรจาต่อรอง กับบุคคลที่งี่เง่าเข้าใจยาก กลุ่มๆ หนึ่งใน บ. เค้า แต่เค้าก็ทำมันอย่างเต็มที่อย่างที่หมูเห็น ใช้ทั้งขู่,ปลอบ สารพัดวิธีการค่ะ
ในที่สุดทางนี้ก็อนุมัติให้เค้ากลับก่อนเวลา ตามกำหนด (เป็น 1 ปีตั้งแต่เมื่อไร ไม่รู้เหมือนกัน) เสียที่เค้ากลับได้แค่ 15 วัน แล้วครั้งหน้าก็คงต้องจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง

หมูดีใจมั้ยคะ จะได้กอดหมูมันจริงๆ แล้ว หมูรอเค้านานมากๆ มีอะไรเปลี่ยนแปลงมั้ย ยังรักเค้าเหมือนเดิมมั้ย ดื้อกะเค้ามากขึ้นหรือป่าวคะ

วันพรุ่งนี้เค้าคงตามเรื่องตั๋ว และพาสปอร์ตอีกทีค่ะ หวังว่าคงผ่านไปได้ด้วยดี หมูเป็นกำลังใจด้วยนะคะ

Saturday, November 24, 2007

Good time together waiting for you and me.

หมูจ๋า หมูคงต้องเหนื่อยอีกยกเค้าเชื่อว่าหมูจะทำได้นะคะ อย่างน้อยผลลัพธ์ที่ดีที่สุดของการเหนื่อยครั้งนี้ก็คือการทีหมูได้กลับบ้าน...กลับมาหาแม่ หาเค้า หาครอบครัวนะคะ จะได้เติมพลังเพื่อที่จะมีกำลังใจสู้ต่อไป แล้วก็จะได้มาเติมกำลังใจให้คนทางนี้ด้วยคะ โดยเฉพาะเค้าและแม่นะ หวังว่าหมูคงทำได้ดีอย่างที่ผ่านๆมานะ รอวันเจอหมูมัน นับทุกนาทีเพื่อได้เห็นหน้า ได้กอดสักทีคะที่รัก
เรื่องงานเค้าก็คงต้องเหนื่อย ๆ ๆ อีกหลายเพลาเลยหล่ะค่ะ ก็อย่างที่เค้าบอก แก้งานเยอะมาก เค้าต้องทำให้ได้ ทำให้เสร็จ ทำให้ไว และถูกต้องด้วย หมูก็รู้ว่าเค้าน่ะ เป็นคนไม่ละเอียดไม่รอบคอบสักเท่าไหร่ ทำยังไงดีคะที่รัก แค่เริ่มก็เหนื่อยแล้ว ... รีบกลับมาให้กำลังใจหมูมันด่วนเลยนะ
รักหมูมันมากๆที่สุด

Friday, November 23, 2007

God bless us


ทำไมเราสองคน ต้องเจอปัญหาและอุปสรรคเยอะแยะจังคะที่รัก หวังให้เราผ่านมันไปได้ด้วยดี ขอบคุณที่หมูมันยืนเคียงข้างเค้าในวันที่ สถานการณ์อะไร ก็ดูแย่นิดหน่อย เรื่องกลับบ้าน อย่างที่เล่าให้หมูฟัง ทุกอย่างยังคงไม่ชัดเจน แต่ที่ทำได้คือให้เค้าเอาพาสปอรตมาคืนโดยเร็วที่สุดนะคะ
เงื่อนไขของ บ. ที่เปลี่ยนไป เค้าต้องทำใจยอมรับใช่มั้ย ตอนนี้เค้าพยายามทำใจ และใจเย็น พยายามเจรจาต่อรอง เพื่อให้เกิดผลดีต่อทุกฝ่าย
มาทำงานไกลๆ แบบนี้ จะเจอปัญหาสารพัดแบบนี้ใช่มั้ยคะ เหนื่อยๆ เครียดๆ แวะไปนอนกอดหมูมันก็ทำไม่ได้ จริงมั้ยคะ


เอานะ หวังว่าเค้าคงผ่านอุปสรรคต่างๆ และเข้าใจชีวิตดีขึ้น
รักหมูมากๆ

Wednesday, November 21, 2007

หมูจ๋า อย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิคะ เค้ารู้ว่าหมูเครียดมากๆ เรื่องกลับบ้าน เค้าก็เครียดคะ แต่ไม่ว่าจะเป็นยังไง จะได้กลับด้วยเงือนไขยังไง หรือต้องรอถึงเมื่อไหร่ เค้าก็เชื่อว่าหมูมันทำดีที่สุดเท่าที่ทำได้ เค้ารู้ว่าสิ่งที่ต้องเจอบางทีมันไม่เหมือนกับที่คิดไว้ ยังไงเค้าก็รอหมูอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ หรืออีกนานกี่เดือนก็ตาม หมูต้องทำสิ่งที่หมูต้องทำ แล้วมองหลายๆมุมนะคะ เค้าอยู่ข้างๆ และยอมรับในสิ่งที่หมูตัดสินใจเสมอ (แม้บางครั้งอาจจะต้องมีปากเสียงบ้างก็ตาม) ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หรือไม่ว่าอะไรจะเข้ามา...ยังมีเค้านะคะ...
รักหมูเสมอ...ไม่เปลี่ยนคะ

Great Time... Good Deal

หลังจากให้เจ้าอ้วนรอมาตั้งนาน เค้าก็ยื่นเรื่องขอกลับบ้านเป็นที่เรียบร้อย ช้ากว่ากำหนดไปสองเดือน (เอง) หมูมันคิดถึงมากๆ เลยใช่มั้ยคะ อดใจรออีกไม่กี่วัน หมูมันจะไปนอนอืดให้เกาพุงแล้วนะคะ ถ้าทุกอย่างไม่มีอะไรเปลียนแปลง ก็คงจะลงเอยตามกำหนดที่วางไว้นะคะ ที่รัก

เรื่องงานเค้ายังยุ่งๆ เพราะมีผู้ใหญ่มากันหลายคน เลยยุ่งๆ นิดหน่อยค่ะ หมูอย่าบ่นเค้านักนะคะ คิดว่าหมูเป็นคนที่เข้าใจเค้ามากที่สุดแล้ว เห็นใจเค้าด้วย

คงต้องแพลนเรื่องที่จะทำโน่นนี่กันด้วยนะคะ เค้ามีเวลาน้อยจัง ดูๆ แล้ว ยังทำอะไรไม่ได้เท่าไรเลย

รักหมูนะ ..นับวันรอแล้ว

Tuesday, November 20, 2007

Love ya

I don't know ... Why do I so upset? I just want you to share your time with me. I also need you to takecare as you want. How can i do and also what you can do for me? I hate every minute that we don't understand each other. What can we do to pass this step?...please tell me. I know you do tried with your job, me too. Let's clame down and do the best thing for us. You always have me anytime anywhere.
How is your work? Try for us ... I am here waiting for you.
Tomorrow I will go to work until 4.00 pm. I think you will call me as you can.
Love ya

Monday, November 19, 2007

แย่...

ทำไมต้องทำให้เค้ารู้สึกแย่ กับคำพูดแย่ๆ ของอ้วนด้วย ขอบคุณที่ไม่ช่วยทำให้เค้าหายเหนื่อย ยังทำให้แย่ลงไปอีก เกิดอะไรขึ้นเหรอ ทำไมเป็นแบบนี้ ยังทำงานกันไม่เหนื่อยพอใช่มั้ย

ถ้าทำแบบนี้ บอกเค้าก่อนนะว่ายังอยากให้กลับไปหามั้ย...

รอ ต่อไปคะ


รู้สึกดีที่หมูมันจะยื่นเรื่องแล้ว แต่ก็แอบลุ้นนะ เพราะว่าอะไรๆ มันไม่เป็นไปตามแผนมานานแล้ว จนยากจะเชื่อว่าทุกอย่างจะไม่มีอุปสรรค...คิดงั้นมั้ยคะ แต่อย่างน้อยก็ดีที่หมูมันมีความคืบหน้า จริงมั้ย

เค้าไม่มีอะไรคืบหน้าคะ งานการก็เหมือนเดิม ต้องใช้ความพยายามกับเรื่องเรียนมากๆ เหมือนเดิม ไม่รู้ว่าจะต้องเหนื่อยอีกกี่ยก...แต่จะสู้คะ เดี๋ยวก็ต้องมีทำ progression report อีก แล้วก็ต้องทำ poster เตรียมงาน present อีก ซึ่งต้องส่งภายในเดือนธันวาคมคะ หวังว่า ทุกอย่างคงเป็นไปด้วยดี

ท้ายสุดไม่สุดท้าย รักหมูมัน ดีใจที่ยังมีเรา...

รอหมูมันกลับมา

Sunday, November 18, 2007

อีกไม่นาน...

เจ้าอ้วนหนีเค้าเที่ยวอีกแล้วนะคะ ไปกะเพื่อนทั้งปี งอนหมูแล้ว วันนี้งานเค้ายุ่งๆ นิดหน่อย เรื่องลาพักร้อนเค้าพยายามดูช่วงที่งานไม่ติด และเรื่องย้ายบ้านเสร็จเรียบร้อยนะคะ หมูมันใจเย็นๆ นะคะที่รัก ยังไงซะเค้าได้กลับไปหาหมูมันเร็วๆ นี้แน่นอนอยู่แล้ว อยากคุยกะอ้วนเรื่องวันที่เค้าลาด้วย เพราะไม่รู้จะให้ติดช่วงปีใหม่ดีหรือป่าวไงคะ จะว่าดีรก็ดี เพราะว่าญาติๆ เค้ามากันเยอะดี แต่มันก็อีกน้านนาน หมูมันจะทนคิดถึงไหวมั้ยน้าา

อดใจรอหน่อยนะคะ คิดถึงหมูมากๆ

รอ ร๊อ รอ

เจ้าอ้วนจ๋า เค้าขอโทษนะคะ อ้วนอย่าโกรธนะคะที่รัก ก็เค้างอนหมู หมูไม่สนใจเค้าอย่างที่เค้าต้องการนิน่า ช่างมันเหอะ มันผ่านไปแล้ว เค้าคิดถึงหมูมากๆ รู้บ้างมั้ย
วันนี้เค้าไปรับปริญญาโต้ง ... เหนื่อยจังคะที่รัก อยู่นอกบ้านทั้งวัน แถมยังมีกินตอนเย็นอีก ไปกินที่โรงเบียร์ตะวันแดงคะ...สารภาพว่า เมานิดหน่อยคะ เค้ารู้ว่าถ้าหมูอยู่หมูต้องมาทานกะเค้าแน่นอน จริงมั้ยคะ...พลาดได้ไงเนอะ นานๆ จะรวมญาติทั้งที หมูมันชอบอยู่แล้วนิคะ เสียดายเหมือนกัน

พรุ่งนี้เค้าก็ต้องออกไปช่วยอ้อเลือกซื้อ dress ที่มาบุญครองคะ นัดกันไว้ประมาณเที่ยงคะ อย่างอนเค้านะคะ หมูก็รู้เค้านะ เป็นคนของประชาชน คะที่รัก หมูต้องทำงาน ห้ามอาละวาด ห้ามขี้เกียจแล้วก็ห้ามอารมณ์เสียนะคะ
เค้าเป็นหมูขยัน ทำงานมาได้ครึ่งเดือนแล้วนะคะ หมูต้องอยู่ข้างๆเค้านะคะที่รัก ห้ามหายไปไหนด้วย
รักหมูมัน รอกอดหมูมันแทบไม่ไหวแล้วนะคะที่รัก

Saturday, November 17, 2007

เป็นอะไรไปคะ


อ้วนวันนี้ ดูท่าทางอ้วนหงุดหงิดทั้งวันเลยนะคะ เป็นอะไรไปคะ ถามก็ไม่อยากจะบอก ไม่อยากจะเล่า ก็พอรู้นะ ว่าหมูไม่อยากเล่าเท่าไร แต่ทำแบบนี้เหมือนเค้าเป็นแค่คนๆ นึงที่ช่วยเหลืออะไรอ้วนไม่ได้เลยงั้นเหรอ บอกตรงๆ ว่าเค้ารู้สึกไม่ดีซักเท่าไร

มีเรื่องอะไร อยากให้เล่าให้เค้าฟังนะคะ หรือมีคนอื่นที่เป็นที่ปรึกษาได้ดีกว่าเค้าแล้วคะ

เค้ากลับมาก็โทรหาไม่ได้อีก ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยนะ หมูรู้ไว้ด้วยย รู้สึกไม่ดีเลย รู้สึกว่าเรายิ่งห่างกันมากเข้าไปอีก


พรุ่งนี้เค้าทำงาน หมูไปรับปริญญาโต้ง ก็เป็นเด็กดีนะคะ ที่รัก ห่วงหมูมันมากๆ รักมากด้วย

Friday, November 16, 2007

เค้าขอโทษที่อารมณ์ไม่ดี อาจเป็นเพราะเครียดในหลายๆ เรื่อง บางทีอาจจะดูแย่ๆ แต่หวังว่าเค้าจะผ่านมันไปได้ ไม่ต้องถามว่าเป็นอะไร รู้ไว้ก็พอว่าเมื่อไหร่ที่เค้าเครียด เค้าไม่ต้องการให้มีคนมาเซ้าซี้
ขอบคุณที่ยังอยู่ตรงนี้เสมอ

RP Approved

หมูอ้วนจ๋า ตอนนี้เค้าได้ RP เป็นเรื่องเป็นราวแล้ว ติดสติกเกอร์เรียบร้อย แตรียมพร้อมกลับบ้านได้แล้ว หมูมันคิดถึงเค้ามากๆ แล้วใช่มั้ยคะ เค้าคงรอช่วงงานเบาลง (ซึ่งคงเป็นไปไม่ได้ ในขณะที่สถานการณ์บริษัท ยังเป็นแบบนี้) แต่ตอนนี้พาสปอร์ตเค้ายังไม่ได้อยู่กับตัว รอแค่ Labour Card อย่างเดียวเท่านั้น

หมูเป็นเด็กดีมั้ยคะ ออกไปโน่นนี่อยู่เรื่อย ไม่ค่อยจะได้คุยกันเลย อยากให้หมูมันทำตัวดีๆ นะคะ รอเวลากลับไปหาเจ้าอ้วนแล้ว ฝากแสดงความยินดีกะโต้งด้วยนะ ดีแล้วแม่จะได้หมดห่วง เหลือห่วงหมูมันคนเดียวเนอะ แต่หมูมันตั้งใจทำงาน บวกกะขยันมากๆ เด๋วก็ผ่านไปได้เองแหละ ใช่มั้ยคะ

รักหมูมันนะ

Thursday, November 15, 2007

You always my love.

หมูอ้วนจ๋า เหนื่อยจังคะ อาทิตย์นี้ งานราฎร์ งานหลวงเพียบไปหมด เหนื่อยมากๆ นี่ยังไม่หมดอาทิตย์เลยคะ ที่รัก เค้าจะเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนดีคะอ้วน ช่วยเค้าด้วยสิคะ หมูมันก็งานยุ่งๆ เหมือนกันอีก
หมูเป็นเด็กดีมั้ยคะ หวังว่าหมูมันคงเป็นเด็กดีนะคะอ้วน คิดถึงหมูมันมากๆ ที่สุดแล้ว ดีใจที่มีความคืบหน้าเรื่องกลับบ้าน แต่จะดีที่สุดถ้าได้กลับมากอดกันสักทีคะอ้วน

วันนี้เค้าไปถ่ายรูปให้โต้งที่มหาลัยด้วย...ดีใจกะน้องเค้ามั้ย มันทำสำเร็จแล้ว อย่างน้อยก็ไม่เสียแรงลุ้น สุดท้ายก็ได้เรียนจบสักที เนอะ แล้วก็จะเหลือแค่เค้าคนเดียวแล้วหล่ะค่ะ อีกกี่นาทีจะหมดยกนี้ก็ไม่รู้ สู้ๆ สุดใจคะ

พรุ่งนี้เค้าต้องไปทำงานแต่เช้าตรู่คะ แล้วก็ยันเย็นด้วย เฮ้อ คนเราหนอ ต้องท่องไว้ว่า ยังดีที่มีงานทำ จริงมั้ยคะอ้วน


รักหมูมันมากๆคะ

Wednesday, November 14, 2007

อัพแล้วววว

ช่วงนี้งานเค้ายุ่งทั้งวันเลยค่ะ เจ้าอ้วนเอ๋ย หมูมันก็เอาแต่ใจจริงๆ เล่ยยย เค้าไม่ใช่ไม่ห่วงหมูนะคะ อยากให้เข้าใจกันบ้าง เมื่อวานโทรหาหมูมัน หมูก็หลับอืดๆ คุยไม่รู้เรื่อง งานอ้วนเป็นไงบ้างคะ กลับมาทำงานตามปกติแล้ว ทำให้เต็มที่นะคะ ตั้งใจเขียนงานด้วยละ เค้าเป็นกำลังใจให้หมูอยู่แล้ว เรื่องกลับบ้าน แว่วๆ มาว่าเรื่อง RP เค้าตอนนี้ได้เรียบร้อยแล้ว คงรอกำหนดกลับ ที่เจ้านายจะอนุมัติสักที เฮ้ออ หมูมันรอจนเบื่อหรือยังคะ หมูคิดถึงเค้ามากมั้ย คิดถึงหมูมันจังค่ะ

Tuesday, November 13, 2007

เหนื่อยเนอะ...

ไม่ได้เรื่องนะคะ อ้วน เค้าน่ะ หวงหมูมากๆ หมูก็รู้ แค่หมูไม่สนใจเค้า เค้าก็แย่แล้วนะ เมื่อคืน เค้าอยากพักจริงๆ ไม่ต้องมางอนเค้าหรอกค่ะ ก็หมูมันก็งานยุ่งๆ เค้าก็เหนื่อยๆนิคะ ช่างมันเนอะ หมูต้องพยายามเรื่องงานให้มากๆนะ ต้องอดทนเยอะๆ จะได้โตไวๆ ไงคะ เพราะยังไงหมูก็ยังเป็นส่วนหนึ่งในองค์กร อยู่ดี เราทำใครไม่ได้เห็น เราเห็น ใครได้หน้าแต่เราได้ประสบการณ์นะคะ อ้วน ใจเย็นๆ แต่ถ้าไม่ไหว อนุญาติให้ลุยแหลกคะ...อิอิอิ

เรื่องงานเค้าที่ทำงานก็ไม่มีอะไรมากมายคะ ตอนนี้ยังไหว งานเยอะเหมือนกันพักนี้ แต่โอ อยู่ เพราะหมดเวลาคือเค้าก็ทิ้งได้ทั้งหมด ไม่ต้องเก็บมาคิด จบคือจบ แต่เรื่องเครียดก็เรื่องเรียนน่ะคะ ตอนนี้พยายามเขียนอยู่ ยากจัง ส่งไปแล้วบทนึง ไม่รู้ว่าจะโดนอีกกี่ที ... สู้ๆ คะ
เหนื่อยจัง อยากหาที่นั่ง...ว่างๆ อยู่กะหมู โดยที่ไม่ต้องคิด ไม่ต้องทำอะไรแล้วคะ

รักหมูมันมากๆ อยากเจอแล้ว

แค่ห่างกัน..ใช่มั้ยคะ

ใครกันแน่คะ ที่ไม่สนใจ เดี๋ยวนี้เค้าโทรหาก็ไม่ได้ ข้อจำกัดเยอะนักนะอ้วน ตามใจค่ะ เค้างอนหมูมันเหมือนกัน กลับมาแทนที่จะได้คุยกันบ้าง กลับไม่ว่าง ทีไปโน่นไปนี่ เค้าไม่เคยว่านะคะ งานเค้าก็หนักเอาการค่ะ เพราะเค้าต้องทำ budget ที่เอามาใช้ทำงานทั้งหมดของโครงการ ตัวเลขพวกนี้ชี้ชะตา อนาคตเค้าเลย ตัวเลขเป็นหมื่นล้านบาท เค้าเลยหัวปั่นหน่อยค่ะ ที่รัก หมูอย่าเพิ่งโวยวาย อารมณ์เสียนะแล้วอย่าลืมอัพรูปที่ไปเที่ยวมาส่งให้เค้านะ ว่างแล้วทำให้ด้วยนะที่รัก ส่วนเรื่องกลับบ้านค้าจะรีบตาม โปรเซสให้ว่าไปถึงไหนแล้ว
คาดว่าคงอีกไม่นานนัก อดทนรอนะคะ ที่รัก คิดถึงหมูมัน มากๆ แล้ว

Monday, November 12, 2007

ไปทำบุญมา สองวัน สามคืนคะ หมูมันเหงามากมั้ย เค้าเอาบุญมาฝากเพียบเลยนะคะอ้วน แต่เหนื่อย สุดๆค่ะ เพราะว่าวันนี้ทั้งวันเค้ายังต้องทำงานตั้งแต่เช้ายันเย็น เหนื่อยค่ะ บอกได้แค่นี้ แต่ก็โอเคอยุ่ แต่หมูสิ ทำแต่งานไม่สนใจเค้าเลย อย่างที่เล่าให้ฟังเค้าหกล้มลื่นในห้องน้ำด้วย จะเอารูปให้หมูดู จะได้ห่วงเค้ามากๆไงคะ
หมูงานยุ่งมากๆ เหรอค่ะ ทำไม ไม่ยอม คุยกะเค้าสักเท่าไหร่ วันนี้ทั้งวันหมูก็ ไม่ค่อยสนใจเลย ที่รักจ๋า อย่าทำอย่างนี้ เค้าน้อยใจคะ

รักหมูมันเหมือนเดิม

คิดถึงค่ะ กลับมาได้แล้ว

เจ้าอ้วน หนีเค้าเที่ยวหายไปนานเลยนะคะ เป้นเด็กดีหรือป่าวก็ไม่รู้ หายไปเลย เค้าคิดถึงหมูนะคะ รู้มั้ย ตอนนี้เน็ตที่ออฟฟิศเค้าแย่มากเลยค่ะ ใช้ไม่ได้เลย รู้สึกว่าจะเป็นที่เครือข่าย ตอนนี้เลยทำอะไรไม่ได้เลย
หมูอย่าเพิ่งบ่นเค้าเลยนะคะ หมูกลับมาจะได้ทำงานมั้ยเนี่ย โทรก็แบตหมดนะคะ ไม่ได้เรื่องนะ บอกแล้วว่าให้ชารตแบตไว้ เค้าเลยโทรหาหมูไม่ได้เลย อ้วนนะอ้วน

อยากให้หมูมันกลับมาไวๆ ตอนนี้เค้าใกล้จะย้ายไปอยู่บ้านนอกเต็มที แล้ว สภาพความเป็นอยู่คงจะแย่ลงไปอีก ที่พักก็ไม่มีเน็ต แย่จังค่ะ

Friday, November 09, 2007

Take Care..







หนีเที่ยวอีกแล้วนะเจ้าอ้วน เค้ารู้หมูดูแลตัวเองได้ แต่อยากให้เป็นเด็กดีนะคะ เค้าเป็นห่วงหมูมัน วันนี้เค้าหยุด คงไม่ได้ไปไหนหรอก เพราะตอนนี้ ก็เบื่อๆ อยากกลับแล้วนี่คะ ที่เที่ยวที่นี่ ก็ไปมาเกือบจะหมดแล้ว ไม่รู้ว่ามีอะไรน่าสนใจอีกมั้ย






หมูมันไม่อยู่หลายวัน เค้าคงเหงาแย่เลย ก็ธรรมดาก็มีหมูอ้วนมางอแง อ้อนๆ นี่คะ



ถือซะว่าไปทำบุญและพักผ่อนด้วยนะคะ เป็นเด็กดีละ ที่รัก รอเค้ากลับไป หมูต้องพาเค้าไปบ้างด้วยนะ






รักหมูมัน คิดถึงมากๆ ด้วยนะ

Thursday, November 08, 2007

Because of Us

ก็เพราะ หมูคือหมู เพราะเค้าคือเค้า ก็เลยยังคงมีเราที่รักกัน ... จริงป่าวคะ ที่รัก

วันนี้งานการก็เหมือนเคย ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง...เค้าทำได้สบายมาก แล้วก็ตัดสินใจส่งงานอาจารย์ไปบทหนึ่ง ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ว่า...รอผลคะ จนกว่าจะได้การติดต่อคะ สู้ๆ

งานหมูไม่หนักมาก แต่ก็วุ่นวายทั้งวันเลย เป็นยังไงบ้างค่ะ เหนื่อยล่ะสิ ทนหน่อยนะค่ะ ทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามขั้นตอนมันจริงมั้ย คงอีกไม่นานหรอกค่ะ เราจะได้กอดกันแล้ว

พรุ่งนี้หมูอ้วนได้หยุดอยู่บ้าน เป็นเด็กดีด้วยนะคะ อย่าดื้อ ห้ามหนีเที่ยว วันหยุด ต้องการให้หมูพักผ่อนนะ แต่เค้าสิ ไปทำบุญกับแม่ที่ นครพนมคะ ไม่รู้ว่าจะตีกันขนาดไหน ก็ขนาดยังไม่ได้ไป ยังตีกันซะแล้วนี่ไงค่ะ เอาใจช่วยด้วยเนอะที่รัก


So much in love with you ...

Waiting for you..

พักนี้ เพื่อนรักอ้วนจะมีปัญหาตลอดเลยนะคะ ไม่ได้ว่าอะไรหรอกค่ะ แค่งอนนิดหน่อย ไม่ค่อยห่วงเค้าเลย กลับมาก็เหนื่อยๆ เค้าโทรไปก็หลับแล้ว ไม่ค่อยจะได้คุยกันเลย
ก็รู้นะว่าเค้าก็งานยุ่งเหมือนกัน อยากจะคุยกันบ้าง ก้ทำไม่ได้นี่คะ
เรื่องกลับบ้าน ก้ยังรอกระบวนการ RP นี่เสร็จนี่แหละ จะให้ทำไงได้ละคะ ก็ต้องรอตามขั้นตอน ถึงแม้จะกลับไปตอนนี้ ก็กลับไม่ได้อยู่ดี

อ้วนเป้นเด็กดีหน่อยนะคะ เหนื่อยๆ กันแล้วอย่าตีกันนักเลย
รักหมูมัน ถ้าดื้อน้อยกว่านี้

Tuesday, November 06, 2007

งานหมูอืด เป็นไงอ่ะค่ะ ที่รัก พักนี้คุยกันไม่ค่อยเยอะเลย ไม่ได้กล่อมเค้าก่อนนอนด้วย ก็สุดๆใช้ได้ไม่ดีเลยอ่ะ ทำยังไงได้คะที่รัก แย่จัง หรือว่าจะหาโปรแกรมใหม่ๆดีคะ หมูหานะ เค้างานยุ่ง อิอิ
เหนื่อยนิดหน่อยทีต้องเดินทางแล้วก็ตื่นเช้าคะที่รัก แต่ก็โอ งานไม่ค่อยเยอะ เกร็งเหมือนกัน แต่ว่าไปก็ดี แต่เค้าก็กลัวว่าจะไม่มีผลงานไงค่ะ ถึงไง ต้องทำให้ดีที่สุดนิค่ะ หลังจากวันที่เค้าเข้างานก็ยังไม่ได้เจอ ผอ ศูนย์อีก ไม่รู้ว่ายังไงดี เค้าอยากทำอะไรหลายๆอย่างในห้อง lab แต่ก็ติดที่ เค้าเพิ่งเข้าไป ไปปรับอะไรก็ลำบากคะ ต้องค่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ เนอะที่รัก เอาใจช่วยเค้าด้วยนะ ไม่ว่าจะเรื่องไหน ก็ต้องการกำลังใจเยอะๆ จากหมูคนเดียวนะค่ะที่รัก
พรุ่งนี้เค้าทำงานเสร็จแล้วก็ว่าจะไปทำเรื่องเรียนที่คณะน่ะคะ เดี๋ยวไม่มีงานส่งอาจารย์แย่เลยล่ะ
รักหมูมันมากๆๆ ค่ะ

Work..together

เค้ารู้ว่าอ้วนรู้สึกยังไง กลับการทำงานแบบจริงๆ จังๆ เป็นธรรมดาค่ะที่รัก การทำงานนี่แหละ จะเป็นตัววัดว่าเราจะผ่านมันไปได้อย่างราบรื่นแค่ไหน หลายๆ อย่างที่เค้าเคยเจอตอนทำงาน ที่เล่าให้หมูฟัง หวังว่าอ้วนจะเอาไปปรับใช้ได้ การทำงาน เราไม่ได้ใช้แค่ความรู้ที่มีแค่นั้น มีหลายอย่างๆ ที่เราไม่สามารถมองออกได้
เรื่องเพื่อนร่วมงาน เค้ารู้ว่าอ้วนหักใจบ้างเป็นธรรมดา เค้าว่าดีออกที่นี่มีคนแค่ไม่กี่คนเอง หมูจะได้ฝึกปรับตัวก่อน เวลาผ่านไป เจอที่ใหม่ ที่ใหญ่ขึ้นคนเยอะขึ้น จะได้ปรับตัวถูก

เรื่องงานเค้า ก็อย่างที่บอกแหละค่ะ หลายอย่าง ยังเป็นปัญหา เรื่องใหญ่คือเรื่องเงิน ปัญหาหลักของงานที่นี่ เงินไม่มี เค้าไม่ยอมส่งของเอาดื้อๆ

หวังว่าหมูและเค้าจะผ่านไปได้ด้วยดี
รักหมูมันนะ

Monday, November 05, 2007

ก้าวแรกของการทำงาน แบบมีการเซ็นสัญญาก็ได้เริ่มต้นเป็นวันที่ 3 แล้ว...งานไม่หนัก แต่มันคือภาระการรับผิดชอบ ถ้ามองกันจริงๆ แตกต่างกับการเรียนอย่างมาก เพราะมันต้องแบกรับเรื่องทั่วๆไปด้วย ไม่ใช่แค่เราคนเดียว ไม่ใช่แค่เรื่องของเราคนเดียว หมูคงอยากจะบอกเค้าว่ามันก็เป็นอย่างนี้ใช่มั้ย ตอนนี้งานเค้ายังไม่มีอะไรมากมายค่ะ ยังรับไหว เรื่องงานไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องเพื่อนร่วมงาน เค้ายังไม่รู้ว่าจะยังไง ก็ กล้าออกความเห็นกะใครเลยสักคน เหมือนกับเค้ากำลังหาพวกกันอยู่ แถมเราก็ไม่รู้หรอกว่าแต่ละคนเป็นไง ยากจังค่ะที่รัก ส่วนเรื่องเรียนเห็นจะหนักหนาเอาการ วันนี้เค้าเจออาจารย์ นัดส่งงานวันพฤหัสนี้คะ ที่ให้หมูช่วยดูให้ไงคะ ช่วยหน่อยนะที่รัก
งานหมูเป็นไงอ่ะคะ แย่จังหมูมันต้องไปบ้านนอก เน็ตก็ไม่มี อะไรๆก็ไม่สะดวก เฮ้อ ยังไงก็เอาใจช่วยหมูมันค่ะที่รัก สู้ๆนะ
รักหมูมันมากๆคะ

How long??

วันนี้หมูมันได้หยุด หนีเที่ยวอีกตามเคยนะเจ้าอ้วน วอนโดนเตะอะค่ะ ช่วงนี้งานเค้าก็ไม่ค่อยมีไรเท่าไร แค่ตามเรื่องเหล็ก และเรื่องคอนกรีตที่จะมาหน้างานแค่นั้น ก็วุ่นๆ เป็นบางวันนะค่ะ ไม่เท่าไรแล้ว หมูมันละคะ งานใหม่เรียบร้อยดี ใช่มั้ย เป็นเด็กดีด้วยนะคะ
เรื่องกลับบ้านตอนนี้เค้าเซ็นสัญญาเพิ่มไปแล้ว ว่าอะไรยังไง หวังว่าคงมีความคืบหน้า ในเร็วๆ นี้ ก็ไม่รู้จะทำไงเนอะ รู้ว่าหมูมันคิดถึงมากๆ แล้ว อยากรีบกลับไปหาจะแย่ รู้มั้ยคะ

ขอบคุณที่หมู ยังอยู่ข้างๆ เค้าตลอดเวลานะคะ

รักหมูชะมัด

Sunday, November 04, 2007

ห่างแค่ไหน ก็ยังเหมือนเดิม


นานแล้ว ที่หน้าที่และความรับผิดชอบ กำหนดให้เราสองคนไม่ได้เจอกัน...อาจได้มีโอกาสมองฟ้าผืนเดียวกัน และยังยีนอยู่บนแผ่นดินผืนเดียวกัน แต่ก็กั้นกลางด้วยระยะทางกว่าค่อนโลก ปัญหามีมากมายที่ก่อตัวขึ้นมาระหว่างระยะเวลานี้ บางปัญหา เราก็ผ่านมันไปได้ด้วยดี บ้างก็ผ่านมันไปด้วยน้ำตา แต่สุดท้ายก็จบด้วยความเข้าใจเสมอ...ยังคงอยากให้เป็นอย่างนี้ต่อไป อย่างน้อยก็ได้พิสูจน์ว่า ความรักและความผูกพันธ์ของเรา ทำให้เราผ่านพ้นสิ่งแย่ๆ ไปได้ด้วยกันต่อไป

วันนี้เป็นอย่างไรบ้างค่ะ งานยุ่งมั้ย คงเป็นเพียงแค่คำถามที่ถามกันทุกวัน เพื่อสื่อถึงความห่วงใยจากเค้าไปถึงหมู...แต่มากไปกว่านั้นภายใต้คำพูดเดิมๆ คำถามซ้ำๆ มันยังคงมีความห่วงใย ความรัก และความมั่นคงซ้อนอยู่ภายใน เพียงแค่รับรู้สิ่งเหล่านี้ด้วยความรู้สึก เราทั้งคู่ก็มักได้รับความรู้สึกดีๆ จากอีกคนเสมอ

ไม่เคยรู้สึกว่าจะทำได้ ไม่เคยคิดว่าจะอยู่ได้ ถ้าต้องห่างกันขนาดนี้ แต่ตอนนี้ เราก็ได้พิสูจน์แล้ว ว่าเราทั้งคู่ยังเสมอต้นเสมอปลาย ยังคงเหมือนเดิม แม้อุปสรรค จะมีอยู่ตลอดทางที่เราทั้งคู่เลือกเดิน...

เราจะฝ่าฟัน ทุกอย่างไปด้วยกันนะ ไม่ว่าจะปัญญหาจะหนักแค่ไหน ไม่ว่าจะเป็นปัญหาของใคร จะมีอีกคนคอยเป็นกำลังใจ เป็นผู้ช่วย เสมอและตลอดไป

ด้วยความรักที่มีและเพิ่มพูน ด้วยความรู้สึกดีๆ
รักหมูมากๆ...กลับมาเร็วๆนะคะ

ขี้งอนชะมัดค่ะ


วันนี้เค้าออกไปข้างนอกทั้งวี่ทั้งวันอีกแล้วค่ะ หมูมันก็ทำงานงกๆ เนอะ เป็นอย่างไรบ้างคะ ใกล้เสร็จยังเอ่ย อยากให้หมูมันขยัน ๆ เรียนจบไวๆ จะได้ออกมาช่วยเค้าหาเงินไง อิอิ วันหยุดพักผ่อนเต็มที่มั้ยคะ เป็นเด็กดีด้วยนะคะ รู้มั้ย

เมื่อวานนี้เค้ามีพระมาฉันเพลที่ออฟฟิศ แบ่งบุญให้หมูมันด้วยนะคะ มีพระมา ทุกอย่างจะได้สะดวกขึ้น หมามันจะได้กลับบ้านเร็วขึ้นไง ดีป่าวคะ


ช่วงนี้เค้าย้ายเข้าออฟฟิศใหม่ อะไรๆ ก็ขลุกขลักเล็กน้อยค่ะ เน็ตก็ใช้ไม่ค่อยได้ดีเท่าไร หมูมันอย่าเพิ่งอาละวาดมากนะคะ ที่รัก


รักหมูมัน มากๆ

Saturday, November 03, 2007

งอน งอน งอน อีกแล้ว

ไอ้หมูอืด...นิสัยเสีย ชอบทำให้เค้าน้อยใจอยู่เรื่อย เป็นเรื่องทุกที ไม่รักเค้าเหรอค่ะแล้วเหรอค่ะที่รัก หรือว่ารักเค้าน้อยลง หมูอืดที่เอาใจเค้า อยู่ข้างเค้า บอกเค้าทุกเรื่องไม่ปิดปังไปไหนแล้ว หมูอืดคนที่ไม่ทำให้เค้าน้อยใจอยู่ที่ไหนค่ะ พาตัวกลับมาหาเค้าด่วนๆ นะคะที่รัก ต่อไปอย่าเป็นอย่างนี้อีก ต่อไปมีรัยหมูต้องบอกเค้าอย่าให้เค้ารู้ที่หลังคนอื่นนะ เค้าไม่ชอบมากๆ มันเหมือนเค้าเป็นคนสุดท้ายที่หมูคิดถึงทุกที น้อยใจชะมัดอ้วนจ๋า...เห็นใจเค้าหน่อยนะที่รัก

เรื่องงานหมูก็วุ่นๆ เหมือนเดิม แต่ก็โอเคใช่มั้ยค่ะ ดีแล้ว รอเวลากลับมาบ้านเนอะที่รัก ส่วนเรื่องงานเค้าที่ ศ.3 ยังไม่รู้เลยว่าจะเป็นยังไง ก็งานมันน้อยมาก คนละ scale กับที่เคยทำ มีเวลามากมาย คิดอีกทีก็ดีที่จะได้มีเวลานั่งทำงานตัวเองไงค่ะ เสียอย่างเดียว ที่แคบไปหน่อย แล้วก็ไม่มีที่ทำงานเป็นส่วนตัวค่ะ พื้นที่แคบ ทุกอย่างเลยรวมกันอยู่ เค้าต้องอยู่ในห้องเล็กๆ กับพี่ๆอีก 4 คน รวมเป็น 5 คนในห้องแคบๆ แค่มีพื้นที่พอตั้งกล้องจุลทรรศน์ แค่นั้นเองค่ะ แต่ไม่เป็นรัย มันก็เหมือนห้อง lab เล็กๆล่ะ เอาน่ะ สู้ๆเนอะ

อยากแตะหมูมันแล้ว ไอ้อืด จอมเอาแต่ใจ

Friday, November 02, 2007

คิดถึงหมูมัน

หมูอ้วน วันนี้เดี๋ยวเค้าออกไปทำบุญที่ออฟฟิศนะคะ พี่เค้านิมนต์พระ มาฉันเพลนิดหน่อย งานอ้วนเป็นไงบ้างคะ ทุกอย่างโอเคดีมั้ย ไม่เห็นเล่าให้ฟังเลย เวลาคุยกันก็เอาแต่ตีกันเนอะ ไอ้หมูไม่ได้เรื่อง งานเค้าก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง บอสกลับเมืองไทย น่าจะกลับมาเร็วๆ นี้

ของที่อ้วนฝากมาเค้ายังไม่ได้รับเลยนะคะ สงสัย ต้องรอก่อน ฝ่ายบุคคลเค้าก็ทำงานแบบนี้ละคะ ไม่ค่อยจะเวิร์คซักเท่าไร

หมูมันไปโน่นไปนี่ เป็นเด็กด้ด้วยนะคะ คิดถึง อยากกลับไปหาจะแย่แล้ว


รักหมูมันนะคะ

ปล.ภาพประกอบตลกดี นึกถึงหมูคนแรกเลยนะเนี่ย อิอิ

Thursday, November 01, 2007

Don't let me alone so long!!!


My honey, how are you ka? We did not have the same free time. I just think that you didn't care me. You have to work work and work. Today is my first day to have a new job. You didn't concern.
T_T
I need your care. Please send me a lots more.

How is your day ka? You have to check up your healthy for RP VISA. Hoping everything is going well. I stay here waiting for you for a long long time. I need you back now as you know.

Try your best for us.

A Lots of LOVE

Just the begining..

หมูอ้วน จอมงอแงคะ วันนี้เค้าไปตรวจร่างกายมาละค่ะ ทุกอย่างเป็นไปด้วยความเรียบร้อยดี กลับมาเอาบ่ายเลยค่ะที่รัก ทำไงได้เนอะ วันนี้เค้าได้ย้ายไปนั่งออฟฟิศใหม่ด้วย ก็โอเคนะ ถ้าเป็นที่นั่งเค้าแบบถาวร ยังไม่รู้จะต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงมั้ย เพราะถ้าเกิดมีคนต้องมาใหม่ ก็อาจย้ายเค้าไปนั่งที่อื่นได้นะค่ะ

หมูเป็นไงบ้างคะ ไปดูออฟฟิศเอาซะไกล เข้มแข็งนะคะ ที่รักแล้วก็อดทน ผ่านมันไปให้ได้ ทุกอย่างต้องมีจุดเริ่มทั้งนั้น ขอให้หมูมันผ่านอุปสรรค ไปด้วยความเรียบร้อยนะคะ เค้าส่งกำลังใจให้หมูตลอดเวลาอยู่แล้วค่ะ

หวังว่าเจ้าอ้วนคงทำตัวดีๆ ไม่งี่เง่ามากไปกว่านี้นะคะ
รักหมูมากๆ