ไอ้หมูอืด...นิสัยเสีย ชอบทำให้เค้าน้อยใจอยู่เรื่อย เป็นเรื่องทุกที ไม่รักเค้าเหรอค่ะแล้วเหรอค่ะที่รัก หรือว่ารักเค้าน้อยลง หมูอืดที่เอาใจเค้า อยู่ข้างเค้า บอกเค้าทุกเรื่องไม่ปิดปังไปไหนแล้ว หมูอืดคนที่ไม่ทำให้เค้าน้อยใจอยู่ที่ไหนค่ะ พาตัวกลับมาหาเค้าด่วนๆ นะคะที่รัก ต่อไปอย่าเป็นอย่างนี้อีก ต่อไปมีรัยหมูต้องบอกเค้าอย่าให้เค้ารู้ที่หลังคนอื่นนะ เค้าไม่ชอบมากๆ มันเหมือนเค้าเป็นคนสุดท้ายที่หมูคิดถึงทุกที น้อยใจชะมัดอ้วนจ๋า...เห็นใจเค้าหน่อยนะที่รัก
เรื่องงานหมูก็วุ่นๆ เหมือนเดิม แต่ก็โอเคใช่มั้ยค่ะ ดีแล้ว รอเวลากลับมาบ้านเนอะที่รัก ส่วนเรื่องงานเค้าที่ ศ.3 ยังไม่รู้เลยว่าจะเป็นยังไง ก็งานมันน้อยมาก คนละ scale กับที่เคยทำ มีเวลามากมาย คิดอีกทีก็ดีที่จะได้มีเวลานั่งทำงานตัวเองไงค่ะ เสียอย่างเดียว ที่แคบไปหน่อย แล้วก็ไม่มีที่ทำงานเป็นส่วนตัวค่ะ พื้นที่แคบ ทุกอย่างเลยรวมกันอยู่ เค้าต้องอยู่ในห้องเล็กๆ กับพี่ๆอีก 4 คน รวมเป็น 5 คนในห้องแคบๆ แค่มีพื้นที่พอตั้งกล้องจุลทรรศน์ แค่นั้นเองค่ะ แต่ไม่เป็นรัย มันก็เหมือนห้อง lab เล็กๆล่ะ เอาน่ะ สู้ๆเนอะ
อยากแตะหมูมันแล้ว ไอ้อืด จอมเอาแต่ใจ
No comments:
Post a Comment