เมื่อวานวันเกิดหมาอืดๆ วันก่อนหมูมันก็ฉลองกะเพื่อนๆพี่ๆ จนเค้าทนไม่ได้ไปแล้ว ก็เวลาหมูอยู่กะเพื่อนๆ หมูมันไม่เคยพาเค้าไปด้วย ไม่เคยให้ไปอยู่ในสังคมของหมูมันเลยนิคะ ไม่ว่าจะเป็นตอนที่อยู่ กรุงเทพหรือไม่ก็ตาม ไม่ให้เค้าน้อยใจได้ด้วยเหรอ ก็หมูมันเป็นแบบนี้ทุกที เค้าก็น้อยใจนิน่า แต่ช่างมัน แค่หมูมันง้อ เค้าก็หายแล้ว แต่ใจจริงไม่ได้อยากให้ง้อนะ อยากให้หมูทำให้เค้าเป็นส่วนนึงของสังคม ของชีวิตหมูต่างหากค่ะ ฝากด้วยนะ .... ถ้าหมูทำได้
เมื่อวานเค้าตื่นแต่เช้า นั่งรอพระเพื่อใส่บาตร ขอพรให้หมูมันเป็นเด็กดี ให้หมูมีความสุขมากๆ มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง และมีกำลังใจในการทำงาน มีกำลังในการต่อสู้กับอุปสรรคที่จะผ่านเข้ามาคะ...หวังว่าหมูมันจะได้ทั้งหมดที่เค้าขอนะ สุขสัตน์วันเกิดนะคะ
หมูนับเริ่มปีที่ 28 แต่สำหรับเรา ... ปีที่ 4 เริ่มต้นแล้วนะ อยากให้เรา รักกันอย่างนี้นานๆนะ อย่าได้มีอะไรมาทำให้เราขัดใจกันจนกลับมาหากันไม่ได้...ที่ผ่านมา ไม่ว่าเราจะตีกันมากแค่ไหน เราก็กลับมาดีกันได้ เพราะความรักและความใส่ใจนะคะ เค้าน่ะ ไม่มีอะไรมากหรอกคะ แค่รักเค้ามากๆ แค่นั้น เค้าก็ยอมหมดแล้วซึ่งก็คงเหมือนกันกับหมู แต่ไม่ต้องห่วงคะ เค้าน่ะรักหมูมากๆอยู่แล้วคะ
รักหมูมันนะคะ
No comments:
Post a Comment