Friday, February 09, 2007

คิดถึงมาก...

ไม่ได้เป็นอะไรมากมาย ก็แค่ คนที่รักมากมายคนนึง ห่างไปไกล
ไม่ได้เป็นอะไรมากมาย ก็แค่คนที่เรารักมากมายคนนึง อยู่ในที่ที่เรามองไม่เห็น
ไม่ได้เป็นอะไรมากมายจริง ก็แค่ หัวใจหวิวๆ ก็แค่เหมือนใจหาย ก็แค่ร้องไห้ นิดหน่อย

ไม่ต้องห่วงทางนี้นะค่ะ ที่รัก เค้าไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ แค่คิดถึงมากๆ ก็เท่านั้น วันนี้ไปส่งหมูที่สุวรรณภูมิ ความรู้สึกมากมาย บรรยายไม่ถูก ก็มันต้องห่างกันถึง 8 เดือนนิค่ะ ไม่ให้หวิวได้ยังไง เค้าคงมีความรู้สึกเหมือนหมูตอนที่เค้าไปอยู่อังกฤษ รู้เลยว่า เป็นยังไง จริงๆไม่อยากร้องไห้ให้หมูเห็น ไม่อยากให้หมูเป็นห่วง แต่เค้าอั้นไว้ได้แค่นั้นจริงๆ เค้าอยู่บนรถตู้ระหว่างทางกลับอ่านสิ่งที่หมูเขียนให้ น้ำตายิ่งไหล คุ้มมั้ยที่ยอมให้คุณไกลตาขนาดนี้...ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ตามเราเลือกแล้ว หมูพยายามบอกเค้าอย่างนี้เสมอ เราเลือกแล้ว เราได้เลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราสองคนแล้ว เพราะอนาคตไม่ใช่แค่วันพรุ่งนี้ เรายังต้องเจออะไรอีกมากมาย เค้าห่วงหมูมากๆนะค่ะ ดูแลตัวเองดีๆ พยายามติดต่อเค้าให้ได้อย่างที่สัญญานะค่ะ ถึงมองไม่เห็นก็ใช่ว่าเราใจจะห่างกัน เค้าอยู่ข้างหมูเสมอ เค้ารู้หมูต้องเจองานหนักรออยู่ ความคาดหวังของเจ้านายก็มากมาย อย่าท้อนะค่ะ มีอะไรก็ค่อยๆคิด ค่อยๆทำ ใจเย็นๆสักนิด สิ่งที่มองไม่เห็น สิ่งที่คิดไม่ออก อาจจะผุดเข้ามาในความคิดก็ได้ ใครจะรู้ กำลังใจ เค้าให้หมูเสมอค่ะ รอหมูอยู่ตรงนี้ ที่ที่เราสองคน รู้จักกัน เจอกัน รักกัน และสร้างความสัมพันธ์ จนเหนียวแน่น...
สงสัยว่าเค้าคงต้องปรับตัวอีกสักพัก รู้มั้ย เค้านอนไม่หลับ เค้าอยากได้ยินเสียงหมูก่อนนอน อยากได้ยิน ...good night ที่รัก ก่อนนอนเหมือนทุกๆวัน
รักหมูนะค่ะ

No comments: