นี่แหละที่รัก สิ่งที่หวัง มักไม่ได้อย่างใจเสมอ เค้าหวังอยากมาทำงานเมืองนอก เมืองนา สงสัยตอนสวดมนต์ สวดให้มาได้อย่างเดียว ไม่ได้สวดให้เจอเพื่อนร่วมงานดีๆ ด้วย เอาน่าสู้กันอีกสักตั้ง หวังลึกๆ ว่า เค้าคงผ่านสถานการณ์ตรงนี้ไปได้ ถึงแม้จะเจ็บๆ ปวดๆ บ้าง ก็เอาน่า
ก็เหมือนกัน ที่หมูต้องเป็นกำลังใจให้เค้า เค้าเอง ก็เป้นอย่างนั้นด้วย หมูไม่รู้หรอก ว่าการที่มาอยู่ตัวคนเดียว ต่างบ้านต่างเมือง ไม่รู้เลยว่าใครบ้างที่พอจะไว้ใจได้ บางครั้งอยากพูด อยากเล่า ให้คนอื่นฟัง แต่มันทำไม่ได้
หมูน่ารักมาก ที่ทนฟังเค้า ไม่บ่นเลย กลับไปจะกอดทั้งวัน ไม่ให้ไปไหนเลย คอยดูสิคะ
เรื่องงาน หมูตั้งใจทำที่อยู่ตรงหน้า ให้ดีที่สุด ถ้าเก่งจริงแล้ว ไม่เห็นจะต้องกลัว อะไรเลย ดูอย่างเค้าสิ เพราะไม่เก่งจริง เลยเดี้ยงอยู่อย่างนี้
คิดถึงหมูมากๆ แล้วค่ะ
No comments:
Post a Comment