เจ้าอ้วนจ๋า เค้าแค่ไม่อยากให้หมูมันลืมตัวก็เท่านั้น เพราะว่าบ้านเราคงไม่ได้ทำให้หมูสบายได้อย่างดูไบหรอกค่ะ แต่ยังไงก็แล้วแต่เค้าก็เชื่อว่าคุณไม่ลืมตัวหรอก นอกเสียจากว่าคุณจะลืมเค้าด้วย เหตุผลนี้ก็ทำให้คุณลืมตัวได้ด้วย

เมื่อเช้าเค้าไปสมัครงานที่โรงพยาบาลเดชามา คงต้องเข้าไปอีกวันหนึ่งก่อนทำงานจริงเพราะเมื่อเช้ารู้สึกเหมือนเสียมารยาทไปนิดหน่อยที่มีเวลาไม่มาก แต่ก็คงไม่เป็นรัยเพราะเค้าว่าเค้าจะเข้าไปภายในอาทิตย์นี้ ยังไงก็จะพยายามค่ะ ส่วนเรื่องงานแปลเค้าส่งพีต๊ะ ไปหมดแล้ว ให้พี่เค้า แก้ไขให้อีกที เพราะว่าเค้าไม่ใช่มืออาชีพ แต่คิดว่าคงไม่เลวร้ายมาก (มั้ง) เข้าข้างตัวเองนิดหน่อยค่ะ

เค้ารู้ว่างานคุณยุ่งเป็นบ้าเป็นหล้ง อย่าเครียดมากนะยังไงก็อย่าลืมคิดถึงเค้าด้วยนะค่ะ เค้าอยู่ข้างๆหมูเสมอ ตอนนี้เค้าเหมือนคนไม่มีหัวใจไปแล้ว เพราะมันติดไปคุณ ไปอยู่กะคุณที่ดูไบตั้งแต่วันที่คุณบินไปแล้ว อย่าทิ้งกว้างนะค่ะ รักษาดูแลมันหน่อย มันอาจเอาแต่ใจบ้างแต่ก็เพราะรัก เท่านั้นเองค่ะ

เดี๋ยวเค้าคงกลับบ้านไปหม่ำข้าวกะแม่แล้วหล่ะ เค้าโทรบอกแม่แล้ว หมูทานอาหารเยอะๆ นะค่ะ อย่ากลัวอ้วน เค้าจะได้กอดอุ่นๆ

ปล นอนคนเดียวเหงาชะมัด

รักหมูมันมากๆ