Sunday, July 22, 2007

ทำไมหมูเป็นคนอย่างนี้ค่ะ ถ้าหมูงานยุ่งมากๆแล้วอารมณ์ไม่ดี เค้าว่าเราคงแย่แน่ค่ะ เค้าไม่ใช่คนที่จะมานั่งเอาอกเอาใจหมูได้ตลอดนะค่ะ หมูก็รู้ว่าเค้าเป็นคนยังไง ไม่ชอบเลยจริงๆ เรื่องงานก็แย่แล้ว ยังจะมาหาเรื่องโน่นนี่อีก เค้าไม่โทรหา มันแปลว่าไม่สนใจเหรอค่ะ ถ้าเป็นอย่างนั้น หมูก็กรุณาคิดไว้ด้วยแล้วกันว่าเมื่อไหร่ที่คุณไม่โทรหาเค้านั่นเค้าจะคิดว่าคุณไม่สนใจเค้าอีกแล้วอย่างนี้ดีมั้ย ทำไมเราไม่คิดว่าอีกคนอาจจะมีภาระอะไรต้องทำล่ะค่ะ คิดในทางที่ดีเป็นหรือเปล่า เค้าเบื่อที่จะต้องมาทะเลาะกันเรื่องโทรศัพท์แล้วนะค่ะ โทรมากๆก็บ่นเรื่องค่าโทร พอไม่ว่างโทร ก็หาว่าไม่สนใจ อะไรนักหนาค่ะ เค้ารู้ว่าถ้าหมูหายโกรธแล้วมันก็ไม่มีอะไร แต่อย่างนี้ไม่ชอบค่ะ ไม่ชอบจริงๆ อยากให้ปรับเข้าหากันมากกว่านี้ค่ะ
วันนี้เค้าต้องไปงานที่พัทยาอีกแล้วค่ะ ถึงบ้านดึกแน่นอน เพราะใช้เวลานานในการเดินทาง...ซึ่งหมูมันไม่เคยรู้หรอกว่าคนอื่นจะเหนื่อยแค่ไหน (ก็สนใจแต่ตัวเองอยู่อย่างเดียว) แต่ก็รู้ไว้ด้วยแล้วกันว่าระยะทาง จากบ้านไปพัทยาร่วมๆสองร้อยกิโลเมตร ไม่รวมระยะเวลาในการข้าไปเกาะอีก คิดเอาเองค่ะว่าจะถึงบ้านกี่โมง เพราะว่างานสวดเสร็จประมาณสามทุ่มค่ะ กลับมาเค้าอาจจะไม่ได้เข้าเน็ตเพราะว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นไปทำงานค่ะ ก็เอาเงินอนาคตมาใช้ยืดผมแล้วต้องทำงานสักหน่อยจะได้มีเงินมาต่อชีวิต ก็หมูมันไม่สนใจนิค่ะ ยังรักกันบ้างมั้ยค่ะ เหนื่อยแล้ว ขอแค่ความเข้าใจกับคำพูดดีๆที่ออกมาจากหมูบ้างนะคะ แล้วอยากให้หมูคิดด้วยว่า เค้าก็เครียดและเหนื่อยเป็น เค้าเป็นคนที่ไม่ชอบแสดงความกังวลออกมาหมูก็รู้แต่ไม่ได้แปลว่าเค้าไม่กังวล อยากให้เข้าใจ
ยังรักหมูมันเหมือนเดิม

No comments: