Monday, January 21, 2008

ระยะทาง ความห่างไกล...

อืดๆ เอาแต่ใจมากไปแล้วนะคะ อ้วน... ทำไมนิสัยแบบนี้ค่ะ เค้าไม่ทำให้ก็งอน งอแง หาว่าไม่สนใจ หมูน่ะ เอาแต่ใจตัวเหลือเกินนะคะอ้วน อย่างนี้ใช้ไม่ได้ จะโดนตีก้นนะคะ...

เค้าก็งอนหมูเป็นเหมือนกันนะ ปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียว ไกลๆ ไปทำงานก็ไม่พาเค้าไปด้วย ไม่งอนได้ไงจริงมั้ย อ้วนไม่อยากอยู่ข้างๆเค้าล่ะสิ เชอะ ๆๆๆ

เค้าไม่ห่วงงานหมู เค้ารู้ว่าหมูมันไหวๆ อยู่ ไม่งั้นคงบ่นกระจาย จริงป่าวค่ะ ส่วนเรื่องเรียนของเค้า พรุ่งนี้เค้ามีนัดคุยงานกับอาจารย์ค่ะที่รัก ไม่รู้จะเป็นยังไงกันบ้าง แต่นั่นล่ะ ยังไงก็ต้องให้เรียบร้อย ไม่งั้น ยืดเยื้อไม่ได้แล้ว ถ้าวันนี้เค้าไม่เข้าไปตามงาน อาจารย์ก็คงไม่ได้อ่านให้เค้าหรอก แล้วพรุ่งนี้บ่ายเค้าจะไม่ไปทำที่ ราชดำริค่ะ ด้วยเพราะว่านัดอาจารย์ได้แล้ว กลัวเหมือนกันนะว่าพี่เค้าจะไม่ไป ถ้าพี่เค้างอแง เค้าแย่แน่ที่รัก ไม่รู้ว่ารู้เรื่องมั้ย ก็ โทรไปพี่แกยังหลับเลยอ่ะค่ะ ... เฮ้อ เอาใจช่วยเค้าหน่อยนะค่ะที่รักจ๋า

รักหมูมัน คิดถึงมากๆคะ

No comments: