ได้ยินมั้ย...ใจมันร้องแต่ คิดถึง

สถานการณ์ที่บริษัทหมู ท่าทางน่าเป็นห่วงมากๆ เหมือนกันนะคะ หมูคงต้องหาทางออกไว้สักหน่อยแล้วมั้งคะ ถ้าโดน take over ไม่ดีแน่ๆ ที่รัก เค้าจะเอาเราไปตรงไหน จะให้เราทำอะไร แล้วเราต้องเป็นเบี้ยล่างเค้ามั้ย น่าคิดนะคะที่รัก ตอนนี้อาจจะยังไม่มีอะไรมากมาย แต่...ถ้ามีทางออกไว้ หรือมีหนทางลองดูนะคะที่รัก เป็นห่วงคะ

เรื่องงานเค้าเหรอคะ ก็มีปัญหา เป็นธรรมดา ก็เค้าไม่ค่อยรอบคอบนิค่ะ อย่างวันนี้ก็มีนิดหน่อย แต่เค้าก็พยายามให้ดีที่สุดแล้ว ไม่เป็นรัย ไม่ว่ายังไงเค้ารับได้อยู่แล้วค่ะ แต่พรุ่งนี้สิ เค้าต้องไปเจาะเลือดคนเดียวแต่เช้า เพราะว่าพี่แสวงพักร้อนคะ จริงๆพี่เค้าก็ถามอยู่หรอกว่าไหวมั้ย แต่ว่าจะให้พี่เค้าพักร้อนวันพฤหัส แล้วมาทำวันศุกร์ก็กระไรอยู่ เค้าเลยบอกว่าไหว ซึ่งเค้าว่าเค้าไหว เด๋วก็ดูต่อไปคะ เหนื่อยหน่อย แต่ต้องไหวสิ ความรับผิดชอบเรานิน่า จริงมั้ยคะ

ส่วนเรื่องส่งงานอาจารย์ แย่มากๆค่ะ เค้าไม่มีเวลานั่งทำเลย ต้องนั่งดู ใช้เวลาและสมาธิมากๆ ทำยังไงดี แต่ก็ยังคงพยายามอยู่คะ เอาใจช่วยด้วยนะ

รักหมูมากๆคะ