Monday, February 25, 2008

Only me that you have to take care.

เหนื่อยๆ เครียดๆจังคะ ที่รักจ๋า อยากกอดหมูจังเลย เค้ากลัวมากๆเลยหมูรู้มั้ย ยิ่งเวลาผ่านไปเท่าไหร่ ก็หมายถึงเวลาสำหรับการเตรียมตัวน้อยลงไปทุกนาที ทำยังไงดี เพื่อที่ให้เค้าทำทุกๆอย่างได้ดี และทันเวลา ไม่รู้จะทำยังไง ให้ลางานก็กลัว เพราะว่า ถึงเค้าลาไปงานก็กองรอเค้าไปทำอยู่ดี (ประมาณว่าไม่ได้ตังค์แต่งานเท่าเดิมอ่ะ) ไม่ลาดีกว่า หมูจ๋า หมูว่าเค้าจะผ่านไปด้วยดีมั้ยที่รัก เค้ากลัวมากๆ ยิ่งใกล้ ยิ่งกลัว เค้าต้องทำได้ใช่มั้ย ตอนนี้เป็นช่วงเกือบสุดท้ายแล้วใช่มั้ย มันต้องผ่านไปด้วยดีใช่มั้ยที่รัก ช่วยเค้าด้วยนะคะ พรุ่งนี้เค้าคงส่งงานอาจารย์ อาจจะโดนอะไรอีกมากมาย แต่งานเดินก็ดีกว่าไม่ส่ง ไม่เดินจริงมั้ย แก้เป็นแก้ โดนดุก็โดน เค้าชินซะแล้ว อย่างน้อยก็คิดซะว่าเอามาปรับปรุง ยังไงเราก็ต้องการคำแนะนำนิน่า จริงป่าว

หมาอ้วนต้องเป็นเด็กดีมากๆนะคะ เอาใจช่วยเค้าเยอะๆด้วย

งานหมูเป็นไง ไหวเนอะ หมูมันเก่งอยู่แล้วนิคะ

รักหมูมันคะ

No comments: