Sunday, September 14, 2008

อย่างน้อยก็ทำให้เราเห็นความแตกต่าง...

หมาอืด ไม่ได้เรื่องนะคะ บ่นๆเรื่องเงินเดือนที่ยังไม่ขี้นอีกแล้ว เค้าบอกแล้วนะคะที่รักว่ามันเกินการควบคุมของหมูนะคะ มันคงมีหลายปัจจัยที่ทางผู้ใหญ่ต้องตัดสิน แต่เท่าที่เห็นเค้าว่ามีทิศทางที่ค่อนข้างดีนิคะ หมูมันคงไม่ต้องห่วงอะไรมากมายแล้วมั้งคะที่รัก แค่รอเวลาให้ถึงสิ้งเดือนเท่านั้น แล้วจะเห็นเองว่าสิ่งที่รออยู่ได้รับคำตอบที่ตรงกับที่ต้องการหรือเปล่า...อดทนรอ อย่างสงบนะคะที่รัก

เรื่องงานเค้าไม่ต้องห่วงคะ เพราะมันยังคงค้างต่อไป ให้หมูมันเครียดด้วยไปอีกนาน ให้หมูมันหากำลังใจมาให้อีกสักกองพะเนิน ดีป่าวคะ แต่สัญญาคะว่ามันต้องสิ้นสุดแน่นอนตอนนี้เค้า คิดถึงหมูมันมากๆ แล้วหมูรู้ป่าว หมูมันพยายามอีกหน่อยนะ จะได้ใกล้ๆ กันแล้วคะ


วันนี้เค้าเตรียมเป็นแม่บ้านด้วยนะ เค้าทำสุกี้กินเองที่บ้าน รอหมูมันกลับมาชิม ดีป่าวคะ กลับมาเมื่อไหร่เค้าจะทำให้กินนะรักหมูมันมากๆๆๆ

No comments: