Friday, March 23, 2007

เก่งจัง ที่รัก...อาละวาดได้ทุกวัน

หมูเป็นอะไรไป เค้ารู้ว่าเค้ามีเวลาให้หมูน้อยลง แต่ยังไง เค้าไม่เคยลืมหมูไว้ข้างหลัง อย่างที่หมูเข้าใจ เค้าคิดถึงหมูเสมอ อยากกอดหมูมัน อยากอยู่ใกล้ๆ มากๆ ด้วย แต่หมูเหมือนไม่เข้าใจเค้า คิดแต่ว่าเค้าไม่ใส่ใจอยู่นั่นอแหละ เค้าต้องสู้รบกับไอ้พวก ที่ออฟฟิศพวกนี้ เก่งแต่ปากกันทังนั้น เรื่องงานไม่เห็นได้เรื่องซักคน เซ็งจริงๆ ทำงานไม่คุ้มค่าตัวเอาซะเลย
หมูจ๋า หมูคงต้องคิดมาก เรื่องงานแน่ๆ คิดมากแล้วกังวล แล้วมาสติแตกกะเค้า อันนี้ไม่ค่อยถูกนะคะที่รัก สงบสติอารมณ์น่อยค่ะ แล้วงานเค้าไม่ได้นั่งหน้าจอ ตลอดเวลา เค้าทำงานกับคนหลายคน ต้องมีคนมาถาม ต้องดิวกับคนโน้นคนนี้ ไม่ได้นั่งหน้าจอตลอดเวลา หมูเข้าใจบ้งนะคะ ที่รัก

ตอนนี้เป็นแบบนี้ ถึงเวลาตอนตัวเองทำงาน บ้างนะไอ้อ้วน จะโดนมิใช่นอ้ย

รักไป ช้ำไป นะไอ้อ้วน เมื่อไรจะโตซะที

No comments: