Monday, December 31, 2007

HAPPY NEW YEAR 2008


วันนี้ก็เป็นวันส่งท้ายปีเก่า รับปีใหม่ที่จะเข้ามาแล้ว หมูมันมีนัดกับเพื่อนๆ เป็นเด็กดีด้วยนะคะ ดูแลตัวเองดีๆ เค้าอยากไปกับหมูมากๆ รู้มั้ยคะที่รัก เสียดายที่เค้าต้องมาอยู่ไกลถึงนี่
วันสิ้นปีที่นี่ เค้ายังต้องทำงาน แย่เลยเนอะที่รัก ทำไงได้ละ มาอยู่ี่นี่แล้ว ทุกอย่างยึดตามวันหยุดที่นี่หมด จะปีใหม่แล้วอยากให้เจ้าอ้วนของเค้า เป็นหมูที่น่ารักอย่างนี้ตลอดไป โตเป็นผู้ใหญ่ ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน คิดและทำแต่สิ่งที่ดีๆ

หมูมันเป็นไอ้หมู จอมหงุดหงิด อะไรนิดๆ หน่อยก็อารมณ์เสียนะคะ ไม่ดีเลย ขอให้สิ่งเหล่านี้หมดไปกับปีเก่านะคะ


HAPPY NEW YEAR มีความสุขมากๆ รักเค้ามากๆ ด้วยนะคะ ที่รัก


รักหมูมัน

Sunday, December 30, 2007

เกือบแล้ว เกือบอีกปีแล้ว

ที่รักจ๋า อยากให้หมูอยู่ข้างๆจังค่ะที่รัก...เวลาอย่างนี้ เป็นเวลาที่เค้าอยู่กะหมูที่สุด เทศกาลต่างๆ ทำให้เค้าคิดถึงหมูอย่างมาก เมื่อไหร่ที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน ในทุกๆเทศกาลสักที...คนที่พิเศษที่สุด กับ ช่วงเวลาพิเศษ มันคงเป็นความรู้สึกที่ดี ที่สุด ที่น่าจดจำเนอะ
ทำยังไงดีค่ะ ถึงจะเติมเต็มความรู้สึกของกันและกันได้ในยามที่เราห่างกันอย่างนี้ คงมีเพียงแต่ความเข้าใจจริงมั้ย แต่ทำได้ยากจัง บางครั้งแค่คำพูดเล็กๆน้อยๆ เราก็ผิดใจกันแล้ว นั่นไม่ได้แปลว่าไม่ได้รัก ไม่สนนะ แต่มันเป็นเพียงความไม่เข้ากันก็เท่านั้น
ปีหน้าฟ้าใหม่ หวังว่าเราคงจะเข้าใจกันมากขึ้นเรื่อยๆ นะคะที่รัก
รักหมูมันมากๆ ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปแล้วนานแค่ไหน

So tried..

หมูมันไปเที่ยวมาเป็นไงบ้างคะ หายไปทั้งวันเลย ไม่ยอมโทรหาเลยด้วย อ้างโน่นนี่อยู่นั่นแหละ ช่วงนี้หมูได้หยุดยาว พักผ่อนให้เต็มที่นะคะ ได้เอาแรงมาสู้กับงานตอนหลังปีใหม่ไง งานเค้าถึงจะเยอะแต่ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร เค้าเปลี่ยนเจ้านาย/หัวหน้า มาหลายคนแล้ว เลยพอเดาออกว่าหัวหน้าสไตล์นี้ ต้องการให้งานออกมาเป็นแบบไหน ช่วงปีใหม่ที่นี่กลับเมืองไทยกันเยอะเลย เค้าเห็นแล้วอยากกลับบ้างจัง ก็คิดถึงหมูมันนี่นา ทำไงได้ เค้าอาจจะต้องปรัับตัวกับที่อยู่ใหม่ หัวหน้างานคนใหม่ โต๊ะทำงานตัวใหม่ และอะไรหลายอย่างที่เปลี่ยนไปหลังจากที่เค้ากลับจากพักร้อน หมูอย่าลืมเป็นกำลังใจให้เค้านะคะ
เค้าคิดว่าคงผ่านมันไปได้ด้วยดี
ช่วงนี้อากาศที่นี่เย็นเลยทีเดียว เค้าทำท่าว่าจะไม่สบายด้วย
วันนี้เค้ามีประชุมทั้งวัน วุ่นๆ น่าดูเลยค่ะ หลายๆ อย่าง ยังไม่เข้ารูป เข้ารอยต้องปรับ ต้องแก้กันด้วย เหนื่อยอีกหลายยกค่ะ ที่รักเอ๊ยย หมูเอาใจช่วยด้วยนะ


คิดถึงหมู เป็นเด็กดีด้วยนะ

วันนี้...เมื่อสองปีที่แล้ว


...ยังจำได้มั้ย วันนี้เมื่อสองปีที่แล้ว เราอยู่กันที่ไหนค่ะ...
เหนื่อยแค่ไหนกับการเดินทางครั้งแรกด้วยกัน แม้ว่าจะเป็นแค่การคบกันแค่ไม่กี่เดือน
แต่...ก็พากันไปพิสูจน์ซะแล้ว...ภูกระดึงไงคะ...

เค้ายังจำได้ดี เพราะว่ามันเป็น trip แรกของเราสองคนที่เพิ่งคบกันเพียงสามเดือน ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ มีทั้งน้ำตา และเสียงหัวเราะตลอดการเดินทาง ซึ่งเหมือนกับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ ยังจำได้ว่าเป็นปีแรก ปีเดียวที่หมูอยู่กับเค้าในในวันสิ้นปี...ขอบคุณนะสำหรับการเริ่มต้นที่ดี จนเรามีวันนี้ค่ะ

งานหมูเป็นยังไงค่ะ เหนื่อยมั้ย อยากกอดหมูมันแล้วใช่มั้ยค่ะ ใช้วันเวลาเก่าๆในความทรงจำดีดี ช่วยเป็นแรงบันดานใจให้หมูผ่านวันอันยุ่งเหยิงและวุ่นวายไปให้ได้นะค่ะที่รัก

วันปีใหม่ก็ไม่ได้หยุด แต่ก็ดีแล้วค่ะ เพราะถ้าหมูหยุดงาน หมูก็จะหนีเที่ยวแล้วก้อหาเรื่อง shopping เค้ารู้นะว่าหมูน่ะ นัก shop brandname ไม่ได้ว่าค่ะ แต่เตือนนะ จะได้รีบกลับมาหาเค้าไงค่ะ

วันนี้เค้าหนีหมูไปตามรอยหมูมันที่ โคราช เหนื่อยมากเลยที่รักจ๋า เพราะว่ารถติดมาก คิดดูสิค่ะ ออกจากบ้าน 8.30 กว่าจะถึงร้านสเต็กครูต้อปาไป 14.30 กว่าจะถึงย่าโมก็นั่น 18.30 เป็นไงค่ะ เป็นการเดินทางอันแสนนานคะ ไม่ได้โทรหาหมูมัน หมูมันบ่นน่าดู แล้วก็น้อยใจต่างๆนานา ไม่เอาค่ะที่รัก เค้าไม่ได้โทรเพราะอะไรก็บอกไปแล้วนะ ห้ามงอแง ไม่ว่าไปไหน อยู่ที่ไหน เค้าเหมือนเดิมนะ เค้ารักหมูคนเดียว เค้าอยากให้หมูเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน

รักหมูมันมากๆค่ะ

Saturday, December 29, 2007

However..Our love moving forward


เจ้าอ้วน เมื่อวานนี้เค้าได้ไปเที่ยว Hatta & Fujairah ห่างจากเมืองที่เค้าอยู่นิดหน่อยนะคะ เป็นภูเขาหินสูงเลยทีเดียว อากาศเย็นกำลังดี คิดถึงหมูมันจังค่ะ คิดถึงตอนเรากลับไปอยู่ด้วยกัน นอนกอดกัน ไม่น่าเลือกมาอยู่ไกลๆกันเลยเนอะ
หมูเป็นไงบ้างคะ อ.พาไปเลี้ยงกินไปพุงกางๆป่าว เรื่องเน็ตที่ร้านที่นี่ ก็อย่างที่หมูเห็น มันเป็นเครื่องร้าน ไม่ใช่ของส่วนตัวค่ะ หมูก็ต้องทำใจนิดนะคะ อย่าเอาแต่ใจนัก เค้าอุตส่าห์เดินหาร้าน เพื่อจะได้คุยกะหมูมันนะ เห็นใจกันหน่อย วันนี้หมูหนีเที่ยวอีกแล้ว เป็นเด็กดีด้วยนะ คิดถึงหมูมันแล้ว

เรื่องงานเค้า ยังไงซะเจ้านายและผู้ใหญ่ทุกคนที่นี่ก็ยังยืนยันให้เค้าเป็น Number 1 มีอะไรก็เรียกใช้ เรียกถามตลอดเวลา หวังว่าปีนี้ของเค้า คงเป็นปีที่มีความก้าวหน้าด้านหน้าที่การงานเพิ่มมากขึ้น หวังว่าหมูจะเป็นแบบนั้นด้วย เก็บเงินทองไว้บ้างนะคะ อย่าช้อปปิ้งจนหมด

ไม่ต่างกันหรอกค่ะ

ที่รักจ๋า เค้ารู้ว่าหมูรู้สึกยังไง เพราะเค้าเองก็ไม่ต่างกัน ยิ่งเวลางานยุ่งๆ หมูก็รู้เค้าคิดถึงหมูที่สุด อยากให้หมูมันมาหา มากอด มาให้กำลังใจ เค้าน่ะ พยายามมากๆที่จะคิดว่าเราห่างกันแค่ตัว ห่างกันนิดเดียวเอง ทุกครั้งที่เห็นใครๆ เค้าเดินกันเป็นคู่ คุยโทรกันจุ๊งจิ๊ง คิดถึงหมูมันมากๆ อยากโทรก็ทำไม่ได้ คุยกันอย่างมาก แค่สองสามนาที นี่ก้อทำให้ค่าโทรของเราเยอะมากแล้ว หมูรู้มั้ยมันยากนะ ที่จะผ่านวันเวลาเหล่านี้ไปได้โดยที่เค้าต้องใจจดจ่อกับมันนะ...ปีก่อนเรายังผ่านไปได้ ปีนี้ก็ต้องได้ แต่ทำไมยากจังคะที่รัก เค้าน่ะ รู้ค่ะ ว่าเรามีความจำเป็น มีข้อจำกัดมากมาย แล้วก็มี goal ของเราตรงไหน ตอนนี้เป็นการพิสูจน์คำว่า ...เรา...ใช่มั้ยค่ะ เค้ารู้แล้วว่าทำไม บางคู่ถึงไม่ยอมให้คู่ตัวเองไปเมืองนอก เพราะมันเป็นอย่างนี้นี่เอง...
งานเค้าปวดหัวค่ะ ได้โปรแกรมมาใหม่ไม่รู้ว่า จะโอเคมั้ย ตอนนี้ run งานอยู่ แต่ข่าวล่าสุด โปรแกรมที่เค้า run ทิ้งไว้ที่ notebook 3 วัน 3 คืน มันขึ้น error และไม่แสดงผลไปแล้วค่ะ ถ้าไม่ได้คราวนี้แย่แน่ที่รัก เอาใจช่วยกันหน่อยนะค่ะ
งานหมูหนักอยู่ตลอด หมูทำได้อยู่แล้ว .... เค้าอยู่ข้างๆ หมูเสมอนะคะ ไม่ต้องห่วง เค้าเป็นเด็กดี ที่ดื้อนิดหน่อยน่ะ หมูรับมือได้อยู่หรอก (อย่างน้อยก็รับมาได้ตั้งหลายปี อิอิ)

รักหมูมันมากนะคะ

Friday, December 28, 2007

Far away.. I miss you

อ้วนเค้าไม่มีเน็ตใช้ เบื่อจังค่ะที่รัก เค้าว่่ามันเป็นส่วนสำคัญอันหนึ่งเลย ไม่รู้ บ.คิดอะไรอยู่ เห็นว่าไม่จำเป็นหรือไงไม่รู้ หรืออาจจะคิดว่าเปลืองค่าใช้จ่าย นี่เค้าเพิ่งมาอยู่ ถ้าอยู่นานกว่านี้เค้าคงโวยไปแล้ว แต่ตอนนี้ บ.เช่าาบ้านใหม่อีกหลัง เห็นว่าบอสจะเอาพวกเค้าไปอยูู่่ด้วย กลายเป็นลูกน้องคนสนิทกันไปหมดแล้ว มีแต่คนหมั่นไส้เข้าไปอีกค่ะ ที่รักเอ๊ยยยย เค้าพยายามทำตัวตามปกติ ไม่อยากมีปัญหา แต่ก็ไม่วาย โดนเหน็บว่าเป็นเด็กเส้นอยู่เรื่อย
เรื่องงานเค้าจะมีประชุมอีกทีก่ออนปีใหม่นี่อะค่ะ กับคอนซัลต์ ประมาณว่าส่งท้ายปลายปี ว่างั้น งานหมูละคะ มีนัดคุยกับ อ. เป็นไงบ้าง ไปถึึงไหนแล้วคะ เค้าเป็นกำลังใจให้หมูมันนะ
รักหมูมันค่ะ

Thursday, December 27, 2007

So stupid situation


หมูก็รู้นิคะ ว่าแต่เค้า หมูเองก็เป็นคนที่ต้องการให้เค้าโทรหานิค่ะ ค่าโทรมันก็ต้องเยอะอย่างนี้ล่ะ เราก็รู้ๆกันอยู่ว่า เป็นยังไง เค้าน่ะ อยากให้หมูเข้าใจ โตๆกันแล้ว เราไม่เห็นจำเป็นต้องโทรหากันตลอดนิคะ ไม่ว่ายังไงเราก็ยังรักกันไงคะ ไม่เรื่องเลยจริงๆ เราสองเนี่ย หมูจ๋า ทำยังไงดี เราถึงจะเข้าใจกันมากกว่านี้ค่ะที่รัก ช่วยบอกที เมื่อไหร่ที่จะเข้าใจตรงกัน เมื่อไหร่ที่เราจะรู้ใจกันโดยที่ไม่ต้องทะเลาะกันก่อนอย่างนี้ค่ะ...หมูจะทนได้อีกนาน แค่ไหนเหรอ เป็นคำถามที่เค้าไม่อยากรู้คำตอบและอยากให้คำตอบคือ ไม่มีที่สิ้นสุดนะคะ แต่เค้ารู้ว่าสักวัน หมูคงทนเค้าไม่ได้ จริงมั้ย น่ากลัวจัง เมื่อวันนั้นมาถึงเค้าจะทำยังไงค่ะ ช่วยบอกเค้าที


Just wanna say that I love as you are.

How should I do??

อ้วนเอํย เค้าเห็นค่าโทร แล้วเครียดเลยค่ะที่รักก็มันเยอะมากนี่นา อาจะเป็นเพราะว่าเราเพิ่งห่างกันก็ได้ หมูมันคิดถึงเค้ามาก ใช่มั้ยคะ ไม่เป็นไร หวังว่าคงจะดีขึ้น ในไม่ช้า งานอ้วนเป็นไงบ้างคะ เห็นว่ายุ่งหัวหมุน ไม่ต่างจากเค้าใช่มั้ยคะ เอาน่าขยันๆ เนอะ หมูมันจะได้จบไวๆ มานอนกอดเค้าได้ ไม่ต้องห่วงงานเนอะ
ช่วงนี้งานเค้าก็เยอะ หนำซ้ำ ลูกพี่ยังจ่ายงานไม่ค่อยเป็นอีกตะหาก ต้องพยายามหางานให้ตัวเองทำ เหนื่อยจัง หมูมันเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยนะ
พักนี้ตีกันบ่อยมาก ไม่รู้หมูคิดเหมือนเค้ามั้ย ทำไมเป็นอย่างนี้ละคะ เค้าแค่โทรหาหมูได้ไม่สะดวกเหมือนเดิมแล้วไงคะ เค้าเองก็ไม่สบายใจหรอกค่ะ เพราะเป็นคนที่อายุน้อยสุด คลาสน้อยกว่าคนอื่น แต่ดันมีเน็ตใช้นะ หมูพยายามเข้าใจหน่อยนะคะ

รักหมูเหมือนเดิม
เป็นหมูจอมโวยอีกแล้วนะคะที่รัก นิดๆหน่อย เค้าได้อัพช้าสักหน่อย ก็ปกติตามเวลาที่เค้าจะเข้าเน็ตได้นะคะเรื่องงาน ท่าทางจะมีทางออก เพราะว่าเค้านัดอาจารย์พรุ่งนี้ คุยเรื่องงาน แล้วก็ดูว่าจะทำอะไรได้บ้างกับ data ที่มีอยู่ หมูต้องเอาใจช่วยให้เค้าหลุดพ้นความทุกข์เรื่องนี้ไปให้ได้นะคะที่รัก เหนื่อยมากๆแล้ว งานหมูเป็นยังไงบ้างคะที่รัก หวังว่าคงจะโอเคนะค่ะที่รัก หรือว่ายังปวดหนัวอยู่คะ อย่าเพิ่งคิดมากนะ ยังไงๆ เค้าอยู่ข้างๆนะค่ะที่รัก หมูมันต้องอย่างอแงนะ ต้องเป็นเด็กดีด้วยนะค่ะที่รัก

รักหมูมันมากๆเจ้าค่ะ

Wednesday, December 26, 2007


ไอ้หมูอัวนจอมบ่น พักนี้ตีกันทุกวันเลยนะคะ เค้ารู้ว่าหมูมันอารมณ์ไม่ปกติ ขอโทษนนะคะ ที่บางครั้งเค้าปากเสียไปบ้าง
ไม่อยากให้เราสองคนเป็นแบบนี้เลย เหมือนไม่รักกันแล้ว ไม่ใส่ใจกันแล้วนี่คะ
ช่วงนี้งานเค้าหัวปั่นเหมือนเดิม เพราะพี่สมนึกฝากงานไว้ก่อนกลับเมืองไทย แล้วเค้าก็จะโดนดึงตัวไปโน่นนี่อีก เรื่องดึงตัวนี่เค้าก็ยังกังวล เพราะถ้านานไปมันจะดูไม่ดี เค้าเองก็ลำบากใจ เพราะเป็นผู้ใหญ่กันทั้งนั้น มาตอนนี้นะเค้านึกถึงช่างอ๊อด เจอเหตุการณ์คล้ายๆ แบบเค้าเลย ผลสุดท้ายโดนบีบให้ตัองลาออก สาเหตุเพราะขัดคำสั่ง ผู้บริหารระดับสูง หวังว่าเค้าจะไม่โชคร้ายขนาดนั้น
หมูอ้วนเอาใจช่วยเค้าด้วยนะคะ

รักหมูมันนะ

ทำได้ ทำดี

ทำได้ ก็ได้ดีอย่างที่หมูบอกล่ะคะ แต่ทำไมเค้าทำดี หมูกลับว่าไม่ดีคะ หมูเป็นรัยเหรอคะ พักนี้หมูบ่นเค้ามาก เค้าเหนื่อย เค้าไม่ได้ทำอะไรไม่ดีเลย หมูก็ไม่เชื่อใจ หมูเริ่มพูดจาไม่ดีกับเค้าอีกแล้ว ประชดประชันกันเหลือทนนะคะอ้วน ให้เค้าทำยังไง งานเค้าก็เครียด เหมือนกัน นะค่ะ ไม่ใช่มีแต่หมูที่เครียดคนเดียว เค้าก็ไม่ต่างกัน อย่างที่เค้าเป็น คือไม่ต้องบอกใครว่าเครียดแค่ไหน ทำตัวให้ปกติที่สุด เก็บความเครียดเอาไว้คนเดียวนี่หล่ะเค้าเอง
เรื่องศึกชิงตัวหมู ไม่ต้องห่วง หมูต้องได้ไปอยู่ในที่ที่ดีที่สุดสำหรับหมูแน่ๆคะ เพราะว่าเค้าภาวนาให้หมูมันก้าวหน้าๆ อยู่ตลอดอยู่แล้ว ก็มันห่วงมากๆนิคะ
รักหมูที่สุด

Tuesday, December 25, 2007

ทำดี...ได้ดี

ช่วงนี้เกิดซึกชิงตัวเค้า อย่างที่บอกให้อ้วนฟัง เฮ้ออ เหนื่อยเลยค่ะ มีการจะมาเร่งๆ ให้งานปัจจุบันเค้าเสร็จไวๆ จะดึงตัวไปช่วยอีก ทำไงดีคะที่รัก หมูมันละเป็นไงบ้าง สงสัยจะว่างงานมากนะคะ ทำตัวไม่ดี พูดจาไม่ดี ต้องให้เค้าหงุดหงิดใจอยู่เรื่อย ไม่รักกันหรือไงคะ เค้าเป็นเด็กดีของหมูเสมอ ตราบเท่าที่หมูยังเป็นเด็กดี เหนื่อยงานพอแล้ว อย่าให้เหนื่อยใจเลยค่ะ ขอร้อง
เค้ากลับมาทำงานได้ไม่เท่าไรเลย เน็ตที่บ้านก็ไม่มี รู้สึกเหมือนทำไรได้ไม่เต็มที่ ติดขัดไปหมด เอาใจช่วยเค้าด้วยนะ อย่าดื้อให้มากนัก

รักหมูมัน

Sunday, December 23, 2007

หมูจ๋า ทำงานเหนื่อยมากมั้ยค่ะที่รัก ... ทำงานหนักๆ ระวังสุขภาพด้วยนะ เค้าเอาของไปฝากเพื่อนหมูแล้ว ที่เหลือคือให้มันถึงหมูเนอะ หวังว่าคงไม่มีปัญหาหรอกมั้งคะ หรือหมูว่าไงค่ะ มีรูปเค้าเพียบๆ เลยด้วย ไว้ให้หมูมันคิดถึง อย่างน้อยก็เวลาที่เหนื่อยๆไงค่ะ จะได้คิดถึงว่า ตอนอยู่กะเค้าเป็นยังไง เพราะเรายังคงต้องห่างกันอีกระยะนึง จริงมั้ยคะ...
เรื่องงานเค้า ไม่ต้องถาม อย่างที่เห็น เค้าเที่ยวเล่นก้หมดเวลาทำงานแล้วคะ ห้ามบ่นนะ เค้าพยายามอยู่ค่ะที่รัก ยังไงเค้าก็ต้องทำได้อยู่แล้ว
เรื่องงานของหมู เค้าว่า ทำดี ต้องได้ดีค่ะ เค้าเห็นคุณค่าการทำงานหนักก็ดีแล้ว แต่เค้าแค่กลัวว่าหมูมันจะทนไม่ได้ถ้างานหนักมากๆ ระวังตัวด้วยนะคะ ที่รัก
รักหมูมันมากๆค่ะ

Just far away..

หมูอ้วน ไมหมูมันหงุดหงิด งอแงจังคะ คิดถึงเค้ามากเหรอ บอกมาซิ เค้าเป็นเด็กดีนะคะ ที่รัก แค่มันลำบากที่เค้าไม่มีเน็ตที่บ้าน คุยกะหมูมันไม่ได้เต็มที่นี่คะ เฮ้อออ ไม่รู้จะทำไงดี แย่เนอะ ไม่รู้หมูมันจะทนไหวมั้ย เค้านะ ไม่อยากให้เราห่างกันอย่างนี้ เพราะยังไงซะให้ยังติดต่อกันได้ ก็ยังดี แต่แบบนี้ไม่ไหวเนอะ เค้าพยายามหาทางออกที่ดีที่สุด ให้ตัวเอง
ที่นี่จะใช้เน็ตที ก็ต้องหลบๆ ซ่อน ๆ มีแต่คนหมั่นไส้ เพราะไม่มีคนใช้ได้ซักเท่าไร หมูพยายามเข้าใจกันนิดนะคะ เราอยู่ได้ด้วยความเข้าใจนะคะ ที่รัก

Friday, December 21, 2007

จอมงอแง

ที่รักจ๋า อย่าเพิ่งงอนแงสิค่ะ เค้ายังเหมือนเดิมทุกอย่าง ยังห่วงใย ยังนึกถึง และคิดถึงมากๆ หมูไม่รู้เหรอคะ เค้าแค่กังวลเรื่องค่าโทรของเราทั้งคู่เองคะ มันดูเป็นเรื่องเล็กสำหรับหมู แต่พอสิ้นเดือนมันคือเรื่องใหญ่นะคะที่รัก เค้าไม่อยากให้เราเอาเงินที่ทำงานแทบตายมาจ่ายให้ AIS นิค่ะ เราต้องรู้ว่ามันต้องแลกกับอะไรบางอย่าง แต่ถ้าหมูเชื่อใจเค้า มั่นใจได้ว่า เค้าเป็นเด็กดีสำหรับหมูเสมอ จริงๆแล้ว อาจเป็นเพราะว่าหมูหยุดยาวก็ได้ ถ้าลองหมูทำงานสิ หมูมันไม่มีเวลามาแว๊ดๆ เค้าหรอก คงเหลือแต่เค้าที่เป็นคนตามหมูล่ะสิไม่ว่า
พรุ่งนี้เค้าจะเอาของไปฝากให้หมู หวังว่าหมูมันคงได้ครบทุกอย่างนะคะ มีทั้งเสื้อที่เค้ากัดฟัน อดกาแฟซื้อให้ พร้อมทั้ง อิอิ รูป หมูอืดๆ ไงคะ (แค่กลัวว่าหมูมันจะจำหน้าไม่ได้) อีกอย่างคือ สิ่งที่หมูอยากได้ สัญญานะว่าจะประหยัด ไม่งั้นเราคงได้อยู่ด้วยกันช้าลง จริงมั้ย ยิ่งประหยัดเท่าไหร่ ก็แปลว่าหมูมันจะได้กลับมาเร็วเท่านั้น เค้าจะคิดถ้าหมูไม่ประหยัด แปลว่าหมูไม่รักเค้า ไม่อยากมาอยู่กับเค้า
ปล. ห้ามซื้อ เสื้อผ้า อาภรณ์ ทุกชนิด แม้แต่ underware ค่ะ เพราะว่า เท่าที่เห็นของหมูก็มากโข แล้วนะ ตอนนี้ หมูต้องซื้อรองเท้าให้เค้าตามสัญญา...ไปดูมา เค้ากะว่ายังไงก็จะไม่ให้เกิน 1390 บาทค่ะ เตรียมไว้นะ
คิดถึงหมูมันมากๆค่ะ

Mis you A LOT


ช่วงนี้เค้าไม่ได้ออนไลน์เลยค่ะ ที่รัก หมูก็รู้เค้าเคยใช้เน็ตตลอดเวลา แต่พอมาตอนนี้ ทำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน นโยบายผู้ใหญ่ไม่รู้เป็นไงบ้าง ดูแปลกๆ นะคะ รู้สึกว่ามีนโยบายตัด O.T. ด้วย เค้าต้องแย่แน่ๆ ค่ะที่รัก ไม่ได้คุยกะหมามันบ่อย ๆ อย่าเพิ่งงอแงนะคที่รัก เค้าก็พยายามหาหนทางอย่างเต็มที่ ส่วนเรื่องเปิดบริการ GPRS ของที่นี่ เค้าอาจจะต้องเดินไปที่เคาน์เตอร์เอง เพราะถามคนที่นี่แล้ว ไม่มีใครรู้เรื่องสักคน (ก็เค้าเป็นหมูไฮเทคอยู่คนเดียว)
เรื่องงานหมูเป็นไงบ้างคะ ยุ่งๆ หัวปั่นใช่มั้ยคะ ไม่รู้หมูมันเป็นเด็กดีมั้ย อยากให้เป็นเด็กดีมากๆ นะคะ ตั้งใจทำงานมากๆ ด้วย


Love & miss you so much

Tuesday, December 18, 2007

หมูอืดๆ ตอนนี้อะไรๆ ของหมูเข้าที่หรือยังค่ะ หวังว่าการกลับไปคราวนี้คงโอเคนะคะที่รัก...เค้าอยู่ที่นี่คิดถึงหมูสุดๆ ก็มันมาทิ้งรอยไว้เต็มไปหมด ตอนนี้ไปไหนมาไหนก็คิดถึงแต่หมูมัน เล่นไปด้วยกันทุกที่นิคะ ที่บ้านหมูมันก็ไปนอนเล่น ที่ทำงานหมูมันก็ไปหา เฮ้อ หมูเอ้ย ใจร้ายจังนะคะ เค้าต้องทำยังไงล่ะเนี่ย วันนี้ติดต่อหมูไม่ได้อีกก็มันไปอืดๆ เป็นลูกหมูเล่นน้ำนิน่า ไม่รู้ว่าพาสาวไปเดทหรือเปล่าถึงไม่ยอมรับโทรน่ะ น้อยใจแล้วนะคะที่รัก
วันนี้เค้าทำเรื่องเอกสารทั้งวันคะ ก็มันอยากให้เสร็จๆ ไป จะได้หมดห่วงไงคะ
ป่านนี้หมูเป็นไงบ้างค่ะ อย่าเล่นจนเหนื่อยแล้วก็ไม่สบายนะค่ะ ห่วงมันมากๆ
รักหมูมันคะ

Monday, December 17, 2007

ห่างกัน .. อีกครั้ง

ตลอดเวลาที่ได้กลับบ้าน เค้ารู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมากๆ เค้าคิดว่าอ้วน คงรู้สึกแบบนั้นเช่นกัน แต่เวลาแห่งความสุขมันเป็นแบบนั้นจริงๆ เค้าคงโตขึ้นในสายตาของหลายๆ คน เพราะเห็นหลายคนบอกแบบนั้น เป็นเรื่องจริงใช่มั้ยคะ ที่รัก ทุกทริป ทุกที่ที่เราอยู่ด้วยกัน เค้ามีความสุขเสมอ เจ้าอ้วนของเค้าเป็นเด็กดี น่ารักเหมือนเดิม หวังว่าเราสองคน จะอยู่ข้างกันตลอดไปนะคะ เค้าอยากอยู่ใกล้ๆ กะหมูแต่ทำอะไรไม่ได้มาก กลับมาที่นี่ ก็หวังให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ตอนนี้ก็ทำหน้าที่ของเค้า เหมือนเดิม อย่างดีที่สุดแค่นั้นเอง ค่ะ
หวังว่าเจ้าอ้วนจะเป็นเด็กดี

ตั้งใจทำงานมากๆ นะคะ ที่รัก รักหมูมัน

Saturday, December 15, 2007

รักกันมากกว่าเดิม...


ที่รักจ๋า ตั้งแต่กลับมาหมูไม่ได้ออนไลน์อัพบล๊อกของเราเลย...ไม่เป็นรัยเพราะหมูใช้เวลาเกือบทั้ง 15 วันอยู่กับเค้า หมูรู้มั้ยเค้าดีใจและมีความสุขแค่ไหนที่ได้เห็นหมูวันแรก หลังจากที่ไม่ได้เห็นมานาน หมูอืดๆ ยังเหมือนเดิม อยากวิ่งไปกอดมากๆ คงเหมือนหมูนะคะ

เราใช้เวลาทั้งหมดด้วยกัน อย่างดีที่สุดแล้วเค้าเชื่ออย่างนั้น เค้ามีความสุขมากๆ ตั้งแต่วันแรกที่หมูกลับมา วันที่หมูอยู่กับเค้า วันที่เราไปเที่ยววังเวียง เวียงจันทร์ด้วยกัน หวังว่าช่วงเวลาเหล่านั้น คงเป็นกำลังใจให้เราสู้ต่อไปอีกสักระยะ เพื่อรอวันกลับมาเจอกันอีกครั้ง เป็นกำลังใจให้เราทั้งคู่ฝ่าฟันอุปสรรคข้างหน้าที่ยังมาไม่ถึง เป็นกำลังใจในยามอ่อนล้าหรือเหนื่อยแรง เป็นพลังใจให้สู้ต่อไป เป็นสิ่งเกี่ยวพันใจของเราทั้งคู่ไว้ด้วย

จนวันนี้ เป็นวันก่อนวันเดินทาง ใจหายน่าดู...จะไม่ได้กอดหมูไปอีกนาน ทำอย่างไรดีคะ เค้าต้องแงๆ ทุกวันแน่ๆที่รักจ๋า เค้าจะทำยังไง ในเมื่อตอนนี้ เค้ารับรู้ว่า ทุกนาทีเค้าคิดถึงหมูแค่ไหน


รักหมูมันมากๆ

Saturday, December 01, 2007

Just a few hours


ที่รักจ๋า...หวังว่าเราคงได้เจอกันอย่างที่วางกันเอาไว้นะ ไม่อยากให้อะไรๆมาเป็นอุปสรรคอีกแล้วคะ เค้ายอมรับว่าเค้าเครียดและเป็นห่วงหมูมาก จนกระทั่งได้อาละวาดไปบ้างในบางเวลา เข้าใจกันนะคะ เค้าอยากให้หมูรู้ว่า เค้าอยู่กับหมูได้ในทุกสถานการณ์คะ

อีกไม่กี่ชั่วโมงเราจะได้เจอกันแล้ว ดีใจมั้ยคะ ทุกครั้งที่เรื่องต่างๆจบไปด้วยดี...มันทำให้เค้าคิดว่า ถ้าเราสู้อยู่คนเดียว ทุกอย่างจะลงเอยแบบนี้มั้ย หวังว่าคงไม่มีทางที่เราจะสู้คนเดียวใช่มั้ยคะที่รัก

กว่าหมูจะได้อ่านบล๊อก ก็คงถึงกรุงเทพ อย่างเรียบร้อยแล้ว ... อยากเจอมากๆ ไม่รู้จะเป็นยังไง แต่รับรองว่าได้เจอกันแน่ๆ หมูได้เห็นเจ้าหมูอืด เจ้าหมาจอมโวย นังอืด ของหมูแน่ๆค่ะที่รัก

รักหมูมันมากๆ

ปล. ลองมาดูกันสิ ว่าใครจะไม่ปล่อยใครค่ะ

วันที่รอคอย ก็มาถึง




หมูอ้วนน หลังจากให้หมูมันเป็นกังวล ไปกะเค้าอยู่นานสุดท้ายแล้ว เคาก็ได้พาสปอรตสมดังใจหวัง คงเป็นเพราะเจ้าอ้วน และทุกคนทีคิดถึงเค้าอยู่ที่เมืองไทย เราห่างกันมานานมากแล้วเนอะ กลับไปอยู่กะหมามันให้หายคิดถึง
ขอบคุณนะคะ ที่อยู่ข้างๆ เค้าในทุกช่วงเวลา ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ เราอยู่เคียงข้างกันเสมอ
พลังแห่งความรัก มันมีอานุภาพอย่างนี้นี่เอง เค้าคงตื่นเต้นที่ได้เจอหมามัน หลังจากหายไป 10 เดือนเต็ม
คอยดูนะจะนอนกอดไม่ให้ไปไหนเลย