ที่รักจ๋า ตั้งแต่กลับมาหมูไม่ได้ออนไลน์อัพบล๊อกของเราเลย...ไม่เป็นรัยเพราะหมูใช้เวลาเกือบทั้ง 15 วันอยู่กับเค้า หมูรู้มั้ยเค้าดีใจและมีความสุขแค่ไหนที่ได้เห็นหมูวันแรก หลังจากที่ไม่ได้เห็นมานาน หมูอืดๆ ยังเหมือนเดิม อยากวิ่งไปกอดมากๆ คงเหมือนหมูนะคะ
เราใช้เวลาทั้งหมดด้วยกัน อย่างดีที่สุดแล้วเค้าเชื่ออย่างนั้น เค้ามีความสุขมากๆ ตั้งแต่วันแรกที่หมูกลับมา วันที่หมูอยู่กับเค้า วันที่เราไปเที่ยววังเวียง เวียงจันทร์ด้วยกัน หวังว่าช่วงเวลาเหล่านั้น คงเป็นกำลังใจให้เราสู้ต่อไปอีกสักระยะ เพื่อรอวันกลับมาเจอกันอีกครั้ง เป็นกำลังใจให้เราทั้งคู่ฝ่าฟันอุปสรรคข้างหน้าที่ยังมาไม่ถึง เป็นกำลังใจในยามอ่อนล้าหรือเหนื่อยแรง เป็นพลังใจให้สู้ต่อไป เป็นสิ่งเกี่ยวพันใจของเราทั้งคู่ไว้ด้วย
จนวันนี้ เป็นวันก่อนวันเดินทาง ใจหายน่าดู...จะไม่ได้กอดหมูไปอีกนาน ทำอย่างไรดีคะ เค้าต้องแงๆ ทุกวันแน่ๆที่รักจ๋า เค้าจะทำยังไง ในเมื่อตอนนี้ เค้ารับรู้ว่า ทุกนาทีเค้าคิดถึงหมูแค่ไหน
รักหมูมันมากๆ
No comments:
Post a Comment