...ยังจำได้มั้ย วันนี้เมื่อสองปีที่แล้ว เราอยู่กันที่ไหนค่ะ...
เหนื่อยแค่ไหนกับการเดินทางครั้งแรกด้วยกัน แม้ว่าจะเป็นแค่การคบกันแค่ไม่กี่เดือน
แต่...ก็พากันไปพิสูจน์ซะแล้ว...ภูกระดึงไงคะ...
เค้ายังจำได้ดี เพราะว่ามันเป็น trip แรกของเราสองคนที่เพิ่งคบกันเพียงสามเดือน ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ มีทั้งน้ำตา และเสียงหัวเราะตลอดการเดินทาง ซึ่งเหมือนกับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ ยังจำได้ว่าเป็นปีแรก ปีเดียวที่หมูอยู่กับเค้าในในวันสิ้นปี...ขอบคุณนะสำหรับการเริ่มต้นที่ดี จนเรามีวันนี้ค่ะ
งานหมูเป็นยังไงค่ะ เหนื่อยมั้ย อยากกอดหมูมันแล้วใช่มั้ยค่ะ ใช้วันเวลาเก่าๆในความทรงจำดีดี ช่วยเป็นแรงบันดานใจให้หมูผ่านวันอันยุ่งเหยิงและวุ่นวายไปให้ได้นะค่ะที่รัก
วันปีใหม่ก็ไม่ได้หยุด แต่ก็ดีแล้วค่ะ เพราะถ้าหมูหยุดงาน หมูก็จะหนีเที่ยวแล้วก้อหาเรื่อง shopping เค้ารู้นะว่าหมูน่ะ นัก shop brandname ไม่ได้ว่าค่ะ แต่เตือนนะ จะได้รีบกลับมาหาเค้าไงค่ะ
วันนี้เค้าหนีหมูไปตามรอยหมูมันที่ โคราช เหนื่อยมากเลยที่รักจ๋า เพราะว่ารถติดมาก คิดดูสิค่ะ ออกจากบ้าน 8.30 กว่าจะถึงร้านสเต็กครูต้อปาไป 14.30 กว่าจะถึงย่าโมก็นั่น 18.30 เป็นไงค่ะ เป็นการเดินทางอันแสนนานคะ ไม่ได้โทรหาหมูมัน หมูมันบ่นน่าดู แล้วก็น้อยใจต่างๆนานา ไม่เอาค่ะที่รัก เค้าไม่ได้โทรเพราะอะไรก็บอกไปแล้วนะ ห้ามงอแง ไม่ว่าไปไหน อยู่ที่ไหน เค้าเหมือนเดิมนะ เค้ารักหมูคนเดียว เค้าอยากให้หมูเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน
รักหมูมันมากๆค่ะ
No comments:
Post a Comment