Saturday, December 29, 2007

ไม่ต่างกันหรอกค่ะ

ที่รักจ๋า เค้ารู้ว่าหมูรู้สึกยังไง เพราะเค้าเองก็ไม่ต่างกัน ยิ่งเวลางานยุ่งๆ หมูก็รู้เค้าคิดถึงหมูที่สุด อยากให้หมูมันมาหา มากอด มาให้กำลังใจ เค้าน่ะ พยายามมากๆที่จะคิดว่าเราห่างกันแค่ตัว ห่างกันนิดเดียวเอง ทุกครั้งที่เห็นใครๆ เค้าเดินกันเป็นคู่ คุยโทรกันจุ๊งจิ๊ง คิดถึงหมูมันมากๆ อยากโทรก็ทำไม่ได้ คุยกันอย่างมาก แค่สองสามนาที นี่ก้อทำให้ค่าโทรของเราเยอะมากแล้ว หมูรู้มั้ยมันยากนะ ที่จะผ่านวันเวลาเหล่านี้ไปได้โดยที่เค้าต้องใจจดจ่อกับมันนะ...ปีก่อนเรายังผ่านไปได้ ปีนี้ก็ต้องได้ แต่ทำไมยากจังคะที่รัก เค้าน่ะ รู้ค่ะ ว่าเรามีความจำเป็น มีข้อจำกัดมากมาย แล้วก็มี goal ของเราตรงไหน ตอนนี้เป็นการพิสูจน์คำว่า ...เรา...ใช่มั้ยค่ะ เค้ารู้แล้วว่าทำไม บางคู่ถึงไม่ยอมให้คู่ตัวเองไปเมืองนอก เพราะมันเป็นอย่างนี้นี่เอง...
งานเค้าปวดหัวค่ะ ได้โปรแกรมมาใหม่ไม่รู้ว่า จะโอเคมั้ย ตอนนี้ run งานอยู่ แต่ข่าวล่าสุด โปรแกรมที่เค้า run ทิ้งไว้ที่ notebook 3 วัน 3 คืน มันขึ้น error และไม่แสดงผลไปแล้วค่ะ ถ้าไม่ได้คราวนี้แย่แน่ที่รัก เอาใจช่วยกันหน่อยนะค่ะ
งานหมูหนักอยู่ตลอด หมูทำได้อยู่แล้ว .... เค้าอยู่ข้างๆ หมูเสมอนะคะ ไม่ต้องห่วง เค้าเป็นเด็กดี ที่ดื้อนิดหน่อยน่ะ หมูรับมือได้อยู่หรอก (อย่างน้อยก็รับมาได้ตั้งหลายปี อิอิ)

รักหมูมันมากนะคะ

No comments: