คิดถึงหมูแล้ว ยิ่งเห็นว่าหมูมีปัญหาเรื่องงาน อยากให้หมูกลับมาจังเผื่อจะช่วยอะไรได้มากกว่านี้ มากกว่าที่จะบอกแต่ว่าให้หมู อดทน อดทน เพราะเราเลือกเองแล้วว่าจะทำอะไรต่อไปอย่างไร...อุปสรรคมันเป็นตัวพัฒนาเราเสมอ...หมูทนได้แน่ๆ เค้ารู้ แต่เพียงหมูคงอยากที่จะระบายออกมาบ้าง...เค้ารับฟังคะ รับฟังเสมอ และอยู่กะหมูเสมอ เรื่องงานอย่าคิดมากนะคะที่รัก...อะไรที่คิดว่าดี ก็ทำ อะไรที่เราเห็นว่าไม่ดี ก็จัดการกะมันให้สมเหตุสมผลเป็นพอเนอะ
วันนี้เค้าไปทำงานที่ ศ.บางซือวันแรกหลังจากทีห่างไปเป็นอาทิตย์...คนไข้รอ หลายคนเลย เห็นพี่เค้าบอกมา...รอหมูมันไปดู ฉี่... ดีใจดีมั้ยเนี่ยที่รัก เค้าคงต้องเหนื่อยต่ออีกนิดหน่อย แต่อย่างน้อยก็คงทำให้สบายใจขึ้นที่สอบแล้ว ตอนนี้เร่งทำ เร่งแก้ Thesis สุดๆ จะได้ไม่ต้องเสียเงินค่าปรับไงค่ะ
คิดถึงหมูมันมากๆค่ะ
No comments:
Post a Comment