หมูจ๋า แล้ววันที่รอคอย ก็ผ่านไปแล้ว เหนื่อยกับเมื่อวาน แต่เค้าว่าก็ทำดีที่สุดแล้ว หมูรู้มั้ย เค้ารู้สึกว่าเค้าได้ดี แล้วก็เหมาะที่จะได้มัน ก่อนหน้านี้เค้าไม่เคยมั่นใจเลยว่าเค้าพร้อมพอที่จะทำตรงนี้ พอผ่านเมื่อวาน เค้ามั่นใจอีกเป็นกอง (แต่หมูมันต้องหาว่าเป็นนังหมูบ้าพลังแน่ๆเลย ... ไม่รู้ค่ะ เค้าว่าเค้าพอใจกับมันนะ แม้ว่าอาจารย์ที่ปรึกษาไม่ได้พูดมันออกมา แต่เค้าก็ไม่เห็นหน้าอาจารย์บูดเลยคะที่รัก เป็นสัญลักษณ์ที่โอเคแล้วใช่มั้ยคะ) เค้าเก่งป่าว หมูมันเก่งป่าว หมูรู้มั้ย ที่บ้านเค้าว่าภูมิใจกันใหญ่เลย ว่าจะมีลูกเป็นดร.แล้ว แต่เค้าก็ยังมีเรื่องให้ต้องกังวลอีกคะ ก็เค้าต้องทำเล่มภายใน 15 วัน ไม่งั้นจะโดนปรับอานเลย แล้วก็ต้องทำ publication อีก Alsiter บอกว่ายังต้องทำอีกเยอะ คงต้อง analyse data อีกหน พยายามหาสิ่งที่มีมันมีนัยสำคัญทางสถิติให้ได้ มันจะทำให้ลงได้ง่ายขึ้น นั่นหล่ะ ปัญหาของเค้าค่ะ หมูต้องเป็นกำลังใจอีกเฮือกให้เค้านะคะที่รัก...
งานหมูเป็นไงคะ โอมั้ย เหนื่อยมากสิ แถมต้องมาดูแลเค้าตอนที่สำคัญๆและเครียดด้วย หมูอย่าเพิ่งท้อนะ ตอนนี้เค้าจะเป็นฝ่ายอยู่กะหมู ให้กำลังใจ สวดมนต์ให้หมูเองคะ
รักหมูมันมากๆนะ
No comments:
Post a Comment