ถึงบ้านแล้ว...

เฮ้อ แล้วการเดินทางก็สิ้นสุด เหนื่อยชะมัดค่ะที่รัก ต้องกิน นอน อยู่บนเครื่องถึง 16 ชม. ด้วยที่แคบๆของสายการบินชั้นประหยัด...แล้ววก็ได้ร่อนลง Dubia เป็นจุดหมายแรก เพื่อต่อเครื่องกลับบ้านเรา...แล้วก็เกือบไป อย่างที่เล่าให้ฟัง มั่วแต่ shopping เพลินไปนิดคิดว่ามีเวลา วิ่งกันจ้า สนามบินกระจาย พร้อมๆกับเสียงเรียก Final call ต่อไปไม่เอา ไม่ shop แล้ว แต่ก็ดีจังที่ทันเนอะ ไม่งั้นเค้าแย่แน่ที่รักจ๋า...แล้วพอมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ดีใจจังถึงบ้านสักที พ่อแม่ พี่ น้อง พี่สะใภ้ น้องสะใภ้ พร้อมหน้าพร้อมตา ขาดแต่เจ้าหมู แต่ไม่เป็นรัยสัญญากันไว้แล้วนิน่า แต่แหมหมูกะเพือ่นก็น่ารักมากๆ มี surprise ด้วยดอกกุหลาบสีขาวช่อโต สวยจัง ชอบมากๆค่ะที่รักคิดได้ไงค่ะเนี่ย ไหนมาจุ๊บทีดิ อีกสองวันเท่านั้นใช่มั้ยค่ะ จะได้กอดหมูแล้ว...เรื่องที่เค้าจะตกเครื่องนะ ไม่ใช่เพราะเค้าทำไม่ดีค่ะ แค่เพราะว่าเค้าหาของให้ป๋ากะแม่กะคุณไงค่ะ รู้ไว้ซะด้วยนะ

รักหมูที่สุด รู้มั้ยค่ะ

หมูตุ๋ม