เป็นไงบ้างเจ้าอ้วน กลับมาบ้านแล้ว ท่าทางหมูคงมีความสุข กับที่บ้านนะครับ Surprise หมามันด้วยดอกไม้ช่อโต ไม่รู้ถูกใจ ป่าวน้าา ใช้เวลาแค่ประมาณ 30 นาที ก่อนเครื่องหมูแตะพื้น เท่านั้น เขาจัดการให้เพื่อนออกไปดูดอกไม้ พร้อมเขียนการ์ด แล้วโทรคุยกะเพื่อนเป็นระยะๆ พร้อมๆ กะโทรเช็คกะโต้ง ว่าสถานการณ์เป็นไงบ้าง ทุกอย่างเป็นไปตามที่คิด (ทั้งๆ ที่ไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อน ) ส่วนเค้าเปิดเน็ต เช็คดูข้อมูลทางออก แผนที่ทุก Level ทุก Gate , เช็คแผนที่ทางเข้า ตัวสนามบิน เพื่อเคลียร์ให้เพื่อนว่าทางไหน จะรถติดน้อยสุด (เพื่อนเค้าวิ่งมาจาก SEACON น่ะหมู )
สักพัก หมูมันโทรเข้ามา ประมาณ 6 โมงนิดๆ เค้าตกใจเลย เพราะเพื่อน กะลังเอาของไปให้ แต่กลัวไม่ทัน เพื่อนเค้าบอกเหยีบมิดคันเร่งเลยที่รัก แต่ไม่เป็นไร ทำใจเย็นไม่ให้หมูมันรู้ เช็คว่ามาถึงตรงไหน ตรวจสัมภาระหรือยัง ไม่อยากบอกว่าเค้า นั่งดูหน้าจออยู่เห็นขั้นตอนทุกอย่าง หมูมันไปทางไหน จะอึจะฉี่ ยังรู้
เพื่อนเค้าก็ไม่เคยมาต้องคอยบอกทางเพื่อน ด้วย กลัวไม่ทันอย่างแรง ดอกไม้เราเป็นหมันแน่ แต่ฟ้าฝนก็เป็นใจ ให้หมูมันไปรออยู่ที่ ลานจอดรถ เค้าเร่งเพื่อน พร้อมบอกทาง และ รูปพรรณ สัณฐานหมู และคนในครอบครัว สักพักใหญ่ๆ ก็มีเสียงหมูมันโทรมาขอบคุณ เฮ้อ ลุ้นซะเหนื่อยยย
เอาน่าๆ ทุกอย่างเข้ารูปเข้ารอย รอเจอหมามันตัวเป็นๆ วันอาทิตย์นี้เนอะ
เป็นเด็กดีนะครับ ให้หมูอยู่กะพ่อแม่เต็มที่ วันอาทิตย์นี้ของเค้า ห้ามงอแง เด็ดขาด เข้าใจ๊
รักหมูมัน ให้หมด จนไม่เหลืออะไร แล้ว
No comments:
Post a Comment