ไอ้หมูอืดจ๋า อย่าเพิ่งเครียดมากนะค่ะ เค้าก็เครียดเหมือนกันค่ะ ชีวิตก็อย่างนี้มั้งค่ะ เพื่อนๆเค้าทยอยจบกันไปหมดแล้ว มันยิ่งทำให้เค้าเครียดค่ะ แต่จะให้เค้าเดินไปหาคนมาช่วยเค้าคงทำไม่ได้ค่ะ ไม่ใช่นิสัยเค้าเลย เค้าต้องหมดปัญญากับมันจริงๆเค้าค่อยให้คนอื่นช่วย ไม่รู้ว่าคิดผิดหรือเปล่า เพียงแต่ว่าเค้าทำไม่ได้นิค่ะ

งานหมูก็เห็นยุ่ง เห็นเยอะอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว ทนอีกหน่อย อีกแค่สองเดือนเท่านั้นเองค่ะที่หมูจะได้กลับมาพักผ่อนสักระยะ ไงค่ะ มาเจอกัน มาคุยกันแบบเห็นๆสักที บางทีถึงเวลานั้น หมูอาจจะคิดถึงวันเวลาที่หมูเครียด หมูบ่นเบื่ออยู่ตอนนี้ก็ได้นะค่ะ เอาไงเอากันเนอะ ทางเดินของเรามันคงต้องได้อะไรมายากๆอย่างนี้ล่ะเนอะที่รัก

รักหมูมันน