อ้วนจ๋า อ้วนต้องเข้าใจเค้านะค่ะ ที่รัก เค้ารู้ว่าหมูมน่ะ เป็นเด็กเอาแต่ใจค่ะ หมูลดๆลงหน่อยนะ (ยิ่งช่วงที่เค้าขี้นๆน่ะ ค่ะ ที่รัก) สองวันนี้เหนื่อยมากๆค่ะ อย่างที่บอกหมู งานเยอะ ทั้งเช้าและบ่าย พึ่งรู้ว่าทำงานมันเหนื่อยมากๆแต่ยังไงก็จะทน จะทำค่ะ อย่างน้อยก็ฝึกตัวเอง ไม่รู้ว่าจะดีหรือเปล่า แต่เค้าเลือกเองอีกแล้ว เผื่อเค้าจะโตขี้นในสายตาหมูมันไงค่ะ เค้าอยากได้งานนี้นะค่ะ เค้าจะมีงานประจำทำจริงๆสักที อย่างน้อยเค้าก้อมีเวลาว่างช่วงบ่ายในเพื่อเรื่องเรียน ค่าตอบแทน ถึงจะไม่มากมาย แต่ว่ามันก็พอทำให้เค้า อยู่ต่อได้ อย่างที่เค้าบอกหมู เค้าไม่อยากรบกวนขอเงินที่บ้าน...หมูก็รุ้เค้าโตแล้ว ป่านนี้แล้วมานั่งแบมือมันไม่โอเค หมูเองก็เป็นอย่างนั้น เค้าคิดไม่ต่างกันค่ะที่รัก
เวลาที่หมูกลับมา หมูไม่ต้องห่วงนะ เค้าจะพยายามทุกวิถีทางให้มีเวลาอยู่กับหมูนานที่สุด...สัญญาค่ะ ก็เค้าคิดถึงหมูมันมากๆ เหมือนกัน แต่เราก็ต้องรู้ว่า อะไรเป็นสิ่งที่ต้องทำนิค่ะ ภาวนาให้เค้าได้งานด้วยนะ
รักหมูมัน
No comments:
Post a Comment