Friday, August 10, 2007

Why you make me love so much?


อ้วนจ๋า นึกยังไงค่ะใส่เพลงให้เค้าฟังด้วยนะ...คิดถึงเหรอ หรือว่าสงสารที่เมื่อคืนมีคนนอนกอดหมอนร้องไห้ คิดถึงค่ะ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เวลาหมูอารมณ์ดีๆ หมูช่างเอาอกเอาใจเค้าจัง เค้าติดหมูมากๆรู้ไหม ยอมให้ไปไกลได้ขนาดนี้ ยอมได้ยังไงก็ไม่รู้ค่ะ

เมื่อเช้าก้อเป็นอีกวันที่เค้าต้องตื่นมาทำงานตั้งแต่เช้าตรู่ ก็เจาะเลือดนิค่ะที่รัก ทำยังไงได้ รับปากเค้าไว้แล้วว่าจะทำต้องรับผิดชอบค่ะ ไม่เป็นรัยวันนี้เป็นวันศุกร์แล้ว เค้าจะได้พักแล้ว อาทิตย์นี้เค้าสาหัส เกือบทั้งอาทิตย์ แต่ก็ดีค่ะ มีอะไรทำ ไม่คิดเรื่องโน่นนี่ แต่ยอมรับค่ะว่าเหนื่อยน่าดู ถ้ามีหมูมาอยู่ใกล้ๆ มาเอาใจตอนวันหยุดได้ก็คงจะดีมากๆ แต่อีกไม่กี่เดือน เค้าต้องทนได้ เราต้องทนได้นะคะ

เย็นนี้เค้าต้องคุยงานกะอาจารย์อีก ยอมรับค่ะไม่เสร็จ แต่เค้าไม่เลี่ยงแล้ว ลุยเลยดีกว่า จะมีคนไหนมารู้ดีกว่าสิ่งที่เราทำเองทั้งหมด จริงมั้ยค่ะ ไม่เดิน ก็ไม่ก้าวหน้า ตอนนี้เพื่อนๆก็พยายามลากเค้าเต็มที่ เพื่อที่จะได้รับปริญญาพร้อมกันปีหน้า...เค้าต้องทำได้สิเนอะ


คิดถึงหมูมันมากๆ (สวดมนต์ให้เค้าด้วยนะค่ะ)

No comments: