Monday, August 13, 2007

That's the way we are!



อ้วนจ๋า คิดถึงอ้วนจัง คิดถึงมากขึ้นทุกวันค่ะ เห็นหมูทั้งเหนื่อยและเบื่อกับงานเป็นห่วงค่ะที่รัก เค้าเข้าใจค่ะ ว่าหมูเป็นคนยังไง แต่เส้นทางนี้หมูเลือกแล้ว และเลือกมันด้วยตัวเอง เหมือนกันกับเค้าที่เลือกทุกอย่างด้วยตัวเอง...ดังนั้นเราต้องผ่านมันไปได้ค่ะ เราต้องเดินไปได้อย่างดีที่สุดและสวยงามที่สุดจนกว่าเราจะเดินถึงอีกทางแยกของชีวิตค่ะ ถือซะว่ามันเป็นประสบการณ์นะคะ อย่างน้อยเวลามองกลับมา เราได้รู้ว่าเราทำมันได้ ทำเต็มที่แล้ว...แต่อย่างไรเสีย ไม่ว่าหมูจะยังไง ไม่ว่าทางเดินของหมูจะเป็นยังไงเค้าหวังว่าทุกก้าวที่หมูเดิน จะมีเค้าอยู่ข้างๆนะคะ วันแม่ปีนี้เค้าโทรไปอ้อนแม่หมูนิดหน่อยค่ะ เพราะเค้ารู้ว่า เค้าพูดให้หมูกลับมาอยู่ใกล้ๆคนเดียวไม่ได้ผลหรอก เลยจัดการ convince แม่หมูนิดหน่อยค่ะ หมูมันจะได้รีบกลับมาอยู่กับ ผู้หญิงสองคนที่ รักหมูไงค่ะ



รักหมูมันมากๆ


No comments: