Saturday, July 05, 2008

NeW onE

หมูมันไม่ได้เรื่องเลยคะ ดีเด่นแต่เรื่องงานนะคะ พอห่างกัน เอาใจเค้าไม่เป็นเลย ไม่รู้ใจกันเลยว่าเค้าเป็นยังไง เค้าเองจะบอกไว้ว่าเครียดมากๆ หลายเรื่อง แม้ว่ามันจะดูไม่น่ามีรัยเครียด แค่ทำงานกะเรียนให้สำเร็จ แต่เค้าปล่อยวาง ให้ว่างและปลงไม่ได้หรอกคะ หมูก็รู้ว่าเค้าตั้งเป้าหมายในชีวิตไว้เยอะเหมือนกัน ไม่ใช่แค่ทำไปวันๆนิคะ แค่อยากให้หมูเข้าใจในช่วงเวลาที่เค้าอารมณ์ไม่ดี เครียด อย่างอแงกับเค้าแค่นั้นก็พอ (แต่หมูทำได้น้อยมากนะคะที่รัก) นี่ล่ะ เราถึงได้ตีกัน อย่างเมื่อวานนี้ไงคะ แต่ช่างมันไม่เป็นรัยแล้ว เพราะเราดีกันแล้วไงคะ
วันนี้หมูจะเป็นไงบ้างคะ โทรไปเรื่องงานหรือยัง .... อยากให้กลับมา ถ้าค่าตอบแทนทำให้หมูมันอยู่กะเค้าใกล้ๆมากกว่านี้นะคะ เค้าไม่ค่อยห่วงหมูเรื่องงาน หมูได้จับงานใหม่ ถึงจะหนักแต่ถ้าเป็นหมูมันเป็นเหมือนการท้าทาย มีอะไรแปลกใหม่ให้ลอง ซื่งเป็นผลดีมากๆ เพราะหมูมันขี้เบื่อคะ อิอิ อดทนนะ
เมื่อวานเค้าไปซื้อเครื่องชงกาแฟมาคะ เอาแบบมีแรงอัดด้วยล่ะ จะหัดทำกาแฟขายแล้วจะได้เปิดร้านกาแฟอย่างที่อยากได้ไงคะที่รัก
ส่วนวันนี้จะไปแป้นแล้นที่สยามกะปุ้ยและน้องเบลคะที่รัก ห้ามบ่นนะ
รักหมูมารรร มากๆ

Friday, July 04, 2008

Cash (not) Flow


ช่วงนี้หมูมันงานเยอะเหรอคะ ดูยุ่งๆนะคะ คิดถึงหมูมันมากๆป่าวละคะ เพิ่งห่างกันมาได้ไม่กี่วันเอง ทำไงได้เนอะ อยู่ด้วยกันนานๆนี่คะ แม่่ก็บ่นคิดถึงลูกชายอยู่เหมือนกัน
ช่วงนี้พี่ระวิ หางานมาป้อนเค้าเต็มเลย สงสัยคงเเห็นถึงความสามารถ หรือไม่ก็กันไว้ กลัวเค้าจะโดนเด้งไปอีกคน ตอนนี้พี่ไพบูลยเค้าไม่ยอมไปทำงานแล้ว สงสัยจะเฮิรทจัด ดูๆไปแล้ว ก็สงสารแก แล้วก็ปลงซะ ได้รู้ว่าอย่าคิดว่าระดับใหญ่ๆโดนส่งกลับไม่ได้ งานนี้เจอเชือดไก่ให้ลิงดูจริงๆเลย
แต่เค้ายังคงทำงานของเค้าเต็มที่ล่ะค่ะ คงเป็นผลดีต่อไปในอนาคต
ตอนนี้อาจจะต้องไปดูส่วนเรื่อง Cash Flow ของทั้งโครงการ งานนี้หนักแน่ เพราะยังไม่มีใครทำไว้จริงๆ จังๆ แต่ก็ถือเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงของเค้า เพราะคาดว่าพี่ที่มันไปอยู่การ์ต้า คงไม่ได้กลับมาง่ายๆ

ตอนนี้งานอาจจะต้องรับผิดชอบมากขึ้น แต่เงินยังเท่าเดิม และมีทีท่าว่าจะปรับเลยค่ะ ทำไงดีอะที่รัก

รักหมูมันนะคะ



Wednesday, July 02, 2008

ดีใจกะหมูคะ หมูมีผลงานเพิ่มขึ้นอีกแล้ว แต่หมูก็ยังต้องหนาวๆ ร้อนๆอีก ก็ทำงานนี่คะ เงินมากความรับผิดชอบก็ต้องมาก แล้วพอเงินน้อยลง ความรับผิดชอบก็ยังคงเท่าเดิม...เติมความเครียดเรื่องอื่นๆเข้าไปอีก โอย ห่วงหมูจังคะ
งานเค้าที่ทำงานไม่มีอะไรน่าห่วงคะ แม้ว่าเพื่อนร่วมงานจะหายบ่อยก็ตาม แต่เค้าก็มีวิธีการแว๊บเหมือนกัน ไม่ปล่อยให้มีคนมาเอาเปรียบหรอก มือชั้นนี้แล้ว อิอิ
เรื่องที่น่าห่วงก็เรื่องเปเปอร์ แต่พยายามอยู่คะ โดนจารย์บ่นมาแล้ว พยายามอยู่อย่างมากๆคะ อยากปลดปล่อยตัวเองเสียทีคะที่รัก พรุ่งนี้เค้าต้องเข้าคณะคะเป็นวันไหว้ครูเพื่อนๆ นัดกันไว้ตอนเย็นๆ เอาดอกไม้ไปไหว้อาจารย์ที่คณะ อาจจะต้องไปคุยงานด้วยมั้ย ยังไม่รู้เหมือนกัน...แต่ยังไม่มีอะไรในหัวเลย
เอาใจช่วยเค้าด้วยนะ
รักหมูมันมากๆๆๆ

Having a good time

ตอนนี้เค้าก็หนาวๆร้อนๆ หลังจากที่พี่ไพบูลย์เหมือนจะโดนปลดกลางอากาศซะแล้ว แบ็คอัพเค้าก็จะหายไปอีกคนหนึ่งเลยล่ะค่ะ แล้วเงินเดือนๆนี้เค้าจะโดนหักป่าวไม่รู้ ทำไงได้เนอะ ก็คงต้องปล่อย เพราะเราเลือกที่จะกลับมาเอง คงก้มหน้าก้มตาทำต่อไป
งานหมูมันเป็นไงบ้างคะ หลังจากที่โดน อ.บ่นแล้ว มีแรงทำงานมากขึ้นแล้วใช่มั้ย หมูมันเป็นแบบนี้แหละ ต้องมีแรงกระตุ้นก่อน ใช่ม้ยคะ
เค้าเจออากาศเปลี่ยนและอาจพักผ่อนน้อยเกินไปด้วย แต่วันนี้รู้สึกดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ ภาวนาให้เค้าแข็งแรงไวๆนะคะ ไว้สู้กับปัญหาสารพัด

ตอนนี้ข่าวดีมาถึงแล้ว เงินที่ว่าค้างคาอยู่ ได้มาแล้ว โชคดีจริงๆ ได้มาตอนที่เค้ากลับมาแล้ว ไม่โดนคนอื่นขโมยผลงานไปซะอีก ว่าแล้วเค้าก็มีดวงเรื่องเงินทอง เหมือนกันนะ แต่เป็นเงินของคนอื่น ไม่ใช่เงินตัวเองน่ะ

หมูมันเป็นเด็กดีมากๆ นะ คิดถึงมากๆ

Monday, June 30, 2008

ต้องสู้


หมูมันเครียดๆ เลยทำให้หมูมันไม่หายสักที ไม่ดีเลยคะที่รัก เค้าอยากให้หมูสุขภาพดีๆ นะคะ อยู่คนเดียวดูแลตัวเองหน่อยสิคะ อย่างที่หมูสอนเค้าไว้ไงว่าให้ดูแลตัวเองดีๆ

วันนี้หมูมันเครียดกว่าปกติ หลายเรื่องเหรอคะ คิดมากไปมั้ย...เค้ารู้ว่ารายจ่ายเราน่ะ เยอะมาก รายรับก็เท่าเดิม ให้ทำไงคะ เราตกลงกันแล้วนิคะว่าจะยังไง ต้องยอมรับสิ หมูบ่นเค้าไม่ว่า...แต่บางทีก็ต้องระงับอารมณ์บ้างนะคะที่รัก...อย่าเอามาเป็นใหญ่นะ...จะยิ่งปวดหัวนะคะที่รัก

เรื่องงานเค้า ก็อย่างที่รู้ค่ะ ต้องสู้กันต่อไปเหมือนกัน เอาใจช่วยเค้ามากๆนะคะที่รัก

ห่วงหมู รักหมูมันมากๆนะคะ

เป็นหวัดซะแล้ว


หลังจากเค้ากลับมาถึงนี่ ก็เป็นหวัดน้ำมูกไหล ไม่หยุดเลยค่ะ ที่รัก หมูมันไม่อยู่ดูแลอยู่ใกล้ๆ นี่คะ เป็นห่วงเค้าบ้างมั้ย ตอนนี้เรื่องงานเค้าก็ยังไม่มีอะไรหนักหนา อย่างที่รู้ๆ สถานการณ์ยังไม่ได้ไปในทางที่ดีขึ้นแต่อย่างใด เค้าก็เบื่อๆ ค่ะ คงรอแค่ทำให้ครบตามสัญญา จริงๆ แล้วละค่ะ เพราะดูๆ แล้ว ท่าทางงานนี้จะหากำไรไม่เจอแน่ๆ หมูเอาใจช่วยให้เค้าหาทางออกที่ดีเจอไวๆ ด้วยนะคะ

หวังว่าหมูจะเป็นกำลังใจให้เค้าอย่างที่แล้วๆ มานะคะ


รักหมูมากๆ คิดถึงด้วย

Sunday, June 29, 2008

I am what you need

หมูอืดไม่สบายเป็นห่วงจัง ดีแล้วล่ะที่งานไม่เยอะ หมูจะได้ไม่ต้องเครียดมาก มีเวลาพักสุขภาพจะได้ดีขึ้น เค้าว่ามันเป็นเพราะว่าหมูเหนื่อยจากการเดินทาง ร่างกายเลยปรับตัวไม่ทันมากกว่าคะ เพราะแค่ไม่กี่วัน อุณหภูมิเพิ่มขี้นซะหลายองศาเชียวคะ ดูแลตัวเองหน่อยนะ เค้าห่วงหมูมันมากๆนะ
เรื่องงานเค้าไม่ต้องห่วง เค้าคงไปโดนด่าสักรอบสองรอบเผื่อว่าอะไรที่คิดไม่ออกจะได้คิดออกบ้างไงคะ อย่างเค้านะ ถ้าไม่มีคนคอยกระตุ้นก็คงยากที่จะสำเร็จเนอะ เค้าก็เบื่อตัวเองที่เป็นอย่างนี้เหมือนกัน สัญญานะว่าถ้าเริ่มต้นได้แล้ว มันจะสำเร็จในไม่ช้า แต่ไอ้การเริ่มก้าวเนี่ยสิ ยากชะมัด
รักหมูมันมากๆนะ
ปล. อย่าลืมหาจดหมายเค้าให้เจอนะคะ...อยากรู้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่จะได้อ่าน รอลุ้นคะ

วันแรก..ของการทำงาน

เมื่อวานหลังจากทำงานวันแรก คนที่นี่ดูจะตื่นเต้น และดีใจกับการกลับมาของเค้าพอควร ไม่รู้คิดไปเองป่าวนะคะ ทุกคนเข้ามาถามไถ่สารทุกข์ พอสมควร งานที่นี่เป็นเหมือนเดิมค่ะ ไม่มีอะไรที่คืบหน้าไปกว่าเดิมซักเท่าไรนัก คงติดปัญหาเดิมๆคือเรื่องเงินและเรื่องอื่นๆ
พี่ระวิของเค้ายังยืนยันจะให้เค้ากลับมาทำงาน เพื่อเอาประสบการณ์ที่มีอยู่ที่นี เพื่อที่จะต่อยอดไปทำอย่างอื่นได้ แต่ที่เค้าคิดคือ งานไปได้ช้ามาก แทบไม่มีอะไรให้เค้าเรียนรู้เลยละค่ะ
งานหมูมันเป็นไงบ้างคะเดี๋ยวต้องคูยกับ อ. ก็อย่าเอาแต่เที่ยวนะคะ ตั้งใจทำงานล่ะะ เค้าไม่ได้อยู่ใกล้ๆคอยเคี่ยวเข็ญหมูแล้วนี่คะ

อยากให้เราทัั้งคู่เป็นกำลังใจให้กันตลอดไปนะคะ รักหมูมากๆ อดทนเพื่อวันข้างหน้านะคะ

Saturday, June 28, 2008

Take time to Take care

เค้ารู้สึกใจหายทุกครั้งที่หมูต้องไปไกลๆ ทั้งๆที่มากด้วยเหตุผลที่ต้องทำก็ตาม ใจมันไม่อยากให้ไป แต่ยังไงได้ล่ะคะ คงเป็นทางที่ดีที่สุดที่จะ ป้องกันการเกิดเรื่องและเหตุการณ์ที่ไม่ต้องการ...ที่จะเกิดตามมา หมูมาแต่ละที ก็มีปัญหากลับมาให้เค้าช่วยคิด ช่วยแก้ตลอดศก...รู้มั้ย จะปวดหัวตายอยู่แล้ว เครียดแทนมากๆ เพราะว่าห่วงมากๆ (อย่างกับว่า เป็นเรื่องของเค้าเองซะอีกหมูเอ้ย...) เค้าอยากให้หมูใช้เวลาที่เรามีความสุขด้วยกัน เป็นแรงบันดานใจ เป็นกำลังใจ ในเวลาที่ต้องสู้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ในเวลาที่เราไม่เข้าใจหรือว่า ห่างกัน เค้าว่า มันยังคงใช้เป็นกำลังใจได้อีกสักพัก จนกว่าวันที่หมูกลับมาหากันอีกหน
หมูมันถึง UAE โดยปลอดภัยก็ดีแล้วคะ เป็นห่วงเรื่องการเดินทางกับเรื่องคนที่รอ เล่นงาน หมูอยู่ทางโน้น มากๆ เค้าไม่รู้ว่ามันจะลำบากแค่ไหน แต่ก็อุ่นใจนิดหน่อยที่อย่างน้อยหมูก็มีคนเป็นแบคอัพ...แม้จะแค่คนเดียวก็ตาม ตั้งใจทำอย่างที่เราคิดว่ามันถูกต้องแล้วนะคะ เค้าเป็นกำลังใจให้ ส่วนเค้าทางนี้จะพยายามทำเรื่องของตัวเองให้ดีที่สุด เพื่อที่เราจะได้มีก้าวข้างหน้าไปด้วยกัน พร้อมๆกัน
รักหมูมันมากๆ

Friday, June 27, 2008

ขอพระคุ้มครอง...



สุดท้าย เค้าก็ยังคงต้องกลับมาทำงาน ตามเดิม ไม่รู้หมามันยอมให้มาได้ไง ความพยายามของหมูใกล้จะสำเร็จแล้วล่ะค่ะ ไอ้หมูอืดดด กลับไปคราวนี้ เราใช้เวลาเกือบตลอดเลย ที่อยู่ด้วยกัน ไม่ใช่แค่อยู่ด้วยกัน ด้วยตัวตน หรือร่างกายเท่านั้น หมูยังช่วยเค้าคิดและแก้ปัญหา ต่างๆ นาๆ ด้วยถึงแม้จะตีกันบ้าง ในบางเวลา

นี่แหละค่ะ ที่เค้าว่าคนที่รักกัน ก็จะเห็นใจกันก็ตรงที่ลำบาก นี่แหละ
เค้ารู้ว่า การมาครัง้นี้ สร้างความลำบากใจ ให้เราทั้งคู่พอควร เพราะไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้า จะไปเป็นยังไง ทุกคน ยังให้การตอบรับ เค้าในแง่บวก /ลบ ยังไงก็ไม่รู้นี่คะ
แต่ถึงยังไงคะ เค้ามีหมูมัน อยู่ข้างๆ เป็นกำลังใจให้เค้ามากๆ นะ

Wednesday, June 18, 2008

มากกว่าคำว่า ขอบคุณ...

ที่รักจ๋า ไม่รู้ว่าหมูจะได้ดู blog ที่เค้าเขียนอันนี้เมื่อไหร่ แต่ไม่เป็นไร เมื่อไหร่เมื่อนั้น เค้ารู้ว่าหมูกลับมามีอะไรหลายอย่างต้องทำ แล้วก็ต้องคิดหนักหนาสาหัสมาก ไม่รู้ว่าเราจะผ่านมันไปได้อย่างดีมั้ย หวังอยากให้มันดีคะ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม หมูกลับมาอยู่ใกล้ๆ เค้ามีความสุขมากๆ หมูก็คงเหมือนกัน เพราะเราติดกันอย่างกับตังเม ยิ่งตอนไปทริปเชียงใหม่เค้าสุขสุดๆที่รัก ขอบคุณมากๆ สำหรับทริปดี ดี ความรู้สึกดี ดี ที่เรายังคงมีกันไม่เปลี่ยนแปลง
รักหมูที่สุดคะ

Wednesday, June 04, 2008

Just waiting


อ้วนจ๋า...วันนี้เป็นไงบ้าง ทำงานวันสุดท้ายนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เดินทางแล้วนะ เดินทางกลับมาที่ทึ่คุ้นเคย หมูจะเป็นยังไงบ้างสำหรับคราวนี้ 6 เดือนแล้วที่ไม่ได้เจอกัน ห่วงหมูมันมากๆ เพราะหลายเรื่องยังไม่ลงตัว แต่ยังไงมันต้องมีทางออกเสมอคะ เค้าเชื่ออย่างนั้นน่ะ


เรื่องงานเค้าไม่มีรัยมากมาย แค่เหนื่อยกาย แต่เรื่องเรียนเนี่ยสิ เหนื่อยทั้งกายและใจคะ วันนี้โดนอาจารย์ดุ แค่จะไม่กี่นาที ก็ทำให้เครียดได้มากเลย ก็เค้ารู้สึกผิดอยู่แล้วนิค่ะ เลยไปกันใหญ่ ทำใจให้สู้ใช่มั้ย เคยอ่านเจอว่าไม่ว่าจะลงมือทำอะไร ให้ใช้กฏ เหล็กประจำใจ...2 ข้อ คือ เอาว่ะ กะ ช่างมัน... พยายามอยู่คะ


เค้าน่ะ ไม่มีอันทำอะไรแล้ว รู้มั้ย รอวัน นับวันรอหมูมันกลับมาหาแล้ว ไม่รู้สิ เป็นอย่างนี้ทุกที แล้วก็ยังคงเป็นอย่างนี้ต่อไป


รอ หมู มาน

Count down..


เจ้าอ้วนไม่ได้เรื่องนะค วันนี้ดื้อๆ ไปทานกาแฟมาเยอะๆ เหรอ ไม่ไหวเลยนะคะ ทำไมทำแบบนั้นคะ รู้ทั้งรู้ว่าไม่ดีต่อสุขภาพ ทำไมยังทำคะ น่าตีนักนะ งอแงอยากให้เค้าไปดูแลเหรอ
ตอนนี้งานเค้าทุกอย่างที่ทำ สำเร็จไปได้ด้วยดี คงรอก็แค่เวลาและการเดินทาง เร็วๆ นี้ที่จะถึง หมูมันตั้งตารอแล้วใช่มั้ยคะ บอกมาซิ เรื่องทุกอย่างน่าจะเป็นไปได้ด้วยดี เค้าไม่รู้เหมือนกันว่า ข้างหน้าจะเป็นไงบ้าง แต่ขอให้เรามีเรา วันข้างหน้าคงไม่เหลือบ่ากว่าแรง จริงมั้ยคะ

Waiting for our Love period..

Tuesday, June 03, 2008

หมูมาดูแลเค้าได้แล้วคะ เค้าเหนือ่ยมากเลย วันนี้เหนื่อยจริงๆ หมูจ๋ารีบกลับมาหน่อย มีอะไรให้ทำเยอะไปหมด เค้าละปวดหัว เวลามีกี่วันเนี่ย ที่รักเอ้ย จะได้อยู่ด้วยกันกี่นาที กว่าจะทำสิ่งที่หมูต้องการได้ทั้งหมด พรุ่งนี้ตอนเย็นเค้าว่าจะเข้าคณะคะ เอาหน้าไปให้อาจารย์เห็นสักหน่อย เพราะว่าเดี๋ยวต้องหายหัวไปอีกยาวเลย ส่วนเรื่องงานเค้ากะว่าจะลา แล้วบอกว่าไปต่างจังหวัด ทำธุระให้ที่บ้านน่ะคะ คงไม่มีใครมาถามเรื่องส่วนตัวมั้ง หมูว่าไงคะ
งานหมูเป็นไงบ้าน เหนื่อยๆ อีกวันเดียวนะ อีกวันก็เตรียมตัวมากอดหมูแล้ว อยากกอดหมูหรือยังคะที่รัก ไม่รู้ว่าหมูจะอยากกอดมั้ย เห็นหน้าแล้วจะทำหน้ายังไง เฉยๆ ไม่สนใจเหมือนคราวที่แล้วเค้าหนีกลับบ้านจริงๆด้วย เค้าไม่ยอมหรอก หมูมันไม่ใส่ใจ บ่นแต่เหนื่อย แล้วก็ไม่กอดเค้าเลย ไม่หอมแก้มด้วย เชอะๆๆ ยิ่งพูด ยิ่งงอนคะ
รักหมูมันมากๆ

A few day

เจ้าหมาอ้วน เป็นไงบ้างคะ วันนี้กลับมาไวจังคะ เป็นไรไปป่าวเอ่ย เป็นเด็กดีรอเค้ากลับไปหาป่าวคะ เค้ารอเวลาหาหมูมานานมากๆ แล้ว หมูเป็นเหมือนกันใช่ป่าวคะ
วันนี้แอบแวบไปซื้อของฝากให้หมูมันด้วย ซื้อได้แต่ของกินค่ะ ของอื่นๆ เค้ายังไม่รู้จะไปซื้อที่ไหนเลย พยายามหาเวลา และโอกาสอยู่ ไม่รู้จะทำไงดี เฮ้อออ
เรื่องงานเค้าก็อย่างที่บอกค่ะ หลายๆ อย่างเค้าก็ยังทำได้ดี เค้าไม่เคยคิดนะคะว่าไม่มีเค้า คนอื่นจะทำงานไม่ได้ ที่จริงไม่เกี่ยวหรอกค่ะ ยังไงคะ จะมีเค้าหรือไม่ บ. ก็คงต้องทำหรือ หาคนทำจนได้อยู่แล้ว เค้าทำเต็มที่ ทุกๆ เรื่องอย่างที่หมูมันบอกน่ะแหละค่ะ หมูมันเอาใจช่วยด้วยนะคะ หวังว่าให้อะไร ๆ ผ่านไปด้วยดี ให้หมูมันเป็นเด็กดีของเค้ามากๆๆ

คิดถึงมากๆ แล้วนะเจ้าอ้วน

Monday, June 02, 2008

Still waiting for you

คงไม่ต้องห่วงอะไรมากมายแล้ว เพราะว่าวันเดินทางกลับของหมูใกล้เข้ามาทุกที เค้าแค่รอคะ นับเวลาถอยหลังรอให้หมูมันบินมาถึงสักที ... ไม่รู้ว่าหมูยังอยากกอด เจ้าอ้วนจอมดื้อ อยู่อีกมั้ย นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้กอดกัน นับจากวันที่หมูบินกลับครั้งที่แล้ว จนวันนี้ ก็ประมาณ ห้าเดือน ถือว่าไม่นานเนอะ เพราะว่าที่เราคิดกันไว้มันนานกว่านี้ แต่ก็ดีแล้วคะ เค้าไม่อยากให้หมูอยู่ห่างเค้ามากนัก... ยิ่งห่าง ยิ่งห่วง ยิ่งหวง ยิ่งคิดถึงคะ หวังว่าหมูมันคงตั้งตารอวันบินกลับเช่นกัน หมูมีอะไรต้องทำมากมาย ที่นี่ list ไว้ซะมากมาย จะทำได้ทันเหรอคะ เค้าไม่ปล่อยให้หมู ออกจากห้องง่ายๆ หรอก อิอิ
เรื่องงานหมูเค้าว่า ทำดีที่สุด เป็นพอ เราไม่ใช่คนเดียวที่ต้องรับผิดชอบ แล้วอย่าพยายามคิดว่า เมื่อเราไม่อยู่เค้าจะทำ จะอยู่กันไม่ได้ เค้าก็ต้องอยู่ได้ โอกาสดีๆ คงต้องรอหน่อย ตอนนี้อะไรๆที่นี่ ก็อย่างที่เห็น ยากเย็นเหลือเกิน จะกินจะอยู่ก็ค่าครองชีพสูงปรี๋ดคะ
ส่วนเรื่องงานเค้า เค้าไม่มีความใส่ใจ และความพยายามเลยหมูอ้วน เค้าควรทำยังไง เค้าไม่ควรรับงาน แล้วเอาเวลาทั้งบ่ายทุ่มกับมันมั้ย เค้ายังข้องใจอยู่
รักหมูมันมาก...มากเกินกว่าจะปล่อยให้หมูกลับไปอีก

Hopefully...

นับเวลาถอยหลังยังคะเจ้าอ้วน ใกล้วํนกลับบ้านเค้าเต็มทีแล้ว หลายเรื่องเค้าคงต้องเตรียม ต้องคลียร์น่ะค่ะ เพราะว่าเรื่องงานก็ยังพอมีอยู่ แล้วต้องส่งต่องานให้คนอื่นๆอีก เค้ายังไม่ได้เริ่มเก็บของเลยค่ะ วันบินเค้าคงไม่มาทำงาน กะนอนอยู่บ้านน่ะคะ ตอนนี้จดไว้ก่อนว่าต้องทำอะไรบ้าง ถึงเวลาก็ทำทีีเดียว หมูมันช่วยเตรียมเรื่่องไปเที่ยวให้ด้วยนะเค้าคงวุ่นๆ อาจจะไม่ได้ช่วยนะคะ

ค่าโทรหมูมันบานเบอะ อีกแล้ว จะทำไงกันดีคะ จ่ายค่าโทรเดือนละเกือบหมื่นนี่แย่เลยนะคะอ้วน เฮ้อออ

ช่วงนี้นโยบายที่ออฟฟิศ ยังทำทุกอย่างเพื่อยื้อเอางานที่มี ณ ตอนนี้ให้ทำต่อไปให้ได้ เค้าก็ไม่อยากจะขัดคอนะคะ แต่รู้ทั้งรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ก็ยังดันทุรังทำไปก็ไม่รู้ว่า มีประโยชน์แค่ไหน หวังว่าอะไร น่าจะดีขึ้นหรืออย่างน้อยก็ขอให้ได้งานใหม่ ไวๆ

Saturday, May 31, 2008

หมูมันไม่ได้เรื่อง หาเรื่องเค้าแต่เช้านะ แต่ดันมาว่าเค้า ทำเสียงเขียวแต่เช้าตรู เค้าทำรัยผิดคะอ้วน ว่าเค้า ว่าเค้าอยู่นั่นสิ ให้เค้าทำไงอีก หรือว่าเพราะว่าคิดถึงเค้ามากๆ แล้วเลยเป็นแบบนี้คะ อีกไม่กี่วันเองนะคะอ้น ทำไมงอแงจังคะ อยู่ใกล้ๆ กันเราจะเป็นอย่างนี้มั้ย ทะเลาะกันก่อนค่อยดีกันทั้งปี...เฮ้อ คิดแล้วเครียด

วันนี้เค้าน่ะพาแม่ไปหาซื้อรองเท้าให้แม่มา กะพี่แต๋ม เป็นเด็กดีมั้ยคะที่รัก

งานหมูเป็นยังไงบ้างคะ อย่าเพิ่งท้อ นะ อย่างเพิ่งเครียดมากนะ เค้าว่าไม่เกินพรุ่งนี้ เงินเดือนก็คงออกแล้วละมั้งคะ ไม่ต้องคิดมากยังไงๆ ก็ไม่ใช่หมูคนเดียวใช่มั้ยที่ปัญหา คนอื่นเค้าก็คงไม่อยู่เฉยหรอกคะที่รัก

รักหมูมาน

Friday, May 30, 2008

Lovely...Plan


วันนี้หมูมันโทรมาโวยเค้าตอนเช้าจนได้ ไม่ได้เรื่องจริงๆ นะไอ้หมูตอนน ให้ทำอะไรนี่ ตัดสินใจเองไม่เคยได้เลยนะ แล้วไม่รอบคอบอีก น่าหยิกนะคะ งานเป็นไงคะเจ้าอ้วน เห็นว่าว่างใช่มั้ย ดีแล้วล่ะคะ จะได้เอาเวลากะหัวคิดไปคิดเรื่องไปเที่ยวของเราสองคน ไง อีกไม่กี่วันแล้วเนอะ ก็จะได้กอดหมูมันให้หายคิดถึงแล้ว ดีมั้ยอะคะ

เรื่องงานและเรื่องตั๋วกลับ ของเค้ายังเป็นไปเหมือนเดิม อย่างที่เคยเป็น ตอนนี้ช่วงกลางวันเค้าก็ว่างๆ เพราะงานไม่ค่อยเยอะแล้วล่ะคะ ตอนนี้ก็ค่อยๆ เตรียมเก็บของและเอกสาร ที่ต้องเอากลับบ้าน หมูมันนับวันรอแล้วใช่มั้ยคะ เป็นเด็กดีด้วยนะคะ รู้มั้ย

Wednesday, May 28, 2008

Plan B


หมูจ๋า ดูทีท่าแล้วหมูจะต้องเหนื่อยอีกหลายเพลาเลยล่ะ ก็สถานการณ์ทางการเมืองและการเงินของบริษัทหมูมันสาหัส ไม่รู้ว่า เมื่อไหร่จะลงตัว ก็คงเป็นอย่างนี้มั้ง...บริษัทใหญ่ ปัญหาก็คงต้องใหญ่ตามด้วย คนเยอะเรื่องก็แยะ แต่ที่แน่ๆ เค้าว่าหมูมันคงมีแผนสำหรับรับมืออย่างดี จริงมั้ยคะ อย่างหมูไม่มีทางทำอะไรโดยที่ไม่มี plan B แน่นอน บางครั้งอาจจะมีถึง plan Z เลยด้วยมั้งคะ

เค้าก็จะแย่เอา ทำงานทั้งวี่วัน จบวันก็เหนื่อย ไม่ได้ทำเรื่องเรียนเลย เหมือนไม่เป็นปัญหาแต่มันคือปัญหาเลยล่ะคะ ไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน ไม่รุ้ว่าตัวเองควรทำยังไง ไม่อยากคุย ไม่อยากเจอเพือ่นๆ ไม่อยากให้ใครมาถามถึงเลยล่ะหมูเอ้ย ทำยังไงดีคะที่รัก หาแผนต่อไปให้ที นอกจาก แผนอดทน ฟันฝ่าและสู้ตาย สามแผนนี้ ใช้แล้ว ใช้อีกจนเหนื่อยแล้วคะที่รัก

รอหมูมันมาหาแล้ว
อย่าคิดมากนะ...กลับไทย อาจต้องเจออะไรที่โหดกว่าก็ได้คะ

What 's New ??

ตอนนี้พวกที่ไปทำงานที่ดูไบ เริ่มเต้นแล้วล่ะค่ะ เพราะคนทีี่ไปเนี่ย ไม่มีข้อมูลไปซักคน โทรมาหาเค้าให้ส่งข้อมูลไปให้ ไม่รู้ว่าเค้าจะเจอคนประเภทเดิมมั้้ย แบบที่ชอบโขมยผลงานน่ะค่ะ กะลังหาวิธีจัดการกับพวกนี้อยู่ หมูมันว่าไงคะ เค้าจะทำงานได้อย่างมีความสุขบ้างได้มั้ย โดยที่ทุกอย่างราบรื่น ไม่มีอุปสรรค คงยากหน่อยเนอะ แต่คิดอีกแง่ก็ดีเค้าจะได้ฝึกแก้ปัญหากับพวกแสบๆทั้งหลาย หมูเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

วันนี้ผู้หลักผู้ใหญ่มากันเยอะแยะ ยังดูวุ่นวายอยู่เลยค่ะ ไม่รู้โครงการจะเป็นอีรูปไหนบ้าง ก้ปัญหาเดิมเรื่อง เงินๆๆ ไม่รู้ทางเจ้าของโครงการจะมีตังค์จ่าย บ. เค้ามั้ย เห็นว่าทางผู้ใหญ่ไปคุยกันแล้ว น่าจะมีข่าวออกมาในเร็วๆ นี้

Tuesday, May 27, 2008

หมูไม่รู้จริงเหรอว่าเค้าอยากให้หมู อยู่หรือว่ากลับไปทำงานคะ ... กลับมาก็รู้เองหล่ะ ตอนนี้อาจจะยังไม่ซึ้งในความคิดเท่าไหร่ อีกไม่นานหรอกคะ เดี๋ยวได้รู้กันนะ

งานหมูเป็นไง วันนี้ไม่มากมายใช่มั้ยคะ ที่รัก เพราะว่าหมูมีเวลาโทรหาเค้านิน่า เหนื่อยชะมัด วันนี้งานเยอะมากๆ แต่ก็ทำได้ไม่มากเท่าไหร่ คนทำงานก็ขาด เซ็งเลย เค้าก็ต้องไปช่วยทำก่อน แล้วค่อยได้ทำงานของตัวเองอีก เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปลุยต่ออีก ... เหนื่อย ๆๆๆ ไม่ค่อยคุ้มเลยอาทิตย์นี้แต่ก็ทำรัยไม่ได้ เป็นเรื่องของคำพูดที่รับปากเค้าไว้แล้วก็ต้องทำนิ

เรื่องไปเที่ยว เค้าก็อยากไป แต่หมูมันขู่ไว้นิคะว่า ... เดือนหน้าจะตกงานอ่ะ ให้ทำไงดี กลัวอ่ะคะ

รักหมูมันมากๆๆ

Waiting Time

สรุปแล้วเค้าอาจจะไม่ต้องไปดูไบแล้ว เพราะคงให้หัวหน้าเค้าไปเอง ดีแล้วค่ะ เพราะเค้าเห็นรายชื่อทีมงานที่ต้องไปร่วมงานแล้ว ก็รู้สึกไม่ค่อยอยากไปซักเท่าไร แล้วอีกอย่างเค้ายังไม่คิดว่าที่เราทำจะสามารถเอามาใช้เบิกได้ง่ายๆ คงไม่หมูขนาดนั้น เพราะที่ผ่านมาจะเบิกแต่ละทีีก็ยากเต็มที ค่ะ

งานหมูเป็นไงบ้างคะ ขยันๆนะเค้ากลับไป จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะๆไงคะ หมูวางแผนจะทำไรบ้างคะ ในช่วงที่เค้ากลับ ไม่อยากไปเที่ยวแล้วเหรอคะ แต่เวลาน้อยคงไปไหนไกลๆไม่ได้หรอกเนอะ นอนกอดๆ กันก็หมดเวลาหมูมันแล้วล่ะ

วันนี้พี่เค้าเปรยๆ เรื่องตั๋วขากลับเค้าด้วย หมูมันว่าไงคะ ตั๋วเที่ยวกลับเค้ายังอยากได้อยู่มั้ย หรืออยากให้อยู่บ้านเราเต้มทีแล้วคะ รู้หรอก หมูมันเป็นเด็กดีมากๆ นะคะ รู้มั้ย

Monday, May 26, 2008

หมาอ้วน หมาอืด หมูมันห่วงเค้าป่าวคะ ... วันนี้งานเป็นไงบ้างคะ เค้าสิ งานไม่มาก แต่ดันปวดหลังรองานวันพรุ่งนี้เลย แย่แน่ หมูอืดๆ แย่แล้ว เค้าแก่แล้วเหรอ ทำไมเป็นงี้ล่ะ สงกะสัยว่าหมูมันต้องกลับมาดูแลเอาใจใส่ข้างๆกันแล้ว จริงมั้ยคะ หรือจะให้เค้าป่วยๆ อยู่คนเดียวอย่างนี้คะที่รัก

อีกไม่กี่วันเองคะ แค่ประมาณ 10 วัน จะได้เจอกันแล้ว คอยดูสิ เค้าไม่ให้หมูมันกลับไปหรอกคะ ยังไงก็ไม่ให้ เค้ากะว่า จะมัดหมูติดไว้กะเค้าเลย ไม่ให้กระดิกเลย อิอิ ยอมล่ะสิคะที่รัก

เรื่องงานไม่ต้องห่วงมากแล้วล่ะ โค้งสุดท้าย...ห่วงเรื่องหางานใหม่ใกล้ๆ หมูมันดีกว่าเนอะ ว่างั้นมั้ยคะ? เค้าว่ายังไงก็แล้วแต่ เราทำได้ทุกอย่าง...รักนำทางไงคะ

พรุ่งนี้งานเค้าบานๆ แน่ๆ หมูทำไงดี ขอกำลังใจหน่อยจิ ที่รัก ตอนนี้ค่าครองชีพบ้านเราสูงปรี๊ดคะที่รัก...ทุกอย่างขึ้นราคาหมด ยกเว้นค่าตอบแทนคะ

รักหมูมันมากๆ

Steel rise ..Salary same


ตอนนี้งานในแผนกเค้าก็ยังเหมือนเดิม แม้ว่าาจะมีเงินเข้ามาแล่ว แต่ก็มีเรื่องอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องอีก ไหนจะราคาวัตถุดิบที้ขึ้นราคา ดีเหมือนกันค่ะ ที่นั่งอยู่ตรงนี้จะได้รู้ว่า ทางผู้ใหญ่มีนโยบายหรือมาตรการอะไรบ้าง จริงๆแล้วเรื่อง Escalationเค้าก็สนใจนะ แต่ไม่รู้ว่าที่นี่จะมีการขอคืนเงินได้มากน้อยแค่ไหน แล้วอีกอย่างคือถ้าใช้เวลานาน เกิดกระทบกับเรื่องที่เค้าต้องกลับบ้านด้วยก็จะแย่เอาค่ะ หมูมันว่างั้นมั้ย ตอนนี้งานในแผกก็มีไม่เยอะมาก เพราะเค้าคิดว่าอยู่กันหลายคน ไม่อยากมาโหลดงานไว้ที่เค้าคนเดียว คนอื่นก็ต้องแบกภาระกันไปเท่าๆกันน่ะค่ะ
ความคืบหน้าเรื่องสถานการณ์ทั่วไป ก็อย่างที่หมูบอก เงินที่ออกมาตอนนี้ยังไม่รู้จะได้แค่ไหน เค้าได้แต่ภาวนาให้เงินเดือนๆ นี้เค้าไม่ติดปัญหาอะไร

หวังว่าหมูมันเป็นเด็กดี ตั้งตารอเค้านะคะ

Sunday, May 25, 2008

รักจะนำทาง...



เหมือนกับว่าตอนนี้เป็นโค้งสุดท้าย สำหรับงานที่ดูไบ สำหรับหมู สำหรับการตัดสินใจว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป...ก็แค่อีกก้าว ที่เราต้องก้าว ออกมาจากสิ่งที่เป็นอยู่ ยากเหมือนกัน แต่ใช่ว่าจะยากเกินที่เราจะทำ...ไม่ต้องห่วงไม่ว่ายังไง ... เรายังมีเราไงคะ งานหมูอาจจะน่าสนใจ แต่ถ้าผู้ร่วมงานหรือเจ้านายไม่ค่อยดี ก็คงต้องคิดอีกที มันก็เป็นอีกหนึ่งปัจจัยในการตัดสินใจคะที่รัก หมูไปดูไบ เค้าว่าก็ดี ไปหาอะไรใหม่ๆ เจออะไรแปลกๆ ไงคะ แต่คงต้องระวังเรื่องเวลาให้ดี เพราะมันใกล้วันบินแล้ว ถ้ามีอะไรผิดพลาด คงไม่ดีแน่ๆ

เรื่องงาน ติดที่เค้าคิดไม่ออก ติดที่เค้าขี้เกียจ แค่นี้เอง ยากเหมือนกันที่จะก้าวออกมาจากความขี้เกียจที่สั่งสมมา เป็นเดือนๆ ทำยังไงล่ะคะ วันหยุดก็อยากหยุดนิคะ วันนี้เค้าเป็นเด็กดีมากๆ ทำความสะอาดบ้านนิดหน่อย...กวาดทราย เก็บของ แถมจัดการห้องนอนซะเอี่ยมด้วยล่ะ รอหมูมันมาดู ดีป่าวเอ่ย
สู้ๆ...ปล. เค้าให้เพลงนี้ เป็นกำลังใจนะคะที่รัก
รักหมูมันมากมาย

Next Week

วันนี้แว่วๆ มาว่า หัวหน้าเค้าอาจจะต้องเข้าดูไบอีก ไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนตัวให้เค้าไปแทนมั้ย เฮ้อออ ดูแล้วก็ไม่ไหวเหมือนกัน เหนื่อยๆ อะค่ะ เค้าก็ไม่รู้จะทำไง ใจหนึ่งก็อยากเข้าร่วมดู เพราะถือเป็นเครดิต ติดตัวเค้าด้ว ก็คงต้องรอให้ทางผู้ใหญ่สั่งการมาก่อน ไม่อยากออกตัวมาก จะดูไม่ดี

หมูเป็นไงบ้าง วันหยุดทีไร กินๆ นอนๆ ไม่สนใจเค้าเลยนะ จะงอนหมูแล้ว

เป็นเด็กดีด้วยนะเราน่ะ เค้าพยายามหางานแล้ว แต่ก็หายากพอดูค่ะ ไม่รู้จะเป็นไงเหมือนกัน

Saturday, May 24, 2008

งอน งอน งอน งอน คือ งาน ...... อิอิ

เค้านะงอนหมูคะ ก็หมูหนีไปดูหนังคนเดียว รู้มั้ยว่าเค้ากะว่าจะชวนหมูไปดูเรื่องนี้ด้วย กลับไปดูกับคนอื่นนะ เค้าทำไง ให้หมูดูอีกรอบเหรอ ไม่เอาหรอก เค้าไม่ดูหนังมานานมาก เค้าอยากดูหนังกะหมูแล้วด้วย หัดรู้ใจกันซะบ้างจิ ... งอน งอน งอน
อีกสองอาทิตย์เองนะ จะได้เจอกันตัวเป็นๆ อีกแล้ว เค้ากะว่าจะคุยงานกะอาจารย์ในวันก่อนหมูกลับเผื่อยังไงจะได้แว๊บได้สักพัก ช่วงอาทิตย์นี้ต้องเป็นช่วงเตรียมงานคะ แล้วจารย์ก็ไม่อยู่ไป ญี่ปุ่นคะ เค้าก็โล่งได้อีกสักหน่อย ไม่ต้องห่วง เค้าคงผ่านมันไปได้ อย่างเคย
เรื่องงานหมู เค้าไม่ค่อยห่วง หวังว่าอะไรที่เราคุยๆ กันไว้ มันจะเป็นอย่างนั้น...คอยเวลาที่จะปฏิบัติ ไงคะที่รัก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องตั๋ว เรื่องเงินเดือน (ซึ่งยังเงียบใช่มั้ย---เราควรทำยังไงดีคะที่รัก)
รักหมูมันมากๆ อยากกอดแล้วนะ

ดู INDIANA JONES ไว้สู้กะ อินเดีย..หน้าแขก


หมาอ้วน จอมอาละวาด เค้าไปดูหนังนิดเดียวเอง ก็มันเบื่อๆ นี่คะ หมูก็รู้เค้าเคยได้ออกไปไหนที่ไหน นอกจากว่าไปซื้อของ ก็นานๆ ครั้งไม่ได้ไปห้างได้บ่อยๆ อย่างหมูมันนี่นา แล้วไปทีก็ต้องรีบกลับ เพราะว่าไปกันหลายคน เฮ้อออ ก็ดีไงคะ ไว้เตรียมพลังไว้สู้กับงานหนัก หมูมันเป็นกำลังใจให้มั้ยคะ อย่าเอาแต่อาละวาดนะ ทำเรื่องเรียน เรื่องของหมูเองไว้ให้ดี รอวันเค้ากลับไปเหอะ ตอนนี้กระแสกลัไปเมืองไทย แล้วยื่นเรื่องขอลาออกกำลังมาแรง เค้าไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยค่ะ เวลาถึงคราวเค้า บ. จะหาข้อ้อ้างสารพัดมาเตรียมรับมือแน่ๆ ทำไงดีคะ เค้ามีหมูมาร ไว้คอยปรึกษาอยู่แล้ว ดีมั้ยคะ


รักหมูนะคะ อยากกอดมากๆ

Friday, May 23, 2008


หมูมันขี้โวย จอมอาละวาดสุดๆ ทำไมค่ะ ที่รัก คิดถึงเค้ามากๆแล้วใช่มั้ยคะ เค้าว่าคงเป็นแบบเดียวกับเค้าไม่ต่างกันสักเท่าไหร่หรอก หมูเลยโวยเค้า เค้าไม่ได้ไม่สนใจนะ แต่ว่าเค้ามีบางอย่างที่ต้องทำก่อนไงคะที่รัก อย่าเพิ่งงอนนะ เค้ารักหมูเสมอล่ะน่า เรื่องงานหมูมันทำได้ดี ดีจนมีคนอยากเอาหน้า เอาน่ะ อย่างน้อยก็ protect สิ่งที่ตัวเองทำไว้แล้ว เค้าก็ดีใจด้วย แต่ไม่อยากให้โหมงานนะคะ เอาเวลามาคิดหาเค้าดีกว่า เนอะ อิอิ ตอนแรกเค้าไม่รู้หรอกว่าหมูทำไมโวยๆ แต่ว่า พอดึกก็รู้แล้วว่าทำไมโวยๆ อิอิ...ดีหรือเปล่าค่ะ ชอบหรือเปล่า...วันนี้เค้าเลือกสีทาบ้านแล้ว ผลจะออกมายังไง จะโดนพ่อดุมั้ย จะโดนคนอื่นๆในบ้านโวยมั้ย เดี๋ยวก็รู้เนอะ เอาใจช่วยเค้าด้วยนะคะ



รอหมูมันมากอด

Thursday, May 22, 2008

Let's it done

วันนี้พี่ที่แผนกกลับมาแล้วหลังจากพักร้อน งานเค้าคงเบาขึ้นหน่อย ดีแล้วเนอะ จะได้มีเวลาคิดหรือทำเรื่องอื่น เพราะที่ผ่านมางานเค้าโหลดอยู่คนเดียว หมูมันเอาใจช่วยเยอะๆมั้ยคะ ไม่รู้เรื่องปรับเงินจะเป็นไงบ้าง ณ ตอนนี้ทุกอย่างก็ยังเงียบ ส่วนเรื่องตั๋วเที่ยวกลับมานั้น เค้าว่าจะเอาไปคุยหลังจากที่เงินเดือนออกแล้ว หมูว่าน่าจะดีมั้ยคะ ไม่อยากให้มากระทบกับเงินเดือนเค้า

วันนี้ก็ดูเหมือนจะมีการแย่งผลงานกันเกิดขึ้น เค้าไม่รู้จะทำไงเหมือนกันค่ะ

ก็คงดูเชิงดูก่อนเนอะ คนพวกนี้ต้องเอาให้เข็ด อิอิ หมูมันเข้าข้างเค้ามั้ยคะ

Wednesday, May 21, 2008

แผนการ...


หมูมันนิสัยไม่ดี ทำเค้าอารมณ์เสียได้ทุกวัน แล้วก็บ่นเค้าได้ทุกเรื่องทุกวัน...ไม่เบื่อตัวเองบ้างเหรอไง เป็นตาแก่ขี้บ่นตั้งแต่อายุยังไม่ 30 จะรีบไปไหนเหรอ หรือว่าแก่ๆ จะได้ไม่บ่น (แต่คงไม่มีทาง)

ดีใจด้วยที่งานหมูดูเหมือนจะมีความคืบหน้าไปในทางที่ดี อย่างน้อยก็ดีขึ้น แม้ไม่ดีมากก็ตาม แต่ก็กลัวใครคนนั้นมาแย่ง ความดีความชอบหมูไปอีก อยากรู้ว่าผลต่อมาจะเป็นยังไง งานน่ะดีไม่ดี ต้องวัดที่สิ่งตอบแทนคะ ไม่ใช่แค่ประสบการณ์นะเค้าว่า อิอิ

เรื่องงานเค้าน่าห่วงมากเช่นเคยเพราะว่าวันๆ เค้าไม่ได้ทำเปเปอร์เลยสักนิด หมูมันคงต้องคอยเอาใจช่วยมากๆแล้ว เค้ากะว่าจะส่งโครงเรื่องกับอาจารย์ ประมาณสิ้นเดือนนี้ถึงต้นเดือนหน้าคะ เจอจารย์ก่อนหมูกลับมาจะได้แว๊บได้สักนิดหน่อยตอนอยู่กะหมู อิอิ

รักหมูมัน เห็นมั้ย เริ่มวางแผนแล้วนะ

ชอบทำให้เป็ห่วง...

วันนี้พี่เค้ากลับมาจาก กทม.แล้้ว หวังว่าอะไรๆ น่าจะดีขึ้น หมูมันว่างั้นมั้ยคะ เค้้ารับผิดชอบอะไรๆ ที่เกินตัว มาเยอะแล้ว เค้าหวังว่ามันจะดีขึ้น ถ้าถามเค้า งานที่นี่ก็ยังเป็น Challenge & Opportunity อยู่ แต่ต้องทำงานกันโปรกว่านี้ ไม่ใช่คิดจะมาจับเสือมือเปล่า หวังแต่ผลกำไรโดยไม่พร้อมรับความเส่ยง
วันนี้เริ่มทำงานแล้วสิเจ้าอ้วน หลังจากหยุดยาว เค้าไม่เคยมีวันหยุดยาวๆ แบบนี้เหมือนหมูเลยเนอะ อิจฉาค่ะมีแต่วันทำงาน หมูอย่าลืมเป็นกำลังใจให้เค้ามากๆนะคะ ให้ผ่านช่วงเวลาพวกนี้ไปได้
วันี้หมูเจอเหตุการณ์ไม่ค่อยดี ทำให้เค้าเป็นห่วงมากๆ นะคะ รู้บ้างมั้ย ไอ้หมูอืดด หรือหาข้อ้างให้เค้าไปดูแลคะ นี่แหละที่เค้าโทรหาหมูบ่อย ๆ หมูมันก็ไม่ชอบรับโทร. ด้วย ไม่ไหวเลยนะคะ

ดูแลตัวเองดีๆ รอเวลาเค้ากลับไปหานะคะ รักหมูมากๆ

Tuesday, May 20, 2008

I am here for you.

หมูอืดๆ ไม่ได้เรื่องนะคะ กังวลอะไรเยอะมากเหรอคะ ใจเย็นๆสิคะหมูต้องผ่านมันไปได้ หมูผ่านอะไรมาเยอะแยะ มาจนถึงทุกวันนนี้ได้ ก็โอเคแล้ว จะเจออะไรหนักๆ อีกสักเรื่องสองเรื่อง ไม่เกินความสามารถหมูหรอกคะ ก็หมูมีเค้าอยู่ทั้งคนนิค่ะ คนที่จะช่วยคิด ช่วยผลักดัน ช่วยทำให้หมูตัดสินใจได้ง่ายขึ้น ใช่มั้ยคะ ไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องกังวล เราสองคนต้องผ่านทุกจังหวะชีวิตไปได้ด้วยกัน อย่างน้อยก็มี...รัก...เป็นกำลังใจ เป็นแรงผลักดัน เป็นแรงกระตุ้นให้ทำอะไรๆ ต่อไปไงคะ ไม่ว่ายังไง เค้าก็อยู่กะหมูนะคะ
วันนี้เค้าไปเจออาจารย์ มา โดนทวงงานด้วย ... เรื่องปกติ ก็หมูมันหนี หายหัวจนอาจารย์บ่นแล้วนิคะ หายไปนานมากๆด้วย หมู เค้าทำไงดี...เค้าคงเครียดมากเลยระบายกะหมูซะหมดเลย เรื่องทีเก็บไว้ในใจมานาน หมูไม่โกรธเค้านะคะ เค้าไม่อยากให้หมูเครียดมากกว่านี้แล้ว เลยไม่บอก...แต่แล้วเค้าก็ต้องบอกหมูจนได้...ก็เค้าปิดหมูไม่มิดสักทีนิคะ ทำไงได้ล่ะ
รอหมูมันมาหา แล้ว อยากกอดมากๆ

Nothing come to ourself ...Go out to get it!


ตอนนี้งานเค้า ค่อนข้างวิกฤติค่ะ หลายเรื่องพุ่งมาที่เค้า แล้วแต่ละเรื่องก็ หนักๆ ซะด้วยทำไงดีคะที่รัก หมูมันจะไหวมั้ยคะ หมูอย่าอาละวาด หรือดื้อกะเค้านักนะคะ เค้าขอร้อง เหนื่อยจะแย่แล้วล่ะค่ะ ช่วงนี้เป็นช่วงสุดท้ายก่อนกลับบ้านแล้วด้วย เค้าก็อยากให้ทุกอย่างราบรื่น ไม่มีอุปสรรคอะไร หมูมันเอาใจช่วยด้วยนะ คิดถึงหมูมากๆแล้ว
เหนื่อยจังค่ะที่รัก เจ้าอ้วนเป็นไงบ้างคะ เป็นเด็กดีมั้ยวันพระที่บ้านเรา หมูไปทำบุญตักบาตรบ้างป่าวคะ ทำบุญอุทิศส่วนกุศล ให้เจ้ากรรมนายเวรเค้าบ้างนะ ศัตรูจะได้ไม่มารบกวน

ช่วงนี้คงเป็นโค้งสุดท้ายก่อนกลับบ้าน เค้าคงผ่านไปได้ อย่างเช่นเคย แต่อาจจะหนักบ้าง อยากให้หมูมันอยู่ข้างๆ นะคะ เป็นเด็กดีนะ ที่รัก

Sunday, May 18, 2008

ที่รักจ๋า วันนี้เค้าไปเยี่ยมลูกสาวเพื่อนมาค่ะ น่ารักมาก ตัวนิ่ม เห็นแล้วน่าฟัดที่สุด ตัวจิ๊ดเดียว แถมเห็นเป็นครอบครัวเล็กๆ มีบ้านหลังเล็กๆ ยิ่งน่าอิจฉาอีกคะ ทำยังไงดีคะ...ชักอยากมีอย่างนี้บ้าง อิอิ หมูอย่าเพิ่งเครียดคะ เค้าพูดเล่นนะ แค่เห็นแล้วตาร้อน สุดๆ นิค่ะ ดูอบอุ่น ได้อยู่ใกล้ๆกัน
เค้าคงรออีกไม่นานใช่มั้ยคะที่รัก อีกไม่กี่วันหมูมันก็มาหาเค้าแล้วจริงมั้ยคะ แล้วหมูจะหนีเค้าไปอีกมั้ยคะ หรือว่าจะอยู่กะเค้านานๆ เนี่ย
รักหมูมัน

แค่ห่างกัน...แค่นั้นเอง

เค้าไม่รู้นะ ว่าเราสองคนเกิดอะไร กันขึ้น คุยกันคนละเรื่อง แล้วโวยวายไปกันใหญ่ เค้าไม่เข้าใจจริงๆ ไม่รู้ว่าทำไมหมูอารมณ์เสียกะเค้าได้ขนาดนี้ แล้วหยิ่งกะเค้ามากด้วย รู้ตัวมั้ยคะ เรื่องที่หมูหาว่าเค้าไม่ใส่ใจ จริงๆ มันเป็นเรื่องที่มองกันคนละมุมแค่นั้นเอง
ทำยังไงดีคะ เราสองคนถึงจะเข้าใจกันมากขึ้นซะที เฮ้ออ ยิ่งนานวันเหนื่อยมากขึ้นใช่มั้ยละ
ไม่รู้ละ หมูต้องเป็นเด็กดีของเค้ามากๆ ด้วย รู้มั้ยคะ นับวันรอวันกลับบ้านแล้ว หมูไม่อยากให้เค้ากลับมาอีกแล้วใช่มั้ย เค้าเองก็เบื่อเต็มทีแล้วค่ะ งานน่ะน่าทำ อยู่หรอก จะน่าเบื่อก็ตรงเพื่อนร่วมงาน แสนเข็นเค้านี่ละ ไม่รูว่าเค้าอคติมากไปหรือป่าวนะ แต่เห็นเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วว หมูเอาใจช่วยให้เค้าผ่านอุปสรรคไปได้ด้วยดีด้วยนะ

Saturday, May 17, 2008

Alone in the blue emotion

หมูอ้วนใจร้ายกับเค้ามากๆ รู้ตัวมั้ย 2-3 วันมานี่ หมูเหมือนไม่ค่อยสนใจเค้าเท่าไหร่...ไม่สนใจว่าเค้าเป็นยังไง เหนื่อยมั้ย เครียดหรือเปล่า...หมูสนแต่ว่าหมูต้องได้อย่างที่หมูอยากได้ พอไม่ได้ก็พูดจาไม่น่าฟัง...ไม่น่ารักเลยคะ เค้าไม่ชอบอะไร หมูพยายามอย่าทำได้มั้ย เค้าน่ะ ไม่มีเรื่องใหญ่โต ณ ตอนนี้หรอกคะ แต่ว่าเรื่องจิ๊บๆ เนี่ยพอมันหลายๆเรื่องก็พาลให้หงุดหงิดใจได้นะคะอ้วน อย่างที่บอกเค้าไม่ได้ต้องการบอกหรือปรึกษา เพราะว่าบางเรื่องไม่ได้ต้องการคำตอบเพื่อแก้ไข เป็นเพียงเรื่องระหองระแหง ที่ไม่ต้องการคำตอบระหว่างคนในครอบครัวเท่านั้น...เค้าแค่อยากได้คนมานั่งคุยเป็นเพื่อนที่เข้าใจแล้วไม่พยายามกดดันให้เค้าพูด อะไรที่เค้าอยากพูด เดี๋ยวเค้าก็บอกมันออกมาเอง พอเข้าใจมั้ยคะที่รัก อยากให้หมูเติมความเข้าใจให้บ้าง

ตอนนี้เรารอ รอการกลับมาของหมู หมูไม่รู้หรือไงว่าเค้าเป็นยังไง เค้าก็เป็นอย่างนี้เสมอ ไม่ว่ายังไง ไม่ว่าหมูจะกลับมาจากลาวกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง กลับจากดูไบครั้งที่แล้ว เค้าเป็นยังไง ลืมไปแล้วเหรอคะอ้วน ปากเค้าก็บอกว่าไม่เป็นรัย อยู่ได้ แล้วไงคะ พอได้ยินว่ามีโอกาสเจอกัน มีโอกาสกลับมาเค้าเคยเฉยเหรอคะ???


รักหมูมากๆ เหมือนเดิม แต่เพิ่มความผูกพันลงไปทุกวัน...ลองนับดูสิ กี่วินาที ที่เรารักกันมา...มันมากมายแค่ไหนคะที่รัก

Friday, May 16, 2008

Art Museum ... คิดถึงของโบราณที่บ้าน อิอิ


ตอนนี้มีตั๋วอยู่ในมือแล้ว ที่เหลือก็คงเตรียมตัว เตรียมใจได้กลับบ้านเราไงเนอะ ไม่รู้ว่าอากาศเป็นไงบ้างเห็นหมูบอกฝนตกทุกวัน เค้าเลยกังวลกลัวว่าเราจะเที่ยวกันไม่สนุก วันพักผ่อนนี่คะมัวแต่หลบฝนก็็เบื่อแย่ แต่หมูมันคงชอบได้อยู่กะเค้าตลอดเวลา จริงมั้ย เค้าคุยเรื่องปรับเงินเดือนไปแล้ว ไม่รู้ผลที่ตามมาจะเป็นไงบ้าง พี่เค้าจะทำไม่รู้ไม่ชี้ หรือป่าวนะ คงต้องรอดูต่อไปค่ะ ก็เวลาที่มีเหลืออยู่นี่ไงคะ เรียกว่าช่วงตัดสินใจ ลองหาโอกาสที่ดีกว่าไว้ด้วยเนอะ

เมื่อวานเค้าไปเดินพิพิธภัณฑ์ มีงานแสดงภาพถ่าย ก็ดีค่ะภาพเค้าสวยดี เก็บไว้เผื่อเค้าจะได้เป็นมืออาชีพกะเค้าบ้าง ขากลับหารถแท็กซี่ไม่ได้ เลยต้องเดินไปรอรถขาลาก หมูมันต้องแอบแช่งเค้าแน่ๆ ใช่มั้ยคะ บอกมานิสัยไม่ดีนะเรา

ช่วงนี้มีพี่เค้ากลับบ้านอีกสองคน พักร้อนกันเยอะค่ะ ช่วงนี้ เดือนหน้าก็ถึงคิวเค้าแล้ว หมามันตั้งตารอยัง

Thursday, May 15, 2008

Mission Possible

You done your job now. I think you know what you want and you exactly know what you have to do. Always you have me beside you in every step.

How is you day ka? It's gonna busy all day long. Then, you go to museum without me...I am so jearous. I want to go with you but I can't...How can I do--->Just waiting you to come back home. right? It's gonna be OK. I will.
Tomorrow, I have work without my assistant in the early morning. Please stay with me and drive me...
Love you

Mission 1

และแล้วภารกิจเค้า ก็ทำไปตามขั้นตอน เมื่อเอ่ยขอขึ้นเงินเดือนไปแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่า ต่อไปจะเป็นอย่างไร ก็ค่อยโล่งหน่อยค่ะ จากที่อยากจะขอปรับมาตั้งนาน พรุ่งนี้เค้าคงยื่นเอกสารให้เป็นเรื่องเป้นราว หมูมันว่าไงคะ ที่รัก เห็นด้วยกะเค้ามั้ยคะ หรือยังไง หางานให้เค้าใหญ่เลยนะอ้วน แสดงว่ากลัวเค้าไม่ได้กลับมาเหรอคะ ไอ้อืดดด

งานหมูเป็นไงบ้างคะ เค้าขอโทษจริงๆ ค่ะที่อาจอารมณ์เสียไปบ้าง ช่วงนี้เค้าอยู่คนเดียวเลยนี่คะ เจอสภาวะสารพัด รับทุกสาถานการณ์ แย่เหมือนกันเนอะ หมูเอ้ยยย เอาใจมาช่วยเยอะๆ นะคะ ที่รัก

 

รักหมูมันนะ

Wednesday, May 14, 2008

หมูจ๋า เป็นไงคะ วันนี้พะบู๊อีกแล้วสิ ทำๆไว้คะ เผื่อเดือนหน้ากลับมาหาเค้าแล้ว...ได้งานใหม่ไม่ต้องกลับไปอีกว่ามั้ยคะ เค้าว่าเค้าจะรอหมูไม่ไหวแล้วล่ะ ไม่รู้เป็นไร หมูกำหนดวันกลับทีไร เค้าไม่เป็นอันทำอะไรสักที นั่งนับวัน รอ ร๊อ รอ หมามันอยู่นี่ ไม่ดีเลยเนอะที่รัก
หมูมันนิสัยไม่ดีนะคะ เมื่อวานมาซักเค้าเรื่องเงินเดือนนะ ทำไมคะ กลัวเค้าเกาะหมูเหรอ ไม่เห็นต้องกลัว มันเป็นเรื่องปกตินะคะ หมูน่ะ ต้องเลี้ยงเค้าสิคะ เค้านะ กินไม่จุนะ แค่กินเท่าไหร่ก็ไม่พอเท่านั้นเองคะ อิอิ
เงินเดือนหมูจะได้ขึ้นยังไงน้อ คิดไม่ออกเลยอ่ะคะ เล่นไปทิ้งระเบิดไว้แล้วด้วย ตอนนี้คือรอผล เราทำไม่ได้มากกว่านี้แล้วนิเนอะที่รัก ส่วนเรื่องไปเที่ยวเดือนหน้าว่าไงดีคะ เค้าอยากรอเช็คสภาพอากาศอีกนิด ตอนนี้บ้านเรา พายุเข้าหลายลูกทีเดียว อีกอย่างแม่ฮ่องสอนนะ ใกล้พม่ามั้ยน้า ... ถ้าใกล้ก็ไม่ค่อยดีเนอะ นากิส จะกลับมาเล่นงานหรือเปล่า หรือลูกๆ จะมีอีกมั้ย แต่ที่แน่ๆ ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน วันละมากๆ ด้วย แล้วกลางวันอากาศก็ร้อนซะ ตอนนี้ป่วยกันไปหมดแล้วคะ
รอ หมูมันมาเอาใจนะ

Just Look around

วันนี้เค้ามีรูมเมมทเพิ่มมอีกคนค่ะ เป็นลูกบิ๊กกบอส เห็นว่าโดนส่งมาช่วยงาน ไม่รู้ว่ามาสอดแนมไรป่าว แต่เค้าก็เฉยๆนะ ไม่ได้คิดมาก หมูมันเป็นไงบ้างคะ ตั้งตารอใช่ป่าวคะ เค้าก็เป็นไม่ต่างจากหมูหรอกค่ะที่รัก

ตอนนี้งานเค้ายังเยอะเป็นพัลวัน เพราะหัวปั่นอยู่คตนเดียวเลย เหมือนเดิม จะว่าดีก็ดี อีกด้านก็คือ เจ้านายตรงดิ่งมาที่เค้าคนเดียว เพราะไม่มีคนอื่นให้แบ่งภาระแล้วว เฮ้อออ หมูมันเอาใจช่วยเยอะๆ นะคะ

เรื่องกลับบ้านเค้าเกริ่น ๆ กลับแม่แล้วละ แต่ยังไม่ได้บอกเรื่องตั๋วเที่ยวกลับ คาดว่า คงคุยรายละเอียดอีกทีค่ะที่รัก

ไม่รู้ว่าแม่จะว่าไงลูกชายคนนี้ไงบ้าง ไม่เป็นไรหรอกนะ มัวแต่ยืนอยู่กับที่ เราคงมองไม่เห็นหรอกว่า เราทำอะไรอยู่ ต้องให้คนอื่นลองขาดเราไปบ้าง น่าจะดีขึ้นเนอะ หมูมันว่าไงคะ

หมูขยันทำงานมากๆ ดีแล้วค่ะ เก็บเงินไว้ใช้ไงคะ คิดถึงหมูมากแล้ว

Tuesday, May 13, 2008

It could be amazing...

อ้วนใช้งานเค้าอยู่เรื่อยเลยนะคะ โกรธแล้วด้วยเวลาใช้งานพูดจาไม่ค่อยดีเลย ให้เค้าทำโน่นนี่อยู่เรื่อย มันต้องเป็นหน้าที่เพื่อนหมูหรือเปล่าคะ ทำไม ต้องเป็นเค้าล่ะ ... งอน

วันนี้เค้าทำงานหนักมาก เหนื่อยสายตัวแทบขาดที่รักจ๋า มาหาทีสิคะ เค้าอยากให้หมูมันอยูใกล้ๆ จะได้กอดๆกันแล้วคะ

งานหมูเป็นไงคะวันนี้ หนุกหนาน ฟาดฟันอีกแล้วใช่ป่าว หมูไปบ้าพลังอะไรมาบ้างหรือเปล่าคะ ระวังตัวด้วยนะ โชว์พาวน์ ทุกวันระวังนะ คนอื่นในทีมจะทำงานไม่เป็น ถ้าหมูมันไม่อยู่ (หรือว่าอยากให้เป็นอย่างนั้นคะที่รัก) รู้นะ คิดรัยอยู่น่ะ อิอิ

เรื่องที่เราตัดสินใจไปแล้ว...อาจทำให้มองเห็นมุมมองใหม่ๆ ก็ได้นะคะที่รัก ไม่ต้องคิดมาก ... มุมมองใหม่ มองมุมใหม่

รักหมูมันมากๆๆๆๆ

รอ..

เรื่องตั๋วก็เรียบร้อยไปหมดแล้ว ที่เหลือก็เป็นเรื่องของเค้าเองแล้วล่ะค่ะ ว่่จะเอายังไงต่อไปดี จะกลับไปทำอีก หรือไม่ หรือดูเรื่องเงื่อนไขสัญญาก่อนดีีคะ ไม่รู้ว่าแม่เค้าจะว่าไงบ้าง เมื่อเค้้าตัดสินใจเป็นแบบนั้ แต่แม่ก็คง เชื่อในการตัดสินใจของเค้าแหละค่ะ อย่างเลวร้ายที่สุดคือ บินกลับไปทำให้ครบสัญญาแล้ว ลาออกมาทีเดียว เค้าเสียดายที่โครงการนี้งานมันท้าทายแล้วก็ได้ความรู้เยอะทีเดียวค่ะ แต่ที่แย่ก็เรื่องคน อย่างที่เห็นๆกันอยู่ ก็คงทำใจให้ยอมรับเนอะ ที่ไหนก็คงเป็นเหมือนๆกัน

วันนี้หัวหน้าโดยตรงเค้ากลับมาแล้วละค่ะ เค้าเลยบู๊กะแกอยู่สองคน หวังว่าผลงานที่ทำตอนนี้ คงเป็นที่น่าพอใจบ้างนะ เพราะจะได้ปรับเงินกะเค้าซํกที หมูมันก็หวังแบบนั้นใช่มั้ยคะ

หมูเป็นไงบ้างคะ ยุ่งๆ ตลอดเลยเชียว เรื่องประกันหมูว่าไงคะ มีคนมาชวนทำน่ะ ตัดสินใจดีๆ นะคะ อนาคตเรากำหนดเองได้ ว่าจะให้เป็นอย่างไร

รักหมูมันมากๆๆ นะ เป็นเด็กดีละ

Monday, May 12, 2008

Fly to me

หมาอืด ไม่ต้องคิดมากแล้วคะ เราทำดีที่สุด เราช่วยกันคิด เราช่วยกันตัดสินใจ เราช่วยกันในทุกๆเรื่อง ดังนั้น เราต้องรับมือกับมันได้ในทุกเรื่องนะคะที่รัก หมูมีเค้าเป็นคนช่วยคิดอยู่ทั้งคน กลัวไรคะ เค้าน่ะแรงขับอันดับหนึ่งของหมูนะ จำไม่ได้เหรอคะ...อิอิ ดีหรือเปล่า ชอบหรือไม่ ยังไงก็เปลี่ยนไม่ได้แล้วล่ะ หมูหลวมตัวอยู่กะเค้าแล้ว ยังคงต้องรับผิดชอบต่อไปนะคะที่รัก
วันนี้เค้าวิ่งๆๆๆ ทั้งวันเลย เรื่องเอกสารคะที่รัก ส่งเล่มวิทยานิพนธ์ ไม่เสร็จสิ้น มีเอกสารอีกหลายอย่างที่ต้องให้อาจารย์เซ็น เฮ้อ แล้วก็เลยไปสารภาพบาป มาแล้วกับอาจารย์ ... โดนบ่นนิดหน่อย แต่ก็ดีกว่าหายหัวจริงมั้ยคะที่รัก เค้าโดนดุว่า นักศึกษาส่วนมากจะไม่จบก็ไอ้ตรงที่เขียนเปเปอร์เนี่ยล่ะ...เฮ้อ
ช่างมันคะ เดี๋ยวก็ดีขึ้น .... รอหมูมันมาให้กำลังใจคะ นับวันรอเจอหมูเหมือนกันคะ
รักหมูจัง

Fly..Etihad


ตอนนี้เค้าเลยเจอศึกรอ่ะอ้วนรอบด้านค่ะอ้วน ไม่รู้จะทำไงดี หมูคิดว่าเค้าตัดสินใจถูกแล้วใช่มั้ยคะ เรื่องกลับบ้าน ที่จริงเค้าคิดตั้งนานแล้ว เรื่องหางานใหม่ แต่อยากให้ถึงเวลาจริงๆ ซะก่อน ไม่อยากทำไปโดยไม่ไตร่ตรอง คงเป็นช่วงเวลามั้งคะ ชีวิตมีขึ้นลงนี่คะ คงต้องเคารพการตัดสินใจ และทำใจยอมรับมัน
วันนี้เค้าได้ตั๋วมาอยู่ในมือแล้ว บอกไม่ถูกค่ะ ความรู้สึก ใจหนึ่งดีใจที่จะได้กลับบ้าน ได้กลับไปหาแม่ หาเจ้าอ้วนที่รอเจอเค้ามานาน ส่วนอีกเรื่องก็คือขากลับที่ยังไม่ชัดเจน ว่าจะยังไงต่อไป ในเมื่อ บ. ยังไม่มีความชัดเจนและหาคนพึ่งพาได้ยากแบบนี้แล้ว ก็คงขอตั้งหลักก่อนค่ะ เค้าคงมีอีกหลายเรื่องที่ยังเป็นประเด็นที่คิดว่าจะต้องคุย เช่นเรื่องการพักร้อน การปรับเงินเดือร ซึ่งเค้าคิดว่าไม่แฟรืที่ บ. จะแกล้งทำเป็นลืมทั้งๆที่เลยเวลามาเนิ่นนานแล้ว หมูเอาใจช่วยด้วยนะคะ

นับวันรอเจอกันแล้วเนอะ

Go Together...Fight Together

ไม่เป็นรัยหรอกค่ะที่รัก เราตัดสินใจร่วมกันไปแล้ว ไม่ว่ายังไง เค้าก็ต้องรับผลเท่าๆกับที่หมูรับ หมูก็รู้ว่า เค้าน่ะ บ้าบอมากกว่าหมูซะอีก เรื่องของหมูน่ะ เค้าเต้นกว่าหมูกี่เท่าหมูยังไม่รู้ตัวอีกเหรอคะที่รัก เอาน่ะ สองคน ช่วยกัน เค้าว่ารับไหวอยู่หรอก นอกจากว่าเราดันตีกันซะก่อนนี่สิ ... คงไม่ไหว หมูไม่ต้องคิดมากนะคะเรื่องที่ว่าเราจะโง่มั้ย เสียน้อยเสียยากมั้ย เค้ารู้ว่าหมูคิดไว้พอควรล่ะว่าจะทำยังไง จะพูดยังไง ถ้าได้ก็ได้ ไม่ได้ เราก็คงต้องเตรียมใจเท่านั้นเองคะ ถือซะว่าประสบการณ์ เงินหมื่น นิดหน่อย เดี๋ยวหมูก็หาได้...หมูไม่ได้ ทำงานเงินเดือนน้อยอย่างเค้านิคะ ถึงหายาก...เค้าไม่เชื่อว่าหมูจะหมดหนทางคะ อย่างน้อยกู้แม่ก็พอไหว จริงป่าว
วันนี้เราตีกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องอีกแล้ว เราน่ะ ทำไมน่ะชอบตีกันด้วยเรื่องที่ว่า อีกฝ่ายไม่ใส่ใจซะจริงๆเลย ให้ตายเถอะ ก็ใส่ใจกันมากๆแล้ว ยังไม่พอนิน่าเนอะ ประมาณโลภกันทั้งคู่เป็นไงล่ะ ก็จบด้วยการตีกันซะนี่ ทุกทีเล้ย หมูเอ้ย เรามาเก็บแรงไว้ไปรบกะคนอื่นดีกว่าเนอะ
สัญญาคะว่าจะใจเย็นกว่านี้ ( หมูก็ต้องใจเหมือนกันด้วยนะ ไม่งั้นถือเป็นโมฆะ )
รอ หมูมัน มากอดคะ

Sunday, May 11, 2008

One Way....

เรื่องวุ่นๆ ของเค้ายังไม่จบเนอะที่รัก ไม่รู้ทำกรรมอะไรไว้ จะไปจะมาแต่ละที ติดขัดไปหมด หมามันเอาใจช่วยด้วยนะคะ ปัญหาทั้งหลายก็อย่างที่เล่าให้หมูฟังนั่นละ ตอนนี้ความสำคัญของเค้ายังเหมือนเดิมมั้ย ก็คงต้องวัดดวงแหละค่ะ ว่าไอ้คนที่นั่งๆ กันอยู่น่ะ ทำได้แค่ไหน เค้าไม่รู้หรอกว่าเค้ามีค่าหรือความสำคัญขนาดไหน จะเอาตัวเองเป็นตัววัด ก็ไม่รู้สิ่งที่ได้มา มันจะคุ้มค่ามั้ย เฮ้อออ หมูเอ้ยย เหนื่อยๆ จังค่ะที่รัก

หวังว่าให้อะไรๆ เรียบร้อยไปได้ด้วยดีนะ หมูมันเอาใจช่วยเค้ามากๆ นะ พยายามไม่ให้หมูมันเครียด แต่หมูก็อดถามเค้าไม่ได้หรอก เค้ารู้น่า ว่าหมูมันเป็นยังไง

พรุ่งนี้จะมีปัญหาอะไรให้ปวดหัวอีกมั้ยคะ คิดว่าทำเต็มที่แล้วกันเนอะ ที่เหลือก็ช่างมัน

Saturday, May 10, 2008

ท้าทาย...

โอยเค้าละปวดหัวกับหมูจังคะทีรัก เรื่องเยอะจัง ... กว่าจะกลับได้แต่ละหนแต่ละเที่ยว ทำไมชีวิตต้องยากและวุ่นขนาดนี้คะ วุ่นกันทุกทีเลยอ่ะ อยากกรี๊ดคะที่รัก เอาไงดี เอาไงก็ไม่ค่อยดี โอย โอย โอ้ยยย
ช่างมันคะ เราต้องรวบรวมข้อมูลแล้วตัดสินใจให้ได้ จากนั้นก็ยอมรับสิ่งที่ต้องตามมาคะ ... ไม่ต้องคิดมากแล้วเนอะ เอาไงเอากัน กลับมา ก็ต้องลุย ไม่กลับมาก็ยังคงต้องลุย...ใจเย็นๆ ค่อยๆ ช่วยกันคิด เนอะ ไม่มีอะไรเกินความหัวสมองของว่าที่ ดร. หรอก อิอิ
วันนี้เค้าไปเดินงาน money expo มาคะ ไปนั่งฟังสัมมนาเผื่อหมูมันด้วยล่ะ เก็บข้อมูลมาพอสมควร การลงทุนมีความเสี่ยง...ความเสี่ยงสูง ผลตอบแทนสูง (เราควรลงทุนบินกลับมามั้ย ???- ยังสงสัยอยู่เหมือนกันคะ) แล้วเค้าก็ไปต่อที่โรบินสันสีลมคะ มี closing down sale แม่ช๊อบกระหน่ำคะ เค้าไม่ได้อะไรเลยเพราะส่วนมากมันจะเหมือนๆกับที่อื่น sale มีแต่บางอย่างเท่านั้นที่น่าซื้อ...ก็เลือกให้แม่ทั้งนั้น ไม่มีของเค้าเลยคะที่รัก จะหารองเท้าถูกๆสักคู่ยังไม่ได้เลย...สงสัยต้องไปดูที่อื่นๆเนอะ
รักหมูมันมากๆคะ

อดทนหน่อยนะ

วันหยุดนี้หมูมันตื่นมาอาละวาดเค้าแต่เช้าเลยนะคะ ไม่ได้เรื่องนะคะที่รัก ทำไมคะ คิดถึงหมูมากๆ แล้วใช่มั้ย หมูมันก็แบบนี้ทุกที อยู่มาตั้งนานไม่เป้นไร พอรู้ว่าเค้าจะกลับก็ไม่เป็นอันทำอะไร ไอ้ตูดหมึกเอ้ยย

เรื่องตั๋วเค้าอาจจะต้องจัดการเองอย่างที่หมามันบ่น เค้าพยายามให้คนที่มันนั่งๆ รับผิดชอบกว่านี้ ไม่ใช่คิดว่าช่างมันไม่ใช่เรื่องของตัว มันเป้นแบบนี้หลายหนแล้ว เคยตัวนะคะ เค้าไม่ชอบคนที่ไร้ความรับผิดชอบแบบนี้ ยังไงซะ หวังว่าคงรู้เรื่องเร็ววันนี้แหละ หมูมันใจเย็นๆนะคะ เค้าก็เหนื่อยหลายๆ เรื่อง ทั้งเรื่องงานที่พี่ๆ พากันหายไปหมด ทิ้งเค้าไว้ลุยเดี่ยวอยู่คนเดียวเลย เฮ้อออ หมูมันให้กำลังใจอยู่ใช้มั้ยคะ

การรอคอย ของหมูไม่เสียเปล่าหรอกค่ะ รักหมูมัน

Friday, May 09, 2008

ไม่ใช่หน้าที่...เหรอ??

หมูอ้วน นิสัยเสียนะคะ ให้เค้านั่งรอเป็นชั่วโมงๆ พอเข้าใจ แต่ก็ดันรอเอง แปลว่าเค้าน่ะ ไม่ได้เรื่องใช่มั้ย เค้าแค่อยากคุยกะหมูมากๆ แต่หมูมันก็ไม่ยอมมาสักที พอมาก็คุยกันได้สองสามคำก็เหมือนจะทะเลาะกันอีก เราเป็นอะไรกันไปคะ มีอะไรมากมายเหรอไงที่ทำให้เราไม่เข้าใจกัน

เรื่องหมูอยากให้เค้าไปรับ เค้าสัญญาแล้วว่าจะทำสุดความสามารถ...รอหน่อยได้ไหม แต่หมูสิ ไอ้โน่นก็ไม่ใช่หน้าที่ ไอ้นี่ก็ไม่ใช่หน้าที่...คิดถึงคนที่รออยู่บ้างมั้ย อยากได้เหตุผลดีๆกว่าไม่ใช่หน้าที่ อันที่จริงมันเป็นเรื่องของหมูคะนะคะ ไปรอคนอื่นทำให้แล้วบอกไม่ใช่หน้าที่ได้เหรอ หมูไม่มีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบตัวเองเหรอ??? ไม่เข้าใจและไม่พอใจมากๆ


ยังคงรอหมูมัน...เหมือนเดิม

Thursday, May 08, 2008

บินเดี่ยว

ตอนนี้เค้ากำลังตัดสินใจเรื่องกลับบ้านอยู่น่ะค่ะ หมูมันคิดถึงแย่แล้วใช่มั้ยคะ หนักใจเรื่องต้้องจ่ายเงินเองนี่สิ แต่ก็ไม่เป็นไรคิดว่าไปเติมพลังจากหมูมัน และจากที่บ้าน ยังไงเรื่องครอบครัวต้องมาก่อนอยู่แล้ว จริงมั้ยคะ หมูมันเล่นไม่ยอมให้เค้าอยู่แถวนี้น ี่คะ กลัวใครมาคว้าไปหรือไง งานหมูเป็นไงบ้างคะ พยายามเคลียร์ตัวเอง ก่อนเค้ากลับเนอะ คิดถึงหมูมากๆแล้ว วันนี้เค้าจะจัดการเรื่องตั๋วให้เรียบร้อย คงจองไว้ก่อนแล้วรอคอนเฟิร์มอีกที หวังว่าคงไม่ติดปัญหาไรเนอะ

Wednesday, May 07, 2008

Another woman stay beside you

ไม่ได้เรื่องนะคะ ทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่องอีกแล้วนะหมู รัยนิดหน่อย ก็หาเรื่อง เค้าไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่นะคะอ้วน อย่างอแงนัก...รู้มั้ย เค้ารู้ว่าเค้าผิดที่ไม่ได้บอกหมูมัน แต่หมูมันก็ต้องไม่หาเรื่องเค้าต่อสิคะ ไม่ใช่ พาล พาล ต่ออีก ไม่ดีเลย เราห่างกันแค่นี้พอแล้วคะที่รัก แค่นี้พอแล้วจริงๆนะ

งานหมูตอนนี้โหดมากเหรอคะ ถึงได้งอแงมากๆ ... หนักหนาสาหัส หรือเพราะว่าไม่มีคนคอยช่วยดูคะที่รัก สู้ๆนะคะ อย่าเอาเวลามาทะเลาะกะเค้านักนะ อิอิ เค้าอยู่กะหมูนะ ถึงจะทะเลาะกัน ดีกัน ตีกันอีกวันละหลายสิบที มันก็แค่ทำให้เค้ากะหมูจ่ายค่าโทรมากขึ้นแค่นั้นเอง จริงป่าวคะ หมูมัน ไม่ทะเลาะกะเค้านานๆ หรอกจริงมั้ยคะ

เรื่องกลับบ้าน เค้าให้สิทธิ์หมูเต็มที่คะ เพราะว่าหมูต้องดูเรื่องค่าใช้จ่ายเป็นส่วนใหญ่คะ ที่รัก

รัก และ รอหมูมันกลับมากอดคะ

Tuesday, May 06, 2008

One man Show!

หมูเป็นไงบ้างคะ งานเยอะๆป่าวเอ่ย เรื่องที่หมูปวดหลัง เพราะนั่งหน้าคอมนานๆ ห้ามเอามาเป็นข้ออ้างไม่ยอมโทรหาเค้านะ เพราะเค้ารู้ว่าหมูใช้เวลาโทรหาเค้าไม่กี่นาทีหรอก แล้วเวลาที่เหลือนะ่เอาไปทำไรคะ ช่วงนี้เรื่องการงานเค้า ยังเยอะเหมือนเดิม เพราะพี่เค้าไม่่อยู่ด้วย เลยวุ่นๆหน่อยน่ะค่ะ ทั้งคนที่นั่งๆอยู่น่ะก็ไม่เป็นงานซักเท่าไร แต่ชอบโม้ว่าเก่งไปงั้น
วัันนี้เค้าอาจมีคุยกะคอนซัลต์อีก เรื่องงานที่พี่เค้าไม่อยู่นั่นแหละค่ะ หมูมันเป็นกำลังใจให้ด้วยนะ
วันพรุ่งนี้พี่ที่เป็น Manager เค้าไม่อยู่อีกแล้ว เค้าแย่แน่ๆ ค่ะที่รัก ไม่รู้จะทำไงดี แต่ละงานโอยย สาหัสทั้งนั้น พี่เค้าว่าไงรู้มั้ย แกบอกถ้าเค้าอยู่แล้ว ทุกอย่างไม่มีปัญหาอะไร แสดงว่าก็ทำแทนระดับหัวหน้าทั้งสามคนได้ ตายละวา เล่นมาฝากความหวีงไว้แบบนี้ หนำซ้ำยังมีการมาบอกอีก ว่าเค้าไหวอยู่แล้ววว หมูอย่าลืมส่งใจมาช่วยนะคะ

รัก&คิดถึงมากๆ นะ รู้มั้ยคะ

Monday, May 05, 2008

Try my BeSt

ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลยคะที่รัก เค้ารู้น่ะ หมูมันอยากอยู่ห่างๆเค้าไม่อยากกอดเค้าแล้ว ถึงคิดหาเรื่องไปเที่ยวที่อื่นอีก...เค้าแค่อยากให้เก็บเงินนิน่า เห็นตัวเงินที่ต้องจ่ายออกไปแล้วมันเสียดายนะหมู ก็มาหาเรื่องว่าเค้าไม่อยากให้หมูมันกลับบ้านอีกเป็นอย่างนั้นซะที่ไหน...เค้าคิดไว้อย่างโน้น อย่างนี้ อยากให้กล้บมา แต่ที่ไม่พูดถึงเพราะถ้าพูด หมูมันก็วอกแวก ไม่สามารถตัดสินใจได้นิคะว่าจะเอายังไง นิสัยไม่ดีนะคะที่รัก เค้างอนหมูมันแล้ว เมื่อคืนก็พูดจากวนเค้าตลอด...จะหนีเค้าไปโน่น นี่ หนีเค้าไปช๊อบ ชื้อเสื้อมาใหม่ก็ไม่เห็นมีส่งมาให้เค้าบ้าง เดี๋ยวนี้ไม่สนเรื่องเสื้อผ้าการแต่งตัวเค้าเลย ไม่สนเลยว่าเค้าจะมีอะไรใส่มั้ย ไม่มีเสื้อใหม่ ไม่มีกางเกงใหม่ให้ด้วย ทั้งๆที่เพื่อนหมูเพิ่งกลับมา เค้าก็ไม่ได้ของฝากมันน่างอนมั้ยคะ เค้างอนแล้ว
หมูเหมือนไม่ค่อยสนใจเค้าสักเท่าไร เอะอะ อะไรก็งานๆๆๆๆ บ่นเหนื่อยๆๆๆ ให้เค้าเอาใจแต่หมูไม่สนเค้าเลยว่าเค้าเป็นยังไง แล้วจะให้เค้ายิ้มดีๆกะหมูเหรอไง....ปรับปรุงตัวด้วยล่ะ เค้าโกรธหมูมันแล้วด้วย
รักหมูมัน...แต่ยังงอนอยู่

Miss you..

เจ้าอ้วน วันหยุดแล้วหมูไปไหนบ้างมั้ยคะ ห้ามหนีเที่ยวด้วยนะคะ ช่วยกันประหยัดด้วย ค่าใช้จ่ายเยอะแล้ว

หมูมันวุ่นๆ มาทั้งอาทิตย์นอนอืดเลยสิคะ ใช่มั้ย ไม่รู้ละ เป็นเด็กดีมากๆด้วยนะ ห่วงหมูมันนะ

วันนี้หมูมันเอาแต่นอน ไม่สนใจจะโทรหาเค้าอีกแล้วนะ ไอ้อืดด แล้วมาโวยเค้าด้วยเรื่องไม่เป้นเรื่อง เค้าแค่อยากจะใช้วันหยุดเค้าให้เป้นประโยชน์แค่นั้นเอง ไปเที่ยวก็ไม่รู้จะไปไหนอะค่ะ เพราะว่าไปมาหมดแล้วนิ จะบินไปเที่ยวที่อื่น เด๋วหมูมันงอนอีก แถมยังเสียดายเงินอีก เฮ้อออ เครียดนะนี่ ทำไมหมูมันไม่อยู่ใกล้ๆ เค้านะ แย่จัง ถ้าหมูมันอยู่ด้วย ก็นอนกันอืด สบายไปเลยเนอะ ว่ามั้ย

หมูเป็นเด็กดีด้วยนะ คิดถึงมากๆ ด้วยรู้มั้ย

Saturday, May 03, 2008

หมูจ๋า อยากให้กลับมาหาอ่ะคะ ... แต่ก็เสียดายกะตังค์ที่ต้องเสียไป หมูว่า มันจะคุ้มกับการที่หมูจะได้กลับมาเจอเค้าและญาติๆ ของหมูมั้ยอ่ะคะที่รัก เรื่องนี้ตัดสินใจยากนะคะ...ถึงแม้ว่าอยากให้กลับ แต่เรื่องนี้มันก็เกี่ยวกับเรื่องเงินน่ะ เค้าเป็นหมูงกนิคะ ทำไงได้ อีกอย่างคือ เค้ารู้เต็มอกคะว่าหมูมันก็เสียดายเหมือนกันเพราะว่ากว่าจะหาเงินได้แต่ละบาท มันก็ยากเย็นอยู่เหมือนกันใช่มั้ย ทำยังไงดีคะที่รัก ถ้าหมูไม่กลับครั้งนี้แล้วต้องรอไปยันเดือนมิถุนา ปีหน้า จะไหวกันไหมค่ะที่รักจ๋า...ทำไงดี หมูตัดสินใจดีๆ ให้ทีสิคะ คิดถึงหมูจะแย่แล้ว พอได้ยินว่าหมูมันว่างกลับมาได้ เค้าก็ดีใจมากๆ คิดทำโน่นทำนี่เต็มไปหมด ... แต่พอคิดดีๆ จริงจังอีกที เสียดายเงิน เพราะว่าถ้าหมูมันเก็บเงินได้เยอะ จะได้กลับมาอยู่ใกล้ๆ ยาวๆ เลย แบบไม่ต้องไปทำงานไกลๆกันอีก เลือกยากจังคะ
งานเป็นไงคะ ไม่มีปัญหาใช่มั้ย ก็เล่นออกไปซี้อของได้ทุกวันเลยนิคะ... ไม่ได้เรื่องนะคะที่รัก
รักหมูมันมากๆๆๆๆ

Try my best

คงจะจริงมั้งคะ เพราะว่าเค้าโทรหาหมู ยากเย็นเหลือเกิน ทำไมต้องเสียงเนเยอะๆ ด้วยย สงสัยเดือนหน้าหมูต้องจ่ายค่าโทรสัก 50% น่าจะดีขึ้นนะ ลองดูมั้ย??

วันนี้วันหยุดเค้าอยู่บ้านเกือบทั้งวัน เพราะว่าหารถไปข้างนอกยากมั้งคะ เลยไม่ค่อยได้ไปไหน หมูมันก็งอแง ต้องให้ดูโน่นนี่ให้ตลอด เอกสารทั้งหลายทั้งปวงของหมู
วันพรุ่งนี้พี่เค้าลาพักร้อน ไม่รู้งานทั้งหลายที่แกทำค้างไว้ จะมาตกหนักที่เค้ามั้ย คงไม่เท่าไรมั้ง หมูมันเอาใจช่วยด้วยนะ

คิดถึงหมูมันจังค่ะ

Friday, May 02, 2008

รักนำทาง

หมูมันไหวตลอดศก ล่ะคะ เค้าไม่เคยเห็นหมูมันจะไม่ไหวสักที อะไรๆ ที่ว่าหนักหนาสาหัส หมูมันทนได้ หมูมันอดทน หมูมันก็อึดตลอด เหมือนเค้าไงคะ ช่วงสอบ เค้าบ่น ว่าไม่ไหว แล้ว ไม่ไหวแล้ว จนแล้วจนรอดเค้าก็ไหว ก็ดีเหมือนกัน เพราะว่าความอดทนมันช่วยเราได้เยอะกับเรื่องต่างๆไงคะ แต่เค้าว่าหมูมันไม่ค่อยจะอดทนกับเรื่องไม่เป็นเรื่องของเค้าสักเท่าไหร่ ยิ่งเรื่องไม่ได้อยู่กับโทรศัพท์เนี่ย เรื่องโตของหมูเลย บ่นๆ ทำไมคะที่รัก ไม่เชื่อเค้าเหรอคะ เค้าไม่เคยทำอะไรไม่ดีนะคะ เค้ามั่นคง และก็มั่นใจมากๆว่าเค้าเป็นคนดีของหมู ตั้งแต่วันแรกที่เราคบกัน จนกระทั่งวันนี้...เค้าก็ยังยืนยันว่าเค้าเหมือนเดิมในทุกๆเรื่อง แม้ว่ากาลเวลาจะหมุนไปเรื่อย ... แม้ว่าระยะทางจะห่างกัน ... เค้าคนนี้ยังคงเป็นเด็กดี เป็นหมูอืด ที่น่ารัก และอยู่ข้างๆหมูในทุกสถานการณ์ และไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจใดๆ ทั้งสิ้น หมูต้องมั่นใจและเชื่อมั่นในความรักของเราสิคะ ว่ามันจะเป็นสิ่งนำทางสำหรับชีวิตเราสองคน ให้มุ่งมั่นและมุ่งหวังในสิ่งๆเดียวกัน


รักหมูมันมากๆๆ

เหนื่อยกาย..แต่ยังไหวอยู่

กลับเข้าสู่ภาวะปกติแล้วค่ะ หลังจากเรื่องวุ่นๆ สงบลง งานนี้รู้สึกว่าฝ่ายบุคคลของเค้า คงอยู่ยากลำบากนิดนึงน่ะ เพราะหลายเรื่องเหลือเกินที่ไม่เคยคิดแก้ปัญหาได้ ก็ต้องดูกันต่อไปว่าจะเป็นยังไง หมูมันเป็นไงบ้างคะ งานเยอะมั้ยอะ  เค้าว่าช่วงนี้ เค้าเจอมรสุมรุมเร้าเลยเนอะ จะได้ฝึกแก้ปัญหาใช่มั้ยคะ หรือหมูว่าไง หมูมันเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

งานหมูเป็นไงบ้างคะ วิ่งไปวิ่งมา ยังไหวอยู่ใช่ม้ยคะ ต้องไหวสิ สร้างภาระไว้แล้วนี่ ค่าโทร ทั้งค่าผ่อนมือถือ เค้าช่วยหมูเยอะแล้ว ต้องช่วยตัวเองบ้างนะคะ

รักหมูมันนะ

Thursday, May 01, 2008

เหนื่อยอีกนิดนะ...


หมูมันเหนื่อยๆใช่มั้ยคะ สู้รบตบมือกับคนรอบข้างที่บริษัท รักษาเนื้อรักษาตัวด้วยนะคะที่รักจ๋า เค้ารู้ว่าหมูน่ะเก่งนะ แต่ว่าเค้าก็ยังห่วง ห่วงอยู่มากๆ ทั้งๆที่รู้ว่าหมูมันทำได้ แต่ในเมื่อเค้าไม่ได้อยู่ด้วยใกล้ๆ ไม่ได้ดูแล เค้าห่วงนิคะ (หวงด้วยนะคะที่รัก มากๆด้วย)

หมูมันมีของเล่นใหม่ด้วยล่ะ กีต้าร์...ชอบล่ะสิคะ ขยันเล่นให้เค้าฟังด้วยนะคะที่รัก ห้ามเอาไปโชว์สาวๆด้วยนะ

วันนี้งานเค้าเยอะมากๆ เหมือนเคย แต่งานก็ดีคะ เสร็จในเวลา ไม่ต้องกลับมาคิดให้ปวดหัวที่บ้าน แต่เค้าก็ยังมีเรื่องต้องคิดอีกเยอะเชียวคะ หมูยังคงต้องเอาใจช่วยเค้าอีกเยอะคะ .... ห้ามเอาใจออกห่างด้วยนะ

หน้าทีหมูคือ ต้องเป็นกำลังในทุกๆด้านสำหรับเค้านะ ห้ามลืม...ห้ามลา...ห้ามสาย...ห้ามตาย...ห้ามขาด อิอิ

รักหมูมันมากๆๆ

Always ..together




หมาอ้วน คิดถึงเค้าป่าวคะ เค้่าคิดถึงหมูชะมัด หมูเป็นเด็กดีด้วยนะ ตอนนี้สถานการณ์ที่นีี่ก็ยังคลุมเครืออยู่ค่ะ ยังไม่ชัดเจนอะไรมากนัก ทุกอย่างยังดูเงียบเชียบ ไม่รู้เหมือนกัน ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร แต่ยังไง อยากให้หมูอยู่กะเค้าแบบนี้นะ รู้มั้ย
วันนี้ก็วุ่นวายตั่งแต่เช้า สรุปแล้วคือเค้าไม่ได้ทำงานเลยล่ะค่ะ ก็เรื่องที่ไม่ยอมจ่ายเงินเดือน โดยจะขอยึดพาสปอร์ตมาเก็บไว้ เค้าว่าเค้าไม่ได้ทำอะไร ที่ไม่ดีหรือไม่ถูกน่ะค่ะ มาทำแบบนี้เค้าว่ามันไม่ยุติธรรมนัก เค้าคิดว่าความรับผิดชอบ ในการงานหน้าที่ที่เค้าทำงานอยู่ มากกว่าเรื่องพวกนี้ซะอีก
เค้าขอโทษนะคะ ที่เค้าไม่ได้ดูแลหมูมันเต็มที่ อย่าโกรธเค้านะ เพราะเค้าวุ่นๆ จริงๆ นี่นา ไม่รู้ว่าเดือนหน้า นโยบายจะออกมาอีรูปไหนอีก ขอบคุณนะคะ ที่หมูอยู่ข้างเค้าตลอด เค้ารู้ว่าทำให้หมูเหนื่อยและเครียด ไปด้วย แต่เมื่อทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี เค้าก็คิดว่า คงไม่มีอะไร น่ะค่ะ

รักหมูมากๆ นะ

Wednesday, April 30, 2008

เหนื่อยจังคะ งานเยอะมากๆ ทั้งวันเลย แล้ววันนี้เค้าก็ต้องไปเอาเอกสารที่ โรงแรมเซ็นจูรี่ปาร์ค รถติดคะ เค้าเดินตากแดด กลับมาก็เหนื่อยมากๆ ไข้ขึ้น หมูไม่สนใจ บ่นเรื่องเค้าไม่รับโทร ทั้งที่ไม่ถามสักคำว่าเป็นอะไรไปหรือเปล่า เค้าอยากรู้นักว่าถ้าวันนึง หมูมาเจอเค้าอีกทีตอนเค้านอนโรงพยาบาล หมูจะรู้สึกยังไงที่ไม่สนใจเค้าเลยคะ ???
หมูมันบ้าพลังอีกแล้ว เรื่องงานระวังตัวหน่อยนะคะ
รักหมูมันนะ

Work Hard..Play Harder

ตอนนี้แม่บ้านเค้ากลับบมาทำงานตามปกติแล้วค่ะ หมูมันได้เวลาอืดๆ เหมือนเดิมแล้ว เจ้าอ้วนเป็นไงบ้างคะ งอแงนะ เรียกร้องความสนใจเหรอคะ เค้ารู้ว่าหมูก็เหนื่อยไม่ต่างกัน เค้าไม่พูด ไม่ใช่ไม่ห่วงนะคะ แต่ยังไงก็ตามเค้าก็ยังเป็นเหมือนเดิม ยังรักหมูอยู่แบบนี้ ไม่ว่าหมูมันจะดื้อขนาดไหน

หมูล่ะคะ ยังเป็นเหมือนเดิมมั้ย เป็นเด็กดีด้วยนะคะทีรัก

หมูได้เห็นกีต้าร์ตัวใหม่เค้าแล้ว เจ้าอ้วนจอมเอาแต่ใจ ให้เค้าเล่นให้ฟังเลยเชียวนะคะ คิดถึงเค้ามั้ย หรือว่าคิดถึงใครกันแน่ บอกมานะที่รัก

เรื่องพักร้อน ก็คงต้องอดทนเนอะที่รัก เพื่ออนาคตที่ดีของเราเนอะ ได้ช่วยประหยัดเงินไปอีกตั้งเยอะ หมูมันว่างั้นมั้ย ตอนนี้เรื่องที่ควรประหยัดค่อไปคือค่าโทร ของเราสองคนไงคะ ว่าจะไม่บ่นแล้ว แต่เดือนนี้มันเยอะมากๆ ค่าโทรเป็นค่าตั๋วเค้ากลับไปหาหมูได้ สบายเลยนะคะ

Tuesday, April 29, 2008

HoPe

มาสร้างความหวังว่าจะกลับบ้าน พอได้ยินดีใจเป็นบ้าเลยที่รัก แต่พอคิดไป คิดมา คิดมาคิดไป อีกทีก็เสียดายเงิน ... หมูมัน คงไม่ว่ากันใช่มั้ยคะ ที่เค้าเสียดายเงิน ก็มันมากเหมือนกันนี่น่า เก็บไว้ดีกว่าเนอะ แค่หมูบอกว่า อยากมาหาก็ดีใจแล้วคะ คิดถึงเค้ามากๆแล้วใช่ไหมคะ เราต้องอดทนอีกสักพักเนอะ พักใหญ่แค่ไหนคะที่รัก อีกนานเลยนะ ปีหน้าโน้นแนะ แล้วมันจะคุ้มใช่มั้ยคะสำหรับการรอคอย...
วันนี้เค้าทำงานเหนื่อยมากๆคะที่รักจ๋า...สี่ห้าร้อยเคส...ภายไม่กี่ชั่วโมง เค้าทำงานอย่างกับเครื่องจักรแนะที่รักเอ้ย ไม่คุ้มเงินเลยคะ สำหรับวันนี้...แต่จะไม่ทำก็ไม่ได้ซะด้วยสิ เอาใจช่วยเค้าด้วยนะคะ แถมอาจารย์ยังตามหาเค้าอีก ก็เค้าหายหัวไปนานๆ แล้วนิน่า (จริงๆ แค่ไม่ถึงอาทิตย์เองนะ) ทำไมจารย์รีบตาม สงสัยว่าจะกลัวว่าลูกศิษย์จะเบี้ยวไม่ทำงานส่งแน่ๆเลยอ่ะ หมูต้องเอาใจช่วยเยอะๆ ด้วยนะ
รักหมูมันมากๆ

Do it for YOU!!


ตอนนี้หลายๆคน ลาพักร้อนกันน่ะค่ะ มาลาช่วงเดียวกันซะด้วย แสดงว่าคงทนสภาพไม่ไหวเท่าไร ปัญหาที่เกิดก็ยังไม่มีใครลงมาแก้ ระดับผู้บริหารก็ไม่ได้ให้ความสนใจเท่าไรนัก
เค้าก็พยายามหาแรงจูงใจในการทำงาน มีหลายๆ อย่างที่ย่ัีงอยากทำอยู่ค่ะ หมูมันอย่าลืมเป็นกำลังใจให้นะ
งานเจ้าอ้วนก็ยังไม่คืบหน้าไปมากเนอะ ตั้งใจทำมันนะคะ หวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี

หมูอย่างอนเค้านักนะคะ เค้ารู้ว่าหมูก็เหนื่อยๆ ไม่ต่างจากเค้าหรอก เค้าหวังว่าหมูป็นเด็กดีเหมือนที่เค้าเป็นนะคะ เค้าแอบซื้อกีต้าร์มาด้วยละ ก็มันเหงาและก็เบื่อๆ นี่คะ เค้าอยากทำอะไรที่เพิ่มความสุขให้ตัวเองบ้าง อีกอย่างเวลาเหงาๆ หรือหมูมันไม่ใส่ใจ ก็หาเพลงเศร้า ร้องเล่น ไปเรื่อยๆ ดีป่าวค่ะ

เค้าพยายามเข้าใจหมู หมูเหมือนกันนะ พยายามทำความเข้าใจเค้าบ้าง อย่าเอาแต่ใจนักนะคะ เหนื่อยๆ แล้ว

Monday, April 28, 2008

LOVE POWER?


เค้าคงกำลังเป็นบ้าไป หรือไม่ก็เริ่มเครียดอีกหน...รู้สึกไม่พอใจไปซะหมด เค้าแค่กำลังเหนื่อยๆ แต่หมูมันกลับไม่เคยถามสักคำว่าเป็นยังไงบ้าง วันนี้เหนื่อยมั้ย เป็นยังไง ไม่มีเลย กลายเป็นไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ แต่เรียกร้องจากเค้า...เค้าให้ได้นะอ้วน แต่เค้าก็หวังที่จะได้รับมันบ้าง วันนี้ เค้าโทรหาหมูทั้งวัน ทั้งที่ต้องทำงานแล้วยังไงคะ โทรไป แทนที่จะได้ยินว่า รักหมูมัน สักคำ หมูก็ไม่บอก ไม่พูด เค้าพูดจบหมูก็วางหูทันที หมายความว่ายังไง หมูคิดว่าเค้าไม่ได้ต้องการเหรอ เค้าไม่มีความรู้สึกเหรอคะ อ้วน คิดมั้ยว่าเค้ารู้สึกยังไง รู้มั้ยว่าเค้าอยากได้อะไร เค้ารอเพื่อจะไม่บ่น แต่แล้วก็ไม่ได้....กลับกลายเป็นไม่สนใจ....ให้เค้าคิดยังไงเหรอคะ ??? ช่วยบอกเค้าทีนะ ว่าตอนนี้เค้าเป็นอะไร หรือหมูเป็นอะไรไป


ช่วยทีนะ ช่วยบอกหน่อย ช่วยทำให้ความรักที่เรามีให้กัน ช่วยให้มันมานำทางเราตอนนี้สักหน่อยเถอะคะ

Try to The Future


ที่รัก จริงเหรอที่เค้าไม่เคยพูดเรื่องดีๆ ของออฟฟิศเค้าให้หมูฟังเลย อาจจะจริงก็ได้เนอะ เล่าแต่ปัญหาให้หมูมันมาช่วยแก้นี่ค่ะ เรื่องดีๆ ก็อาจจะมีแต่เป็นเรื่องเฉพาะของตัวเค้าไงคะ เพราะภาพรวม ยังไง ๆ เค้าก็ว่าเห็นมันเป็นแบบนี้ตลอด ไม่ได้ดีไปกว่านี้แล้ว

หมูอ้วน งานเป็นไงบ้างคะ ตั้งใจทำป่าวคะ มัวแต่ติด หนัง ละครนะคะ แต่เอาเถอะ เค้ารู้ว่าหมามันทำได้อยู่แล้ว เป็นเด็กดีด้ยนะคะ อยากกลับไปอยู่ใกล้ๆ กันแล้วล่ะค่ะที่รัก เมื่อไรหนอ จะได้อยู่ใกล้ๆ กันสักที


หมูมันถามเรื่องซื้อบ้าน ซื้อรถ อยากมีเหมือนคนอื่นแล้วใช่มั้ยคะ เค้ารู้นะ ว่าหมูก็ต้องการให้เค้าพิสูจน์ให้ที่บ้านเห็น ทนหน่อยนะคะที่รัก เค้าตั้งใจทำอย่างเต็มที่อยู่ค่ะ

Sunday, April 27, 2008

รักเธอไปทุกวัน



อ้วนจ๋า พิมพ์ผิดเยอะเลย เป็นอะไรไปคะ รีบหรือว่าง่วงคะ กลัวเค้าบ่นหมูเหรอคะที่รัก ถึงรีบขนาดนี้เนี่ย...

วันนี้เค้าร่อนกะปุ้ยมาคะที่รัก ไป platinum กับพันทิพย์ แต่ว่าไม่ได้อะไรมาเลยนอกจากของขวัญวันเกิดพี่แต๋ม...ซื้อ mp3 ให้คะ ไม่ได้ซื้อไมค์ด้วย เจอแต่ไม่ค่อยดี ส่วนที่ดีๆ หมูมันบอกว่าแพงไป เฮ้อ ก็รอต่อไปคะ ถ้าหมูเปลี่ยนใจ เดี๋ยวเค้าแวะไปซื้อได้นะ อิอิ


หมูมันน่ารักมากๆ วันนี้เค้าไปดู The star ตั้งนาน หมูมันไม่ว่าสักคำเลยคะ ... ดีจังที่หมูเข้าใจ ก็เค้าเชียร์มาตั้งแต่เริ่ม season แล้วนี่คะ วันนี้เป็นวันประกาศผล ไม่ดูได้ยังไงจริงป่าวคะ


งานหมูเป็นไงคะ แค่วุ่นๆ ยุ่งๆ ใช่หรือเปล่า มีอะไรให้กังวล ให้ปวดหัวมั้ยคะที่รัก...ไหวอยู่ใช่มั้ย อยากกอดหมูมันจังคะ

รักหมูมัน




รักหมูมันนะคะ

Get Better..

ช่วงนี้เน็ตที่ออฟฟิศ เค้าก็ตัดอีกแล้ว คราวนี้หนักใหญ่ ใช้ไม่ได้ซักอย่าง เปิดเว็บยังไม่ได้ เลยเซ็งมากค่ะ ไม่รู้จะทำแบบนี้ไปทำไม ตอนนี้เค้ายื่นเรื่องลาพักร้อนแล้ว หวังว่า ทุกอย่างจะเป็นไตามคาด ไม่มีปัญหาอะไร ให้ปวดหัว แต่ก็คงอยากเนอะ ดีแล้วค่ะ ได้ฝึกจัดการกะบปัญหา ทั้งเรื่องงาน เรื่องคน เรื่องเพื่อนร่วมงานทั้งหลาย ที่เข้ามา ไม่ได้หยุดแน่ๆ เลยเค้าน่ะ เด๋วพี่ที่แผนกก็จะพักร้อนอีก เค้าต้องมาแบกงานที่รับผิดชอบของแก มาไว้กะตัวอีก
เรื่องที่บ้านหมูก็ดีแล้วค่ะ ฝึกทำไว้ ตกงานจะได้ไม่ต้องกินแกลบไงคะ รับจ้างปูกระเบื้องได้ อิอิโทรหาแม่วันนี้ แม่เค้าบ่นคิดถึงลูกชายอีกแล้ว ทำไงดีค่ะที่รัก หมูคิดว่าไงคะ เค้าจะเป็นลูกที่ไม่ดีเหรือป่าวคะ แบบนี้
หมูเป็นเด็กดีด้วยนะ เรายังเป็นเหมือนเดิมท ทั้งที่อยู่ไกลๆ กัน เพราะต่างคนต่างเชื่อซึ่งหันและกันไงคะ เค้าไม่อยากให้หมูมาปวดกหัวกะเรื่องคนอื่นนะ เรื่องของเราก็แย่แล้วนิ หรือหมูยังไม่เหนื่อยคะ
ปล. ถ้าหมูจะใส่รูป คราวหน้ากรุณา เซฟใส่เครื่อง แล้วค่อยอัพโหลดขึ้นนะคะ เพราะบางเว็บเค้าโดนบล็อก รูปไม่ขึ้น (เค้าว่าเคยบอกหมูไปแล้วนะ) : P

Saturday, April 26, 2008

ฟ้าเดียวกัน


หมูจ๋า เราสองคนน่ะ มีสติดีพอกันอยู่แล้วคะ ยังไงก็มีสติ แต่เรื่องของสตางค์นิสิ...ยังสงสัยอยู่เล็กน้อย อิอิ หมูมันไม่ได้หนีเที่ยวนะคะ เค้าเรียกหาประสบการณ์ ตามห้างสรรพสินค้าซะหน่อย หรือไม่จริง...เค้าน่ะ window shopping ค่ะที่รัก วันนี้ทั้งวันเค้าเหนื่อยๆด้วย เค้าไม่ได้หยุดเลยนะ แก้งานในห้องน้ำ รื้อไอ้ที่ช่างเค้ายาแนวไว้ ไม่ได้เรื่องเลย เค้าดันใช้ช่างที่ไม่ได้เรื่องทำ ไม่ใช่ช่างใหญ่ เห็นแล้วเซ็งเป็ด สามคนพี่น้องเลยต้องจัดการรื้อใหม่ เดี๋ยวพรุ่งนี้อีโต้งจะต้องยาแนวใหม่ ก็คงดีกว่าเก่าเนอะ หมูว่าไหมคะ

จนป่านนี้แล้วเค้ายังมึนๆ กับเรื่อง publication เลยคะที่รัก พยายามอ่าน พยายามนั่งดู แต่ก็นั่นหล่ะ ยังไม่เห็นอะไรเลย ทำยังไงดีน้อ...ก็ต้องทำต่อไปเนอะ ไม่งั้นไม่ได้ปริญญาแน่ๆเลยคะ

หมูอย่าคิดมากเรื่องงานและผู้ร่วมงานนะคะ ปล่อยให้มันเป็นไป เรารู้ดีที่สุดว่าเราทำอะไรอยู่จริงป่าวคะ ไม่ว่าหมูอยู่ไหน ยังไงก็โลกใบเดียวกัน...ฟ้าเดียวกัน

รักหมูมันมากๆ

คิดถึงแล้วค่ะ

ว่าแต่เค้าอยู่ไม่ติดบ้าน หมูมันก็ไม่ต่างกันหรอก.. จริงมั้ยละคะ เค้ารู้ว่าหมูเป็นไงนะ เค้าไม่มีวันหยุดเลย วันหยุดถึงเค้าจะไม่อยู่บ้าน ก็ดีค่ะ จะได้เห็นโลกภายนอกบ้างว่าเค้าไปถึงไหนกันแล้ว เผื่อจะคิดอะไรออก หรือมีช่องทางดีๆ ให้ขยับขยายบ้าง หมูอย่าว่าเค้าเลยนะ เพราะไอ้คนที่อยู่ร่วม ชายคาเดียวกัน ก็เจอกันทุกวันจนเบื่อจะแย่แล้ว หมูมาเป็นแบบเค้าสิคะ กับคนที่ไม่ใช่ญาติพี่น้อง แต่ต้องเจอกัน 24 ชม. มันน่าเบื่อใช่มั้ยละคะ

งานเค้ายังมีปัญหา สารพัดเรื่อง อยากให้หมูเป็นกำลังใจ และขอให้เราทั้งคู่มีสติ เพื่อมาจัดการกับอุปสรรคทั้งหลายได้

Friday, April 25, 2008

ยังคงเหมือนเดิม

อืดๆ พอได้หยุดก็หนีเค้าไปเที่ยวนะคะ บ้านช่องไม่ยอมอยู่ ไปซื้อของไรนักหนาเนีย งอนแล้วนะคะที่รัก เมื่อคืนก็เพิ่งไปดูหนังกลับบ้านดึกดื่น วันนี้ก็ออกร่อนอีก หมูเอ้ย ไม่เหนื่อย ไม่อยากพัก ไม่อยากนอนเหรอคะ หรือว่าชีพจรลงเท้าคะ หมูติดใครมาคะ ไอ้อยู่ไม่ติดบ้านเนี่ย...อิอิ (ครายหว่า...คุ้นๆ เนอะ) วันนี้วันพักผ่อนไม่กวนหมูหรอกคะ ให้หมูมันพักให้เต็มที่ ไม่ได้หยุดมาหลายอาทิตย์แล้ว ต้องตักตวงสักหน่อย เรื่องก็เยอะ ปัญหาก็มาก เค้าไม่สร้างเพิ่มให้หมูมันหรอก เค้ารู้คะ ว่าต้องเป็นเด็กดี หมูมันได้มีกำลังใจ ที่จะสู้ต่อ ทำงานต่อ...หรือว่า...ตีกะคนอื่นๆ ต่อ...อิอิ ตอนนี้เค้าพยายามตั้งสติทำงานคะ แต่ก็ไม่ค่อยได้อย่างใจคิดเหมือนเนือยๆน่ะ เค้าก็เป็นอย่างนี้หล่ะคะ ... ห้ามบ่นนะคะที่รัก เค้าพยายามอยู่ พยายามแล้ว
หมูมันเป็นเด็กดีมั้ยคะที่รัก หวังว่าหมูมันคงเป็นเหมือนเค้านะ เราห่างกันนานชะมัด ทำยังไงดีคะ...ถึงตอนนี้คำว่ารัก คงไม่พอแล้วเนอะ แล้วตอนนี้เราสองคนไม่ใช่แค่...รัก...แล้วด้วย ยังมากไปด้วยความผูกพันธ์ อีกจริงมั้ยคะ...หวังไว้นะคะ ว่าเราสองคนจะเป็นอย่างนี้ตราบจนวันที่เราได้กลับมาอยู่ใกล้ๆกันอีกหนเนอะ
รักและคิดถึงหมูชะมัด

Find Out...


ตอนนี้มีอีกปัญหาเข้ามาค่ะ ที่รัก เหล็กที่หน้างานหายไปร้อยกว่าตัน ไม่รู้เกิดไรขึ้น เค้าเลยต้องโดนตรวจสอบไปด้วย แต่ไม่น่ามีปัญหาเพราะเค้าคิดว่าเก็บข้อมูลได้ดีพอสมควร ที่เหลือคือปัญหาที่เกิดจากหน้างานแล้วล่ะค่ะ
ไม่รู้ว่าที่นี่เป็นแบบเมืองไทยมั้ย ที่อยู่ๆ เอาเหล็กไปขายซะดื้อๆ ต้องดูกันต่อไปค่ะ
งานหมูมันก็ยุ่งๆเหรอคะ เป็นเด็กดีป่าวเอ่ย เรื่อง บ.เค้าก็คงเป็นวัฏจักรแบบนี้ล่ะค่ะ มีคนเข้าออกคงเป็นธรรมดาของทุกที่ ไม่รู้ว่าเค้าจะมาถึงเมื่อไร สุดท้่ยถ้าโอทีเดือนนี้โดนตัดลงไปอีก เค้าคงต้องพิจารณาอีกหลายเรื่อง ทั้งความคุ้มค่าและ ความก้าวหน้า หมูคิดแบบเค้ามั้ย
เมื่อวานนี้หมูอาละวาดเค้า ชะมัดเป็นไรไปคะ งอแงจังนะ เค้าทำงานไม่มีวันหยุดเลย อยากพักผ่อนบ้าง เห็นใจกันหน่อยนะคะ เค้าไม่ได้ไปดน่นนี่ได้ทุกวัน เหมือนอ้วนนะคะ

เหนื่อยๆ มากแล้ว อย่าทะเลาะกันนักเลย

Wednesday, April 23, 2008

Don't Give Up



หมาอ้วน บ่นๆเค้าเรื่องดูทีวีได้ทุกวันเลย ก็เค้ามันเป็นหมูติดละครน้ำเน่านี่น่า...หมูก็รู้ จริงป่าวคะ เค้าก็ดูละครแทบทุกเรื่องมาตั้งนานแล้ว ก็มีไอ้ตอนที่อยู่กะหมูนั่นหล่ะที่ไม่ได้ดู (ก็ไม่มีเวลาดู อิอิ)
หมูมันมีปัญหาเรื่องไม่ได้หยุด ไม่ได้หย่อนเลย ทำไงดีคะที่รัก...เค้าช่วยรัยหมูได้บ้างมั้ยอ่ะคะ เค้าว่าเราคงต้องขยับขยายกันแล้วล่ะ มั้ง...ถ้ามันตันขึ้นมา ก็คงแย่เนอะ หมูคิดว่าไงคะ เค้าพอเข้าใจว่าหมูติดปัญหาเรื่องสัญญาจ้างอีก แต่ก็นั่นล่ะ เราจะปรึกษาใครได้บ้างคะ คนที่จริงใจ และให้ข้อมูลที่แท้จริงสักที ที่บริษัทหมูมันมีแต่ข่าวสารพัด สารเพ ไม่ฟังก็ไม่ได้ ฟังมาก็เป็นปัญหาอีก เฮ้อ คงต้องทำใจ อดทน อย่างที่ได้บอกกันทุกวันเนอะ สู้ สู้

พรุ่งนี้เค้าไปทำงานแล้ว ก็คงกลับบ้านน่ะคะ...กลับมาฟังเสียงดังๆที่บ้าน ก็มันไม่อยากเอาคอมไปคณะนิน่า แบกทุกวันไม่ไหวค่ะ หลังจะหักเอา หรือไม่ อาจจะไปหาหนังสืออ่านที่คณะ ดูอีกทีแล้วจะโทรบอกหมามันนะคะ พรุ่งนี้หมูต้องทำรัยบ้างคะ งานไม่เยอะ มีแต่เรื่องไม่เป็นเรื่องที่น่าปวดหัวใช่ป่าว ... เอาเป็นว่าลองดูกันต่อไปคะ ว่าแต่ละคนแก้ปัญหาตนเองอย่างไร แล้วค่อยกลับมาช่วยกันคิดไงคะที่รัก เก็บข้อมูล วิเคราะห์ และประมวลผล...อิอิ

รักและเป็นกำลังสำคัญให้หมูเสมอ

Wind of Change

เมื่อวานนี้เค้ามีคุยกับคอนซัลท์ด้วย ตอนนี้งานเค้ายังไม่เยอะเท่าไร หรือเป็นเพราะว่าพี่เค้ากระจายงานไม่่เป็นก็ไม่รู้ เพราะดูเหมือนเค้าไม่ได้ทำอะไรเยอะมากขึ้นนักค่ะ

อย่างที่บอกเค้าเสียเวลามาตั้้งไกลถึงนี่แล้ว ก็อยากให้ได้อะไรไปเยอะ ไม่อยากเสียเวลาฟรีๆน่ะค่ะ งานเจ้าอ้วนเสร็จเรียบร้อยดีใช่มั้ยคะ ดีแล้วล่ะค่ะ จะได้มีเวลาทำอย่างอื่นบ้าง

ไม่รู้ว่า บ.จะมีนโยบายให้พนักงานออก่ค้าที่พักกับค่าเดินทางเองอีีกหรือเปล่า ดูเหมือนเล่นเกมการเมืองกัันน่ะค่ะ ไม่ได้มีอะไรคืบหน้าไปเ่ท่าไรนัก

ข่าวล่าสุดได้ยิน ว่าพี่สมนึกจะโดดหนีอีก ไม่รู้ว่าเค้าจะเป็นอีรูปไหนเหมือนกัน จะไปรอดมั้ย เพราะมองดูแล้ว ที่นั่งๆ กันอยู่ก็ทำงานงั้นๆ ไม่ได้เก่งไปซักเท่าไร มีแต่แขกเต็มไปหมด

หมูมันเป็นกำลังใจให้ด้วยนะ รักหมูมากๆ

Tuesday, April 22, 2008

ก็ต้องเป็นอย่างนั้น

หมูจ๋า เค้าทำงานก็เหนื่อยๆ มีอะไรจะให้เค้าทำอีกมาก แต่เค้าก็แบ่งรับแบ่งสู้คะ ลูกจ้างรายวันอย่างเค้า...ต้องทำงานเอกสาร มันดูแปลกๆ จ้างแบบไม่ถาวร กลับให้ทำงานแทนพวกที่อยู่แบบถาวร...งงๆ เหมือนกัน แต่ก็นั่นหล่ะ คงต้องคุยรายละเอียดกันอีกทีล่ะคะ
วันนี้เค้าคืบหน้า ไอ้ตรงที่ได้ data ของคนไข้มาแล้วล่ะ แต่ก็นั่นล่ะ ปัญหาคือการคิดว่าจะ วิเคราะห์อย่างไร มากกว่า มันคิดไม่ค่อยออก คงต้องนั่งเทียนสักพัก กว่าจะกลับมาได้...เรียกสติกลับมาเพื่อให้ความสนใจกับแค่งานตรงหน้า...ไม่วอกแวก กับสินค้าต่างๆนาๆ ที่ประดาหน้าเข้ามาหาด้วยกิเลสของความอยากได้ จริงป่าวคะ ก็ได้มือถือมาใหม่ เป็นหนี้เป็นสินซะเต็มเลย..อิอิ
อยากให้หมูรู้ว่า...เค้าอยู่กะหมูนะคะ...ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน มองกลับมา...เค้าอยู่กะหมูเสมอ แม้ไม่เห็นว่าเค้าอยู่ข้างๆ แต่ให้รับรู้ด้วยความรู้สึกนะ เค้าอยู่กะหมู กะใจหมูนะคะที่รัก
อดทนเพื่อวันของเราเนอะ

ทนต่อไป

หลังจากที่สู้กับงานหน้างานแล้ว เค้าต้องกลับมาสู้กับงานในออฟฟิศต่อ พอดีพี่เค้าจะพัักร้อนด้วย คงหนักเลยล่ะค่ะ อีกอย่างหมูก็รู้ว่าที่นี่ทำงานแบบตัวใครตัวมันจะตาย พอใครพลาดก็เรียกว่าซ้ำเติมกันเลยเชียว เป็นแบบนี้เค้าเหนื่อยๆ เลยล่ะค่ะ หมูเป็นกำลังใจให้เค้ามากๆนะ

ต้องไปทำงานตามปกติแล้ว เป็นไงบ้างคะ ต้องขยันน่ะสิ เพราะไหนจะค่าโทร และค่ามือถือใหม่หมูอีก เดือนนี้ค่าโทรเค้าก็เยอะไม่ต่างกัน ทำไงดีคะ คงต้องกลับไปอยู่ด้วยกันแล้วมั้งจะได้ประหยัด ใช่มั้ยคะ

งานเค้าเบาบางลงไปหน่อย ตราบใดที่ผู้ใหญ่ยังทะเลาะกันไม่เลิกราซักที ก็คงเป็นแบบนนี้ไปเรื่อย ๆ เฮ้อออ

เหนื่อยคะ เป็นแบบนี้เหมือนไม่ค่อยได้อะไร เลยเนอะ ทนต่อไป

รักหมูนะ

Monday, April 21, 2008

ก้าวแรกๆมักมีปัญหาเสมอ

หมาอ้วนจอมงอแง งานเยอะ ต้องการคนดูแลล่ะสิค่ะ ก็เค้าไง ทำไมหมูชอบคิดว่าเค้าไม่สนใจหมูล่ะคะ ก็เค้าน่ะ เป็นอย่างนี้นิน่า แต่เค้าก็ปากแข็ง...แต่รักหมูเหมือนเดิม
งานเค้าเรียบร้อยไปเปราะนึงแล้วคะ ก็เค้าส่ง Thesis แล้วนะ...เหลือแค่(ตั้ง) เขียน วารสารอ่ะ...เครียดค่า
ต่อไปเค้าก็ต้องตั้งอกตั้งใจกะมันอีกพักใหญ่ล่ะคะ หมูว่าไงคะ ต้องเป็นกำลังใจก้อนโตๆอีกนะ...เค้าเหนื่อยที่ไร อยากให้หมูมันอยู่ใกล้ๆทุกที ทำไงดี ต้องอดทนๆๆ ซะทุกทีสิน่า เฮ้อ หรือว่าเค้าจะโทรอ้อนแม่หมูดีคะที่รัก เหมือนอ้อนหมูไงคะ อิอิ
พรุ่งนี้ต้องทำงานแต่เช้าด้วย หมูมันไม่เห็นต้องตื่นเช้าเลย อิจฉาจริงๆเลยคะที่รัก แต่หมูก็ทำงานหนัก อดทนนะคะ ยังไงก็เพื่ออนาคตของ...เรา...(เค้ากะหมูมันไง---หรือวว่าเป็นลิงอ้วนแล้วน๊ะ)
คิดถึงหมูมันมากๆๆๆๆๆๆที่สุดค่ะ

ระยะทางร้อยลี้..เริ่มที่ก้าวแรก

หมาอ้วน หยุดยาวมากๆ เป็นไงบ้างคะ หายหัวทั้งวันเลย เป็นเด็กดีมัย้คะ คิดถึงหมูมันนะ อ้อนๆ ให้กลับไปหาจังเลยคะ ที่รัก คิดถึงมากเหรอ
พรุ่งนี้หมูมันต้องเริ่มทำงาน ตามปกติแล้ว ขยันๆ นะคะ หยุดมาหลายวัน หมูมันขี้เกียจทำงานเลยใช่มั้ยคะ เค้าเป็นกำลังใจให้นะ งานเทคอนกรีตเค้าจบไปเรียบร้อยแล้ว แต่ว่ายังมีให้สู้กันต่ออีก แต่คาดว่าเป็นต้นเดือนหน้า โน่นแหละค่ะ
เรื่องพาสปอรตเค้ายังไม่สรุป ว่าจะยังไง ทาง บ. จะยึดไว้หรือยังไง เค้ายังงงๆ อยู่ แต่เห็นประกาศออกมาแล้ว ระดับผู้ใหญ่ ไม่มีใครคืน เค้าก็คงไม่คืนละค่ะ

หมูมันเป็นกำลังใจให้เค้าเยอะๆ นะ รักหมูมาก ๆ

Saturday, April 19, 2008

จอมโวย

อืด อืด จอมโวยนะคะ...เค้าแค่ง่วง แค่หลับไปเท่านั้นเอง หมูก็หาว่าเค้าไม่สนใจแล้ว เป็นรัยไปคะ งานยุ่งมากๆที่ไร หมูมันเป็นอย่างนี้ตลอดเลย...ทำไงดีคะ เป็นเด็กจอมโวย จอมงอแง เสมอไปเสมอมา เสมอต้นเสมอปลายเลยทีเดียว งานยุ่งมากเลย เหนื่อยมากเลยใช่มั้ย อดทนหน่อยนะคะอ้วนจ๋า...ตอนนี้ก็คงเป็นเหตุการณ์ปกติแล้วล่ะ งานยุ่งๆ ก็คงต้องลุยๆ มันไป
ส่วนเรื่อง thesis เค้า เค้าส่งไปจัดการเย็บเล่มแล้วคะ นัดรับวันจันทร์ คงได้ไปส่งเล่มที่ศาลายา ไม่วันจันทร์ก็อังคารนี้ล่ะคะ แต่ว่าเค้าไม่ได้ทำเรื่องดู data ทำ paper เลย ทำยังไงดีคะ ก็มันขี้เกียจนิคะ ทำไงดีคะ หมูคงต้องกระตุ้นๆ กันหน่อยล่ะคะ อาทิตย์นี้เค้าก็หนีหายจากอาจารย์ตลอดเลย ... หายหัวเลยก็ว่าได้คะที่รัก อิอิเดี๋ยวค่อยว่ากันใหม่ อาทิตย์หน้า
รักหมูมันมากๆ

เหนื่อยๆ ชะมัด


เจ้ออ้วน ช่วงนี้เค้าเทคอนกรีต สาหัสมากเลยค่ะ ต้องอยู่ยาว ตั้งแต่เที่ยงวันถึงเที่ยงคืนเลย หมูมันเป็นกำลังใจให้มั้ย

ช่วงนี้เค้ายุ่งๆ ไม่ค่อยได้คุยกะหมูมันเลยเนอะ ทำไงได้ หมูมันเห่อมือถือใหม่อยู่อะจิ ยังไม่ค่อยอยากคุยกะเค้าเท่าไร ใช่ป่าวว

เมื่อคืนคาดว่าน่าจะเทเสร็จแล้ว งานที่นี่ใช้อุปกรณ็ทันสมัยทั้งนั้น ใช้คนไม่เยอะเลย หมูมันได้ศึกษาไว้เนอะ


คิดถึงหมูมากๆ แล้ว ทำไงดี

Thursday, April 17, 2008

กำลัง...ใจ


หมูจ๋า หมูมันเก่งๆ อยู่แล้วล่ะค่ะที่รัก งานหนักแค่นี้หมูมันไหวอยู่หรอก...อย่างน้อยหมูมันได้ไม่มีพลังมาอาละวาดเค้าไงค่ะที่รัก...เฮ้ แต่ไม่ใช่ซะหน่อย หมูมันน่ะ จอมโวย ยิ่งเหนื่อยๆ หมูยิ่งไปกันใหญ่เลย ต้องมาโวยให้เค้าดูแล อย่างนี้ล่ะหมูมัน

เหนื่อยแค่นี้อย่าเพิ่งหมดแรงนะคะ...ยิ่งทำ ยิ่งได้ประสบการณ์ค่ะ...แต่อย่างหมูอยู่หน้าไซด์งาน คิดไม่เลยคะที่รักจ๋า

วันนี้เค้าจัดการเรื่อง thesis ต้นฉบับเสร็จแล้ว แต่ด้วยฟ้าฝนไม่เป็นใจคะ ร้านทำเล่มมารับต้นฉบับไม่ได้ ก็วันนี้น่ะ อากาศแย่มาก ขนาดลูกเห็บตกที่แถวดินแดงอ่ะคะ...เค้าว่า ฝนตก น้ำท่วม ไฟดับ สายโทรศัพท์เจ๊งอ่ะคะ แต่ว่าบ้านเค้าไม่มีสักเม็ด แถมร้อนตับแล่บอีกต่างหาก โอยกว่าจะแก่ อากาศจะแย่กว่านี้อีกกี่เท่าเน้อ...สงสัยต้องไปเป็น หนึ่งในผู้ร่วมรณรงค์ภาวะโลกร้อนซะแล้วสิคะ...

รักหมูมันคะ เป็นกำลังใจ ตัวโตๆ ข้างหมูเสมอ

เทคอนกรีต


หมาอ้วน เมื่อคืนหมูนอนดึกมากๆนะคะ เห่อมือถือใหม่เหรอ ก็ดีแล้ว หัดใช้ให้เป็น จะได้เก่งๆ เหมือนเค้าไง อิอิ เมื่อวานเค้านั่งหา sub หนัง โอยจะเป็นลม หาจนแทบจะพลิกเว็บแล้ว แต่สุดท้ายก็เจอ หมูมันเก่งมั้ยคะ คงไม่เก่งมากเนอะ ถ้าเก่งจริงคงดูโดยไม่ต้องมีี sub แล้ว
วันหยุดหมูใกล้จะหมดแล้ว เตรียมตัวทำงานได้แล้วนะคะ อย่ามัวแต่เห่อมือถือใหม่ละ
ช่วงนี้งานเค้าก็เยอะอยู่ค่ะ ทั้งงานประมูลใหม่ แล้วที่ไซต์ก็เตรียมเทคอนกรีตอีก เค้ายุ่งเป็นพัลวันเลยละ
พรุ่งนี้เค้าอาจจะเลิกมืดหน่อยค่ะ เพราะเริ่มเทคอนกรีควันแรก ต้องผลัดเวรกันอยู่ เหนื่อยๆ แน่เลยค่ะที่รัก หมูเป็นกำลังใจให้หมูมันด้วยนะคะ


รักหมูนะ

Wednesday, April 16, 2008

หมูอืดจ๋า เค้าเล่นมือถือซะมันส์หยดเลยคะ อะไรก็ไม่รู้ ไม่ได้อ่าน ด้วย ลองผิดลองถูกเอา จนหมูมันบอกว่า พังๆๆๆ ... หมูหวงเหรอ ก็เค้าชอบลองเองนิคะ เค้าไม่อยากทำอะไรไม่เป็น มือถือของเค้า เค้าต้องทำเองเป็นให้หมดคะ ไม่ใช่อะไรๆ ก็ไปร้าน ไม่โอหรอกคะ ต้องหัดสิคะ จริงป่าวที่รัก ... หมูก็รุ้เค้ามันประเภท ไม่สนฉันสามารถ ช้าหน่อย มั่วหน่อย แต่ชั้นเชื่อว่าชั้นสามารถทำได้ อยู่แล้ว...แต่ว่า อยากให้หมูมันมาทำให้อ่ะคะ ขี้เกียจอ่านเอง หมูว่าถ้าเค้าไปหาคู่มือในร้านหนังสือจะดีอ่ะป่าวค่ะที่รัก...
หมูเป็นไงคะ พักนี้หมูกลับบ้านเร็วผิดปกติ มีเรื่องปวดหมองหรือเปล่าคะ หรือว่าแค่ไม่ได้โอที เลยกลับบ้านคะที่รัก
พรุ่งนี้เป็นวันหยุดวันสุดท้ายแล้วล่ะ ... แต่เค้าว่าจะไม่หยุด เด๋วจะลองโทรหาปุ้ย ชวนมันไปศูนย์ sony eric ไม่รู้ว่าจะยอมไปด้วยมั้ย เดี๋ยวลองดูเนอะ
รักหมูมัน

Tuesday, April 15, 2008

Labour Law


จนได้นะคะ สุดท้ายหมูมันก็ซื้อมือถือใหม่มา ใช้ดีๆนะคะ เค้าไม่รู้ว่าที่เค้าใช้ไม่ได้นี่เป็นเพราะว่า ผู้ให้บริการโทรศัพท์หรือป่าว แต่บอกตรงๆเลย พักนี้โทรหาหมูยากมากๆ ค่าโทรเราจะบานปลายไปอีกนะคะ เค้าจ่ายไม่ไหวนะคะอ้วน ช่วยกันหาวิธีแก้ปัญหาดีกว่าเนอะ จะได้เก็บตังค์ไว้ใช้อย่างอื่นไง
ช่วงนี้กลายเป็นว่า เค้าต้องมานั่งศึกษากฏหมายของที่นี่ เพื่อไม่อยากให้ บ.มาเอาเปรียบ ก็ดีค่ะ รู้ไว้ก็ไม่ได้เสียหายอะไร วันหยุดยาวเจ้าอ้วนหนีเที่ยวทุกวันเลยเนอะ
เป็นเด็กดีมากๆนะคะ รักหมูมากๆ

Monday, April 14, 2008

ชีวิตคือการเรียนรู้

หมูจ๋า วันนี้เค้าไปร่อนๆ ที่เซ็นทรัล แล้วก็ตัดสินใจ ซื้อมือถือใหม่ตามที่ได้คุยกันไว้...เค้าชอบมันนะ ตัวนี้ สมราคา แต่ว่ามันไม่ค่อยสวยก็เท่านั้นเอง หมูว่ายังไงคะ ??? หน้าตาไม่ดี แต่การทำงานน่าจะดีก็ได้เนอะ ยังไงเค้าก็ตัดสินใจ จ่ายไปแล้ว แต่มีคนบอกว่ามันไม่สวยๆๆ จนเค้าเครียดเลย แถมหมูมันยังโทรเข้ายากเหมือนเดิมอีก เศร้าเลยที่รัก ทำยังไง เค้าต้องพกสองเครื่องจริงๆเหรอคะที่รักจ๋า เอาไงดี แล้วหมูมันจะจ่ายค่าโทรให้เค้าไหวเหรอเนี่ย...???
หมูเป็นไงคะ งานการทำไป ไม่ได้หยุดไม่ได้หย่อนเลย เค้าก็เหลือเวลาสนุกสนานอีกแค่สองวันเอง แล้วก็มีโปรแกรมแล้วทั้งสองวันด้วย....ก็พรุ่งนี้ว่าจะ ทำความสะอาดห้องนิคะ รกเป็นรังหนูแล้ว จะเครียล์เอกสารต่างๆนาๆ ด้วย ส่วนวันที่ 16 อาจจะไปหาเพื่อนก็ อ้อ โอ๋ เก๋ แต่ไม่รู้ว่าจะได้ไปไหม เพราะยังไม่ได้โทรยืนยันกันเลยคะที่รัก
รอวันหมูกลับมาหานะค่ะ

Sunday, April 13, 2008

เหนื่อย กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง

ช่วงนี้เค้ามีงานประมูลเข้ามาอีกทั้งหน้างาน ก็จะเทคอนกรีตแล้วด้วย ยุ่งเอาการเลยล่ะค่ะ ตอนนี้หมูมันได้หยุดยาวน่าอิจฉาจริงๆเลย เป็นเด็กดีด้วยนะ อย่าเอาแต่หาเรื่องเค้า

สงกรานต์ปีนนี้เค้าก็ไม่ได้อย๎่กับหมูอีกแล้ว เสียดายเนอะวันพักผ่อน ถ้าได้อยู่ด้วยกันก็ดี อยากหาหมูแล้วนะคะที่รัก คิดถึงชะมัด

เรื่องเก็บพาสปอร์ตยังเป็นเรื่องวุ่นวายกันไปเหมือนเดิม เค้าเบื่อมากๆ ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง พยายามไม่ใส่ค่ะ เพราะเจอเรื่องนี้ เลยไม่ต้องทำอย่างอื่นกันพอดี

หมูเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ รักหมูมัน

สงกรานต์...มาแว้ววว


ที่รักจ๋า

ก็หมูมันงอแงนิค่ะ ที่รัก หมูต้องเอาใจเค้าสิคะ เค้านะรักหมู แล้วก็ห่วง และใส่ใจหมูตลอดน่านหล่ะ แต่บางครั้ง ก็ต้องงอแง เป็นธรรมดานะ...หมูห้ามโกรธ ห้ามงอน ห้ามหนีหายด้วย หมูต้องดูแล ใส่ใจเค้ามากๆ ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะเค้าคิดถึงหมูมันจะแย่ หมูมันไม่รู้หรอกคะว่าเค้าเป็นยังไง รู้สึกยังไง เวลาเหนื่อยๆ อยากให้หมูมันเข้าใจมากๆๆๆๆๆ รู้มั้ยคะ

วันนี้วันปีใหม่ไทยคะ หมูไม่ได้หยุดมาทำบุญ แต่เค้าจัดการให้หมูมันเรียบร้อยแล้วคะ เป็นไง รู้สึกอิ่มบุญมากๆป่าวคะ...อิ่มจนอืดดด เลยล่ะสิ ... อิอิ

หมูอย่าเพิ่งซีเรียสเรื่องงานนักนะคะ หมูเบื่อและเหนื่อยเค้าเข้าใจ แต่ต้องอดทนนะคะ ยังไงตอนนี้ เราไม่มีทางเลือก หรือทางที่ดีกว่านี้ เค้าว่าอีกไม่นาน มันต้องมีทางออกคะที่รัก อดทนอีกนิด จะดีเองคะ หมูต้องบ้าพลังมากๆ ถึงจะไม่เบื่อ หมูมันเป็นคนไม่อยู่นิ่งนิค่ะ ถ้าหมูเบื่อมาก หมูดูเรื่องเรียนต่อดีมั้ยคะที่รัก ลองหาข้อมูลดู เผื่อเจออะไรดีๆ เค้าก็อยากดูเรื่อง mini MBA อยู่เหมือนกัน หมูว่าดีมั้ย ถ้ามีลู่ทางเราได้ต่อด้วยกันไงคะ

รักหมูมันน

How far of us????

ทำไมเราสองคนไม่เข้าใจกันสักทีนะคะ เค้าแค่อยากให้อ้วนใส่ใจแค่นั้นเอง แล้วหมูปิดมือถือหนีเค้าทำไมคะ ไม่ดีเลยนะแบบนี้ ถ้าเค้าทำบ้างหมูจะรู้สึกอย่างไรคะ วันหยุดเค้าไม่ได้ไปไหนเลย คงต้องหาโปรแกรมให้ตัวเอง เค้าจะได้ไม่ต้องมานั่งเหงา รอว่าเมื่อไหร่หมูมันจะโทรหา วันหยุดเค้าจะเที่ยวๆบ้าง ดีมั้ยคะ หมูห้ามมาบ่นเค้าแล้วกัน เราห่างกันด้วยระยะทางมากพอแล้ว อ้วนอย่าทำเย็นชาแบบนี้กับเค้าเลยนะ ขอร้อง

เมื่อไรนะ เราจะได้อยู่ใกล้ๆ กันซะที หมูเอาใจช่วยเค้าด้วยนะคะ ช่วงนี้เค้าคงเหนื่อยๆ และเบื่อกับงาน

รักหมูมัน

Friday, April 11, 2008

หมูจ๋า...วันหยุดหมูไปร่อนไหนคะ ทำไมไม่รับโทรศัพท์ เดี๋ยวจะโดนนะคะที่รัก ไปไหนไม่บอก งอนนะ คอยดู วันนี้เค้าไปทำงานแต่เช้าที่ ศ.3 มีการรดน้ำดำหัว ผู้ใหญ่ตอนเช้าด้วยค่ะ อย่างน้อยก็ได้พรมาแล้วล่ะ ต้องโชคดีสิเนอะ พอ 11 โมงเค้าก็แว๊บ ไปจัดการเรื่องเรียน...ก็โอเคเลยผ่านไปด้วยดี ได้ลายเซ็นครบ ตรวจเล่มเสร็จต้องแก้อีกนิดหน่อย แต่เดี๋ยวก็ส่งเล่มได้แล้วค่ะ คิดว่าหลังสงกรานต์ สั่งทำเล่มแล้วคงจัดการได้เรียบร้อย ถ้าเล่มเสร็จภายในวันศุกร์หน้า ... สาธุคะ หมูต้องภาวนาด้วยนะ เพราะเค้าต้องทำอีกหลายเรื่องเชียวคะ
เรื่องงานหมู ไม่ต้องห่วงทำดีต้องได้ดี สักทีสิน่า ยังไงคงต้องมีคนเห็นค่าเราบ้างล่ะ ไม่ว่ายังไงก็ตาม ถ้าไม่มีอะไรดีขึ้น อย่างมากก็แค่...กลับบ้านเราไงล่ะ
รักหมูมันมากๆนะ

Salary step up


ตอนนี้ที่ บ.เหมือนกำลังปรระสบปัญหาค่ะ ได้ข่าวมาว่ามีการย้ายคนงานกันยกใหญ่เลย คงเป็นปัญหาเรื่องที่พัก โชคดีที่เค้ายังไม่ต้องย้าย ได้อยยู่ที่เดิมต่อไป
เรื่องปรับเงินเดือนเค้าจะรอการปรับประจำปี คิดว่าน่าจะมีการปรับเดือนนี้ ไม่รู้ยังไงเหมือนกัน เพราะร๎้สึกเงียบๆ ไม่มีวี่แวว เลย อีกอย่างเดี๋ยวพี่เค้าจะกลับไทยแล้ว น่าจะเป็นโอกาสดี ที่จะขอปรับเนอะ หมูเอาใจช่วยด้วยนะ
เรื่องงานหมูตั้งใจทำมันนะ คงไม่ถึงกับถูกปรับหรอกค่ะ อย่าเพิ่งคิดมาก

ทำงานเยอะๆ เป็นเด็กดีด้วยละ เค้าห่วงหมูนะ

Thursday, April 10, 2008

Go another Step!


ไม่ได้เรื่องนะคะ เจ้าหมูตอน ... เก่งซะไม่มี เพื่อค่าโทรที่ลดลงใช่มั้ยค่ะที่รัก ไม่ต้องกลัวนะค่ะ เค้าก็พยายามลดมันอยู่คะ แต่ว่าหมูต้องเสียค่ามือถือให้เค้าไงค่ะ .... อิอิ

เค้าแก้เล่มเสร็จแล้ว เหลือแต่ทำตามขั้นตอนคือ ไปตรวจ format ที่ศาลายา แล้วก็รอให้ คณบดีบัณฑิตเซ็น ซึ่งก็คงอีกหลังสงกรานต์ แต่น่าจะทำทัน เก่งป่าวคะ พรุ่งนี้ต้องไปศาลายา เหนื่อยแน่ๆค่ะที่รัก แต่ยังไงหมูมันก็เป็นกำลังใจให้ใช่ป่าวค่ะ

งานหมูไม่ต้องห่วงใช่มั้ยคะ...หาเรื่องได้เรื่อยๆ หาความก้าวหน้าได้เรื่อย จริงป่าว หมูคงต้องช่วยเค้าหางานพร้อมกับการทำ publication นะคะที่รัก อย่าปล่อยหมามันคนเดียวนะ รู้มั้ย งานประชุมที่หมูจะไปก็น่าสนใจค่ะ แต่ว่าหมูคงต้องไปแบบระวังสักนิดนะคะ เพราะว่าต้องลางาน แล้วก็ไปเองอีก คิดดีๆ ว่าคุ้มมั้ย ถ้าคุ้มก็โอเคนะคะที่รัก...เค้าสนับสนุนอยู่แล้ว ค่ะ

รักหมูมัน...มากๆ

Wednesday, April 09, 2008

Always Connect

หมูอ้วนไปไหว้พระแล้ว สวดมนต์ให้เค้าเยอะๆมั้ยคะ พักนี้งานเค้าหนักแถมยังมีปัญหาที่ไม่เข้าท่ามาอยู่เรื่อยๆเลย หมูเป็นกำลังใจให้หน่่อยนะ

ตอนนี้งานเริ่มเยอะอีกครัั้ง เพราะทาง จะเริ่มเทคอนกรีต ครั้งแรกแล้ว เค้าต้องดูเรื่องหน้างานและหลายๆอย่างด้วย

เหนื่อยๆจังค่ะ หมูมันมาดูแลหน่อยสิ

งานเจ้าอ้วน ก็สาหัสใช่มั้ย เป็นเด็กดีนะคะ ตั้งใจทำงานให้ดี อย่ามัวแต่หาเรื่องอาละวาดเค้านักนะ

เรื่องพาสปอรตวันนี้ไม่เห็นเค้ามาทวง สงสัย ไม่เอาแล้วมั้งก็ดีค่ะ รอให้เรื่องเงียบไป

ตอนนี้เน้ตที่ออฟฟิศกลับมาใช้ได้อีกครัง้ แต่บล็อกเฉพาะบางเว็บ แต่หมูมันก็หาวิธีใช้จนได้ เก่งป่าวคะ อิอิ

คิดถึงหมูแล้ว ยิ่งเห็นว่าหมูมีปัญหาเรื่องงาน อยากให้หมูกลับมาจังเผื่อจะช่วยอะไรได้มากกว่านี้ มากกว่าที่จะบอกแต่ว่าให้หมู อดทน อดทน เพราะเราเลือกเองแล้วว่าจะทำอะไรต่อไปอย่างไร...อุปสรรคมันเป็นตัวพัฒนาเราเสมอ...หมูทนได้แน่ๆ เค้ารู้ แต่เพียงหมูคงอยากที่จะระบายออกมาบ้าง...เค้ารับฟังคะ รับฟังเสมอ และอยู่กะหมูเสมอ เรื่องงานอย่าคิดมากนะคะที่รัก...อะไรที่คิดว่าดี ก็ทำ อะไรที่เราเห็นว่าไม่ดี ก็จัดการกะมันให้สมเหตุสมผลเป็นพอเนอะ
วันนี้เค้าไปทำงานที่ ศ.บางซือวันแรกหลังจากทีห่างไปเป็นอาทิตย์...คนไข้รอ หลายคนเลย เห็นพี่เค้าบอกมา...รอหมูมันไปดู ฉี่... ดีใจดีมั้ยเนี่ยที่รัก เค้าคงต้องเหนื่อยต่ออีกนิดหน่อย แต่อย่างน้อยก็คงทำให้สบายใจขึ้นที่สอบแล้ว ตอนนี้เร่งทำ เร่งแก้ Thesis สุดๆ จะได้ไม่ต้องเสียเงินค่าปรับไงค่ะ
คิดถึงหมูมันมากๆค่ะ

Tuesday, April 08, 2008

ไร้ทิศทาง

เจ้าอ้วนกลับมาแล้ว ทุกอย่างของหมูมันเรียบร้อยดีใช่มั้ยคะ เค้าดีใจด้วย ตอนนี้สถานการณ์เรื่องงานเค้า ยังไม่ต่่างจากเดิม ข้างบนยังขัดแข้งขัดขากันเอง ไม่รู้ว่าจะไปรอดถึงไหนค่ะ คนทำงานเจอแบบนี้ทำให้กำลังใจเสียไปอีก แทนที่นี้จะได้ทำงานอย่างเต็มความสามารถ กลับมาต้องกังวลว่า บ.จะไปรอดมั้ย เงินเดือนจะออกหรือป่าว งานหมูก็ค่อยๆจัดการไปนะคะ เค้ารู้ว่าอ้วนทำได้และทำได้ดีอย่างที่ผ่านมา เพราะมีเค้าเป็นกำลังใจ และแรงขับเคลื่อนให้หมูมันนี่นา

ช่วงนี้เค้าเจออีกเรื่อง คือเรื่องเก็บพาสปอร์ต ไม่รู้เกิดไรขึ้น ทวงพาสปอร์ตกันใหญ่เค้าบอกไปแล้วว่าไม่ให้ เพราะเอกสารส่วนตัว คงให้คนอื่นถือไว้ไม่ได้ เพราะที่ผ่านมา เป็นยังไง หมูมันก็รู้นี่ค่ะ เค้าไม่รู้ว่า จะเป็นไง แต่เค้าว่าทางผู้ใหญ่ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง ให้เร็วที่สุด ไม่ใช่ไร้ทิศทางแบบนี้

รักหมูมันนะ เป็นเด็กดีด้วยละ

Monday, April 07, 2008

อีกเฮือก

ตอนนี้เค้าได้พ้นไปอีกก้าวแล้ว แต่เรื่องของเรื่องก็คือ มันมีเรื่องให้เครียดต่ออีกเนี่ยสิ...ทำไงดีคะ หรือว่ามันต้องเป็นอย่างนี้ตลอดเวลาคะ คนเราจะอยู่บนความสบายนักไม่ได้เหรอ พอเสร็จเรื่องนี้ก็มีเรื่องนั้น ต่ออีก อะไรกันนี่ อะไรกันน้า...
หมูเป็นยังไงดีใจกับเค้ามั้ยคะ อย่างน้อยเค้าก็สอบไปแล้ว เหลือความสาหัสอีกหนคือการทำ Publication ซึ่งคงยากเอาการอยู่นะ...หมูจ๋า คงต้องเป็นคนคอยอยู่ข้างๆเค้าต่อไปอีกนะ ถึงยังไงเค้าก็คงต้องมีเรื่องให้หมูมันเป็นห่วงอยู่เสมอล่ะคะ
งานหมูเป็นไงบ้างคะที่รัก เหมื่อนเดิมล่ะสิ เค้ารู้ว่าหมูเริ่มเบื่อและเต็มที่กับงานตรงนี้แล้ว ใจเย็นนะ เราต้องมีทางออกที่ดีกว่านี้
รักหมูมันมากๆคะ

Sunday, April 06, 2008

ยินดีด้วย


หมูอ้วนงานที่พัทยาหมูมันเป็นไงบ้างคะ โอเคดีใช่มั้ย หมูอยู่คนเดียวคิดถึงเค้ามั้ยคะ ถ้าเค้าอยูุ่ด้วยคงได้อยู่ด้วยยกันแล้วเนอะ วันหยุดนีเป็นวันแรกที่เค้าได้หยุด หลังจากทำงานมาตลอดเวลา ดีีเหมือนกันค่ะ ได้พักผ่อนบ้าง
เรื่องงานเค้าช่วงนี้ก็ไม่มีอะไรหนักหนาเท่าไรนัก กลัวๆเหมือนกันจะมีงานประมูลเข้ามาอีก หมูมันก็รู้ ว่าเค้าไม่ชอบทำตรงนี้แล้ว เพราะคิดว่าาทำมาเยอะแล้วนี่คะ
ตั้งใจทำหน้าที่ให้ดีนะคะ คิดถึงหมูมากๆ
เมื่อทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีแล้ว หมูมันคงมีแผนทำไรต่อ ผ่านมาได้ขนาดนี้แล้ว หมูมันคงมั่นใจขึ้นเยอะ อย่าลืมตัวนะคะ รักษาความดีไว้
รักหมูมากๆ นะ ยินดีกับความสำเร็จของหมูด้วย

Thursday, April 03, 2008

Great!!! Well Done...

หมูจ๋า แล้ววันที่รอคอย ก็ผ่านไปแล้ว เหนื่อยกับเมื่อวาน แต่เค้าว่าก็ทำดีที่สุดแล้ว หมูรู้มั้ย เค้ารู้สึกว่าเค้าได้ดี แล้วก็เหมาะที่จะได้มัน ก่อนหน้านี้เค้าไม่เคยมั่นใจเลยว่าเค้าพร้อมพอที่จะทำตรงนี้ พอผ่านเมื่อวาน เค้ามั่นใจอีกเป็นกอง (แต่หมูมันต้องหาว่าเป็นนังหมูบ้าพลังแน่ๆเลย ... ไม่รู้ค่ะ เค้าว่าเค้าพอใจกับมันนะ แม้ว่าอาจารย์ที่ปรึกษาไม่ได้พูดมันออกมา แต่เค้าก็ไม่เห็นหน้าอาจารย์บูดเลยคะที่รัก เป็นสัญลักษณ์ที่โอเคแล้วใช่มั้ยคะ) เค้าเก่งป่าว หมูมันเก่งป่าว หมูรู้มั้ย ที่บ้านเค้าว่าภูมิใจกันใหญ่เลย ว่าจะมีลูกเป็นดร.แล้ว แต่เค้าก็ยังมีเรื่องให้ต้องกังวลอีกคะ ก็เค้าต้องทำเล่มภายใน 15 วัน ไม่งั้นจะโดนปรับอานเลย แล้วก็ต้องทำ publication อีก Alsiter บอกว่ายังต้องทำอีกเยอะ คงต้อง analyse data อีกหน พยายามหาสิ่งที่มีมันมีนัยสำคัญทางสถิติให้ได้ มันจะทำให้ลงได้ง่ายขึ้น นั่นหล่ะ ปัญหาของเค้าค่ะ หมูต้องเป็นกำลังใจอีกเฮือกให้เค้านะคะที่รัก...
งานหมูเป็นไงคะ โอมั้ย เหนื่อยมากสิ แถมต้องมาดูแลเค้าตอนที่สำคัญๆและเครียดด้วย หมูอย่าเพิ่งท้อนะ ตอนนี้เค้าจะเป็นฝ่ายอยู่กะหมู ให้กำลังใจ สวดมนต์ให้หมูเองคะ
รักหมูมันมากๆนะ