Monday, December 31, 2007

HAPPY NEW YEAR 2008


วันนี้ก็เป็นวันส่งท้ายปีเก่า รับปีใหม่ที่จะเข้ามาแล้ว หมูมันมีนัดกับเพื่อนๆ เป็นเด็กดีด้วยนะคะ ดูแลตัวเองดีๆ เค้าอยากไปกับหมูมากๆ รู้มั้ยคะที่รัก เสียดายที่เค้าต้องมาอยู่ไกลถึงนี่
วันสิ้นปีที่นี่ เค้ายังต้องทำงาน แย่เลยเนอะที่รัก ทำไงได้ละ มาอยู่ี่นี่แล้ว ทุกอย่างยึดตามวันหยุดที่นี่หมด จะปีใหม่แล้วอยากให้เจ้าอ้วนของเค้า เป็นหมูที่น่ารักอย่างนี้ตลอดไป โตเป็นผู้ใหญ่ ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน คิดและทำแต่สิ่งที่ดีๆ

หมูมันเป็นไอ้หมู จอมหงุดหงิด อะไรนิดๆ หน่อยก็อารมณ์เสียนะคะ ไม่ดีเลย ขอให้สิ่งเหล่านี้หมดไปกับปีเก่านะคะ


HAPPY NEW YEAR มีความสุขมากๆ รักเค้ามากๆ ด้วยนะคะ ที่รัก


รักหมูมัน

Sunday, December 30, 2007

เกือบแล้ว เกือบอีกปีแล้ว

ที่รักจ๋า อยากให้หมูอยู่ข้างๆจังค่ะที่รัก...เวลาอย่างนี้ เป็นเวลาที่เค้าอยู่กะหมูที่สุด เทศกาลต่างๆ ทำให้เค้าคิดถึงหมูอย่างมาก เมื่อไหร่ที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน ในทุกๆเทศกาลสักที...คนที่พิเศษที่สุด กับ ช่วงเวลาพิเศษ มันคงเป็นความรู้สึกที่ดี ที่สุด ที่น่าจดจำเนอะ
ทำยังไงดีค่ะ ถึงจะเติมเต็มความรู้สึกของกันและกันได้ในยามที่เราห่างกันอย่างนี้ คงมีเพียงแต่ความเข้าใจจริงมั้ย แต่ทำได้ยากจัง บางครั้งแค่คำพูดเล็กๆน้อยๆ เราก็ผิดใจกันแล้ว นั่นไม่ได้แปลว่าไม่ได้รัก ไม่สนนะ แต่มันเป็นเพียงความไม่เข้ากันก็เท่านั้น
ปีหน้าฟ้าใหม่ หวังว่าเราคงจะเข้าใจกันมากขึ้นเรื่อยๆ นะคะที่รัก
รักหมูมันมากๆ ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปแล้วนานแค่ไหน

So tried..

หมูมันไปเที่ยวมาเป็นไงบ้างคะ หายไปทั้งวันเลย ไม่ยอมโทรหาเลยด้วย อ้างโน่นนี่อยู่นั่นแหละ ช่วงนี้หมูได้หยุดยาว พักผ่อนให้เต็มที่นะคะ ได้เอาแรงมาสู้กับงานตอนหลังปีใหม่ไง งานเค้าถึงจะเยอะแต่ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร เค้าเปลี่ยนเจ้านาย/หัวหน้า มาหลายคนแล้ว เลยพอเดาออกว่าหัวหน้าสไตล์นี้ ต้องการให้งานออกมาเป็นแบบไหน ช่วงปีใหม่ที่นี่กลับเมืองไทยกันเยอะเลย เค้าเห็นแล้วอยากกลับบ้างจัง ก็คิดถึงหมูมันนี่นา ทำไงได้ เค้าอาจจะต้องปรัับตัวกับที่อยู่ใหม่ หัวหน้างานคนใหม่ โต๊ะทำงานตัวใหม่ และอะไรหลายอย่างที่เปลี่ยนไปหลังจากที่เค้ากลับจากพักร้อน หมูอย่าลืมเป็นกำลังใจให้เค้านะคะ
เค้าคิดว่าคงผ่านมันไปได้ด้วยดี
ช่วงนี้อากาศที่นี่เย็นเลยทีเดียว เค้าทำท่าว่าจะไม่สบายด้วย
วันนี้เค้ามีประชุมทั้งวัน วุ่นๆ น่าดูเลยค่ะ หลายๆ อย่าง ยังไม่เข้ารูป เข้ารอยต้องปรับ ต้องแก้กันด้วย เหนื่อยอีกหลายยกค่ะ ที่รักเอ๊ยย หมูเอาใจช่วยด้วยนะ


คิดถึงหมู เป็นเด็กดีด้วยนะ

วันนี้...เมื่อสองปีที่แล้ว


...ยังจำได้มั้ย วันนี้เมื่อสองปีที่แล้ว เราอยู่กันที่ไหนค่ะ...
เหนื่อยแค่ไหนกับการเดินทางครั้งแรกด้วยกัน แม้ว่าจะเป็นแค่การคบกันแค่ไม่กี่เดือน
แต่...ก็พากันไปพิสูจน์ซะแล้ว...ภูกระดึงไงคะ...

เค้ายังจำได้ดี เพราะว่ามันเป็น trip แรกของเราสองคนที่เพิ่งคบกันเพียงสามเดือน ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ มีทั้งน้ำตา และเสียงหัวเราะตลอดการเดินทาง ซึ่งเหมือนกับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ ยังจำได้ว่าเป็นปีแรก ปีเดียวที่หมูอยู่กับเค้าในในวันสิ้นปี...ขอบคุณนะสำหรับการเริ่มต้นที่ดี จนเรามีวันนี้ค่ะ

งานหมูเป็นยังไงค่ะ เหนื่อยมั้ย อยากกอดหมูมันแล้วใช่มั้ยค่ะ ใช้วันเวลาเก่าๆในความทรงจำดีดี ช่วยเป็นแรงบันดานใจให้หมูผ่านวันอันยุ่งเหยิงและวุ่นวายไปให้ได้นะค่ะที่รัก

วันปีใหม่ก็ไม่ได้หยุด แต่ก็ดีแล้วค่ะ เพราะถ้าหมูหยุดงาน หมูก็จะหนีเที่ยวแล้วก้อหาเรื่อง shopping เค้ารู้นะว่าหมูน่ะ นัก shop brandname ไม่ได้ว่าค่ะ แต่เตือนนะ จะได้รีบกลับมาหาเค้าไงค่ะ

วันนี้เค้าหนีหมูไปตามรอยหมูมันที่ โคราช เหนื่อยมากเลยที่รักจ๋า เพราะว่ารถติดมาก คิดดูสิค่ะ ออกจากบ้าน 8.30 กว่าจะถึงร้านสเต็กครูต้อปาไป 14.30 กว่าจะถึงย่าโมก็นั่น 18.30 เป็นไงค่ะ เป็นการเดินทางอันแสนนานคะ ไม่ได้โทรหาหมูมัน หมูมันบ่นน่าดู แล้วก็น้อยใจต่างๆนานา ไม่เอาค่ะที่รัก เค้าไม่ได้โทรเพราะอะไรก็บอกไปแล้วนะ ห้ามงอแง ไม่ว่าไปไหน อยู่ที่ไหน เค้าเหมือนเดิมนะ เค้ารักหมูคนเดียว เค้าอยากให้หมูเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน

รักหมูมันมากๆค่ะ

Saturday, December 29, 2007

However..Our love moving forward


เจ้าอ้วน เมื่อวานนี้เค้าได้ไปเที่ยว Hatta & Fujairah ห่างจากเมืองที่เค้าอยู่นิดหน่อยนะคะ เป็นภูเขาหินสูงเลยทีเดียว อากาศเย็นกำลังดี คิดถึงหมูมันจังค่ะ คิดถึงตอนเรากลับไปอยู่ด้วยกัน นอนกอดกัน ไม่น่าเลือกมาอยู่ไกลๆกันเลยเนอะ
หมูเป็นไงบ้างคะ อ.พาไปเลี้ยงกินไปพุงกางๆป่าว เรื่องเน็ตที่ร้านที่นี่ ก็อย่างที่หมูเห็น มันเป็นเครื่องร้าน ไม่ใช่ของส่วนตัวค่ะ หมูก็ต้องทำใจนิดนะคะ อย่าเอาแต่ใจนัก เค้าอุตส่าห์เดินหาร้าน เพื่อจะได้คุยกะหมูมันนะ เห็นใจกันหน่อย วันนี้หมูหนีเที่ยวอีกแล้ว เป็นเด็กดีด้วยนะ คิดถึงหมูมันแล้ว

เรื่องงานเค้า ยังไงซะเจ้านายและผู้ใหญ่ทุกคนที่นี่ก็ยังยืนยันให้เค้าเป็น Number 1 มีอะไรก็เรียกใช้ เรียกถามตลอดเวลา หวังว่าปีนี้ของเค้า คงเป็นปีที่มีความก้าวหน้าด้านหน้าที่การงานเพิ่มมากขึ้น หวังว่าหมูจะเป็นแบบนั้นด้วย เก็บเงินทองไว้บ้างนะคะ อย่าช้อปปิ้งจนหมด

ไม่ต่างกันหรอกค่ะ

ที่รักจ๋า เค้ารู้ว่าหมูรู้สึกยังไง เพราะเค้าเองก็ไม่ต่างกัน ยิ่งเวลางานยุ่งๆ หมูก็รู้เค้าคิดถึงหมูที่สุด อยากให้หมูมันมาหา มากอด มาให้กำลังใจ เค้าน่ะ พยายามมากๆที่จะคิดว่าเราห่างกันแค่ตัว ห่างกันนิดเดียวเอง ทุกครั้งที่เห็นใครๆ เค้าเดินกันเป็นคู่ คุยโทรกันจุ๊งจิ๊ง คิดถึงหมูมันมากๆ อยากโทรก็ทำไม่ได้ คุยกันอย่างมาก แค่สองสามนาที นี่ก้อทำให้ค่าโทรของเราเยอะมากแล้ว หมูรู้มั้ยมันยากนะ ที่จะผ่านวันเวลาเหล่านี้ไปได้โดยที่เค้าต้องใจจดจ่อกับมันนะ...ปีก่อนเรายังผ่านไปได้ ปีนี้ก็ต้องได้ แต่ทำไมยากจังคะที่รัก เค้าน่ะ รู้ค่ะ ว่าเรามีความจำเป็น มีข้อจำกัดมากมาย แล้วก็มี goal ของเราตรงไหน ตอนนี้เป็นการพิสูจน์คำว่า ...เรา...ใช่มั้ยค่ะ เค้ารู้แล้วว่าทำไม บางคู่ถึงไม่ยอมให้คู่ตัวเองไปเมืองนอก เพราะมันเป็นอย่างนี้นี่เอง...
งานเค้าปวดหัวค่ะ ได้โปรแกรมมาใหม่ไม่รู้ว่า จะโอเคมั้ย ตอนนี้ run งานอยู่ แต่ข่าวล่าสุด โปรแกรมที่เค้า run ทิ้งไว้ที่ notebook 3 วัน 3 คืน มันขึ้น error และไม่แสดงผลไปแล้วค่ะ ถ้าไม่ได้คราวนี้แย่แน่ที่รัก เอาใจช่วยกันหน่อยนะค่ะ
งานหมูหนักอยู่ตลอด หมูทำได้อยู่แล้ว .... เค้าอยู่ข้างๆ หมูเสมอนะคะ ไม่ต้องห่วง เค้าเป็นเด็กดี ที่ดื้อนิดหน่อยน่ะ หมูรับมือได้อยู่หรอก (อย่างน้อยก็รับมาได้ตั้งหลายปี อิอิ)

รักหมูมันมากนะคะ

Friday, December 28, 2007

Far away.. I miss you

อ้วนเค้าไม่มีเน็ตใช้ เบื่อจังค่ะที่รัก เค้าว่่ามันเป็นส่วนสำคัญอันหนึ่งเลย ไม่รู้ บ.คิดอะไรอยู่ เห็นว่าไม่จำเป็นหรือไงไม่รู้ หรืออาจจะคิดว่าเปลืองค่าใช้จ่าย นี่เค้าเพิ่งมาอยู่ ถ้าอยู่นานกว่านี้เค้าคงโวยไปแล้ว แต่ตอนนี้ บ.เช่าาบ้านใหม่อีกหลัง เห็นว่าบอสจะเอาพวกเค้าไปอยูู่่ด้วย กลายเป็นลูกน้องคนสนิทกันไปหมดแล้ว มีแต่คนหมั่นไส้เข้าไปอีกค่ะ ที่รักเอ๊ยยยย เค้าพยายามทำตัวตามปกติ ไม่อยากมีปัญหา แต่ก็ไม่วาย โดนเหน็บว่าเป็นเด็กเส้นอยู่เรื่อย
เรื่องงานเค้าจะมีประชุมอีกทีก่ออนปีใหม่นี่อะค่ะ กับคอนซัลต์ ประมาณว่าส่งท้ายปลายปี ว่างั้น งานหมูละคะ มีนัดคุยกับ อ. เป็นไงบ้าง ไปถึึงไหนแล้วคะ เค้าเป็นกำลังใจให้หมูมันนะ
รักหมูมันค่ะ

Thursday, December 27, 2007

So stupid situation


หมูก็รู้นิคะ ว่าแต่เค้า หมูเองก็เป็นคนที่ต้องการให้เค้าโทรหานิค่ะ ค่าโทรมันก็ต้องเยอะอย่างนี้ล่ะ เราก็รู้ๆกันอยู่ว่า เป็นยังไง เค้าน่ะ อยากให้หมูเข้าใจ โตๆกันแล้ว เราไม่เห็นจำเป็นต้องโทรหากันตลอดนิคะ ไม่ว่ายังไงเราก็ยังรักกันไงคะ ไม่เรื่องเลยจริงๆ เราสองเนี่ย หมูจ๋า ทำยังไงดี เราถึงจะเข้าใจกันมากกว่านี้ค่ะที่รัก ช่วยบอกที เมื่อไหร่ที่จะเข้าใจตรงกัน เมื่อไหร่ที่เราจะรู้ใจกันโดยที่ไม่ต้องทะเลาะกันก่อนอย่างนี้ค่ะ...หมูจะทนได้อีกนาน แค่ไหนเหรอ เป็นคำถามที่เค้าไม่อยากรู้คำตอบและอยากให้คำตอบคือ ไม่มีที่สิ้นสุดนะคะ แต่เค้ารู้ว่าสักวัน หมูคงทนเค้าไม่ได้ จริงมั้ย น่ากลัวจัง เมื่อวันนั้นมาถึงเค้าจะทำยังไงค่ะ ช่วยบอกเค้าที


Just wanna say that I love as you are.

How should I do??

อ้วนเอํย เค้าเห็นค่าโทร แล้วเครียดเลยค่ะที่รักก็มันเยอะมากนี่นา อาจะเป็นเพราะว่าเราเพิ่งห่างกันก็ได้ หมูมันคิดถึงเค้ามาก ใช่มั้ยคะ ไม่เป็นไร หวังว่าคงจะดีขึ้น ในไม่ช้า งานอ้วนเป็นไงบ้างคะ เห็นว่ายุ่งหัวหมุน ไม่ต่างจากเค้าใช่มั้ยคะ เอาน่าขยันๆ เนอะ หมูมันจะได้จบไวๆ มานอนกอดเค้าได้ ไม่ต้องห่วงงานเนอะ
ช่วงนี้งานเค้าก็เยอะ หนำซ้ำ ลูกพี่ยังจ่ายงานไม่ค่อยเป็นอีกตะหาก ต้องพยายามหางานให้ตัวเองทำ เหนื่อยจัง หมูมันเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยนะ
พักนี้ตีกันบ่อยมาก ไม่รู้หมูคิดเหมือนเค้ามั้ย ทำไมเป็นอย่างนี้ละคะ เค้าแค่โทรหาหมูได้ไม่สะดวกเหมือนเดิมแล้วไงคะ เค้าเองก็ไม่สบายใจหรอกค่ะ เพราะเป็นคนที่อายุน้อยสุด คลาสน้อยกว่าคนอื่น แต่ดันมีเน็ตใช้นะ หมูพยายามเข้าใจหน่อยนะคะ

รักหมูเหมือนเดิม
เป็นหมูจอมโวยอีกแล้วนะคะที่รัก นิดๆหน่อย เค้าได้อัพช้าสักหน่อย ก็ปกติตามเวลาที่เค้าจะเข้าเน็ตได้นะคะเรื่องงาน ท่าทางจะมีทางออก เพราะว่าเค้านัดอาจารย์พรุ่งนี้ คุยเรื่องงาน แล้วก็ดูว่าจะทำอะไรได้บ้างกับ data ที่มีอยู่ หมูต้องเอาใจช่วยให้เค้าหลุดพ้นความทุกข์เรื่องนี้ไปให้ได้นะคะที่รัก เหนื่อยมากๆแล้ว งานหมูเป็นยังไงบ้างคะที่รัก หวังว่าคงจะโอเคนะค่ะที่รัก หรือว่ายังปวดหนัวอยู่คะ อย่าเพิ่งคิดมากนะ ยังไงๆ เค้าอยู่ข้างๆนะค่ะที่รัก หมูมันต้องอย่างอแงนะ ต้องเป็นเด็กดีด้วยนะค่ะที่รัก

รักหมูมันมากๆเจ้าค่ะ

Wednesday, December 26, 2007


ไอ้หมูอัวนจอมบ่น พักนี้ตีกันทุกวันเลยนะคะ เค้ารู้ว่าหมูมันอารมณ์ไม่ปกติ ขอโทษนนะคะ ที่บางครั้งเค้าปากเสียไปบ้าง
ไม่อยากให้เราสองคนเป็นแบบนี้เลย เหมือนไม่รักกันแล้ว ไม่ใส่ใจกันแล้วนี่คะ
ช่วงนี้งานเค้าหัวปั่นเหมือนเดิม เพราะพี่สมนึกฝากงานไว้ก่อนกลับเมืองไทย แล้วเค้าก็จะโดนดึงตัวไปโน่นนี่อีก เรื่องดึงตัวนี่เค้าก็ยังกังวล เพราะถ้านานไปมันจะดูไม่ดี เค้าเองก็ลำบากใจ เพราะเป็นผู้ใหญ่กันทั้งนั้น มาตอนนี้นะเค้านึกถึงช่างอ๊อด เจอเหตุการณ์คล้ายๆ แบบเค้าเลย ผลสุดท้ายโดนบีบให้ตัองลาออก สาเหตุเพราะขัดคำสั่ง ผู้บริหารระดับสูง หวังว่าเค้าจะไม่โชคร้ายขนาดนั้น
หมูอ้วนเอาใจช่วยเค้าด้วยนะคะ

รักหมูมันนะ

ทำได้ ทำดี

ทำได้ ก็ได้ดีอย่างที่หมูบอกล่ะคะ แต่ทำไมเค้าทำดี หมูกลับว่าไม่ดีคะ หมูเป็นรัยเหรอคะ พักนี้หมูบ่นเค้ามาก เค้าเหนื่อย เค้าไม่ได้ทำอะไรไม่ดีเลย หมูก็ไม่เชื่อใจ หมูเริ่มพูดจาไม่ดีกับเค้าอีกแล้ว ประชดประชันกันเหลือทนนะคะอ้วน ให้เค้าทำยังไง งานเค้าก็เครียด เหมือนกัน นะค่ะ ไม่ใช่มีแต่หมูที่เครียดคนเดียว เค้าก็ไม่ต่างกัน อย่างที่เค้าเป็น คือไม่ต้องบอกใครว่าเครียดแค่ไหน ทำตัวให้ปกติที่สุด เก็บความเครียดเอาไว้คนเดียวนี่หล่ะเค้าเอง
เรื่องศึกชิงตัวหมู ไม่ต้องห่วง หมูต้องได้ไปอยู่ในที่ที่ดีที่สุดสำหรับหมูแน่ๆคะ เพราะว่าเค้าภาวนาให้หมูมันก้าวหน้าๆ อยู่ตลอดอยู่แล้ว ก็มันห่วงมากๆนิคะ
รักหมูที่สุด

Tuesday, December 25, 2007

ทำดี...ได้ดี

ช่วงนี้เกิดซึกชิงตัวเค้า อย่างที่บอกให้อ้วนฟัง เฮ้ออ เหนื่อยเลยค่ะ มีการจะมาเร่งๆ ให้งานปัจจุบันเค้าเสร็จไวๆ จะดึงตัวไปช่วยอีก ทำไงดีคะที่รัก หมูมันละเป็นไงบ้าง สงสัยจะว่างงานมากนะคะ ทำตัวไม่ดี พูดจาไม่ดี ต้องให้เค้าหงุดหงิดใจอยู่เรื่อย ไม่รักกันหรือไงคะ เค้าเป็นเด็กดีของหมูเสมอ ตราบเท่าที่หมูยังเป็นเด็กดี เหนื่อยงานพอแล้ว อย่าให้เหนื่อยใจเลยค่ะ ขอร้อง
เค้ากลับมาทำงานได้ไม่เท่าไรเลย เน็ตที่บ้านก็ไม่มี รู้สึกเหมือนทำไรได้ไม่เต็มที่ ติดขัดไปหมด เอาใจช่วยเค้าด้วยนะ อย่าดื้อให้มากนัก

รักหมูมัน

Sunday, December 23, 2007

หมูจ๋า ทำงานเหนื่อยมากมั้ยค่ะที่รัก ... ทำงานหนักๆ ระวังสุขภาพด้วยนะ เค้าเอาของไปฝากเพื่อนหมูแล้ว ที่เหลือคือให้มันถึงหมูเนอะ หวังว่าคงไม่มีปัญหาหรอกมั้งคะ หรือหมูว่าไงค่ะ มีรูปเค้าเพียบๆ เลยด้วย ไว้ให้หมูมันคิดถึง อย่างน้อยก็เวลาที่เหนื่อยๆไงค่ะ จะได้คิดถึงว่า ตอนอยู่กะเค้าเป็นยังไง เพราะเรายังคงต้องห่างกันอีกระยะนึง จริงมั้ยคะ...
เรื่องงานเค้า ไม่ต้องถาม อย่างที่เห็น เค้าเที่ยวเล่นก้หมดเวลาทำงานแล้วคะ ห้ามบ่นนะ เค้าพยายามอยู่ค่ะที่รัก ยังไงเค้าก็ต้องทำได้อยู่แล้ว
เรื่องงานของหมู เค้าว่า ทำดี ต้องได้ดีค่ะ เค้าเห็นคุณค่าการทำงานหนักก็ดีแล้ว แต่เค้าแค่กลัวว่าหมูมันจะทนไม่ได้ถ้างานหนักมากๆ ระวังตัวด้วยนะคะ ที่รัก
รักหมูมันมากๆค่ะ

Just far away..

หมูอ้วน ไมหมูมันหงุดหงิด งอแงจังคะ คิดถึงเค้ามากเหรอ บอกมาซิ เค้าเป็นเด็กดีนะคะ ที่รัก แค่มันลำบากที่เค้าไม่มีเน็ตที่บ้าน คุยกะหมูมันไม่ได้เต็มที่นี่คะ เฮ้อออ ไม่รู้จะทำไงดี แย่เนอะ ไม่รู้หมูมันจะทนไหวมั้ย เค้านะ ไม่อยากให้เราห่างกันอย่างนี้ เพราะยังไงซะให้ยังติดต่อกันได้ ก็ยังดี แต่แบบนี้ไม่ไหวเนอะ เค้าพยายามหาทางออกที่ดีที่สุด ให้ตัวเอง
ที่นี่จะใช้เน็ตที ก็ต้องหลบๆ ซ่อน ๆ มีแต่คนหมั่นไส้ เพราะไม่มีคนใช้ได้ซักเท่าไร หมูพยายามเข้าใจกันนิดนะคะ เราอยู่ได้ด้วยความเข้าใจนะคะ ที่รัก

Friday, December 21, 2007

จอมงอแง

ที่รักจ๋า อย่าเพิ่งงอนแงสิค่ะ เค้ายังเหมือนเดิมทุกอย่าง ยังห่วงใย ยังนึกถึง และคิดถึงมากๆ หมูไม่รู้เหรอคะ เค้าแค่กังวลเรื่องค่าโทรของเราทั้งคู่เองคะ มันดูเป็นเรื่องเล็กสำหรับหมู แต่พอสิ้นเดือนมันคือเรื่องใหญ่นะคะที่รัก เค้าไม่อยากให้เราเอาเงินที่ทำงานแทบตายมาจ่ายให้ AIS นิค่ะ เราต้องรู้ว่ามันต้องแลกกับอะไรบางอย่าง แต่ถ้าหมูเชื่อใจเค้า มั่นใจได้ว่า เค้าเป็นเด็กดีสำหรับหมูเสมอ จริงๆแล้ว อาจเป็นเพราะว่าหมูหยุดยาวก็ได้ ถ้าลองหมูทำงานสิ หมูมันไม่มีเวลามาแว๊ดๆ เค้าหรอก คงเหลือแต่เค้าที่เป็นคนตามหมูล่ะสิไม่ว่า
พรุ่งนี้เค้าจะเอาของไปฝากให้หมู หวังว่าหมูมันคงได้ครบทุกอย่างนะคะ มีทั้งเสื้อที่เค้ากัดฟัน อดกาแฟซื้อให้ พร้อมทั้ง อิอิ รูป หมูอืดๆ ไงคะ (แค่กลัวว่าหมูมันจะจำหน้าไม่ได้) อีกอย่างคือ สิ่งที่หมูอยากได้ สัญญานะว่าจะประหยัด ไม่งั้นเราคงได้อยู่ด้วยกันช้าลง จริงมั้ย ยิ่งประหยัดเท่าไหร่ ก็แปลว่าหมูมันจะได้กลับมาเร็วเท่านั้น เค้าจะคิดถ้าหมูไม่ประหยัด แปลว่าหมูไม่รักเค้า ไม่อยากมาอยู่กับเค้า
ปล. ห้ามซื้อ เสื้อผ้า อาภรณ์ ทุกชนิด แม้แต่ underware ค่ะ เพราะว่า เท่าที่เห็นของหมูก็มากโข แล้วนะ ตอนนี้ หมูต้องซื้อรองเท้าให้เค้าตามสัญญา...ไปดูมา เค้ากะว่ายังไงก็จะไม่ให้เกิน 1390 บาทค่ะ เตรียมไว้นะ
คิดถึงหมูมันมากๆค่ะ

Mis you A LOT


ช่วงนี้เค้าไม่ได้ออนไลน์เลยค่ะ ที่รัก หมูก็รู้เค้าเคยใช้เน็ตตลอดเวลา แต่พอมาตอนนี้ ทำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน นโยบายผู้ใหญ่ไม่รู้เป็นไงบ้าง ดูแปลกๆ นะคะ รู้สึกว่ามีนโยบายตัด O.T. ด้วย เค้าต้องแย่แน่ๆ ค่ะที่รัก ไม่ได้คุยกะหมามันบ่อย ๆ อย่าเพิ่งงอแงนะคที่รัก เค้าก็พยายามหาหนทางอย่างเต็มที่ ส่วนเรื่องเปิดบริการ GPRS ของที่นี่ เค้าอาจจะต้องเดินไปที่เคาน์เตอร์เอง เพราะถามคนที่นี่แล้ว ไม่มีใครรู้เรื่องสักคน (ก็เค้าเป็นหมูไฮเทคอยู่คนเดียว)
เรื่องงานหมูเป็นไงบ้างคะ ยุ่งๆ หัวปั่นใช่มั้ยคะ ไม่รู้หมูมันเป็นเด็กดีมั้ย อยากให้เป็นเด็กดีมากๆ นะคะ ตั้งใจทำงานมากๆ ด้วย


Love & miss you so much

Tuesday, December 18, 2007

หมูอืดๆ ตอนนี้อะไรๆ ของหมูเข้าที่หรือยังค่ะ หวังว่าการกลับไปคราวนี้คงโอเคนะคะที่รัก...เค้าอยู่ที่นี่คิดถึงหมูสุดๆ ก็มันมาทิ้งรอยไว้เต็มไปหมด ตอนนี้ไปไหนมาไหนก็คิดถึงแต่หมูมัน เล่นไปด้วยกันทุกที่นิคะ ที่บ้านหมูมันก็ไปนอนเล่น ที่ทำงานหมูมันก็ไปหา เฮ้อ หมูเอ้ย ใจร้ายจังนะคะ เค้าต้องทำยังไงล่ะเนี่ย วันนี้ติดต่อหมูไม่ได้อีกก็มันไปอืดๆ เป็นลูกหมูเล่นน้ำนิน่า ไม่รู้ว่าพาสาวไปเดทหรือเปล่าถึงไม่ยอมรับโทรน่ะ น้อยใจแล้วนะคะที่รัก
วันนี้เค้าทำเรื่องเอกสารทั้งวันคะ ก็มันอยากให้เสร็จๆ ไป จะได้หมดห่วงไงคะ
ป่านนี้หมูเป็นไงบ้างค่ะ อย่าเล่นจนเหนื่อยแล้วก็ไม่สบายนะค่ะ ห่วงมันมากๆ
รักหมูมันคะ

Monday, December 17, 2007

ห่างกัน .. อีกครั้ง

ตลอดเวลาที่ได้กลับบ้าน เค้ารู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมากๆ เค้าคิดว่าอ้วน คงรู้สึกแบบนั้นเช่นกัน แต่เวลาแห่งความสุขมันเป็นแบบนั้นจริงๆ เค้าคงโตขึ้นในสายตาของหลายๆ คน เพราะเห็นหลายคนบอกแบบนั้น เป็นเรื่องจริงใช่มั้ยคะ ที่รัก ทุกทริป ทุกที่ที่เราอยู่ด้วยกัน เค้ามีความสุขเสมอ เจ้าอ้วนของเค้าเป็นเด็กดี น่ารักเหมือนเดิม หวังว่าเราสองคน จะอยู่ข้างกันตลอดไปนะคะ เค้าอยากอยู่ใกล้ๆ กะหมูแต่ทำอะไรไม่ได้มาก กลับมาที่นี่ ก็หวังให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ตอนนี้ก็ทำหน้าที่ของเค้า เหมือนเดิม อย่างดีที่สุดแค่นั้นเอง ค่ะ
หวังว่าเจ้าอ้วนจะเป็นเด็กดี

ตั้งใจทำงานมากๆ นะคะ ที่รัก รักหมูมัน

Saturday, December 15, 2007

รักกันมากกว่าเดิม...


ที่รักจ๋า ตั้งแต่กลับมาหมูไม่ได้ออนไลน์อัพบล๊อกของเราเลย...ไม่เป็นรัยเพราะหมูใช้เวลาเกือบทั้ง 15 วันอยู่กับเค้า หมูรู้มั้ยเค้าดีใจและมีความสุขแค่ไหนที่ได้เห็นหมูวันแรก หลังจากที่ไม่ได้เห็นมานาน หมูอืดๆ ยังเหมือนเดิม อยากวิ่งไปกอดมากๆ คงเหมือนหมูนะคะ

เราใช้เวลาทั้งหมดด้วยกัน อย่างดีที่สุดแล้วเค้าเชื่ออย่างนั้น เค้ามีความสุขมากๆ ตั้งแต่วันแรกที่หมูกลับมา วันที่หมูอยู่กับเค้า วันที่เราไปเที่ยววังเวียง เวียงจันทร์ด้วยกัน หวังว่าช่วงเวลาเหล่านั้น คงเป็นกำลังใจให้เราสู้ต่อไปอีกสักระยะ เพื่อรอวันกลับมาเจอกันอีกครั้ง เป็นกำลังใจให้เราทั้งคู่ฝ่าฟันอุปสรรคข้างหน้าที่ยังมาไม่ถึง เป็นกำลังใจในยามอ่อนล้าหรือเหนื่อยแรง เป็นพลังใจให้สู้ต่อไป เป็นสิ่งเกี่ยวพันใจของเราทั้งคู่ไว้ด้วย

จนวันนี้ เป็นวันก่อนวันเดินทาง ใจหายน่าดู...จะไม่ได้กอดหมูไปอีกนาน ทำอย่างไรดีคะ เค้าต้องแงๆ ทุกวันแน่ๆที่รักจ๋า เค้าจะทำยังไง ในเมื่อตอนนี้ เค้ารับรู้ว่า ทุกนาทีเค้าคิดถึงหมูแค่ไหน


รักหมูมันมากๆ

Saturday, December 01, 2007

Just a few hours


ที่รักจ๋า...หวังว่าเราคงได้เจอกันอย่างที่วางกันเอาไว้นะ ไม่อยากให้อะไรๆมาเป็นอุปสรรคอีกแล้วคะ เค้ายอมรับว่าเค้าเครียดและเป็นห่วงหมูมาก จนกระทั่งได้อาละวาดไปบ้างในบางเวลา เข้าใจกันนะคะ เค้าอยากให้หมูรู้ว่า เค้าอยู่กับหมูได้ในทุกสถานการณ์คะ

อีกไม่กี่ชั่วโมงเราจะได้เจอกันแล้ว ดีใจมั้ยคะ ทุกครั้งที่เรื่องต่างๆจบไปด้วยดี...มันทำให้เค้าคิดว่า ถ้าเราสู้อยู่คนเดียว ทุกอย่างจะลงเอยแบบนี้มั้ย หวังว่าคงไม่มีทางที่เราจะสู้คนเดียวใช่มั้ยคะที่รัก

กว่าหมูจะได้อ่านบล๊อก ก็คงถึงกรุงเทพ อย่างเรียบร้อยแล้ว ... อยากเจอมากๆ ไม่รู้จะเป็นยังไง แต่รับรองว่าได้เจอกันแน่ๆ หมูได้เห็นเจ้าหมูอืด เจ้าหมาจอมโวย นังอืด ของหมูแน่ๆค่ะที่รัก

รักหมูมันมากๆ

ปล. ลองมาดูกันสิ ว่าใครจะไม่ปล่อยใครค่ะ

วันที่รอคอย ก็มาถึง




หมูอ้วนน หลังจากให้หมูมันเป็นกังวล ไปกะเค้าอยู่นานสุดท้ายแล้ว เคาก็ได้พาสปอรตสมดังใจหวัง คงเป็นเพราะเจ้าอ้วน และทุกคนทีคิดถึงเค้าอยู่ที่เมืองไทย เราห่างกันมานานมากแล้วเนอะ กลับไปอยู่กะหมามันให้หายคิดถึง
ขอบคุณนะคะ ที่อยู่ข้างๆ เค้าในทุกช่วงเวลา ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ เราอยู่เคียงข้างกันเสมอ
พลังแห่งความรัก มันมีอานุภาพอย่างนี้นี่เอง เค้าคงตื่นเต้นที่ได้เจอหมามัน หลังจากหายไป 10 เดือนเต็ม
คอยดูนะจะนอนกอดไม่ให้ไปไหนเลย

Thursday, November 29, 2007

ที่รักจ๋า อดทนอีกนิดนะคะ เราต้องผ่านเรื่องงี่เง่าพวกนี้ไปได้...ช่วยกันคิด ช่วยกันแก้เหมือนที่ผ่านมานะคะ เค้าอยู่กะหมูเสมอ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหนก็ตาม เค้าเชื่อว่าหมูพยายามที่สุดแล้ว ส่วนที่เหลือ เป็นปัจจัยที่เราควบคุมมันไม่ได้ อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้จักคน มากขึ้นไงคะ แล้วบางทีเรื่องพวกนี้จะทำให้เราโตขึ้น รักกันมากขึ้นนะค่ะที่รัก เราคงต้องอดทน อดทน รอ เท่านั้นมั้งคะ อย่าเพิ่งท้อนะคะ
เรื่องงานเป็นยังไงคะ เค้ากลายเป็นคนหัวปั่นไปแล้ว งานโน่น งานนี่ เต็มไปหมด เป็นลูกข่างแล้วคะ ทำยังไงดีคะ ช่วยกันหน่อยเร็ว ต้องการกำลังใจด่วน

เค้าพยายามจะจัดการทุกอย่างทางนี้ไว้รอหมูให้ได้มากที่สุดนะคะ ไม่ต้องเป็นห่วง

นับนาที รอหมูมันแล้วนะคะ

Tuesday, November 27, 2007

รออีกนิด

หมูอ้วน อย่างที่รู้ตอนนี้เค้าติดเรื่อง พาสปอร์ตกะตั๋วเครื่องบินไม่ได้อยู่กะตัว แต่ก็พยายามเต็มที่แล้วค่ะ หวังให้อะไรๆ ทุกอย่างเป็นไปตามที่ต้องการ หมูมันเอาใจช่วยเค้านะคะ สวดมนต์ให้เค้าด้วยย
โทรไปบอกแม่แล้ว ว่าจะกลับเร็วๆ นี้แม่เค้าดีใจใหญ่เลยละ เจ้าอ้วนน
ทุกคนคงดีใจไม่ต่างกันหรอก ในเมื่อตอนนี้เค้าห่างบ้านมานานมากๆ แล้ว หมูเอาใจช่วยเค้าให้ผ่านไปได้ทุกอย่างนะคะ

รักหมูมากๆๆ

Monday, November 26, 2007

อีกไม่กี่วันแล้วใช่ป่าวคะ จะได้กอดกันกลมๆ จริงๆแล้ว เค้าดีใจมากๆ ตอนนี้ก็ขอพรพระ ไม่ให้มีอุปสรรคนะคะ เค้ารับไม่ได้จริงๆ ถ้าต้องมีอันเลื่อนอีกครั้ง...เค้ารู้คะว่าพยายามเต็มที่กันแล้ว แต่ไม่อยากให้มีอะไรเข้ามาให้วุ่นวายอีกนิค่ะ
งานหมูเป็นไงคะ ยุ่งวุ่นวาย...จัดการก่อนกลับมานะคะ หมูทำได้อยู่แล้วนิน่า อิอิ
เรื่องของงานเค้า ไม่มีปัญหา ส่วนเรื่องเรียน ก็ยุ่งมาก วุ่นมาก แล้วก็เครียดมากๆคะ หวังว่าหมูคงเข้าใจมากๆเช่นกันนะคะ
เดี๋ยวเย็นนี้ไปหารัยกินกับ นากะปุ้ย ที่ central ramaII ค่ะ คงไม่ดึกมากเพราะว่าพรุ่งนี้ต้องทำงานคะ

รอหมูมันไม่ไหวแล้วคะที่รัก

วันแห่งการรอคอย

ในที่สุดเค้าก็ชนะอุปสรรคทั้งหลายทั้งปวงไปได้ด้วยดี ผ่านการเจรจาต่อรอง กับบุคคลที่งี่เง่าเข้าใจยาก กลุ่มๆ หนึ่งใน บ. เค้า แต่เค้าก็ทำมันอย่างเต็มที่อย่างที่หมูเห็น ใช้ทั้งขู่,ปลอบ สารพัดวิธีการค่ะ
ในที่สุดทางนี้ก็อนุมัติให้เค้ากลับก่อนเวลา ตามกำหนด (เป็น 1 ปีตั้งแต่เมื่อไร ไม่รู้เหมือนกัน) เสียที่เค้ากลับได้แค่ 15 วัน แล้วครั้งหน้าก็คงต้องจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง

หมูดีใจมั้ยคะ จะได้กอดหมูมันจริงๆ แล้ว หมูรอเค้านานมากๆ มีอะไรเปลี่ยนแปลงมั้ย ยังรักเค้าเหมือนเดิมมั้ย ดื้อกะเค้ามากขึ้นหรือป่าวคะ

วันพรุ่งนี้เค้าคงตามเรื่องตั๋ว และพาสปอร์ตอีกทีค่ะ หวังว่าคงผ่านไปได้ด้วยดี หมูเป็นกำลังใจด้วยนะคะ

Saturday, November 24, 2007

Good time together waiting for you and me.

หมูจ๋า หมูคงต้องเหนื่อยอีกยกเค้าเชื่อว่าหมูจะทำได้นะคะ อย่างน้อยผลลัพธ์ที่ดีที่สุดของการเหนื่อยครั้งนี้ก็คือการทีหมูได้กลับบ้าน...กลับมาหาแม่ หาเค้า หาครอบครัวนะคะ จะได้เติมพลังเพื่อที่จะมีกำลังใจสู้ต่อไป แล้วก็จะได้มาเติมกำลังใจให้คนทางนี้ด้วยคะ โดยเฉพาะเค้าและแม่นะ หวังว่าหมูคงทำได้ดีอย่างที่ผ่านๆมานะ รอวันเจอหมูมัน นับทุกนาทีเพื่อได้เห็นหน้า ได้กอดสักทีคะที่รัก
เรื่องงานเค้าก็คงต้องเหนื่อย ๆ ๆ อีกหลายเพลาเลยหล่ะค่ะ ก็อย่างที่เค้าบอก แก้งานเยอะมาก เค้าต้องทำให้ได้ ทำให้เสร็จ ทำให้ไว และถูกต้องด้วย หมูก็รู้ว่าเค้าน่ะ เป็นคนไม่ละเอียดไม่รอบคอบสักเท่าไหร่ ทำยังไงดีคะที่รัก แค่เริ่มก็เหนื่อยแล้ว ... รีบกลับมาให้กำลังใจหมูมันด่วนเลยนะ
รักหมูมันมากๆที่สุด

Friday, November 23, 2007

God bless us


ทำไมเราสองคน ต้องเจอปัญหาและอุปสรรคเยอะแยะจังคะที่รัก หวังให้เราผ่านมันไปได้ด้วยดี ขอบคุณที่หมูมันยืนเคียงข้างเค้าในวันที่ สถานการณ์อะไร ก็ดูแย่นิดหน่อย เรื่องกลับบ้าน อย่างที่เล่าให้หมูฟัง ทุกอย่างยังคงไม่ชัดเจน แต่ที่ทำได้คือให้เค้าเอาพาสปอรตมาคืนโดยเร็วที่สุดนะคะ
เงื่อนไขของ บ. ที่เปลี่ยนไป เค้าต้องทำใจยอมรับใช่มั้ย ตอนนี้เค้าพยายามทำใจ และใจเย็น พยายามเจรจาต่อรอง เพื่อให้เกิดผลดีต่อทุกฝ่าย
มาทำงานไกลๆ แบบนี้ จะเจอปัญหาสารพัดแบบนี้ใช่มั้ยคะ เหนื่อยๆ เครียดๆ แวะไปนอนกอดหมูมันก็ทำไม่ได้ จริงมั้ยคะ


เอานะ หวังว่าเค้าคงผ่านอุปสรรคต่างๆ และเข้าใจชีวิตดีขึ้น
รักหมูมากๆ

Wednesday, November 21, 2007

หมูจ๋า อย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิคะ เค้ารู้ว่าหมูเครียดมากๆ เรื่องกลับบ้าน เค้าก็เครียดคะ แต่ไม่ว่าจะเป็นยังไง จะได้กลับด้วยเงือนไขยังไง หรือต้องรอถึงเมื่อไหร่ เค้าก็เชื่อว่าหมูมันทำดีที่สุดเท่าที่ทำได้ เค้ารู้ว่าสิ่งที่ต้องเจอบางทีมันไม่เหมือนกับที่คิดไว้ ยังไงเค้าก็รอหมูอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ หรืออีกนานกี่เดือนก็ตาม หมูต้องทำสิ่งที่หมูต้องทำ แล้วมองหลายๆมุมนะคะ เค้าอยู่ข้างๆ และยอมรับในสิ่งที่หมูตัดสินใจเสมอ (แม้บางครั้งอาจจะต้องมีปากเสียงบ้างก็ตาม) ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หรือไม่ว่าอะไรจะเข้ามา...ยังมีเค้านะคะ...
รักหมูเสมอ...ไม่เปลี่ยนคะ

Great Time... Good Deal

หลังจากให้เจ้าอ้วนรอมาตั้งนาน เค้าก็ยื่นเรื่องขอกลับบ้านเป็นที่เรียบร้อย ช้ากว่ากำหนดไปสองเดือน (เอง) หมูมันคิดถึงมากๆ เลยใช่มั้ยคะ อดใจรออีกไม่กี่วัน หมูมันจะไปนอนอืดให้เกาพุงแล้วนะคะ ถ้าทุกอย่างไม่มีอะไรเปลียนแปลง ก็คงจะลงเอยตามกำหนดที่วางไว้นะคะ ที่รัก

เรื่องงานเค้ายังยุ่งๆ เพราะมีผู้ใหญ่มากันหลายคน เลยยุ่งๆ นิดหน่อยค่ะ หมูอย่าบ่นเค้านักนะคะ คิดว่าหมูเป็นคนที่เข้าใจเค้ามากที่สุดแล้ว เห็นใจเค้าด้วย

คงต้องแพลนเรื่องที่จะทำโน่นนี่กันด้วยนะคะ เค้ามีเวลาน้อยจัง ดูๆ แล้ว ยังทำอะไรไม่ได้เท่าไรเลย

รักหมูนะ ..นับวันรอแล้ว

Tuesday, November 20, 2007

Love ya

I don't know ... Why do I so upset? I just want you to share your time with me. I also need you to takecare as you want. How can i do and also what you can do for me? I hate every minute that we don't understand each other. What can we do to pass this step?...please tell me. I know you do tried with your job, me too. Let's clame down and do the best thing for us. You always have me anytime anywhere.
How is your work? Try for us ... I am here waiting for you.
Tomorrow I will go to work until 4.00 pm. I think you will call me as you can.
Love ya

Monday, November 19, 2007

แย่...

ทำไมต้องทำให้เค้ารู้สึกแย่ กับคำพูดแย่ๆ ของอ้วนด้วย ขอบคุณที่ไม่ช่วยทำให้เค้าหายเหนื่อย ยังทำให้แย่ลงไปอีก เกิดอะไรขึ้นเหรอ ทำไมเป็นแบบนี้ ยังทำงานกันไม่เหนื่อยพอใช่มั้ย

ถ้าทำแบบนี้ บอกเค้าก่อนนะว่ายังอยากให้กลับไปหามั้ย...

รอ ต่อไปคะ


รู้สึกดีที่หมูมันจะยื่นเรื่องแล้ว แต่ก็แอบลุ้นนะ เพราะว่าอะไรๆ มันไม่เป็นไปตามแผนมานานแล้ว จนยากจะเชื่อว่าทุกอย่างจะไม่มีอุปสรรค...คิดงั้นมั้ยคะ แต่อย่างน้อยก็ดีที่หมูมันมีความคืบหน้า จริงมั้ย

เค้าไม่มีอะไรคืบหน้าคะ งานการก็เหมือนเดิม ต้องใช้ความพยายามกับเรื่องเรียนมากๆ เหมือนเดิม ไม่รู้ว่าจะต้องเหนื่อยอีกกี่ยก...แต่จะสู้คะ เดี๋ยวก็ต้องมีทำ progression report อีก แล้วก็ต้องทำ poster เตรียมงาน present อีก ซึ่งต้องส่งภายในเดือนธันวาคมคะ หวังว่า ทุกอย่างคงเป็นไปด้วยดี

ท้ายสุดไม่สุดท้าย รักหมูมัน ดีใจที่ยังมีเรา...

รอหมูมันกลับมา

Sunday, November 18, 2007

อีกไม่นาน...

เจ้าอ้วนหนีเค้าเที่ยวอีกแล้วนะคะ ไปกะเพื่อนทั้งปี งอนหมูแล้ว วันนี้งานเค้ายุ่งๆ นิดหน่อย เรื่องลาพักร้อนเค้าพยายามดูช่วงที่งานไม่ติด และเรื่องย้ายบ้านเสร็จเรียบร้อยนะคะ หมูมันใจเย็นๆ นะคะที่รัก ยังไงซะเค้าได้กลับไปหาหมูมันเร็วๆ นี้แน่นอนอยู่แล้ว อยากคุยกะอ้วนเรื่องวันที่เค้าลาด้วย เพราะไม่รู้จะให้ติดช่วงปีใหม่ดีหรือป่าวไงคะ จะว่าดีรก็ดี เพราะว่าญาติๆ เค้ามากันเยอะดี แต่มันก็อีกน้านนาน หมูมันจะทนคิดถึงไหวมั้ยน้าา

อดใจรอหน่อยนะคะ คิดถึงหมูมากๆ

รอ ร๊อ รอ

เจ้าอ้วนจ๋า เค้าขอโทษนะคะ อ้วนอย่าโกรธนะคะที่รัก ก็เค้างอนหมู หมูไม่สนใจเค้าอย่างที่เค้าต้องการนิน่า ช่างมันเหอะ มันผ่านไปแล้ว เค้าคิดถึงหมูมากๆ รู้บ้างมั้ย
วันนี้เค้าไปรับปริญญาโต้ง ... เหนื่อยจังคะที่รัก อยู่นอกบ้านทั้งวัน แถมยังมีกินตอนเย็นอีก ไปกินที่โรงเบียร์ตะวันแดงคะ...สารภาพว่า เมานิดหน่อยคะ เค้ารู้ว่าถ้าหมูอยู่หมูต้องมาทานกะเค้าแน่นอน จริงมั้ยคะ...พลาดได้ไงเนอะ นานๆ จะรวมญาติทั้งที หมูมันชอบอยู่แล้วนิคะ เสียดายเหมือนกัน

พรุ่งนี้เค้าก็ต้องออกไปช่วยอ้อเลือกซื้อ dress ที่มาบุญครองคะ นัดกันไว้ประมาณเที่ยงคะ อย่างอนเค้านะคะ หมูก็รู้เค้านะ เป็นคนของประชาชน คะที่รัก หมูต้องทำงาน ห้ามอาละวาด ห้ามขี้เกียจแล้วก็ห้ามอารมณ์เสียนะคะ
เค้าเป็นหมูขยัน ทำงานมาได้ครึ่งเดือนแล้วนะคะ หมูต้องอยู่ข้างๆเค้านะคะที่รัก ห้ามหายไปไหนด้วย
รักหมูมัน รอกอดหมูมันแทบไม่ไหวแล้วนะคะที่รัก

Saturday, November 17, 2007

เป็นอะไรไปคะ


อ้วนวันนี้ ดูท่าทางอ้วนหงุดหงิดทั้งวันเลยนะคะ เป็นอะไรไปคะ ถามก็ไม่อยากจะบอก ไม่อยากจะเล่า ก็พอรู้นะ ว่าหมูไม่อยากเล่าเท่าไร แต่ทำแบบนี้เหมือนเค้าเป็นแค่คนๆ นึงที่ช่วยเหลืออะไรอ้วนไม่ได้เลยงั้นเหรอ บอกตรงๆ ว่าเค้ารู้สึกไม่ดีซักเท่าไร

มีเรื่องอะไร อยากให้เล่าให้เค้าฟังนะคะ หรือมีคนอื่นที่เป็นที่ปรึกษาได้ดีกว่าเค้าแล้วคะ

เค้ากลับมาก็โทรหาไม่ได้อีก ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยนะ หมูรู้ไว้ด้วยย รู้สึกไม่ดีเลย รู้สึกว่าเรายิ่งห่างกันมากเข้าไปอีก


พรุ่งนี้เค้าทำงาน หมูไปรับปริญญาโต้ง ก็เป็นเด็กดีนะคะ ที่รัก ห่วงหมูมันมากๆ รักมากด้วย

Friday, November 16, 2007

เค้าขอโทษที่อารมณ์ไม่ดี อาจเป็นเพราะเครียดในหลายๆ เรื่อง บางทีอาจจะดูแย่ๆ แต่หวังว่าเค้าจะผ่านมันไปได้ ไม่ต้องถามว่าเป็นอะไร รู้ไว้ก็พอว่าเมื่อไหร่ที่เค้าเครียด เค้าไม่ต้องการให้มีคนมาเซ้าซี้
ขอบคุณที่ยังอยู่ตรงนี้เสมอ

RP Approved

หมูอ้วนจ๋า ตอนนี้เค้าได้ RP เป็นเรื่องเป็นราวแล้ว ติดสติกเกอร์เรียบร้อย แตรียมพร้อมกลับบ้านได้แล้ว หมูมันคิดถึงเค้ามากๆ แล้วใช่มั้ยคะ เค้าคงรอช่วงงานเบาลง (ซึ่งคงเป็นไปไม่ได้ ในขณะที่สถานการณ์บริษัท ยังเป็นแบบนี้) แต่ตอนนี้พาสปอร์ตเค้ายังไม่ได้อยู่กับตัว รอแค่ Labour Card อย่างเดียวเท่านั้น

หมูเป็นเด็กดีมั้ยคะ ออกไปโน่นนี่อยู่เรื่อย ไม่ค่อยจะได้คุยกันเลย อยากให้หมูมันทำตัวดีๆ นะคะ รอเวลากลับไปหาเจ้าอ้วนแล้ว ฝากแสดงความยินดีกะโต้งด้วยนะ ดีแล้วแม่จะได้หมดห่วง เหลือห่วงหมูมันคนเดียวเนอะ แต่หมูมันตั้งใจทำงาน บวกกะขยันมากๆ เด๋วก็ผ่านไปได้เองแหละ ใช่มั้ยคะ

รักหมูมันนะ

Thursday, November 15, 2007

You always my love.

หมูอ้วนจ๋า เหนื่อยจังคะ อาทิตย์นี้ งานราฎร์ งานหลวงเพียบไปหมด เหนื่อยมากๆ นี่ยังไม่หมดอาทิตย์เลยคะ ที่รัก เค้าจะเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนดีคะอ้วน ช่วยเค้าด้วยสิคะ หมูมันก็งานยุ่งๆ เหมือนกันอีก
หมูเป็นเด็กดีมั้ยคะ หวังว่าหมูมันคงเป็นเด็กดีนะคะอ้วน คิดถึงหมูมันมากๆ ที่สุดแล้ว ดีใจที่มีความคืบหน้าเรื่องกลับบ้าน แต่จะดีที่สุดถ้าได้กลับมากอดกันสักทีคะอ้วน

วันนี้เค้าไปถ่ายรูปให้โต้งที่มหาลัยด้วย...ดีใจกะน้องเค้ามั้ย มันทำสำเร็จแล้ว อย่างน้อยก็ไม่เสียแรงลุ้น สุดท้ายก็ได้เรียนจบสักที เนอะ แล้วก็จะเหลือแค่เค้าคนเดียวแล้วหล่ะค่ะ อีกกี่นาทีจะหมดยกนี้ก็ไม่รู้ สู้ๆ สุดใจคะ

พรุ่งนี้เค้าต้องไปทำงานแต่เช้าตรู่คะ แล้วก็ยันเย็นด้วย เฮ้อ คนเราหนอ ต้องท่องไว้ว่า ยังดีที่มีงานทำ จริงมั้ยคะอ้วน


รักหมูมันมากๆคะ

Wednesday, November 14, 2007

อัพแล้วววว

ช่วงนี้งานเค้ายุ่งทั้งวันเลยค่ะ เจ้าอ้วนเอ๋ย หมูมันก็เอาแต่ใจจริงๆ เล่ยยย เค้าไม่ใช่ไม่ห่วงหมูนะคะ อยากให้เข้าใจกันบ้าง เมื่อวานโทรหาหมูมัน หมูก็หลับอืดๆ คุยไม่รู้เรื่อง งานอ้วนเป็นไงบ้างคะ กลับมาทำงานตามปกติแล้ว ทำให้เต็มที่นะคะ ตั้งใจเขียนงานด้วยละ เค้าเป็นกำลังใจให้หมูอยู่แล้ว เรื่องกลับบ้าน แว่วๆ มาว่าเรื่อง RP เค้าตอนนี้ได้เรียบร้อยแล้ว คงรอกำหนดกลับ ที่เจ้านายจะอนุมัติสักที เฮ้ออ หมูมันรอจนเบื่อหรือยังคะ หมูคิดถึงเค้ามากมั้ย คิดถึงหมูมันจังค่ะ

Tuesday, November 13, 2007

เหนื่อยเนอะ...

ไม่ได้เรื่องนะคะ อ้วน เค้าน่ะ หวงหมูมากๆ หมูก็รู้ แค่หมูไม่สนใจเค้า เค้าก็แย่แล้วนะ เมื่อคืน เค้าอยากพักจริงๆ ไม่ต้องมางอนเค้าหรอกค่ะ ก็หมูมันก็งานยุ่งๆ เค้าก็เหนื่อยๆนิคะ ช่างมันเนอะ หมูต้องพยายามเรื่องงานให้มากๆนะ ต้องอดทนเยอะๆ จะได้โตไวๆ ไงคะ เพราะยังไงหมูก็ยังเป็นส่วนหนึ่งในองค์กร อยู่ดี เราทำใครไม่ได้เห็น เราเห็น ใครได้หน้าแต่เราได้ประสบการณ์นะคะ อ้วน ใจเย็นๆ แต่ถ้าไม่ไหว อนุญาติให้ลุยแหลกคะ...อิอิอิ

เรื่องงานเค้าที่ทำงานก็ไม่มีอะไรมากมายคะ ตอนนี้ยังไหว งานเยอะเหมือนกันพักนี้ แต่โอ อยู่ เพราะหมดเวลาคือเค้าก็ทิ้งได้ทั้งหมด ไม่ต้องเก็บมาคิด จบคือจบ แต่เรื่องเครียดก็เรื่องเรียนน่ะคะ ตอนนี้พยายามเขียนอยู่ ยากจัง ส่งไปแล้วบทนึง ไม่รู้ว่าจะโดนอีกกี่ที ... สู้ๆ คะ
เหนื่อยจัง อยากหาที่นั่ง...ว่างๆ อยู่กะหมู โดยที่ไม่ต้องคิด ไม่ต้องทำอะไรแล้วคะ

รักหมูมันมากๆ อยากเจอแล้ว

แค่ห่างกัน..ใช่มั้ยคะ

ใครกันแน่คะ ที่ไม่สนใจ เดี๋ยวนี้เค้าโทรหาก็ไม่ได้ ข้อจำกัดเยอะนักนะอ้วน ตามใจค่ะ เค้างอนหมูมันเหมือนกัน กลับมาแทนที่จะได้คุยกันบ้าง กลับไม่ว่าง ทีไปโน่นไปนี่ เค้าไม่เคยว่านะคะ งานเค้าก็หนักเอาการค่ะ เพราะเค้าต้องทำ budget ที่เอามาใช้ทำงานทั้งหมดของโครงการ ตัวเลขพวกนี้ชี้ชะตา อนาคตเค้าเลย ตัวเลขเป็นหมื่นล้านบาท เค้าเลยหัวปั่นหน่อยค่ะ ที่รัก หมูอย่าเพิ่งโวยวาย อารมณ์เสียนะแล้วอย่าลืมอัพรูปที่ไปเที่ยวมาส่งให้เค้านะ ว่างแล้วทำให้ด้วยนะที่รัก ส่วนเรื่องกลับบ้านค้าจะรีบตาม โปรเซสให้ว่าไปถึงไหนแล้ว
คาดว่าคงอีกไม่นานนัก อดทนรอนะคะ ที่รัก คิดถึงหมูมัน มากๆ แล้ว

Monday, November 12, 2007

ไปทำบุญมา สองวัน สามคืนคะ หมูมันเหงามากมั้ย เค้าเอาบุญมาฝากเพียบเลยนะคะอ้วน แต่เหนื่อย สุดๆค่ะ เพราะว่าวันนี้ทั้งวันเค้ายังต้องทำงานตั้งแต่เช้ายันเย็น เหนื่อยค่ะ บอกได้แค่นี้ แต่ก็โอเคอยุ่ แต่หมูสิ ทำแต่งานไม่สนใจเค้าเลย อย่างที่เล่าให้ฟังเค้าหกล้มลื่นในห้องน้ำด้วย จะเอารูปให้หมูดู จะได้ห่วงเค้ามากๆไงคะ
หมูงานยุ่งมากๆ เหรอค่ะ ทำไม ไม่ยอม คุยกะเค้าสักเท่าไหร่ วันนี้ทั้งวันหมูก็ ไม่ค่อยสนใจเลย ที่รักจ๋า อย่าทำอย่างนี้ เค้าน้อยใจคะ

รักหมูมันเหมือนเดิม

คิดถึงค่ะ กลับมาได้แล้ว

เจ้าอ้วน หนีเค้าเที่ยวหายไปนานเลยนะคะ เป้นเด็กดีหรือป่าวก็ไม่รู้ หายไปเลย เค้าคิดถึงหมูนะคะ รู้มั้ย ตอนนี้เน็ตที่ออฟฟิศเค้าแย่มากเลยค่ะ ใช้ไม่ได้เลย รู้สึกว่าจะเป็นที่เครือข่าย ตอนนี้เลยทำอะไรไม่ได้เลย
หมูอย่าเพิ่งบ่นเค้าเลยนะคะ หมูกลับมาจะได้ทำงานมั้ยเนี่ย โทรก็แบตหมดนะคะ ไม่ได้เรื่องนะ บอกแล้วว่าให้ชารตแบตไว้ เค้าเลยโทรหาหมูไม่ได้เลย อ้วนนะอ้วน

อยากให้หมูมันกลับมาไวๆ ตอนนี้เค้าใกล้จะย้ายไปอยู่บ้านนอกเต็มที แล้ว สภาพความเป็นอยู่คงจะแย่ลงไปอีก ที่พักก็ไม่มีเน็ต แย่จังค่ะ

Friday, November 09, 2007

Take Care..







หนีเที่ยวอีกแล้วนะเจ้าอ้วน เค้ารู้หมูดูแลตัวเองได้ แต่อยากให้เป็นเด็กดีนะคะ เค้าเป็นห่วงหมูมัน วันนี้เค้าหยุด คงไม่ได้ไปไหนหรอก เพราะตอนนี้ ก็เบื่อๆ อยากกลับแล้วนี่คะ ที่เที่ยวที่นี่ ก็ไปมาเกือบจะหมดแล้ว ไม่รู้ว่ามีอะไรน่าสนใจอีกมั้ย






หมูมันไม่อยู่หลายวัน เค้าคงเหงาแย่เลย ก็ธรรมดาก็มีหมูอ้วนมางอแง อ้อนๆ นี่คะ



ถือซะว่าไปทำบุญและพักผ่อนด้วยนะคะ เป็นเด็กดีละ ที่รัก รอเค้ากลับไป หมูต้องพาเค้าไปบ้างด้วยนะ






รักหมูมัน คิดถึงมากๆ ด้วยนะ

Thursday, November 08, 2007

Because of Us

ก็เพราะ หมูคือหมู เพราะเค้าคือเค้า ก็เลยยังคงมีเราที่รักกัน ... จริงป่าวคะ ที่รัก

วันนี้งานการก็เหมือนเคย ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง...เค้าทำได้สบายมาก แล้วก็ตัดสินใจส่งงานอาจารย์ไปบทหนึ่ง ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ว่า...รอผลคะ จนกว่าจะได้การติดต่อคะ สู้ๆ

งานหมูไม่หนักมาก แต่ก็วุ่นวายทั้งวันเลย เป็นยังไงบ้างค่ะ เหนื่อยล่ะสิ ทนหน่อยนะค่ะ ทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามขั้นตอนมันจริงมั้ย คงอีกไม่นานหรอกค่ะ เราจะได้กอดกันแล้ว

พรุ่งนี้หมูอ้วนได้หยุดอยู่บ้าน เป็นเด็กดีด้วยนะคะ อย่าดื้อ ห้ามหนีเที่ยว วันหยุด ต้องการให้หมูพักผ่อนนะ แต่เค้าสิ ไปทำบุญกับแม่ที่ นครพนมคะ ไม่รู้ว่าจะตีกันขนาดไหน ก็ขนาดยังไม่ได้ไป ยังตีกันซะแล้วนี่ไงค่ะ เอาใจช่วยด้วยเนอะที่รัก


So much in love with you ...

Waiting for you..

พักนี้ เพื่อนรักอ้วนจะมีปัญหาตลอดเลยนะคะ ไม่ได้ว่าอะไรหรอกค่ะ แค่งอนนิดหน่อย ไม่ค่อยห่วงเค้าเลย กลับมาก็เหนื่อยๆ เค้าโทรไปก็หลับแล้ว ไม่ค่อยจะได้คุยกันเลย
ก็รู้นะว่าเค้าก็งานยุ่งเหมือนกัน อยากจะคุยกันบ้าง ก้ทำไม่ได้นี่คะ
เรื่องกลับบ้าน ก้ยังรอกระบวนการ RP นี่เสร็จนี่แหละ จะให้ทำไงได้ละคะ ก็ต้องรอตามขั้นตอน ถึงแม้จะกลับไปตอนนี้ ก็กลับไม่ได้อยู่ดี

อ้วนเป้นเด็กดีหน่อยนะคะ เหนื่อยๆ กันแล้วอย่าตีกันนักเลย
รักหมูมัน ถ้าดื้อน้อยกว่านี้

Tuesday, November 06, 2007

งานหมูอืด เป็นไงอ่ะค่ะ ที่รัก พักนี้คุยกันไม่ค่อยเยอะเลย ไม่ได้กล่อมเค้าก่อนนอนด้วย ก็สุดๆใช้ได้ไม่ดีเลยอ่ะ ทำยังไงได้คะที่รัก แย่จัง หรือว่าจะหาโปรแกรมใหม่ๆดีคะ หมูหานะ เค้างานยุ่ง อิอิ
เหนื่อยนิดหน่อยทีต้องเดินทางแล้วก็ตื่นเช้าคะที่รัก แต่ก็โอ งานไม่ค่อยเยอะ เกร็งเหมือนกัน แต่ว่าไปก็ดี แต่เค้าก็กลัวว่าจะไม่มีผลงานไงค่ะ ถึงไง ต้องทำให้ดีที่สุดนิค่ะ หลังจากวันที่เค้าเข้างานก็ยังไม่ได้เจอ ผอ ศูนย์อีก ไม่รู้ว่ายังไงดี เค้าอยากทำอะไรหลายๆอย่างในห้อง lab แต่ก็ติดที่ เค้าเพิ่งเข้าไป ไปปรับอะไรก็ลำบากคะ ต้องค่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ เนอะที่รัก เอาใจช่วยเค้าด้วยนะ ไม่ว่าจะเรื่องไหน ก็ต้องการกำลังใจเยอะๆ จากหมูคนเดียวนะค่ะที่รัก
พรุ่งนี้เค้าทำงานเสร็จแล้วก็ว่าจะไปทำเรื่องเรียนที่คณะน่ะคะ เดี๋ยวไม่มีงานส่งอาจารย์แย่เลยล่ะ
รักหมูมันมากๆๆ ค่ะ

Work..together

เค้ารู้ว่าอ้วนรู้สึกยังไง กลับการทำงานแบบจริงๆ จังๆ เป็นธรรมดาค่ะที่รัก การทำงานนี่แหละ จะเป็นตัววัดว่าเราจะผ่านมันไปได้อย่างราบรื่นแค่ไหน หลายๆ อย่างที่เค้าเคยเจอตอนทำงาน ที่เล่าให้หมูฟัง หวังว่าอ้วนจะเอาไปปรับใช้ได้ การทำงาน เราไม่ได้ใช้แค่ความรู้ที่มีแค่นั้น มีหลายอย่างๆ ที่เราไม่สามารถมองออกได้
เรื่องเพื่อนร่วมงาน เค้ารู้ว่าอ้วนหักใจบ้างเป็นธรรมดา เค้าว่าดีออกที่นี่มีคนแค่ไม่กี่คนเอง หมูจะได้ฝึกปรับตัวก่อน เวลาผ่านไป เจอที่ใหม่ ที่ใหญ่ขึ้นคนเยอะขึ้น จะได้ปรับตัวถูก

เรื่องงานเค้า ก็อย่างที่บอกแหละค่ะ หลายอย่าง ยังเป็นปัญหา เรื่องใหญ่คือเรื่องเงิน ปัญหาหลักของงานที่นี่ เงินไม่มี เค้าไม่ยอมส่งของเอาดื้อๆ

หวังว่าหมูและเค้าจะผ่านไปได้ด้วยดี
รักหมูมันนะ

Monday, November 05, 2007

ก้าวแรกของการทำงาน แบบมีการเซ็นสัญญาก็ได้เริ่มต้นเป็นวันที่ 3 แล้ว...งานไม่หนัก แต่มันคือภาระการรับผิดชอบ ถ้ามองกันจริงๆ แตกต่างกับการเรียนอย่างมาก เพราะมันต้องแบกรับเรื่องทั่วๆไปด้วย ไม่ใช่แค่เราคนเดียว ไม่ใช่แค่เรื่องของเราคนเดียว หมูคงอยากจะบอกเค้าว่ามันก็เป็นอย่างนี้ใช่มั้ย ตอนนี้งานเค้ายังไม่มีอะไรมากมายค่ะ ยังรับไหว เรื่องงานไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องเพื่อนร่วมงาน เค้ายังไม่รู้ว่าจะยังไง ก็ กล้าออกความเห็นกะใครเลยสักคน เหมือนกับเค้ากำลังหาพวกกันอยู่ แถมเราก็ไม่รู้หรอกว่าแต่ละคนเป็นไง ยากจังค่ะที่รัก ส่วนเรื่องเรียนเห็นจะหนักหนาเอาการ วันนี้เค้าเจออาจารย์ นัดส่งงานวันพฤหัสนี้คะ ที่ให้หมูช่วยดูให้ไงคะ ช่วยหน่อยนะที่รัก
งานหมูเป็นไงอ่ะคะ แย่จังหมูมันต้องไปบ้านนอก เน็ตก็ไม่มี อะไรๆก็ไม่สะดวก เฮ้อ ยังไงก็เอาใจช่วยหมูมันค่ะที่รัก สู้ๆนะ
รักหมูมันมากๆคะ

How long??

วันนี้หมูมันได้หยุด หนีเที่ยวอีกตามเคยนะเจ้าอ้วน วอนโดนเตะอะค่ะ ช่วงนี้งานเค้าก็ไม่ค่อยมีไรเท่าไร แค่ตามเรื่องเหล็ก และเรื่องคอนกรีตที่จะมาหน้างานแค่นั้น ก็วุ่นๆ เป็นบางวันนะค่ะ ไม่เท่าไรแล้ว หมูมันละคะ งานใหม่เรียบร้อยดี ใช่มั้ย เป็นเด็กดีด้วยนะคะ
เรื่องกลับบ้านตอนนี้เค้าเซ็นสัญญาเพิ่มไปแล้ว ว่าอะไรยังไง หวังว่าคงมีความคืบหน้า ในเร็วๆ นี้ ก็ไม่รู้จะทำไงเนอะ รู้ว่าหมูมันคิดถึงมากๆ แล้ว อยากรีบกลับไปหาจะแย่ รู้มั้ยคะ

ขอบคุณที่หมู ยังอยู่ข้างๆ เค้าตลอดเวลานะคะ

รักหมูชะมัด

Sunday, November 04, 2007

ห่างแค่ไหน ก็ยังเหมือนเดิม


นานแล้ว ที่หน้าที่และความรับผิดชอบ กำหนดให้เราสองคนไม่ได้เจอกัน...อาจได้มีโอกาสมองฟ้าผืนเดียวกัน และยังยีนอยู่บนแผ่นดินผืนเดียวกัน แต่ก็กั้นกลางด้วยระยะทางกว่าค่อนโลก ปัญหามีมากมายที่ก่อตัวขึ้นมาระหว่างระยะเวลานี้ บางปัญหา เราก็ผ่านมันไปได้ด้วยดี บ้างก็ผ่านมันไปด้วยน้ำตา แต่สุดท้ายก็จบด้วยความเข้าใจเสมอ...ยังคงอยากให้เป็นอย่างนี้ต่อไป อย่างน้อยก็ได้พิสูจน์ว่า ความรักและความผูกพันธ์ของเรา ทำให้เราผ่านพ้นสิ่งแย่ๆ ไปได้ด้วยกันต่อไป

วันนี้เป็นอย่างไรบ้างค่ะ งานยุ่งมั้ย คงเป็นเพียงแค่คำถามที่ถามกันทุกวัน เพื่อสื่อถึงความห่วงใยจากเค้าไปถึงหมู...แต่มากไปกว่านั้นภายใต้คำพูดเดิมๆ คำถามซ้ำๆ มันยังคงมีความห่วงใย ความรัก และความมั่นคงซ้อนอยู่ภายใน เพียงแค่รับรู้สิ่งเหล่านี้ด้วยความรู้สึก เราทั้งคู่ก็มักได้รับความรู้สึกดีๆ จากอีกคนเสมอ

ไม่เคยรู้สึกว่าจะทำได้ ไม่เคยคิดว่าจะอยู่ได้ ถ้าต้องห่างกันขนาดนี้ แต่ตอนนี้ เราก็ได้พิสูจน์แล้ว ว่าเราทั้งคู่ยังเสมอต้นเสมอปลาย ยังคงเหมือนเดิม แม้อุปสรรค จะมีอยู่ตลอดทางที่เราทั้งคู่เลือกเดิน...

เราจะฝ่าฟัน ทุกอย่างไปด้วยกันนะ ไม่ว่าจะปัญญหาจะหนักแค่ไหน ไม่ว่าจะเป็นปัญหาของใคร จะมีอีกคนคอยเป็นกำลังใจ เป็นผู้ช่วย เสมอและตลอดไป

ด้วยความรักที่มีและเพิ่มพูน ด้วยความรู้สึกดีๆ
รักหมูมากๆ...กลับมาเร็วๆนะคะ

ขี้งอนชะมัดค่ะ


วันนี้เค้าออกไปข้างนอกทั้งวี่ทั้งวันอีกแล้วค่ะ หมูมันก็ทำงานงกๆ เนอะ เป็นอย่างไรบ้างคะ ใกล้เสร็จยังเอ่ย อยากให้หมูมันขยัน ๆ เรียนจบไวๆ จะได้ออกมาช่วยเค้าหาเงินไง อิอิ วันหยุดพักผ่อนเต็มที่มั้ยคะ เป็นเด็กดีด้วยนะคะ รู้มั้ย

เมื่อวานนี้เค้ามีพระมาฉันเพลที่ออฟฟิศ แบ่งบุญให้หมูมันด้วยนะคะ มีพระมา ทุกอย่างจะได้สะดวกขึ้น หมามันจะได้กลับบ้านเร็วขึ้นไง ดีป่าวคะ


ช่วงนี้เค้าย้ายเข้าออฟฟิศใหม่ อะไรๆ ก็ขลุกขลักเล็กน้อยค่ะ เน็ตก็ใช้ไม่ค่อยได้ดีเท่าไร หมูมันอย่าเพิ่งอาละวาดมากนะคะ ที่รัก


รักหมูมัน มากๆ

Saturday, November 03, 2007

งอน งอน งอน อีกแล้ว

ไอ้หมูอืด...นิสัยเสีย ชอบทำให้เค้าน้อยใจอยู่เรื่อย เป็นเรื่องทุกที ไม่รักเค้าเหรอค่ะแล้วเหรอค่ะที่รัก หรือว่ารักเค้าน้อยลง หมูอืดที่เอาใจเค้า อยู่ข้างเค้า บอกเค้าทุกเรื่องไม่ปิดปังไปไหนแล้ว หมูอืดคนที่ไม่ทำให้เค้าน้อยใจอยู่ที่ไหนค่ะ พาตัวกลับมาหาเค้าด่วนๆ นะคะที่รัก ต่อไปอย่าเป็นอย่างนี้อีก ต่อไปมีรัยหมูต้องบอกเค้าอย่าให้เค้ารู้ที่หลังคนอื่นนะ เค้าไม่ชอบมากๆ มันเหมือนเค้าเป็นคนสุดท้ายที่หมูคิดถึงทุกที น้อยใจชะมัดอ้วนจ๋า...เห็นใจเค้าหน่อยนะที่รัก

เรื่องงานหมูก็วุ่นๆ เหมือนเดิม แต่ก็โอเคใช่มั้ยค่ะ ดีแล้ว รอเวลากลับมาบ้านเนอะที่รัก ส่วนเรื่องงานเค้าที่ ศ.3 ยังไม่รู้เลยว่าจะเป็นยังไง ก็งานมันน้อยมาก คนละ scale กับที่เคยทำ มีเวลามากมาย คิดอีกทีก็ดีที่จะได้มีเวลานั่งทำงานตัวเองไงค่ะ เสียอย่างเดียว ที่แคบไปหน่อย แล้วก็ไม่มีที่ทำงานเป็นส่วนตัวค่ะ พื้นที่แคบ ทุกอย่างเลยรวมกันอยู่ เค้าต้องอยู่ในห้องเล็กๆ กับพี่ๆอีก 4 คน รวมเป็น 5 คนในห้องแคบๆ แค่มีพื้นที่พอตั้งกล้องจุลทรรศน์ แค่นั้นเองค่ะ แต่ไม่เป็นรัย มันก็เหมือนห้อง lab เล็กๆล่ะ เอาน่ะ สู้ๆเนอะ

อยากแตะหมูมันแล้ว ไอ้อืด จอมเอาแต่ใจ

Friday, November 02, 2007

คิดถึงหมูมัน

หมูอ้วน วันนี้เดี๋ยวเค้าออกไปทำบุญที่ออฟฟิศนะคะ พี่เค้านิมนต์พระ มาฉันเพลนิดหน่อย งานอ้วนเป็นไงบ้างคะ ทุกอย่างโอเคดีมั้ย ไม่เห็นเล่าให้ฟังเลย เวลาคุยกันก็เอาแต่ตีกันเนอะ ไอ้หมูไม่ได้เรื่อง งานเค้าก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง บอสกลับเมืองไทย น่าจะกลับมาเร็วๆ นี้

ของที่อ้วนฝากมาเค้ายังไม่ได้รับเลยนะคะ สงสัย ต้องรอก่อน ฝ่ายบุคคลเค้าก็ทำงานแบบนี้ละคะ ไม่ค่อยจะเวิร์คซักเท่าไร

หมูมันไปโน่นไปนี่ เป็นเด็กด้ด้วยนะคะ คิดถึง อยากกลับไปหาจะแย่แล้ว


รักหมูมันนะคะ

ปล.ภาพประกอบตลกดี นึกถึงหมูคนแรกเลยนะเนี่ย อิอิ

Thursday, November 01, 2007

Don't let me alone so long!!!


My honey, how are you ka? We did not have the same free time. I just think that you didn't care me. You have to work work and work. Today is my first day to have a new job. You didn't concern.
T_T
I need your care. Please send me a lots more.

How is your day ka? You have to check up your healthy for RP VISA. Hoping everything is going well. I stay here waiting for you for a long long time. I need you back now as you know.

Try your best for us.

A Lots of LOVE

Just the begining..

หมูอ้วน จอมงอแงคะ วันนี้เค้าไปตรวจร่างกายมาละค่ะ ทุกอย่างเป็นไปด้วยความเรียบร้อยดี กลับมาเอาบ่ายเลยค่ะที่รัก ทำไงได้เนอะ วันนี้เค้าได้ย้ายไปนั่งออฟฟิศใหม่ด้วย ก็โอเคนะ ถ้าเป็นที่นั่งเค้าแบบถาวร ยังไม่รู้จะต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงมั้ย เพราะถ้าเกิดมีคนต้องมาใหม่ ก็อาจย้ายเค้าไปนั่งที่อื่นได้นะค่ะ

หมูเป็นไงบ้างคะ ไปดูออฟฟิศเอาซะไกล เข้มแข็งนะคะ ที่รักแล้วก็อดทน ผ่านมันไปให้ได้ ทุกอย่างต้องมีจุดเริ่มทั้งนั้น ขอให้หมูมันผ่านอุปสรรค ไปด้วยความเรียบร้อยนะคะ เค้าส่งกำลังใจให้หมูตลอดเวลาอยู่แล้วค่ะ

หวังว่าเจ้าอ้วนคงทำตัวดีๆ ไม่งี่เง่ามากไปกว่านี้นะคะ
รักหมูมากๆ

Monday, October 29, 2007

Good News---!

เจ้าหมูจ๋าวันนี้คงเป็นการเริ่มต้นที่ดีของอาทิตย์เนอะ ก็เราทั้งคู่มีข่าวดีนิค่ะ ทั้งเรื่องกำหนดวันตรวจร่างกายของหมู แล้วก็เรื่องงานของเค้า แต่หมูคงห่วงเค้าละสิค่ะ ก็เค้าไม่เคยมีคนมาจ้างแบบถาวรนิค่ะ เอาใจช่วยเค้าด้วยนะค่ะที่รัก พรุ่งนี้เค้าคงหาคำตอบในหลายๆเรื่องได้ ทั้งเรือง เวลาการทำงาน ค่าตอบแทน และก็การจ่ายเงิน ต่างๆค่ะ คงได้ค่าตอบแทนเท่าที่ได้อยู่น่ะ ไม่น่าเกิน ชม ละ 100-150 ค่ะ รวมๆแล้วไม่เยอะ แต่อย่างน้อย ก็เป็นเงินที่ได้อย่างสม่ำเสมอ ไม่เหมือนตอนนี้ที่จะได้ก็ต่อเมื่อพี่เค้าไม่ว่าง...
งานหมูยุ่งๆ เหรอค่ะ ทำให้ได้เยอะๆ นะ ตรวจร่างกายแล้ว จะได้ไม่ต้องใช้เวลามากในการจัดการก่อนพักยาวมาหาเค้าไงค่ะที่รัก
รักหมูมันมากๆ รอมันทุกวันทุกวี่นะ

Under Process

เรื่องวีซ่าเค้า เห็นตอนนี้จะส่งรายชื่อไปตรวจร่างกายแล้วค่ะ ที่รัก หวังว่าคงได้กลับบ้านในไม่ช้า แต่ยังไงก็ช้าสำหรับหมูมันอยู่ดีจริงมั้ยคะ ที่รัก เค้าก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกันค่ะ ในเมื่อสถานการณ์เป็นแบบนี้ เศร้าจังค่ะ ที่รัก เฮ้อออ
แล้วมีอีกเรื่องค่ะ ตอนนี้เค้ายังโอนเงินให้ไม่ได้ เนื่องจากบัญชีคนที่เค้า เคยโอนประจำ ดันโดนแบนน่ะค่ะ เศร้าเลย หมูต้องเอาใจช่วยเค้านะคะ เค้าว่าจะไปฝากเพื่อนคนอื่นอยู่นะค่ะ ไม่รู้ว่าจะทันสิ้นเดือนมั้ย

งานเป็นไงบ้างคะ เห็นออกนอกบ้านทุกวัน หวังว่าคงได้งานบ้างนะคะอ้วน แล้วเป็นเด็กดีหน่อยนะ เหนื่อยกันแล้ว อย่าเอาแต่ใจนะคะ

รักหมูมัน

Saturday, October 27, 2007

ยังไม่มีที่สิ้นสุดค่ะ

เจ้าหมูน่ารักมากๆค่ะ ขอบคุณมากๆสำหรับ background สวยๆ ความหมายดีๆ แทนความรู้สึก เห็นแล้วคิดถึงหมูมากๆค่ะ เป็นเหมือนกัน เค้ายังรักหมู ยังไม่มีที่สิ้นสุดค่ะ พร้อมด้วยความผูกพันและความรู้สึกดีๆ ส่งไปให้อย่างสม่ำเสมอค่ะที่รัก

วันนี้เค้าไปส่งหนังสือกับ CD ให้หมูอ้วน บุกเข้าไปในบริษัท แต่ก็ไม่ประทับใจเลยค่ะ เพื่อนหมูปิดโทรหนี (อาจมีเหตุผล...แต่เค้าว่าควรโทรบอกสักนิด น่าจะดี เพราะนัดกันแล้ว...รู้สึกไม่ค่อยดีค่ะ) ส่วนฝ่ายบุคคลก็อย่างที่เล่าให้ฟัง หน้าตาไม่รับแขก...รู้สึกแปลกๆ และไม่ดีเลยค่ะ ภาวนาให้ของไปถึงมือหมูนะคะ (หวังว่าจะเป็นอย่างที่หวังค่ะ) คงเหมือนที่หมูบอก ก็ไม่ใช่เรื่องของเค้านิน่า เค้าเลยไม่สนใจเท่าไหร่ นี่มันเรื่องของเราจริงมั้ย...ช่างมันค่ะ ช่างหัวมัน อิอิอิ
เค้าไปร่อนต่อค่ะ ได้เสื้อมา 2 ตัว หมูมันบ่นๆ ส่งให้ดูแล้ว กลัวเหมือนกันว่าหมูจะว่าแก่ แต่เค้าว่ามันก็เรียบร้อยดี แล้วเค้าก็ไม่เคยมีเสื้ออย่างนี้ด้วย ไม่มั่นใจยังงัยก็ไม่รู้ค่ะ ที่รัก มันคงไม่น่าเกลียดเกินไปใช่มั้ย (มีราคานะเนี่ย)

งานหมูเหนื่อยๆ หรือเปล่าค่ะ สู้ๆนะค่ะที่รัก ....

รักหมูเสมอ

รักแล้ว...รอหน่อย


หมูอ้วนน หมูมันอ้อนเค้าจนได้นะคะ สารพัดเรื่องนะคะ ไม่ดีเลย จะเคยตัวไปใหญ่ตามใจหมามันมากๆ ใช่ป่าวค่ะ วันนี้เค้านอนอืดๆ ดูหนังทั้งวันตื่นไปหาไรหม่ำๆ ที่ห้างนิดหน่อย หมูมันก็บ่นๆ


เค้ายังเจ็บๆ คอและมีน้ำมูกนิดหน่อยค่ะ อากาศคงเริ่มเย็นลงแล้ว หมูดูแลสุขภาพด้วยนะคะ เกิดป่วย เด๋วมีคนมาดูแลแทนเค้า จะโดนนะ


พรุ่งนี้ทำงานหัวปั่นอีกตามเคย หมูเป็นเด็กดีละคะ
ปล.นั่งหลังขดหลังแข็ง ทำ BG ให้หมูมันรักเค้าเพิ่มขึ้นแค่ไหนน้า ????


เจ้าอ้วนจ๋า ออกเที่ยวอีกแล้วนะค่ะ อยู่บ้านทั้งวันไม่ได้เลยเนอะ กลางวันก็นอนอืดๆ ตลอดเลยเนอะ เค้ายังต้องไปทำงาน ไปคุยงานด้วย แต่ว่าวันนี้ไม่สาหัสค่ะ เพราะแค่ไปคุยเฉยๆ ไม่มีผลอะไรหนักหนาค่ะ จะโหดก็ต่อเมื่อไปคุยกะอาจารย์น่ะค่ะ แล้วงานก็ไม่หนักมากหรอกค่ะ ไปนั่งเป็นพนักงานเย็บผลนิค่ะ ดีเหมือนกันไม่เครียดค่ะ แต่พอคิดเรื่องเรียนก็เครียดค่ะ เอาใจช่วยเค้าด้วยนะค่ะ

พรุ่งนี้หมูก็ต้องไปทำงานแล้ว ส่วนเค้าจะไปส่งของให้หมูค่ะ แล้วคงไปเป็นเพื่อนนาน่ะ เป็นห่วงมันนิดหน่อยค่ะ อย่าบ่นเค้าเลยนะค่ะ ที่รัก


รักหมูมันมากๆ

Friday, October 26, 2007

เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย...


ตีกันอีกแล้ว เค้ามันปากเสียนี่คะ ที่รัก ให้ทำไงละ แต่หวังว่าหมูมันจะไม่โกรธ และอภัยให้เค้านะคะ หมูมีคุยงานเป็นไงบ้างคะ อยากได้กำลังใจละสิ โทรมาอ้อนน่ะ เค้ามีกำลังใจให้หมูเสมอละค่ะ

ช่วงนี้งานเค้า ไม่ค่อยจะน่าสนใจ อย่างที่บอกให้ฟังค่ะ เพราะงานที่เค้าถนัดจริงๆ ไม่ได้ทำ เหมือนโดนกั๊กไว้น่ะค่ะ คิดไปคิดมา หรือเค้าทำมันได้ไม่ดีพอ เลยต้องให้คนอื่นมาทำ เฮ้อออ

เรื่องงานหมูเป็นไงบ้างคะ ทำงานซะบ้างนะ ออกเที่ยวทุกวี่วัน ไม่ได้เรื่องนะคะ

อยากให้หมูมาอยู่ใกล้ๆจัง ช่วงนี้อากาศเปลี่ยน เค้าอาจจะเป็นหวัดนะค่ะ


หมูมาดูแลหน่อย คิดถึงแล้ว

Thursday, October 25, 2007

เด็กดีเสมอค่ะที่รัก

เค้าน่ะ เด็กดีเสมอค่ะที่รัก ไม่เห็นต้องห่วงเลย วันนี้เค้าก็เข้าไปนั่งมึนที่คณะมาวันนึงเต็มๆค่ะ เลยไปนัดอาจารย์ที่เก่งด้านสถิติซะเลย แนะนำตัวนัดวันเสร็จสรรพค่ะ ก็ไปพบอาจารย์วันศุกร์นี้ค่ะ ต้องเตรียมข้อมูลทุกสิ่งอย่างค่ะ จะได้ช่วยกันเต็มทีค่ะ เฮ้อ จะไหวมั้ยเนี่ย แค่เริ่มเองค่ะที่รัก ยังต้องเจออะไรอีกเยอะเลย สาหัสแน่ๆค่ะที่รัก งานหมูไม่มากก็ดีแล้วค่ะจะได้มีเวลาคิดอย่างอื่นด้วย จริงมั้ยค่ะ บริษัทมีปัญหาเรื่องเงินก็น่าอยู่หรอกค่ะ แค่ฝ่ายบุคคลหมูก็ทำงานช้า จนต้องจ่ายค่าปรับแค่หมูคนเดียวก็เกือบแสนแล้วนิค่ะ แล้วเงินก้อนมโหราฬจะบริหารได้เหรอ? (ขอกัดหน่อยนะ) แต่ก็นั่นหล่ะ หมูมีหน้าทีแค่นี้ก็คงต้องแค่นี้ เรามันคนโตตำแหน่งเล็กนิค่ะ ทำไงได้ อิอิอิ ต้องร้องเพลง ทำดีที่สุดแล้ว....
พรุ่งนี้ถ้าไม่มีคนทำให้รำคาญ ก็กะว่าจะทำงานอยู่บ้านค่ะ ไม่ต้องห่วง...ลุยลูกเดียวค่ะที่รัก
รักหมูมัน เป็นกำลังใจสำคัญให้ด้วยนะค่ะ

Wednesday, October 24, 2007

Home Sick..


อ้วนงานเป็นไงบ้างคะ ช่วงนี้เค้างานไม่เยอะมากเท่าไรค่ะ เป็นไปตามสภาพ รู้สึกทาง บ. จะมีปัญหาด้านการเงินนิดหน่อยค่ะ หน้างานก็เดินได้ไม่เต็มที่ แต่ทำไงได้ละคะ เค้าก็เป็นผู้น้อยได้แต่ทำไปตามหน้าที่แหละค่ะ


โทรหาแม่ แม่ก็ห่วงเค้าน่าดู หายไปวันเดียว แม่ก็บ่นๆ ใหญ่เลยละ อยากให้หมูเป็นเด็กดีด้วยนะคะ วันนี้ไปหาเพื่อนรักอีกแล้ว เป็นไงบ้าง แอบนินทาเค้ามั้ยคะ บอกมานะ


หมูเป็นเด็กดีด้วยละ

คิดถึงหมูมากๆ แล้วละ

ที่รักจ๋า คิดถึงจัง

หมูอ้วนอืดๆจ๋า คิดถึงจังค่ะ เมื่อวานคิดถึงมากๆ ก็พ่อมีความคิด รื้อโรงรถนี่ค่ะอ้วน หมูเคยมาช่วยพ่อเค้าต่อโรงไม้นิค่ะ นี่ถ้าเมื่อวานหมูอยู่ กรุงเทพ คงได้มาเหนื่อยกะที่บ้านเค้าอีกรอบแน่ๆที่รัก เค้าเหนื่อยเลยจริงๆ ก็ของเยอะมากๆนิค่ะ เริ่มไม่ถูกเลยที่รัก แต่สุดท้ายแล้วก็ สำเร็จไปแล้วครึ่งนึง แต่ว่ายังคงต้องเหนื่อยกันอีกสักวัน ก็มันยังมีอีกกองเบ้อเร้อที่ยังไม่ได้จัดการ หมูจะกลับมาช่วยทันมั้ยค่ะ ถ้าทันนะกลับมาจะใช้งานทันที อิอิ พอตกเย็นเค้าก็ไปหาธนาคารค่ะ หาไกลไปหน่อยเลยถึง platinum อีกแล้วค่ะ หมูมันบ่นๆๆๆ เลย หมูมันขี้บ่นเป็นทุนเดิมด้วยนิค่ะ จริงป่าวล่ะ
วันนี้เค้ามานั่งทำงานที่คณะค่ะที่รัก ส่งกำลังใจมาให้เยอะๆนะค่ะ
รักหมูมันค่ะ

Tuesday, October 23, 2007

ไอ้หมูจอมซ่าส์

หมูเป็นหมูแก่ จอมซ่าส์เหรอคะ ถ้าไปแล้วเป็นลมไปทำไงคะ ไม่ดูสังขารเลย เค้าไม่ได้ไปด้วยเนอะ ถ้าอยู่บ้านกะหมูคงเที่ยวกันกระหน่ำแน่ๆ ว่ามั้ยคะ เค้ารู้ว่าหมู คิดถึงเค้ามากๆ เค้าเห็นหมูแล้ว อยากกอดแทบแย่ค่ะที่รัก แตทำไม่ได้ มันทรมานจังเลยค่ะ

พรุ่งนี้วันหยุดหมูมันอีก เป็นเด็กดีด้วย จะไปเที่ยวไหนก็บอกเค้าด้วยนะคะ ไม่ใช่หนีๆๆ

เค้าทำงานหัวปั่นเช่นเคยค่ะ งานเยอะเหมือนเดิม มีนักศึกษามากูงานอีก เฮ้ออ หลายเรื่องค่ะ
หมูเป็นกำลังใจให้ด้วยนะ รักหมูมากๆ

Monday, October 22, 2007

หนี...ไม่พ้น

อ้วนชอบหาว่าเค้าหนีเทียวนะ เค้าไม่ได้หนีสักหน่อย ก็หมูมันไม่ยอมกลับมาสักที เข้าใจแต่ทำใจไม่บ่น ทำไม่ได้หรอกค่ะ ก็มันคิดถึงหมูมันมากๆ แล้วนิค่ะ จะให้ทำยังไงได้ล่ะค่ะที่รัก เค้าไป wonder world มา หนุกหนาน อย่างที่หมูเห็น ไปปล่อยแก่กับ tower drop---drop 60 metres in 5 sec --- น่าดูชมค่ะ กลัวมากๆ เสียวสุดๆ เหมือนใจมันหายไป หวิวมากๆที่รัก มันส์ดีค่ะ แต่ถามว่าจะเล่นอีกป่าว คงคิดหนักอ่ะ ก็แก่แล้วนิค่ะ
วันนี้ก็ไปร่อน central มา ก็ไปซื้อเสื้อกะโต้งค่ะ ได้มาตัวนึงสีสรร ก็แค่สีส้มพื้นๆ ค่ะ ตอนนี้เค้าไม่มีเสื้อผ้าใหม่ๆเลย เค้าอยากได้เสื้อเชิ้ตค่ะ ไปดูมา ราคา 690 บาท สวยดีค่ะ ของ tommy หมูมันอนุมัติมั้ยค่ะ ถ้าโอ เค้าแวะไปเอาได้เลยนะ เค้าอยากได้ค่ะ มากๆด้วย เค้าอยากใส่เสื้อเชิ้ตบ้างนิค่ะ อิอิอิ

งานหมูเป็นไงบ้างค่ะ ยุ่งๆ วุ่นๆ ปกติ แล้วก็มาอารมณ์บ่จอยใส่เค้าอีก เฮ้อ .... เป็นเด็กดีหน่อยนะค่ะ ที่รัก


รักหมุมัน

Always miss you...

ตอนนี้เค้ายังไม่รู้ชะตากรรมว่า เมื่อไรจะได้กลับนะคะที่รัก ก็หวังว่าให้ทุกอย่างเป็นไปด้วยความรวดเร็ว เพราะเค้าคิดถึงบ้านแล้วนี่นา ทางนี้จะมาอ้างว่างานเยอะก็ไม่ถูกนะคะ เพราะ เราทำงานก็ต้องมีวันหยุดพักผ่อนเนอะ ช่วงนี้หมูมันหนีเที่ยวทุกวันเลยนะคะ ไม่ค่อยได้คุยกันเลย เค้าก็หาเรื่องตีกะหมูได้ทุกวันเลยเนอะ หมูอดทนหน่อยนะคะที่รัก ก็มันห่างไกลกันนีนา ให้ทำไงได้ละคะ

ช่วงนี้มีบิ๊กบอสมาจากกรุงเทพ พวกผู้ใหญ่ก็เต้านกันมากหน่อย ทำงไงได้ ก็เข้าใจนะว่าเค้าก็ต้องมีผลงานไว้นำเสนอ แต่คนทำสิ เร่งแทบแย่

เฮ้อออ หมูต้องเอาใจช่วยเค้านะคะ ที่รัก
รักหมูมัน อยากกอดหมูมากๆ แล้ว

Saturday, October 20, 2007

อืดๆๆๆนะ


เจ้าหมูจ๋า...วันหยุดหมู อืดๆๆ ทั้งวี่ทั้งวันเลยเหรอค่ะ เค้าก็ออกไปทำบุญอีก หมูมันเลยต้องอืดๆ อยู่บ้านคนเดียวนะ ดีใจใช่มั้ยค่ะ เชอะๆๆ ไม่มีคนโทรกวนนิค่ะ เค้าซื้อของฝากให้หมูด้วย มีทาโร่ รสบาบีคิด กับหอยนางรม เค้าจัดการฟาดแล้วล่ะคะ ที่รัก อิอิอิ

วันนี้ เราก็คงได้คุยกันน้อยอีกล่ะค่ะ ก็แม่อยากไปงานหนังสือ เค้าจะพาแม่ไปนิค่ะ แล้วเย็นๆก็พากันไปสวนสนุกอีก เป็นไงค่ะ โปรแกรมยาวแต่ไม่มีโปรแกรมเรื่องงานเลยอะ ทำไงดี พรุ่งนี้ปุ้ยว่างอีกด้วย อาจได้ออกร่อนอีก โฮ๊ะๆๆๆ (โดนหมูบ่นแน่ๆ) แต่ยังไงก็มีหมูคนเดียว ส่งใจไปคิดถึงหมูคนเดียวจริงๆนะคะ ที่รัก

เมือคืนเป็นไงบ้างค่ะ เค้านะ หลับสบายเลย ก็เห็นหน้าหมูมันนิน่า ... ไม่ต้องห่วง หลับปุ๋ยเลยอะ

ที่รักเป็นเด็กดีนะคะ เค้ารอหมูมันกลับมาหานะ ลมหนาวมาแล้ว คิดถึงหมูชะมัด

Friday, October 19, 2007

Better soon


วันหยุดอีกแล้ว สัปดาห์นี้ เค้าทำงานน้อยลงเพราะมีวันหยุดเพิ่มขึ้น เค้าไม่ได้รูสึกดีใจเลยค่ะ เมื่อได้ไปประเทศโน้นนี้ ก็ไม่ได้มีอะไรตื่นตาตื่นใจซักเท่าไร เค้าอยากกลับบ้าน แล้วไปหาหมูมันด้วยไงคะ ไม่รู้อืดๆ มากแค่ไหนแล้ว วันนี้ทั้งวันเค้าคงไม่ได้ไปไหนมาก อาจจะออกไปข้างนอกตอนเย็น ซึ่ยังไม่แน่นะคะ

หมูละเป็นไงบ้าง ไปงานทำบุญ หมูไม่มีเค้าไปด้วย เหงาป่าวคะ ต้องไม่สนุกแน่ๆ ใช่มั้ยคะ เพราะหมูมันไม่ได้ไปด้วยนี่นา


ช่วงนี้งานเค้ายุ่งเหมือนเดิม เพราะว่าไม่ได้ไปทำงาน ในวันหยุดยาวที่ผ่านมา เค้าก็ทำเท่าที่ทำได้ค่ะ เพราะจะได้รู้ว่าเค้าอยากกลับบ้านมากๆ แล้ว
คิดถึงหมูมัน

Thursday, October 18, 2007


เจ้าหมูอืด...ได้ไปเมืองนอกเมืองนา อีกเมืองเนอะ...ดีหรือเปล่าหนอ...คิด ๆ ๆ passport หมูมีตราปั๋มเข้าออกเต็มเลยเนอะ แต่ใจจริงอยากให้มีตราประทับว่ากลับมาเมืองไทยอ่ะ ... เมื่อไหร่หนา รออยู่นะค่ะที่รัก ตอนนี้โอหน่อย ใช่มั้ย อย่างน้อยก็ได้อยู่แบบไม่ผิดกฏหมายแล้ว ก็แค่จัดการเรื่องกระบวนการให้เสร็จสิ้นสักที่เนอะ ทนค่ะ ต้องอดทน

อาทิตย์นี้เค้าทำงานทั้งอาทิตย์ แต่พรุ่งนี้โดดงานค่ะ ก็ตัดสินใจนานมากนิค่ะ จนแล้วจนรอดก็ตัดสินใจลางานวินาทีสุดท้ายไปงานทำบุญกับที่บ้านดีกว่า...ก็มีแค่ครั้งเดียวนิค่ะ

งานหมูวุ่นรัยค่ะที่รัก ยังไหวมั้ยค่ะ อย่าเพิ่งท้อนะ ตอนนี้เค้าก็สร้างพลังเต็มที่เพื่อที่จะจัดการทุกอย่างให้เป็นไปตามที่คาดไว้ค่ะ


รักหมูมันมากๆที่สุดเช่นกัน

Oman in one day

หมูอ้วน เค้ามีความคืบหน้าเรื่องวีซ่านิดหน่อยค่ะ คือตอนนี้เค้าได้ Employment Visa แบบสมบูรณ์แล้ว ขั้นตอนต่อไปก็คือการตรวจร่างกายและ ได้ Residence permit เค้าหวังให้ทุกอย่างดสร็จอย่างเร็วที่สุดค่ะ ตอนนี้หลายๆ อย่างก็ประเดประดังกันไปหมดค่ะ สารพัดปัญหาเลย หมูภาวนาให้เค้าป่านไปได้นะคะ ที่รัก

เค้าจะได้กลับไปหาหมูมันเร็วๆ ไปกอดให้หายคิดถึงซะที
งานหมูเป็นไงบ้างคะ คุยกันน้อยลงตีกันมากขึ้น หวังให้เรารักกันมากขึ้นด้วยนะ
รักหมูที่สุดแล้ว รู้ไว้ด้วย

Tuesday, October 16, 2007

เหนื่อย เพลีย เครียด งี่เง่า


เค้าไม่รู้หรอกว่า รักกับความเข้าใจของเค้าอะไรมันมากกว่ากัน แต่ที่มีให้ไม่นอ้ยคือ ทั้งสองอย่าง หรือว่ายังไม่มากพอก็ไม่รู้ ดีใจที่เรายังมีกันและกันต่อไปอีก บางครั้งความเข้าใจก็มาพร้อมกับความไม่เข้าใจค่ะ ที่รัก พยายามเข้าใจหน่อยนะค่ะ

เราทั้งคู่ เหนื่อย เพลีย เครียด และตามมาด้วยความงี่เง่า เอาแต่ใจ และความมั่นใจเหมือนกันทั้งคู่ มันช่างเหมือนกันในเวลาเดียวกัน ไม่ค่อยดีเนอะ ทำยังไงดีล่ะ ไม่อยากเป็นอย่างนั้นอีกนิค่ะ แต่ยังไงก็เหมือนเดิม ยังไงก็รักหมูมันมากๆ


รักคือความเข้าใจ ... ความเข้าใจมักตามมาหลังจากความไม่เข้าใจ


รักหมูมันมากกๆ ค่ะ

รัก vs ความเข้าใจ

รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ รัก ความเข้าใจ



............ช่วยดูหน่อยซิคะ ว่า "รัก" หรือ "ความเข้าใจ" มันมีเท่าๆ กันมั้ย... ช่วยทำให้มันพอดี..... ได้มั้ยคะ


....ด้วยรักและความเข้าใจ ที่มีให้เสมอ (ถึงแม้ไม่ค่อยเท่ากัน T_T)

Monday, October 15, 2007

ขาดแคลน

หมูจ๋า ช่วงนี้จนกระทั่งเค้าสอบจบ คงเป็นช่วงที่เครียดที่สุดในชีวิต นศ ป.เอกแล้ว เค้าไม่รู้ว่าจะควบคุมอารมณ์ได้มากน้อยเท่าไหร่ แต่สัญญาค่ะ ว่าจะพยายาม จัดการกับสิ่งต่างๆรอบตัว ให้ลงตัวมากที่สุด ทำยังไงดีหมูต้องอยู่ข้างๆเค้า ช่วยเค้าคิด ช่วยเค้าทำนะค่ะ อย่าทิ้งให้เค้าต้องเดินคนเดียว พยายามเข้าใจเค้าด้วยนะคะ ที่รัก

หลังจากหยุดยาววววแล้ววันนี้หมูก็ต้องมาลุยงานต่อ เป็นยังไงบ้างค่ะ งานคงยุ่งเหมือนเดิม เหมือนเค้าที่ต้องทำอะไรหลายๆอย่างไปพร้อมกัน เหนื่อยน่าดูที่รัก แต่เราต้องทำได้สิ เนอะ ต้องคิดให้มากๆก่อนที่จะท้อใช่มั้ยค่ะ

เค้าไม่ท้อหรอกแค่ขาดกำลังส่งเสริม ก็เท่านั้นเองที่รักจ๋า

รักหมูมันมากๆนะค่ะ

Sunday, October 14, 2007

ทำงานอีกแล้ว

หลังจากวันหยุดยาวผ่านไป วันพรุ่งนี้เค้าต้องทำงานตามปกติอีกแล้ว หมูอ้วน หมูมันละคะ เป็นไงบ้าง ต้องคุยงาน ต้องเจาะเลือด เป้นเด็กดีหน่อยนะคะ เหนื่อยแล้วอย่ามาอาละวาดกะเค้า รู้อยู่ ว่าเค้าเป็นยังไง

วันนี้หมูก็ออกไปข้างนอกทั้งวันเลย ไม่ได้คุยกันอีกตามเคย พักนี้ดูหมูเหนื่อยๆ นะ ไม่ค่อยจะได้คุยกันซักเท่าไร
อยากให้หมู เป็นเหมือนเดิม ใส่ใจกันบ้างนะคะ

รักหมูมัน

Saturday, October 13, 2007

อยาก....มากๆ

เราตีกันอีกแล้ว พอมีเวลาอยู่ด้วยกัน พักผ่อนก็หาเรื่องตีกันอยู่เรื่อยเลย ทำไมค่ะ เราสองคนกลัวว่าจะรู้ใจกันหรือไงค่ะ นี่มันปีที่ 3 แล้วนะ ยังตีกันได้ทุกวันเลย หรือว่าเพราะรัก ถึงตีกันได้ทุกวัน แค่สนใจกันและกันในเวลาที่ไม่ตรงกันก็ตีกันแล้ว มันแสดงถึงว่าเรายังรักกันใช่มั้ยค่ะ อิอิอิ ไม่ได้เรื่องนะเนี่ย
เค้ายังทำงานเหมือนเดิมค่ะ งาน thesis อ่านหนังสือ หา hint ให้งานตัวเองให้ได้ แล้วก็ต้องเขียน ต้องพิมพ์ออกมาให้ ได้ดีที่สุด ซึ่งเป็นเรื่องยากมากๆค่ะ แต่ก็พยายามอยู่ ยังไงก็ต้องพยายามค่ะ

แล้วงานหมูเป็นไง ไม่เป็นชิ้น แต่เป็นอัน เหรอ เอ๊า พยายามอีกนิด เจ้านายจะได้เห็นว่าหมูมัน พยายาม หมูมันเก่งไงค่ะ อย่างน้อยก็ประสบการณ์ ที่หมูได้มา ไม่ว่าจะในทางที่ดีหรือไม่ก็ตาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่หมูชอบหรือไม่ก็ตาม สู้ๆค่ะ

รักหมูมันค่ะ

วันหยุดยาว


หมูอ้วน งานเยอะเหรอคะ เสียดายเนอะ วันหยุดยาวของเค้า แต่หมูมันไม่ได้อยู่ด้วยซะนี่ ทำไงได้ละคะ เค้าก็อยากกลับไปหาหมูจะแย่น่ะคะ แต่มันทำไม่ได้ เฮ้ออ ต้องอดทนไปอีกเท่าไรคะ หมูของเค้าเป็นเด็กดีมั้ยคะ ตั้งใจทำงานมาก ๆ เค้ารูว่าหมูต้องการกำลังใจ เห้นงานหนักทีไร งอแง งี่เง่าทุกที ตั้งใจทำงานมากๆ นะคะ ที่รัก เค้ารู้ว่าหมูทำได้ ผลตอบแทนที่เราลงทุนไป มันจะบอกถึงความตั้งใจ ของเราเองแหละค่ะ

วันหยุดเค้าไม่ได้ไปไหนมากนักหรอกค่ะ คนอื่นๆ เค้าไปเที่ยวกันไกลๆ ได้ แต่เค้าอดเพราะว่าไม่มี RP (Residence permit) อีกอย่าง ไปเที่ยวได้ไงละคะ กล้องก็ไม่มี ก็หมูมันไม่อนุมัติซื้อเลนส์ซักทีนิคะ


อยากให้หมูทำงานให้เต็มที่ นะคะ

เค้าอยู่ตรงนี้แหละ รักหมูมัน
ภาพประกอบ : Lens Nikkor 55-200 VR เลนส์ซูมเทเลโฟโต้ 3.6x พร้อมระบบเลนส์ VR(Vibration Reduction) ลดการสั่นไหว พร้อมชิ้นเลนส์พิเศษ ED เพิ่มความคมชัดและสีสันสดใส ราคา 1,199 AED เท่านั้น
หยุดยาวเลยนะ อาทิตย์นี้ ดีแล้วค่ะจะได้มีเวลาพัก แต่อย่ามั่วพักนะคะ อะไรที่ควรเร่ง ควรทำ ก็จัดการซะ เรื่องจะได้จบๆ สักทีเนอะ หวังว่าอาทิตย์หน้าหมูคงมีอะไรคืบหน้าบ้างนะค่ะ รอฟังข่าวดีค่ะ
วันนี้ที่บ้านเกิดเรื่องอีกแล้ว น้องมิ้นท์ดันไปกัดกับงูเห่า เค้าเร่งกลับบ้านทันทีเลย ก็มันห่วงนิค่ะ กลัวเป็นเหมือนพ่อแม๊ก เค้าไม่มีกะใจทำงานหรอก นี่ก็ยังต้องดูอาการมันอยู่อีก 3 วัน ไม่รู้จะเกิดรัยบ้าง ภาวนาค่ะ ว่าอย่าให้มันเป็นอะไรเลย...
หมูอ้วน เป็นอะไรนักหนาค่ะ หมูกลับมาจากข้างนอกก็มานั่งอาละวาดเค้า ไม่ดีเลยจริงๆ เค้าพูดอะไรหัดเชื่อกันบ้างสิค่ะ ไม่ใช่เป็นอย่างนี้ เค้าเพิ่งตื่นมา ทำอารมณ์เค้าเซ็งไปเลย ถ้าเป็นอย่างนี้ เค้าไม่ชอบเลยจริงๆ ตอนนี้เค้าเครียดกว่าที่หมูรับรู้นะคะ กรุณาเค้าด้วย อย่าทำให้เค้าต้องรู้สึกไม่ดีเลยนะ
อาทิตย์หน้าเค้า เครียดอีกแน่ๆ นัดคุยงานกับอาจารย์ค่ะ ไม่รู้จะโดนอะไรบ้าง ก็งานยังเป็นชิ้นๆ อยู่เลย ต้องพยายามทำให้อาจารย์เป็นว่า งานที่เป็นชิ้นๆ เนี่ยมันต่อเป็นเรื่องเดียวกันได้ เฮ้อ...เรื่องใหญ่เชียวหล่ะ
รอกำลังใจจากหมูมันนะ

Friday, October 12, 2007

เหนื่อยนัก พักบ้างนะ.

หมูอ้วน งานเยอะๆ เลยเหรอคะ ปล่อยให้หมูมันทำงานทั้งวี่ทั้งวัน เมื่อเย็นแอบแว่บไปเที่ยวอีกนะคะ เป็นเด็กดีมั้ยคะที่รัก ช่วงนี้งานก็ยังเป็นเหมือนเดิมคือ เยอะๆ แต่ไม่ได้เป็นชิ้นเป็นอันซักเท่าไร หรือเพราะเป็นงานที่เค้าไม่ค่อยถนัดก็ไม่รู้ค่ะ
เรื่องกลับบ้าน หมูไม่ต้องห่วง ตอนนี้ทุกคนเจอปัญหาเดียวกะเค้า อยากกลับแต่ไม่ได้กลับซักที ไม่เป็นไรนะคะ อดทนไว้นะคะ ที่รัก เค้าสัญญาว่าถ้ารู้วันกลับบ้านเมื่อไร หมูมันจะรู้เป็นคนแรก

อยากให้หมูตั้งใจทำงานมากๆ แม้เค้าจะอยู่ไกล แต่ก็ห่วงหมูมันนะ

รักหมูค่ะ

Wednesday, October 10, 2007

รัก

อยากให้เราสองคน รักกันอย่างนี้เรื่อยไป ไม่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไร ต่อไปในวันข้างหน้า เค้าอยากให้หมูอยู่กับเค้านานเท่าที่หมูจะทำได้ค่ะ อยากให้หมูรักเค้าอย่างนี้นานๆ อย่างที่เค้าจะรักหมูเรื่อยไปอย่างนี้
งานหมูเป็นไงบ้างค่ะ ไหวไหมค่ะ อย่าเพิ่งชินชากับคนเอาแต่ใจอย่างเค้านะค่ะที่รัก...ก็แค่บางอารมณ์ที่ทำให้เค้าหลุดได้อย่างเมื่อวาน หวังว่ามันจะไม่เกิดขึ้นบ่อยๆ
งานเค้าก็อย่างที่หมูเห็น เค้ายังจับต้นไม่ชนปลายเลย ต้องพยายามอีกเท่าไหร่ก็ไม่รู้ แต่ก็นั่นหล่ะ ถ้ามันง่ายๆ คนคงเรียนจบปริญญาเอกกันทั้งประเทศแล้วมั้ง มันต้องมีอะไรที่แตกต่างสิ ที่ทำให้เค้าเลือกที่จะเป็นอย่างนี้ สู้ค่ะ ยังไงก็สู้

รักหมูมันค่ะ

ความเข้าใจ...


ที่รักคะ เค้าเข้าใจว่าหมูรู้สึกอย่างไร กับการที่ต้องอยู่คนเดียว ต้องทำงาน ต้องใช้ชีวิตแบบเหงาๆ เค้าขอโทษที่เป็นในจุดที่หมูต้องการไม่ได้นี่คะ หมูรู้มั้ยหมูเป็นผู้หญิงที่เก่งมากนะคะ คงมีน้อยคนนักที่ยอมให้คนที่ตัวเองรัก มาอยู่ไกลๆ ขนาดนี้ เค้าไม่โกรธหมูหรอกนะคะ ที่หมูพร่ำบ่น เฝ้ารอวันที่เค้าจะกลับไปหา


เค้าไม่รู้หรอกว่า เงินรายได้และประสบการณ์ ที่ได้มาคุ้มค่ากับเวลาที่เสียไป หรือเปล่า ความรู้สึกเย็นชาเพราะการห่างคนที่เรารัก เป็นเวลานานๆ นั้น มันจะทำให้เราสองคน ยิ่งไร้หัวจิตหัวใจไปมากกว่านี้อีกมั้ย

เค้ายอมรับว่า เค้าห่วงหมูมาก ถ้าทำได้เค้าคงบินกลับไปอยู่กับหมู หรืออยู่ที่ไหนก็ได้ที่เราได้อยู่ด้วยกัน ไม่รู้ว่าหมูอยากมีวันนั้นมั้ย ตั้งใจเรียนให้จบนะคะ หวังว่าเราสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน แบบไม่ต้องห่างกันไปไกลๆ อีกแล้ว


รอวันนั้น...

รักและคิดถึงหมูมากๆ



Tuesday, October 09, 2007

ถ้าสิ่งที่ทำอยู่ ส่งผลมาถึงชีวิตในด้านตรงข้าม ความเข้าใจเท่านั้น ที่จะทำให้เราผ่านอุปสรรคพวกนี้ไปได้ ไม่ใช่ไม่รู้ว่าความเครียด มีผลมากมายกับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรา แต่จะให้ทำยังไง ในเมื่อเราทั้งคู่ต้องการสิ่งที่อีกฝ่ายพยายามทำอย่างเต็มที่แต่ก็ยังไม่พอ...ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป
ถ้ากลับไปเลือกได้ ก็ยังยืนยันว่า ยังเลือก เหมือนเดิม ไม่ว่าจะเป็นการคบกับหมู การทีให้หมูไปทำงานเมืองนอก หรือแม้กระทั่งการเรียนต่อของเค้า หวังว่าทุกอย่างคงผ่านไปได้ด้วยดี หวังให้เราเข้าใจกัน และยังคงเป็นกำลังใจสำคัญเพือเผชิญ ปัญญาต่างๆที่เจอ หรือกำลังจะเจอ




รักหมูมากๆ เหมือนทุกๆวัน

Monday, October 08, 2007

Just Do It..

หมูอ้วน งานเยอะมากเหรอคะ ใจเย็นๆ นะคะ ค่อยๆคิดค่อยๆ ทำ หมามันเก่งอยู่แล้ว เค้าเป็นกำลังใจให้อยู่ด้วยนี่นา ตอนนี้สถานการณ์ในออฟฟิศ ก็ไม่ค่อยดีเท่าไร ปัญหาสารพัดเลยค่ะ แถมเค้าเจอเจ้านายงี่เง่าอีก
ก็ไม่ได้อะไรเลยนะ แต่เค้าไม่ชอบที่จ้องจะเอาแต่ผลงาน โดยไม่ใส่ใจความรู้สึกลูกน้อง แบบนี้มันเห็นแก่ตัวชัดๆ ค่ะ

เรื่องกลับบ้านเค้า ก็ยังเงียบอยู่ค่ะ ไม่รู้เรื่องไปถึงไหนแล้ว แต่ก็ได้ยินความคืบหน้า ว่าดำเนินเรื่องอยู่นะคะ
ยังไงหมูใจเย็นๆ คงอีกไม่นานเกินรอ หมูมันจะกลับไปกอดให้หายคิดถึงแล้ว

คิดถึงหมูชะมัดค่ะ

Sunday, October 07, 2007

เจ้าอ้วน ช่วยด้วย

หมูจ๋า เค้ายังสติแตกไม่เลิกสักที หลังจากทีรู้ว่าจะต้องสอบเดือนมีนา หน้านี้ เครียดค่ะ ยิ่งทำให้เขียนอะไรไม่ออกสักนิด ทำยังไงดีค่ะ เค้าควรทำยังไง เริ่มที่ตรงไหน เขียนเล่ม วิเคราะห์ผล หรือว่าอะไรดี ที่จะทำให้เรียกสติกลับมาให้เร็วที่สุดค่ะที่รัก ช่วยด้วยนะค่ะ จะนอน จะนั่งก็คิดๆๆๆ เหมือนเป็นวังวน อีกแล้ว สงสัยต้องสวดมนต์เหรอค่ะ นั่งสมาธิ หรือหา แบรนด์มากินดีค่ะจะได้ช่วยให้มีสมาธิมากๆ ดีมั้ยค่ะ หมูว่าไงเอ่ย หรือว่าเค้าต้องโดนจารย์เล่นงานสักทีสองที ถึงจะมีแรงกระตุ้นก็ไม่รู้สิค่ะ เอาใจช่วยเค้ามากๆนะ เค้าต้องทำอะไรหลายๆอย่างพร้อมๆกันให้ได้สักที อีกแค่อึดใจ เค้าจะได้เป็นอิสระจากการเรียนสักทีเนอะ หมูว่างั้นมั้ย หมูต้องเป็นเด็กดี เป็นกำลังสำคัญให้เค้าด้วยนะค่ะ ที่รัก
งานหมูไม่น่าเป็นห่วงมากใช่มั้ยค่ะ ก็ตอนนี้เค้าห่วงเรื่องบินกลับมาหาเค้าอย่างเดียวแล้ว ไม่สนเรื่องอื่นหรอกค่ะ พยายามนะค่ะ เค้าจะได้มีกำลังใจทำงานเยอะๆไงค่ะที่รัก


รักหมูมันมากๆ

Winter coming


หมูอ้วนน คิดถึงเค้ามั้ยคะ ที่รัก วันนี้เค้าเอาพาสปอร์ตให้พี่ไปแล้ว คงเอาไปเสียค่าปรับและเตรียมตัวทำเรื่องต่างๆ ให้เรียบร้อย หมูมันบ่นแย่แล้วใช่มั้ยคะ ใครจะไปรู้ละคะ ว่ามันจะเป็นแบบนี้

ก่อนนี้ เค้าไม่รู้ว่าจะมีเรื่องวีซ่ามาเป็นผลกระทบหลักให้เราไม่ได้กลับไปนี่คะ


หมูใจเย็นๆนะคะ อดทนอีกนิด หวังว่าคงได้กอดหมูมันเร็วๆนี้

งานหมูเป็นไงบ้างคะ ขยันทำนะคะ ที่รัก จะได้จบไวๆ ส่วนงานเค้า ไม่ต้องออกไปข้างนอกแล้ว อยู่ออฟฟิศตลอดเลยค่ะ งานไม่ค่อยเยอะมาก เพราะทำไปเยอะแล้วนี่คะ ตอนนี้ก็มีเรื่องใหม่ๆ ไม่กี่เรื่อง ก็แก้ปัญหาตามแต่ จะแก้ได้ค่ะ


รักหมูมันนะ


Saturday, October 06, 2007

เจ้าอ้วนจอมบ่นนะค่ะ บ่นๆๆๆ ยอมรับแล้วก็ได้ว่าเค้าทำไม่ถูกแต่แหม ก็เห็นหมูทำงานนิค่ะ แค่ไม่ได้บอกไม่ได้ไปแรดที่ไหนสักหน่อย บ่นจริงๆ
วันนี้งานเป็นยังไงบ้างค่ะ เมื่อวานได้คุย ได้เห็นหน้าหมูด้วย ยังอืดๆ เหมือนเดิมแต่คงเพราะนอนดึก งานยุ่งเหรอค่ะ เค้าว่าหมูดูโทรมไปนิดหน่อย เอ๊ะ หรือว่าเป็นเพราะผมยาวค่ะ แต่ยังไม่ให้ตัดนะค่ะ กลับมาตัดบ้านเรา เดี๋ยวเค้าหาทรงให้นะคะที่รัก


เค้าทำงานค่ะ ได้นิดหน่อย ก็หนีไปหัดขับรถเหนื่อยแทบแย่ ขาสั่นไปหมดแล้ว ทำยังไงดี โต้งก็บ่น บอกว่าทำไมเหมือนขาไม่มีแรงเหยียบครัช ทำไมมือไม่มีแรงหมุนพวงมาลัย โอยอยากจะบ้า ไม่เป็นไร หัดไปเรื่อยๆเนอะ หมูคงต้องซื้อรถให้เค้าขับแล้วล่ะค่ะ เค้าจะได้ขับได้สักที


รอหมูมัน กลับมาจัดการหัดให้ค่ะ

Friday, October 05, 2007

ทำไมงานเยอะแบบนี้..

หมูอ้วน เค้าฉลองวันเกิดด้วยการทำงาน ข้ามวันข้ามคืนเลยค่ะ หมูมันบ่นๆ มากเลยใช่มั้ยคะ ที่รัก ทำไงได้ละคะ ก็ดีนต้อง Present งานด่วนนี่นา เมื่อวานเค้าก็ต้องกลับมาแอบหลับที่อีกออฟฟิศหนึ่ง หมูมันก็บ่นๆ หาว่าไม่สนใจนะคะ จะโดนน
ที่รักอยากให้เข้าใจกันหน่อย งานเค้าก็เยอะเหมือนกับหมู แล้วเวลาเราก็ไม่ตรงกัน หมูมันก็งอแงๆ จะให้เค้าทำไงได้ละคะ ที่รัก เรื่องกลับบ้านยิ่งแย่ค่ะ ยังไม่รู้กำหนดเลย ว่าจะเป็นเมื่อไร ตามขั้นตอนเค้าต้องตรวจร่างกายและรอให้ได้ Labour Card ด้วยน่ะค่ะ ทำไงดีคะ หมูมันคิดถึงเค้ามากๆ แล้วใช่ไหม เค้าก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน

รักหมูมันนะ อย่าดื้ออย่างอแง เอาแต่ใจมากนัก
อดทนรอเค้ากลับไปหาหมูนะคะ
สองวันมานี้ เราไม่ค่อยได้คุยกันนานๆเลยนะค่ะ หมูไม่รู้หรอกว่าเค้ารู้สึกยังไง พยายามจะเข้าใจนะ แต่เป็นอย่างนี้ เค้าอารมณ์ไม่ดีเลย ถ้าเป็นบ่อยๆ เค้าคงชินชา และไม่สนใจแล้วนะค่ะ เวลาเราต่างกัน บางทีหมูน่าจะรู้บ้างว่าเค้าต้องการอะไร เค้าบอกได้เท่านี้ จะว่าไปก็ดีค่ะ เค้าจะได้ตั้งอกตั้งใจกับงานอย่างเดียวอย่างที่หมูเป็นเหมือนกัน


เค้าอาจคิดไปเองก็ได้ หลังจากที่ต้องเครียดเรื่องงาน แต่มันก็มีพื้นฐานความจริงไม่อย่างนั้น เค้าคงไม่คิดได้ขนาดนี้ หรือว่าเป็นเพราะอากาศที่เริ่มมีลมหนาวพัดเข้ามาบ้างแล้ว เลยทำให้เค้าเหงา ได้ขนาดนี้

หวังว่าเราคงยังเหมือนเดิมนะ

Thursday, October 04, 2007

ผ่านเบญจเพศแล้วว

หมูอ้วนจ๋า เค้าต้องขอโทษด้วยนะคะ วันเกิดเค้าปีนี้แจ็คพ็อตต้อง ทำงานหามรุ่งหามค่ำ น่ะค่ะ ที่รัก ทำไงดีคะ หมูมันคิดถึงเค้ามากๆ มั้ยคะ บอกมาซิคะ เป็นเด็กดีหรือป่าว จอมงอแงเอาแต่ใจนะคะ เค้าเหนื่อยแล้วก็เพลียมากๆ อยากให้หมูมันมานอนกอดอยู่ใกล้ๆ นี่คะที่รัก
วันนี้มีพรีเซ้นต์งานตอนสายๆ เค้าเข้าออฟฟิศมาตอนเช้า มาแก้งานอีกนิดหน่อย เค้ากะพี่ๆ กลายเป็นทีมงานพรีเซ้นต์ไปแล้ว งานหน้าอาจจะโดนเรียกแบบนี้อีกก็ได้ ไม่อยากเป็นแบบนี้บ่อยๆ ค่ะ แค่นี้หมูมันก็งอนจะแย่แล้วเนอะ
เค้าทำงานคือทำงานจริงๆ นี่คะที่รัก หมูอย่างอนนะ รู้แหละว่าหมูอยากคุยอยากอยู่ใกล้ๆ เค้า คงอีกไม่นานแล้วนะคะ เพราะว่าเห็นว่า EV เป็นรูปเป็นร่างแล้ว เค้าหวังว่าได้กลับไปหาหมูเร็วๆ นี้นะคะ

รักหมูมันที่สุด เอาใจเค้าบ้างนะคะ

Wednesday, October 03, 2007

HAPPY BIRTH DAY KA


สุขสันต์ วันเกิด เจ้าอ้วนของเค้า ขอโทษนะค่ะ ที่เมื่อคืนเค้าตื่นมาอวยพรหมู ไม่ไหว หมูก็รู้ว่าเค้าเหนื่อยมากจริงๆ ค่ะ แต่ยังไง เค้าก็ไม่ลืมวันนี้หรอกค่ะ ที่รัก ก็วันนี้ไม่ใช่เป็นแค่วันเกิดหมูนิค่ะ วันนี้ยังเป็นวันสำคัญอีกวัน หมูจำได้มั้ย เป็นวันครบรอบที่เราคบกัน และมีกันและกัน อีกปี แล้วนะค่ะที่รัก หมูจำวันแรกที่เราเจอกันได้มั้ยค่ะ...

ปีนี้ก็เป็นอีกปีที่เค้าไม่ได้อยู่กะหมู เค้าอยากให้หมูมีความสุข ตั้งใจทำงานมากๆนะคะ เค้าอยากให้หมูก้าวหน้าในการงาน แล้วก็ระงับอารมณ์โกรธให้มากกว่านี้นะ หมูมันเอาแต่ใจ แล้วก็ เป็นจอมอาละวาด มากๆด้วยค่ะ

ยังรักหมู และเป็นห่วงหมู มากๆ และจะยิ่งมากขึ้นๆ ทุกๆวัน


HAPPY BIRTHDAY MY LOVELY PIGGY

เหนื่อย..ด้วยกัน

หมูอ้วนน กลับถึงบ้านได้ไม่ทันไร ก็หลับเป็นหมาเลยนะคะ จอมงอแงจริงๆ เค้ารู้ว่าหมูมันเหนื่อยมาก ก็เค้าก็เป็นแบบนั้นนี่คะ จะไม่รู้ได้ไงจริงมั้ยคะ วันนี้เค้าออกไปแล้ปเหมือนเดิม แต่นานกว่าเดิมค่ะ กว่าจะกลับมาก็บ่ายเย็นแล้วว เหนื่อยจังค่ะ ที่รัก เพราะอากาศร้อนๆ
งานเหมูเป็นไงบ้างคะ พยายามควบคุมอารมณ์หน่อยนะคะ ก็หมูมันอารมณ์ร้อนนี่นา อยากให้ใจเย็นๆ ทำงานก็ต้องเจอปัญหาและความกดดันทุกที่แหละค่ะ

เรื่องกลับบ้าน ตอนนี้รู้สึกว่า Employment Visa จะออกแล้ว ไม่รู้เป็นข่าวดีหรือป่าว กลัวจะเป็นข้ออ้างดึงเวลาเค้ากลับบ้านไปอีกนะสิคะ

หมูอ้วนคิดถึงเค้ามั้ย
รักหมูมันนะ

Monday, October 01, 2007


เจ้าหมูจ๋า เค้า ต้องเหนื่อยอีกวันนะ พรุ่งนี้น่ะ เค้าคงไม่ได้โทรหาหมู นะค่ะ แต่คงกลับไปกินข้าวที่คณะตอนกลางวัน จะได้ เจอหมูใน MSN ไงค่ะ นิดหน่อยก็ยังดีเนอะ (จะทำได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะว่าไม่แน่ว่าคนไข้จะเยอะเท่าวันนี้มั้ย ภาวนาหน่อย ให้เยอะเป็นปกติก็พอนะค่ะ)

เรื่องงานหมู พยายามมีความสุขกับมันหน่อยนะค่ะ อย่างน้อยก็เวลาที่หมูต้องอยู่กับมัน ส่วนเค้า คงต้องตั้งใจอึดเรื่องเรียนอีกสักรอบ เพราะมีตารางแน่นอนแล้ว เพื่ออนาคตไงค่ะ ทำไงดี สู้ๆ หมูต้องจัดการไหว้พระให้เค้า ต้องเป็นเด็กดี นะค่ะ เค้าจะได้สบายใจไปสักเรื่องไงค่ะที่รัก เค้าก็จะเป็นเด็กดีของหมูค่ะ


รักหมูมันมากๆ ค่ะ รอ ร๊อ รอ เหมือนเดิม

Concrete Lab test


ช่วงนี้เค้าต้องออกข้างนอก กลายเป็นนักวิชาการไปแล้ว นึกถึงหมามันนะคะ คงเหมือนงานหมู ที่ต้องทำแลป ทดสอบโน่นนี่ หมามันน่าจะมาช่วยเค้าเนอะ จะว่าดีก็ดีที่ไปข้างนอกเปิดหูเปิดตาซะบ้าง แต่เรื่องเสียก็คือแต่ละแลปต้องใช้เวลารอประมาณ 2-3 ชม. น่ะค่ะ ไม่ได้อยู่คุยกะหมูมัน เป็นเด็กดีหรือป่าวคะ ที่รัก

เรื่องกลับบ้าน ถึงวันนี้ก็ยังเงียบ เค้านะโกรธและโมโหฟาดหัวฟาดหางอย่างที่หมูรู้แหละค่ะ จะให้ทำไงละคะ ก็คนมันคิดถึงบ้าน คิดถึงเจ้าหมูตัวอ้วนนี่นา


แม่ก็บ่นๆ แล้วหนำซ้ำยังพูดทำนองจะไม่ให้กลับมานี่อีก เฮ้อออ สงสารแม่นะ ว่าไปแล้ว ลูกชายสุดที่รักคนเดียวนี่นา จรงมั้ยคะ


คิดถึงหมูมากนะ

Sunday, September 30, 2007

คิดถึงมาก ถึงมากที่สุด

ไม่ได้เรื่องนะค่ะ อ้วน บ่นๆๆ จะทำยังไงได้ล่ะค่ะ ก็คนมันคิดถึงนิค่ะ คิดถึงมาก รักมาก ไม่ผิดนิ เมื่อคืนอ้วนเป็นยังไงบ้างค่ะ อยากกอดหมูป่าวค่ะ เฮ้อ อยากให้กลับมาไว ไว ค่ะ เค้าบ่นกะทุกคนแล้วไม่ว่าจะสนิทหรือไม่ก็ตาม เค้าบ่นหมดล่ะถ้ามีวิธีที่เค้าทำให้หมูกลับมาได้ จะดีมากๆ ถ้ามีรัยบอกทันทีนะ จะทำค่ะ


อาทิตย์หน้าไม่รู้จะต้องทำงาน เจาะเลือดหรือเปล่า แต่ที่ แน่ๆ เค้านัดส่งงานอาจารย์ค่ะ วันอังคาร หลังจากที่จารย์เค้ากลับมาจากทัวร์ยุโรป ค่ะ ต้องพยายามเพราะว่า วางตารางเวลาแล้วนิค่ะว่าจะต้องสอบเมือ่ไหร่ เอาใจช่วยเค้าเยอะๆ เลยนะค่ะ


เรื่องค่าโทรเค้าคิดออกแล้วว่าทำไมบาน ก็หมูไปบาเรน วันนั้นเค้าโทรหาหมู เยอะมากนิค่ะ ก็ห่วงกลัวโน่น กลัวนี่ กลัวหมูมันติดอยู่ที่ Immigration ใช่มั้ยค่ะ เฮ้อ สงสัยหมูต้องเป็น sponsor ซื้อ smart phone รุ่นที่รองรับ VOIP call ให้เค้าซะแล้ว จะได้ประหยัด ๆ อิอิ เห็นด้วยเนอะที่รัก

รักหมู มากๆค่ะ รอหมูมันกลับมากอดแล้วคะ

ได้แต่รอ..

หมูอ้วน เค้าก็บอกหมูเป็นระยะ แหละค่ะไม่ต้องห่วงหรอก เพราะว่าคิดถึงหมูมันนี่คะ หมามันไม่มาหาซักที
เค้านะกระวนกระวาย ไม่เป็นอันทำงาน ไม่รู้จะทำไงดี หมูก็บ่นๆ เค้าทุกวัน
หวังว่าให้ได้ Employment ไวๆ จะได้กลับบ้านอย่างเป็นสุข หมูว่างั้นมั้ยคะที่รัก
งานเค้าช่วงนี้ก็ยุ่งบ้าง ไม่ยุ่งบ้างสลับไปค่ะ กลัวเหมือนกัน ถึงช่วงได้กลับ ดันงานเยอะๆ นี่แย่เลยเนอะ หมูว่างั้นมั้ย

อ้วนเป็นไงบ้าง ไม่ค่อยอยู่บ้านนะ เป็นเด็กดีมั้ยคะ ที่รัก ห่วงหมูมันนะคะ ตั้งใจทำงานล่ะ

Friday, September 28, 2007


อ้วนจ๋า เค้าขอโทษ ที่ทำให้หมูรู้สึกกดดันเรื่องการกลับบ้านค่ะ เค้าไม่ได้ตั้งใจให้เป็นอย่างนั้นเค้าแค่ต้องการให้หมูกลับมา ก็แค่นั้นเอง ก็มันถึงเวลาแล้วนิค่ะ อยากเจอหมูแล้วนิค่ะที่รัก ให้เค้าทำยังไงค่ะ

วันนี้หมูได้พักนิค่ะ ดีแล้วค่ะ พักซะบ้าง เอาตัวออกมาจากงานสักวันก็ยังดีเนอะ ดีกว่าโหมแต่งานๆๆๆค่ะ วันนี้เค้าทำงานค่ะ ไม่เหนื่อยมาก แต่ก็เหนื่อยเพราะต้องตื่นแต่เช้าเท่านั้นเองค่ะ เมื่อวานเค้าอารมณ์เสียก็เพราะคิดว่าหมูหาเรื่อง แล้วก็ไม่เชื่อใจเค้า หมูอย่าเซ้าซี้สิค่ะ รู้อยู่ว่าเค้าง่วงแล้วงอแงแค่ไหน ก็หมูมันรู้จักเค้าดีที่สุดแล้วนิค่ะ เรื่องงานเค้า เค้าจะพยายามให้ดีที่สุดค่ะ เค้าไม่รู้หรอกว่า ตารางงานจะเป็นยังไง แต่เค้าจะรีบบอกหมูให้เร็วที่สุดค่ะ

รักหมูมันมากๆ ค่ะ

ไม่ใช่ไม่อยากกลับ


หมูอ้วน อย่าพยายามกดดันเค้าเรื่องกลับบ้านนักนะคะ แค่เรื่องงานเค้าก็เครียดพออยู่แล้ว เรื่องกลับบ้านเค้าก็พยายามไล่ตามอย่างดีที่สุด เท่าที่จะทำได้ ในเมื่อยังไม่มีคำตอบมา จะให้เค้าทำไงคะ

เค้าก็เหนื่อย และอยากพักเหมือนกันค่ะ แม่ก็บ่นว่าคิดถึงแล้ว


อยากให้หมูเข้าใจบ้างนะคะ

เราตีกันอีกแล้ว หวังว่าหมูของเค้ายังเป็นเด็กดีเสมอนะคะ เค้าเป็นแบบที่อ้วนเป็น


รักหมูค่ะ

Thursday, September 27, 2007

เจ้าอ้วน ห้ามท้อแท้เรื่องกลับบ้านนะค่ะ เค้ารู้ว่าตอนนี้หมูงานหนักมาก แต่ว่าเค้าคิดว่าหมูควรได้รับการพักผ่อนที่เหมาะสมกับการทุ่มเทเรื่องงานค่ะ อีกอย่างคือ ถ้าหมูไม่ได้พักตามเวลาที่กำหนด คนอย่างหมูจะรู้สึกไม่ดีมากๆ พยายามหน่อยแล้วกันนะคะอ้วน เค้าคิดถึงแล้ว เค้าก็เตรียมใจไว้แค่นั้น แค่ 8 เดือนที่เราห่างกันเท่านั้น
พรุ่งนี้เค้าต้องทำงานอีกเช่นเคย แต่เดี๋ยวก็ได้หยุดแล้ว แต่ก็ดันหยุด ไม่พร้อมกับหมูมันอีก เดี๋ยวคงได้ตีกันเนอะ ว่ามั้ยค่ะ
ขยันทำงานน่ะดี นะค่ะ แต่อย่าให้งานหลัก ทำให้แบ่งเวลากับเรื่องอื่นไม่ได้นะคะ
รักหมูมันค่ะ

คิดถึงมากใช่มั้ยคะ ที่รัก

หมูอ้วนคิดถึงเค้ามากๆ แล้วใช่มั้ยคะ ที่รัก หมูไม่ต้องห่วงนะคะ ยังไง เค้าก็ไฟ้ท์เต็มที่ เพื่อรักษาสิทธิ์ที่ควรจะได้ เค้าก็คิดถึงหมูไม่ต่างกันหรอกค่ะ ที่รัก แต่ทางนี้ก็มั่วๆ ไปวันๆ อย่างที่เคยเป็น เค้าจะขอความชัดเจนหน่อย ว่าจะยังไงกันแน่ พรุ่งนี้เค้าจะประชุมกัน แล้วจะคุยเรื่องนี้ในที่ประชุม หวังว่า ทุกอบ่างคงเป็นไปด้วยความเรียบร้อย ได้กลับไปหาหมูมันสมใจเนอะ

แม่ก็บ่นว่าคิดถึงเค้าแล้ว เฮ้ออ เค้านี่เป็นลูกที่ไม่ดีป่าวคะ ที่ทำให้แม่เป็นห่วงได้ขนาดนี้ รวมทั้งทำให้หมูมันห่วงด้วย

เอาน่า ไม่ว่ายังไง หมูมันก็ต้องเป็นเด็กดีรอเค้ากลับไปนะคะ ที่รัก

รักหมู คิดถึงหมูที่สุด เลย

Tuesday, September 25, 2007

เหนื่อยจังเจ้าหมู วันนี้อย่างที่บอก งานช่วงเช้าไม่เยอะมาก แต่ตอนบ่ายเล่นไป 400 กว่าราย เล่นเอาเหนื่อย และเพลีย เลยค่ะ ดีนะได้ไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านโปรด(ของไอ้นา) ด้วย ก็วันนี้อารมณ์เค้าไม่ปกตินิค่ะ ทั้งเรื่องเรียน ซึ่งเครียดมากๆ ๆ ไหนจะเรื่องคนอีก ก็เค้างอนพี่ที่ให้ไปแทนนิ เลยทำให้เค้า บ่จอย แล้วก็เพลียด้วยหล่ะ อยากนอนแล้ว หมูอืดห้ามว่าเค้านะค่ะ ที่รัก แถมกลับมา ยังเจอข่าวร้ายอีก ก็หมูมันเหมือนจะไม่ได้กลับมาตามที่เราตกลงกันไว้อีก ยิ่งทำให้อารมณ์เค้ากระเจิงเลยค่ะที่รัก แต่ไม่เป็นรัย แม้จะมีแค่ 1% ที่รู้ว่าหมูอาจจะได้กลับมา เค้าก็จะรอค่ะ

คิดถึงหมูมากๆ

Miss you..


หมูอ้วนจ๋า คิดถึงอ้วนจังเลยค่ะที่รัก หมูมันเป็นเด็กดีมั้ย ช่วงนี้งานเค้ายุ่งๆ วุ่นๆ กะเรื่องสั่งเหล็กมาที่ไซต์ เหล็กเป็นพันตัน รวมๆ แล้วก็ราว 25 ล้านบาท นี่แค่งานชั้นใต้ดินอย่างเดียวนะคะ ที่รัก เค้ายังจะแย่เลย ไม่รู้ละหมูมันต้องเป็นกำลังใจให้เค้าเยอะๆ ด้วย

อย่างที่เล่าให้หมูฟัง โดนบอสบ่นอยู่เรื่อยว่า ไม่ทันใจ ก็เค้าต้องรอ คนตัดสินใจหลายคน เค้าก็ทำหน้าที่ดีที่สุดในส่วนของเค้า คนอื่นก็ต้องรับผิดชอบส่วนของตัวเองเช่นกัน


เรื่องกลับบ้านก็ยังเงียบๆ เจอหน้างานวิกฤติแบบนี้เค้านึกไม่ออกเลย ว่าเจ้านาย จะว่ายังไง ภาวนาให้ได้กลับไปหาหมูมันนะคะ


รักหมูนะ

Sunday, September 23, 2007

เหนื่อยนัก พักบ้างนะ

หมูอืดจ๋า เหนื่อยมากเหรอค่ะ ช่วยหมูยังไงดีค่ะ ก็เค้าไม่ได้อยู่ใกล้ๆนิค่ะ จะได้ไปนวดให้นิค่ะ เป็นห่วงจัง
หมูเหนื่อยกับงานมากเหลือเกิน ไม่ต่างกับเค้าเลย เค้าก็ปวดหัวกับเรื่อง analyse data ที่มีอยู่
พรุ่งนี้ยังไม่รู้เลยว่าจะเข้าไปคณะดีหรือเปล่า อาจจะเข้าไปเพราะอย่างน้อยก็มี printer เผื่อไว้สำหรับ print มาอ่านน่ะ ค่ะ แต่ยังไง จะบอกหมูอีกทีนะคะ อีกเรื่องคือ พรุ่งนี้เป็นวันมหิดลไงค่ะ คาดว่าคงมีงานที่ทุกๆวิทยาเขตนะ ไม่รู้เหมือนกัน เลยทำให้ไม่ค่อยอยากเข้าไป ยังไงคงต้องคุยกะพี่เปิ้ลอีกที เพราะเค้านะ มีความคืบหน้าในการดูงานก็จริงแต่ว่ามันก็ยังไม่ชัดเจน เหมือนกับว่า ทำงานได้งานแต่ว่า ยังออกมาเป็นกราฟ หรือเป็นตารางไม่ได้ ประมาณว่ายังไม่สำเร็จนะ แต่คืบนะคะ ถึงแม้ว่าจะแอบพักสายตาไปกับการอ่านกระทู้แล้วก็เลือกดูเว็บช๊อบปิ๊งไปบ้างแต่ก็ได้งาน รับรองเลย ว่าหมูอืดๆของคุณน่ะ ขยัน (มั้ง) เสมอค่ะ แล้วก็พอจะรู้ว่าอะไรควรทำก่อนหรือหลัง
อยากให้พักผ่อนมากๆ หมูเหนื่อยทั้งวันต้องต่อสู้กับทั้งเพื่อนร่วมงานแล้วก็ การเดินทาง ถึงบ้านก็รีบอาบน้ำนอนนะค่ะ จะได้ ไม่เพลียมาก ไม่อยากได้ยินเสียงเหนื่อยๆ เป็นห่วง อยากให้หมูมีความสุขกับงานมากกว่านี้ค่ะ

รักหมูมันค่ะ