Thursday, January 24, 2008

Situation Managable

ตอนนี้ที่บ.ท่าทางจะเจอกับหลายปัญหา ดูจากนโยบายที่ประกาศออกมาแล้ว แต่ละอย่างนี่บ่งบอกถึงการบริหารงานที่มีปัญหา เค้าไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นัอย่างไร รู้แต่ว่าตอนนี้เค้าทำอย่างเต็มที่แล้ว ยังไงๆ ก็ต้องมีคนเห็นผลงานอยู่บ้าง
ฝรั่งที่มาเป็นหัวหน้าเค้าก็ดูแอคทีฟดีค่ะ สั่งงานแล้วติดตามผลงานตลอดว่าไปถึงไหนแล้ว แต่เห็นฝรั่งเข้ามาเยอะๆแล้ว เค้าชักไม่มั่นใจ ไม่รู้จะเหมือนงานลากูนมั้ย ที่อยู่ๆฝรั่งก็มาเทค เอางานไปทำซะเอง ตอนนี้ก็พยายามเฝ้าดูสถานการณ์ต่อไป
งานเจ้าอ้วนเป็นอย่างไรคะ วิ่งไปวิ่งมาทำงาน แล้วยังแวบไปหาเพื่อนได้ แสดงว่างานไม่ได้หนักมากใช่มั้ย ดูแลตัวเองดีๆนะคะ เป็นเด็กดีด้วยนะ

ตอนนี้เค้าคงเจอมรสุมเรื่องคนนิดหน่อย มีหลายคนคงหมั่นไส้เค้าเล็กๆ โดยเฉพาะแผนกเดียวกันเอง เฮ้อออ ไม่รู้จะทำไงดีค่ะ ทำไงได้ ดีเกินหน้าเกินตานี่คะ

งานหมูผ่านไปได้ด้วยดี ก็ดีแล้วนะคะ

คิดถึงหมูมัน

Wednesday, January 23, 2008

อดทน

หมูอ้วน เค้าว่าถ้าเป็นอย่างนี้ไม่ดีเลยคะ อะไรที่เคยได้แล้วไม่ได้ ต้องอดทนเหรอ คนไปทำงานเมืองนอก ยังไงก็มีความอดทนมากกว่าคนอื่น มากพอแล้วนะค่ะ อยากให้งานได้ดี แล้วไม่ส่งเสริมเรื่องทั่วไปเหรอ...ผู้บริหารเค้าคิดว่า พวกหมูเป็นหุ่นยนต์หรือไงคะ...แต่ก็นั่นล่ะ มันก็อยู่ที่ว่าพวกคุณทนได้ แล้วไม่บ่นไงคะ ...ก็ทนต่อไปแล้วกัน เพราะว่าคงไม่มีอะไรดีไปกว่าทำตัวเองชินกับสิ่งที่กำลังเป็นอยู่...อดทนต่อไปคะ

วันนี้เค้าไปดูเตาอบมาแล้ว...ก็โดนสกัดดาวรุ่งอีก ต่อไปเค้าคิดทำอะไร เค้าคงไม่บอกใครแล้ว...จะได้ไม่โดนบ่น อย่างนี้อีก

เรื่องงานเค้าก็เรื่อยๆ ค่ะ ไม่คิดว่าอาทิตย์นี้จะเสร็จหรอกค่ะ อ่านแล้ว มึนนิ่น่า จับต้นชนปลายไม่ค่อยถูก คิดไม่ออกด้วยว่าจะแก้ไขยังไง แต่ก็แก้กันไป ยังไงก็ต้องทำคะ สู้ๆๆๆ

ทุกอย่างต้องอดทน...อดทน...และอดทน

เฝ้าดูสถานการณ์

เมืื่อวานนี้เค้าก็โดนเรียกตัวเช้าบ่ายเลยค่ะที่รัก มีหัวหน้าที่เป็นฝรั่งมานี่่คะ งานมากองอยู่ที่เค้าเยอะเลย ทำไงได้คนก็มีอยู่สักกะนิด พยายามใช้ทรัพยากรที่มีให้คุ้มค่ามากที่สุด ตอนนี้งานเค้ามีปัญหาหลายอย่างอยู่เหมืออนกัน ไม่รู้ว่าจจะไปได้ตลอดรอดฝั่งมั้ย
งานเจ้าอ้วนเป็นไงบ้างคะ หลังจากคุยกับ อ.แล้ว ต้องกลับมาแก้นิดหน่อยนี่นา เอาน่าตั้งใจทำงานนะคะ เค้าว่าหมูมันผ่านไปได้แบบสบายอยู่แล้ว

วันนี้ก็มีประกาศออกมาอีก ว่าให้กลับไว เพื่อประหยัดค่าน้ำมัน เฮ้ออ แล้วโอทีเค้าก็แทบจะไม่เหลือสิคะ แบบนี้น่ะ หมูอ้วนใช้เงินประหยัดบ้างนะคะ อย่าเห็นว่าตอนนี้หาได้เยอะ ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นไงบ้างด้วย

หมูเป็นเด็กดีด้วยนะ คิดถึงหมูมันมากๆ

Tuesday, January 22, 2008

เฮ้อ....เครียดเนอะ

หมูมันเป็นไงบ้างอ่ะคะ งานการเยอะ เหมือนเค้ามั้ยคะที่รัก วันนี้เค้าไปคุยงานกะอาจารย์มา เค้าโดนไป ชั่วโมงครึ่งเลยค่ะที่รัก หนักหน่วงนิดหน่อย แม้ว่าอาจารย์จะยังไม่ดุมากเหมือนที่เคยโดน แต่ว่า...ความเครียดที่เค้ามีอยู่ ไม่ได้น้อยลงไปเลยค่ะที่รัก หลายอย่างรุมไปหมดเลย ทำยังไงดี ต้องแก้งานเยอะเหมือนกัน แต่ก็ไม่ไหวค่ะ ณ วันนี้ทำไม่ไหวหรอกค่ะ สติ ไม่มีแล้ว ทำไงดี
พรุ่งนี้เค้าจะไป...ซื้อเตาอบล่ะ...หมูเตรียมตัวกินนะคะ...ขนมเค้กฝีมือเค้าล่ะค่ะ ที่รัก...ต้องอร่อยแน่ๆ แต่คงดำนิดหน่อยเนอะ หมูจะอยากกินมั้ยค่ะที่รัก

รักหมูมันมากๆๆจริงๆนะคะ

ปล.คิดถึงชะมัด...ทำไงดี อยากกอดอ่ะค่ะ

My New Boss

หมูอ้วนเค้ากลับมาทำที่อัชมานแล้ว รู้สึกเหนื่อยๆจังค่ะ อาจจะเป็นเพราะไม่มีความพร้อมไรสักอย่าง ซ้ำยังมีปัญหาหลายด้าน ทั้งเรื่ื่องการเงิน ปัญหาเรื่องบุคลากรที่มีอยู่ในตอนนี้ ดูแล้วไม่รู้ว่าจะพาทีมไปรอดหรือป่าว เรื่องพวกนี้เค้าก็ได้แต่ดู ร๎้แต่ว่าตอนนี้เค้าทำหน้าที่เค้า อย่างเต็มที่แล้ว เรื่องอื่นๆก็ให้เป็นเรื่องของระดับผู้ใหญ่ต่อไป
งานหมูมันเป็นไงบ้างคะเห็นว่าต้องไปคุยกับ อ.นี่นา เตรียมตัวพร้้อมหรือยังคะอ้วน แต่ไม่เป็นไรเนอะ เชื่อว่าเจ้าอ้วนของเค้้าเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว ก็หมูมันเก่งนี่คะ

วันนี้เจ้านายฝรั่งเค้าไฟ้ท์ใหญ่เลย สั่งทำโน่นทำนี่ เล่นเอาลูกพี่เค้าเหวอไปเลย ก็ดีค่ะ ได้ทำงานแบบโกอินเตอร์ จริงๆ จังๆ ซักทีทำแบบไทยแลนด ท่าทางจะแย่แน่ๆ เค้านะอยากได้เจ้านายสไตล์แบบนี้มาตั้งนานแล้ว ดูเวิร์คกว่าพี่ไทยเยอะเลย แต่ก็มองข้ามไม่ได้ คงต้องพึ่งพาบ้างยามจำเป็นน่ะค่ะ

Monday, January 21, 2008

ระยะทาง ความห่างไกล...

อืดๆ เอาแต่ใจมากไปแล้วนะคะ อ้วน... ทำไมนิสัยแบบนี้ค่ะ เค้าไม่ทำให้ก็งอน งอแง หาว่าไม่สนใจ หมูน่ะ เอาแต่ใจตัวเหลือเกินนะคะอ้วน อย่างนี้ใช้ไม่ได้ จะโดนตีก้นนะคะ...

เค้าก็งอนหมูเป็นเหมือนกันนะ ปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียว ไกลๆ ไปทำงานก็ไม่พาเค้าไปด้วย ไม่งอนได้ไงจริงมั้ย อ้วนไม่อยากอยู่ข้างๆเค้าล่ะสิ เชอะ ๆๆๆ

เค้าไม่ห่วงงานหมู เค้ารู้ว่าหมูมันไหวๆ อยู่ ไม่งั้นคงบ่นกระจาย จริงป่าวค่ะ ส่วนเรื่องเรียนของเค้า พรุ่งนี้เค้ามีนัดคุยงานกับอาจารย์ค่ะที่รัก ไม่รู้จะเป็นยังไงกันบ้าง แต่นั่นล่ะ ยังไงก็ต้องให้เรียบร้อย ไม่งั้น ยืดเยื้อไม่ได้แล้ว ถ้าวันนี้เค้าไม่เข้าไปตามงาน อาจารย์ก็คงไม่ได้อ่านให้เค้าหรอก แล้วพรุ่งนี้บ่ายเค้าจะไม่ไปทำที่ ราชดำริค่ะ ด้วยเพราะว่านัดอาจารย์ได้แล้ว กลัวเหมือนกันนะว่าพี่เค้าจะไม่ไป ถ้าพี่เค้างอแง เค้าแย่แน่ที่รัก ไม่รู้ว่ารู้เรื่องมั้ย ก็ โทรไปพี่แกยังหลับเลยอ่ะค่ะ ... เฮ้อ เอาใจช่วยเค้าหน่อยนะค่ะที่รักจ๋า

รักหมูมัน คิดถึงมากๆคะ

Anywhere....I can do

คิดถึงหมูมันมากๆ มั้ยคะทีี่รัก วันนี้กลับมาทำงานที่อัชมานตามเดิมแล้ว ทุกคนท่าทางดีใจที่เค้าได้กลับมา แต่หัวหน้าเค้าสิ ไม่รู้เป็นไง คงไม่ดีใจมากสักเท่่าไร เพราะเค้ามานี่ก็เหมือนมาคอยตรวจสอบแกอีกที ทำไงได้ละคะ คงเป็นเรื่องความตั้งใจในการทำงาน ถ้าตั้งใจแล้วเค้าว่าผลลัพธ์ต้องออกมาดีเสมอ

หมูมันเป็นไงบ้างคะ คิดถึงมากๆนะ หวังให้งานหมูมัน ผ่านไปได้ด้วยดี

อากาศที่นี่ยังคงเย็นเหมือนเดิม พาลให้คิดถึงหมูมันมากขึ้นไปอีก หมูเป็นเหมือนเค้าป่าวคะ

Sunday, January 20, 2008

ไอ้หมูอืด จอมซ่า ทำเป็นทำงานหนักนะคะ หรือว่าเป็นเพราะว่าหมูมันเก่งๆ ไงค่ะ ถึงต้องทำงาน งกๆๆ เค้ารู้หรอกน่าว่าหมูทำน่ะ เพื่ออนาคต จริงมั้ยค่ะ เห็นหมูขยัน ได้ทำงานสนุก ถึงแม้จะหนักหนาไปบ้างก็โอนะ
ส่วนเค้าเรื่องงานไม่ต้องห่วง ไม่น่าห่วงอยู่แล้ว แต่เรื่องเรียนนี่สิ น่าห่วงมากๆ พักนี้ไม่ค่อยมีเวลาด้วย เซ็งเป็ดเลย อาทิตย์นี้คงต้องนัดคุย กับอาจารย์แล้วยอมโดนโบ๊ะดีกว่า ปล่อยไปแล้วก็กลัวๆๆ อย่างนี้ ไม่มีเวลาแล้วค่ะ ทุกอย่างต้องเคลียร์จะได้มีเวลามานั่งอ่านหนังสือ เตรียมสอบไงค่ะที่รัก มีอีกหลายเรื่องที่ยังต้องทำ เอาใจช่วยเค้ามากๆนะค่ะ ที่รัก เค้านะ เป็นคนขี้เกียจไงค่ะ
ถึงแม้วันนี้เค้าจะหนีไปช้อป ก็แค่ window shopping ค่ะ ไม่ได้ซื้อรัยเลย เป็นเด็กดีใช่มั้ยล่ะค่ะ ... น่ารักป่าวค่ะ
รักหมูมันมากๆ

Back to Ajman...

หลังจากที่เหนื่อยๆ มาระยะหนึ่ง งานเค้าก็เสร็จไปได้ด้วยดี หมูมันเป็นไงคะ คิดภึงเค้ามากๆเหรอ ถึงได้งอแงขนาดนี้ ไม่ดีเลยนะคะ เค้าจำเป็นนี่นา
วันนี้จะต้้องกลับ Ajman ตามเดิม เฮ้อ เศร้าเลยค่ะที่รัก อยู่ที่นี่สะดวกสบายกว่า่นี่นา แต่ทำไงได้ละคะ งานเสร็จแล้วนี่นา

เจ้าอ้วนออกข้างนอกช้อปปิ้งอีกแล้ว ทั้งปีนะคะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ก็หมามันเครียดนี่นา เอาน่า แล้วอย่าลืมเรื่องงานนะคะ เที่ยวได้ อย่าให้เสียงานละ เป็นห่วงหมูมันนิ งานที่เค้าไปทำไว้ ไม่รู้จะเป็นไงบ้าง แต่บอสก็บอกขอบอกขอบใจ บอกว่าถ้าได้งาน ก็จะเรียกมาฉลองด้วยกัน

พรุ่งนี้เค้าต้องกลับมาทำงานที่อัชมานตามเดิมแล้ว หมูมันเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ แล้วก็เป็นเด็กดีมากๆ ด้วย

ทั้งรักทั้งคิดถึงนะคะ

Back to Ajman...

หลังจากที่เหนื่อยๆ มาระยะหนึ่ง งานเค้าก็เสร็จไปได้ด้วยดี หมูมันเป็นไงคะ คิดภึงเค้ามากๆเหรอ ถึงได้งอแงขนาดนี้ ไม่ดีเลยนะคะ เค้าจำเป็นนี่นา
วันนี้จะต้้องกลับ Ajman ตามเดิม เฮ้อ เศร้าเลยค่ะที่รัก อยู่ที่นี่สะดวกสบายกว่า่นี่นา แต่ทำไงได้ละคะ งานเสร็จแล้วนี่นา

เจ้าอ้วนออกข้างนอกช้อปปิ้งอีกแล้ว ทั้งปีนะคะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ก็หมามันเครียดนี่นา เอาน่า แล้วอย่าลืมเรื่องงานนะคะ เที่ยวได้ อย่าให้เสียงานละ เป็นห่วงหมูมันนิ งานที่เค้าไปทำไว้ ไม่รู้จะเป็นไงบ้าง แต่บอสก็บอกขอบอกขอบใจ บอกว่าถ้าได้งาน ก็จะเรียกมาฉลองด้วยกัน

พรุ่งนี้เค้าต้องกลับมาทำงานที่อัชมานตามเดิมแล้ว หมูมันเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ แล้วก็เป็นเด็กดีมากๆ ด้วย

ทั้งรักทั้งคิดถึงนะคะ

Saturday, January 19, 2008

Handle me with care and understanding


I don't know how can i ignor you? I hate myself when i blame you about your work. Unfortunately, I also can't control myself. I just need to feel that you stay beside me all times. I believe that you did your busy job...please try to give me the time when I really need as last night. I was waiting to see you no webcam...but you had to go out with your boss and then came back to work and work until midnight. That's why I am so angry.
We have a little too far... I need you and also you need me. How can we solve the problem together. I did not want to esccape from you by turn my cell phone off but I was too mooddy as much as I can talk to you. Anyway, things will go on and we are alright now.
Thank a lots .... cause you always stay here
Love you more than anything.
PS. I am so lazy again for my thesis...Please pray for me to have any inspriration.

Dubai .. right now






ไอ้หมาอ้วน จอมโวยวายนะคะ เค้าทำงานก็คือทำงาน ไม่ได้หนีไปเที่ยว หรือไปอยู่กะใครซะหน่อย ทำไมหมามันงอแงจังคะ หมูก็รู้นี่นา ว่างานเค้าเร่ง ต้องให้เสร็จภายในวัน สองวันนี้ จะให้ทำไงได้ กลางคืนเค้าก็ต้องทำ ซ้ำยังเลิกดึกๆ อีก หมูมันเข้าใจหน่อยนะคะ


แล้วนิสัย ไม่พอใจแล้วปิดเครื่อง ขอร้องอย่าทำได้มั้ยคะ ถ้าเค้าทำบ้างหมูจะรู้สึกยังไง คงไม่ต่างกันหรอกนะ




งานเค้าอาจจะเสร็จวันนี้ หรือป่าวก็ยังไม่แน่ค่ะ แต่พยายามจะให้เสร็จ เพราะเหนื่อยพอควรแล้ว


เป็นกำลังใจให้เค้าบ้างนะคะ อย่าให้บั่นทอนลงไป




รักหมูจะแย่ หัดรู้ซะบ้าง
PS. ถ่ายรูปมาให้ดู หน้าออฟฟิศเค้า ไฮโซป่าวคะ อยู่บน Shiek Zyed Road ด้วย ถนนนสายเศรษฐกิจของที่นี่ อิอิ

Friday, January 18, 2008

หนี่เที่ยวเหรอค่ะ ไปไหนมาไหนเดี๋ยวนี้ไม่ต้อง inform กันเลยเนอะ เข้าใจค่ะ แต่รับไม่ค่อยได้เท่าไหร่ เค้าก็หงุดหงิดเหมือนกับที่หมูมันเป็นน่ะ ทุกครั้งที่ไปไหนมาไหน อยากให้บอกกันนิดนึง อย่าทิ้งไว้ข้างหลังแบบนี้คะ สักวันก็คงลืมกันไปมั้งว่ามีอีกคนที่ยังต้องต้องนึกถึง

ดีใจด้วยสำหรับ ความก้าวหน้าอีกขั้น

Hard working

ที่รัก วันนี้เค้าอพยพมาทำงานที่ดูไบแล้วค่ะ คงแค่ชั่วคราว ก็ทำไงได้ เกิดจะเอางานด่วนขึ้นมา ก็เผอิญเป็นมือดีพอดี เลยโดนเรียกตัวด่วนนี่คะ หมามันภูมิใจมั้ยคะที่รัก เค้ามีโอกาสในการเจริญก้าวหน้าเพิ่มขึ้นแล้วว

เจ้าหมูของเค้าเป้นไงบ้างคะ งานยุ่งทั้งวันป่าวเอ่ย เรื่องเรียนเป็นำงบ้าง ถึงไหนแล้ว หวังว่าทุกอย่างของเราทั้งคู่จะผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ

เป็นเด็กดีของหมูมันเสมอ

รักหมูนะคะ

Wednesday, January 16, 2008

อนาคต...

ย้าย อีกแล้ว ย้ายครั้งที่เท่าเน้อ นับไม่ได้แล้วล่ะ แถมย้านฟ้าผ่าอีกต่างหาก หมูมันเก่งนิค่ะ ไหวอยู่หรอก อย่างน้อยก็ไปเจอกับผู้ใหญ่ที่เก่งกล้า สามารถ เนอะ... ดี คิดซะว่ามันดี มันจะดี

THINK POSITIVE----->GET BETTER

เชื่อค่ะ ว่าหมูทำได้ แล้วก็ทำได้ดีด้วย ... มีแต่เรื่อง เก็บกระเป๋าเท่านั้นที่หมูทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อิอิ จริงป่าว ค่ะ
เค้าหนีงานหนีการมาสองวันแล้วไม่ไปหาอาจารย์ ... คิดว่าพรุ่งนี้จะเข้าไปคะ เอาหน้าไปตามสักหน่อยสิว่าจารย์อ่านให้หรือยังก็ไม่รู้...ไปตามเรื่องสอบ เรื่องจองโรงแรมอีกด้วย แต่ยังไงพรุ่งนี้ก็ต้องไปทำงานทั้ง 2 ที่ก่อนที่จะไปคณะ คงเย็นๆ แล้วก็กลับบ้านค่ำๆ นิดหน่อย แต่รับรองคะ ว่าไม่ไป shop หรอกค่ะ จะพยายามรักษาสัญญา...ไม่ต้องห่วง
ดูแลตัวเองให้ดีเท่าที่เค้าคอยดูแลนะค่ะ ที่รัก... เค้าเป็นห่วง หวงมากๆ
รักหมูจัง

Move to Dubai

เมื่อวานนี้เค้าเตรียมตัวส่งงานกับคอนซัลท์ แต่พอดีโดนเบรกซะก่่อน ทำไงได้ละคะ ทำงานกับเรื่องเงินๆทองๆ ก็ต้องรอบคอบมากขึ้นหน่อย หมูรู้มั้ยเมื่อวานเค้าสั่งพิมพ์งานทีได้เงินมา แล้ว 20 ล้านนะ นี่ยังไม่ได้ปรับราคา อาจจะมากกว่านี้อีก เหนื่อยเหมือนกันแต่ก็ดีค่ะ ตอนนี้เค้าพยายามดูดความร๎ู้มาจากสองผู้เฒ่า มาให้ได้มากที่สุด (คนนึงเป็นที่ปรึกษาจาก ITD อีกคนก็เป็น ระดับอาวุโส) ไหนจะฝรั่งอีก แต่ฝรั่งนี่ไม่ค่อยมาบ่อย ค่าตัวแพงเลยมาแป๊บๆ ไม่ได้มานั่งประจำ
งานเจ้าอ้วนเป็นไงบ้างคะ ต้องหา อ.นี่นา เป็นเด็กดีมากๆนะคะที่รัก

พรุ่งนี้เช้า เค้าต้องไปดูไบ ตามคำสั่งผู้ใหญ่ ก็เป็นซะแบบนี้ เรื่องด่วนทุกทีเลย เฮ้ออ
หมูมันต้องเป็นกำลังใจให้เค้าเยอะๆ นะคะ ที่รัก ไปที่โน่นคงมีเน็ตใช้ได้ตลอด หวังว่าทุกอย่างจะโอเคดี

หมูต้องเป็นเด็กดีด้วย รักหมูนะคะ

Tuesday, January 15, 2008

มากกว่างานที่ได้รับมอบหมาย

หมาอืดจ๋า เค้าเหนื่อยมากๆค่ะ ช่วงนี้ อยากได้หมูมากอดให้คลายเหนื่อยค่ะ แต่ทำได้ยากจัง ยิ่งเวลาที่เราคุยกันดีๆ รู้เรื่องไม่หาเรื่องทะเลาะกัน ดีจริงๆ ค่ะ ช่วยให้เราผ่านวันอันเหน็ดเหนื่อยไปได้ไม่ยากเลยค่ะ รู้สึกเหมือนกันไหมค่ะ
เค้าดีใจที่หมู โอเคกับงานที่ล้นมือ และยังทำงานได้ถูกใจเจ้านาย สำหรับมนุษย์เงินเดือนคงไม่มีอะไรที่ดีไปกว่า จับทางเรื่องงานได้ เข้าทางให้ถูก...แล้วก็ดำเนินการต่อ ด้วยความเข้าใจ จริงมั้ย
หลังจากที่เค้าทำงานมาเข้าเดือนที่ 3 หมายถึงทำงานแบบเต็มตัวน่ะ เค้าว่าเรื่องงานจริงๆแล้วไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย หัดได้ ขึ้นอยู่กับความถนัดและความตั้งใจค่ะ แต่เรื่องเพื่อนร่วมงานเนี่ย คงยังต้องเป็นเรื่องที่เราต้องให้เวลาศึกษา คนหลายๆแบบเนอะ สำหรับเค้า ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เพราะเค้าไม่ได้คลุกคลี ทั้งวี่วันนิค่ะ แค่ช่วงเวลา...แต่ก็ต้องรู้เขารู้เราเหมือนกัน อิอิ
เรื่องเรียนเหรอ...รอโดนโบ๊ะค่ะ...เอาใจช่วยด้วยนะคะที่รัก
รักหมูมันที่สุดแล้ว

More thing..I have to learn

ตอนนี้เรื่องไปดูุไบ เค้ายังเงียบๆ ดีแล้วค่ะ จะได้ดูว่าทิศทาง บ.จะเป็นไงด้วย ตอนนี้เค้าเลยรอลุ้นอย่างเดียว
เค้ารู้สึกทำงานไม่ค่อยสบายใจซักเท่าไร เหมือนมีคนหมั่นไส้ตลอด โดยเฉพาะในแผนกเค้าเอง ไม่่ชอบแบบนี้เลย เพราะจะทำให้กำลังใจในการทำงานเค้าลดลงไปอีก
เจ้าอ้วนเป็นไงบ้างคะ เหนื่อยมากมั้ย คิดถึงหมูมากๆป่าว
เวลาเหนื่อยๆเค้าก็คงเป็นเหมือนหมู อยากออยู่ใกล้ๆกันค่ะ ที่รัก แต่ทำไงได้ละเนอะ ต้้องอดทนใช่มัั้ย

วันนี้งานเค้าคืบหน้า ไปอีกขั้นได้เป็นตัวอย่างแก่คที่อยู่ที่นี่ด้วย ก็ดีค่ะ ได้พัฒนาไปด้วยกัน เค้าก็ไม่ได้อยากจะเก่งคนเดียวหรอกค่ะ เพราะเหนื่อยๆ ถึงเหนื่อยมาก

หมูมาดูแลหน่อยเร้วว

Monday, January 14, 2008

ตื่นเช้ามาด้วยความสดชื่น เตรียมตัวรับกับวันทำงานที่เหลืออีก 5 วัน... แล้วทุกอย่างก็ดำเนินต่อไปค่ะ...วันนี้เค้าว่าเค้าใช้เวลาคุ้มเหมือนกัน....เหนื่อยจัง...นี่แค่วันจันทร์นะ แล้วจะมีแรงต่อในวันต่อไปได้ยังไง...อาการปวดบ่าก็หนักขี้นอย่างรู้สึกได้ ไม่รู้จะทำยังไงดี ไปหาคุณหมอเหรอค่ะ ... ก็ต้องหยุดงานน่ะ ทำยังไงดีคะ ... ไปโรงพยาบาลดีมั้ย ทำยังไงดีค่ะหมู หรือแค่ไปนวดก็พอ ?
วันนี้เค้ากลายเป็นคนจิตตกค่ะ ส่งงานอาจารย์แล้ว รอแค่วันโดนโบ๊ะอย่างที่บอก เค้ารู้ว่าไม่ควรกลัวไปแต่ว่า...ห้ามยากนะเนี่ย ทำยังไงดี ทำใจยังไงดีคะ อ่านหนังสือธรรมะ ... ก็ไม่แนวอ่ะ ทำยังไงดี
ช่วยด้วยที่รักจ๋า
เฮ้อ เดี๋ยวพรุ่งนี้งานหนักรออยู่ล่ะ เค้าเห็นได้เลยว่าต้องเป็นวันอันแสนหนักหน่วงแน่ๆคะ ก็ก่อนกลับบ้านวันนี้เห็นแล้วว่าต้องดู slide ประมาณ เกือบ 20 แผ่น ที่รักจ๋า เอาลูกกะตาสำรองให้หน่อยจิ
สู้ๆ .... ถ้ารู้ว่าเหนื่อยคืออะไร ...จะรู้ได้อย่างไร อะไรคือ สบาย
รักหมูมันมาก อยากกอด หากำลังใจ

I will survive...


ช่วงนี้เค้าอาจจะต้องย้าย กลับไปนั่งทำงานที่ดูไบอีกแล้ว หลังจากเจ่้านายยื้อมาได้สักระยะ ใจหนึ่งเค้าก็ดีใจว่าขนาดมีคนต้องการตัว แย่งกันหน้าดำหน้าแดงขนาดนี้ คนอื่นคงอิจฉา (แกมหมั่นไส้) คงเห็นกันชัดๆ ก็งานนี้ว่าผลงานใครเข้าตากว่ากัน แต่เค้าก็ไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าเป็นไงด้วย คงไม่มีไรมั้งคะ เค้าก็เปลี่ยนเจ้านายแบบนับครั้้งไม่ถ้วนแล้ว เจอมาแบบ เสือ สิงห์ กระทิง แรด คงจะแทบครบทุกรูปแบบแล้ว คงไม่มีอะไรเหลือบ่ากว่าแรงนัก ตอนนี้เค้าก็ยังรอการตัดสินใจของหัวหน้าเค้า และบิ๊กบอส แค่นั้น ก็คงต้องยอมรับการตัดสินใจของผู้ใหญ่

ที่สำคัญเลยคือเค้าอยากทำงานได้ทุกที่อย่างสบายใจด้วย ไม่อย่ากสร้างศัตรูในวิชาชีพ แต่ก็คงเลี่ยงได้ยากมั้งคะ สังคมแห่งการแข่งขัน ผู้อยู่รอดได้ในทุกๆสถานการณ์คืือผู้ชนะ (ต้องคิดแบบนั้นใช่มั้ย) เอาน่ะ I will survive.

รักหมูมากๆนะ ดูแลตัวเองดีๆด้วย

Sunday, January 13, 2008

รักหมูมันสุดๆ แล้ว

ไอ้หมูอืดจอมโวย เค้ารู้ค่ะ ว่างี่เง่า แต่มันคิดถึงนิน่า มันไม่ชินนิค่ะที่หมูไม่อยู่ด้วย ถึงจะห่างกันนานแล้ว แต่ก็ไม่ชินสักที วันหยุดทั้งทีก็อยากให้หมูมันอยู่ใกล้ๆนิ จริงมั้ยล่ะ

หมูมันไม่ได้เรื่องนะค่ะ หวงไม่เข้าเรื่อง เค้ารู้ค่ะว่าควรหรือไม่ควรทำอะไร เค้าพูดแหย่หมูไปงั้น เรื่องนวดน่ะ ถ้าเป็นชายเค้าไม่เอาอยู่แล้ว เรื่องอะไรล่ะคะ แค่เป็นทอมๆ เค้ายังไม่นวดเลยอ้วน ไม่ต้องห่วงค่ะ ใจจริงนะเค้าอยากให้หมูนวดให้เค้ามากที่สุด รู้ไว้ด้วยนะ จะมีใครรู้ใจเค้าเท่าหมูอีกมั้ย ไม่มีหรอกค่ะที่รัก

เค้ากะว่าจะพยายามทำเค้กให้อร่อยก่อนหมูได้กลับมา จะได้ทำให้หมูมันกินตอนกลับมาไงคะ เค้าน่ะคิดไว้แล้วว่าจะทำอะไรเพื่อใคร ... รู้ตัวบ้างมั้ยคะ ... ว่าเค้าน่ะ รักหมูมากแค่ไหน อะไรๆ ก็อยากทำให้นะ

รักหมูมันสุดๆ แล้ว

ปล. ชอบ templete อันใหม่หรือเปล่าค่ะ ที่รัก เค้าเปลี่ยนตั้งหลายจุดนะ...ดูให้ดี หาให้เจอด้วย
เจ้าหมูอ้วนหนีเค้าเที่ยวอีกแล้วนะคะ โทรหาก็ไม่ยอมรับสาย ไม่รู้แอบไปเดทกะใครคะ
ช่วงนีี้งานเค้ายุ่งนิดหน่อยค่ะ เพราะต้องส่งงานคอนซัลต์เร็วๆนี้ ตอนนี้ที่นี่ฝนตกทุกวันเลย อากาศเย็นด้วย แปลกดีเหมือนกัน ตั้งแต่มาอยู่นี่ เพิ่งเจอฝนเยอะๆ ก็คราวนี้
วันหยุดเจ้าอ้วน พักผ่อนเยอะๆนะคะ ไม่ใช่เอาแต่หนีเที่ยวนะ เดี๋ยวเวลาต้องทำงานมาบ่น จะโดนนะคะ


วันนี้หมูมันนั่งอาละวาดเค้าทั้งวันเลย เป็นไรไปคะ อ้วนรู้มั้ยวันหยุดอ้วน ทุกครั้ง เค้าไม่เคยได้ทำงานเต็มที่เลย พะวักพะวงกลัวหมูมันงี่เง่า หมูไม่เคยรู้หรอกค่ะ พอวันหยุดเค้า เค้าก็คุยกะหมูไม่ได้ เพราะหมูออกไปโน่นนี่กะเพื่อน อยู่เรื่อยๆ ไม่ดีเลยนะ แบบนี้

งานเค้าหัวปั่นตามเคย เพราะต้องส่งงาน อีก 2-3 วันนี้ อยากให้เข้าใจกันบ้างนะคะ อย่าอาละวาดเค้านักเลย


รักไป เหนื่อยไป

วันเด็ก...

หมูจ๋า ไม่ต้องตั้งท่าบ่นเลยนะ เค้าแค่อัพบล๊อกช้าไปนิดหน่อยก็เท่านั้นเองนะคะที่รัก...คนมันง่วงอ่ะ

เมื่อวานวันเด็ก หนีหมูไปดูหนังกะโต้งกะแม่และน้องติ๋วที่เซ็นทรัลพระราม 2 ค่ะ เรื่องหม่ำเดียว หัวเหลี่ยม หัวแหลม...เป็นหนังที่ไม่ต้องคิดมากคะ ดูขำ ขำ ก็เค้าชอบน้องเดียวนิคะ น่ารักมั่กๆ อยากให้หมูไปดูด้วย...แต่ก็ไม้ได้นิคะ วันเด็กจริงๆ หมูต้องเป็นคนพาเค้าไปเที่ยวนิน่า จริงมั้ยคะที่รัก
งานการหมูเป็นยังไง เจอนายฝรั่งวีนแตกบ้างหรือยังคะที่รัก คงไม่หรอกเนอะ หมูมันเอาตัวรอดได้อยู่แล้วไม่ต้องห่วงเนอะ
งานเค้าเหรอ อิอิ มั่วแต่เที่ยวล่ะ แต่ว่าวันนี้จะทำแล้วล่ะ ก็พรุ่งนี้นัดส่งงานกับอาจารย์นิค่ะ แล้วก็ต้องไปคุยกะอาจารย์เรื่องการเดินทางของ Alister อีกด้วย คงไม่มีอะไรยุ่งยากหรอกเนอะ ทนอีกนิดเดียว เดี๋ยวก็ต้องผ่านเรื่องนี้ไปได้จริงมั้ยคะ
รอกำลังใจจากหมูอ้วนนะคะ
รักหมู คิดถึงหมู มากๆ

Saturday, January 12, 2008

Raining day

เมื่อวานที่บ้านเค้ามีปาร์ตี้ เลี้ยงปีใหม่ ย้อนหลังค่ะที่รัก ก๋สนุกสนานดีค่ะ เจ้านายเปิดไวน๋กะแชมเปญไปหลายขวด เค้าก็มึนๆค่ะที่รัก ไม่ได้เมามากเพราะอยู่ที่บ้าน หมูเป็นไงบ้างคะ งานยุ่งๆ หัวหมุนป่าวคะ แต่ว่าหมูมันทำได้อยู่แล้วนี่นา เมื่อวานคุยกะหมูมัน อยากกอดมากๆนะคะ หมูรู้ป่าว หมูชอบทำให้คิดถึงมากๆ เฮ้อ จะทนคิดถึงหมูได้้นานแค่ไหนนะ
วันนี้วันหยุดเจ้าอ้วน จะหนีไปเที่ยวไหนมั้ยคะ บอกมาซิ เป็นเด็กดีด้วยนะคะ ไปไหนก็บอกเค้าด้วย
ช่วงนี้ที่นี่ฝนตกเยอะมาก เค้างงเหมือนกันเพราะตั้งแต่มาเพิ่งจะเคยเจอฝนเยอะๆก็คราวนี้ล่ะ อากาศก็เย็นด้วย

ช่วงเช้าเมล์เค้ามีปัญหานิดหน่อย ตอนนี้ใช้ได้ปกติแล้ว

คิดถึงหมูมันนะ

Thursday, January 10, 2008

ห่วงคะ

หมูอืดๆ นิสัยไม่ดีนะคะ สัญญาว่าจะซื้อให้ ให้ซื้อแล้วมาหักคออย่างนี้ไม่ดีเลย ต่อไปเค้าไม่ยอมแล้วนะคะ เพราะว่าเวลาเค้าจะซื้อโน่นนี่ เค้าต้องคิดก่อนว่าเงินเค้าพอหรือเปล่านะคะ ... ต่อไปไม่เอานะคะที่รัก ตกลงคือตกลงนะคะ
เค้าน่ะ เหนื่อยๆ เนือยๆ ตามอามรมณ์นั่นล่ะคะ ไม่ดีเลยเนอะ แต่เค้าพยายามนะ พยายามอยู่มากมาย และหวังว่าจะประสบผลสำเร็จอย่างที่หวังไว้คะ
พรุ่งนี้หมูอืดก็ได้หยุดอีกแล้ว หมูจ๋าพักเยอะๆ อย่ามัวแต่เมานะคะที่รัก หมูมีเวลาไม่มากนักสำหรับการพักผ่อนนะ เค้าเป็นห่วง เนี่ยก็คงไปกงก๊งกะพรรคพวกอีก เอ้อ รู้คะ ว่าเลี่ยงไปไม่ดีเพราะว่าพี่ๆ เค้าเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว แต่เราต้องรู้ตัวเองนะคะที่รัก ว่าทำอะไรอยู่ และควรหรือไม่ควรทำอะไร เค้าเชื่อใจนะคะ
รักหมูมันมากๆ

My Holiday

วันนี้เป็นวันหยุดเค้าล่ะ หมูอ้วน ได้หยุดต่อเนื่องแบบนี้ อยากให้หมูมัีนอยู่ด้วยชะมัด คงนอนกอดกันไม่ต้องไปไหนเลยใช่มั้ยคะ
งานหมูเป็นไงบ้างคะ คงยุ่งๆ ทั้งที่แลปและอีกที่ ใช่มั้ย อดทนไว้นะคะที่รัก ยังไงซะก็มีเค้่าเป็นกำลังใจใช่มั้ยละคะ
ตอนนี้เค้ามีเจ้านายฝรั่งมาเพิ่มแล้วละ ดีที่เป็นยุโรป ไม่ใช่แขก เผื่อเค้าจะพัฒนาการด้านภาษาเพิ่มขึ้น หมูว่างั้นมั้ยคะ งานเค้าก็วุ่นๆ เหมือนกัน คนน้อย แต่เรื่องที่จะต้องทำมีเยอะ เดี๋ยวเดียวก็มีคนเรียก หลายเรื่องค่ะที่รัก หมูมันต้องเป็นเด็ดีมากๆ ด้วยนะคะ
งานหมูมันเป็นไงบ้างคะ ต้องทำงานทั้งวี่ทั้งวัน หมูมันเป็นเด็กดีมั้ยนะ บอกมาซิคะ

ยังไม่รู้ว่าที่นี่เค้าจะติดเน็ตให้ยัง จะรอไปบ้านใหม่ทีเดียวจนป่านนนี้ก็ยังไม่ได้ย้ายเลยนี่คะ

คิดถึงหมูนะคะ อยากอยู่ใกล้ๆ กัน

Wednesday, January 09, 2008

เพราะว่าเธอคือ...ความรักทั้งหมดที่มี


ก่อนนี้ไม่เคยคิดว่า เราจะอยู่กันยืดยาว ขนาดนี้ ... ห่างกันขนาดนี้ แต่ก็ยังคงอยุ่ด้วยกัน ...คงเป็นเพราะเราสองคนไม่ได้อยู่คนเดียว แม้ว่าจะห่างกันไกลแค่ไหน สุดท้ายแล้วเราก็ยังมีเรา...ที่เป็นเรา ที่พยายามเข้าใจกันและกัน เสมอ ใช่มั้ยคะ
งานหมูมากมาย กองเบ่อเร่อ ตลอดเลยเนอะ ก็เค้าจ้างเราแล้วนิคะ จะว่าดีก็ดีกับตัวเราคะ เราทำ เราก็ได้เอง อีกอย่าง งานที่หมูเยอะก็แปลว่าหมูมีความสำคัญไงคะ เดี๋ยวจะได้คุยเรื่องเงินเดือนได้ไง ดีป่าวคะที่รัก
เรื่องงานเค้า เหนื่อย ทั้งกายและใจ...คงเป็นอย่างนี้ไปอีกจนกว่าเค้าจะสอบนั่นหล่ะคะที่รัก เอาใจช่วยอย่างเดียวคงไม่ค่อยพอเท่าไหร่ หมูต้องอดทนและเป็นกำลังใจให้เค้าไปได้ตลอดรอดฝั่งนะคะ
เค้าน่ะ รักหมูมากๆ รู้มั้ย เค้าคงไม่เป็นอย่างนี้ ถ้าหมูไม่รักเค้าอย่างนี้...
หมูมันมากๆ

Almost..one year abroad

ตอนนี้งานเค้าหนักหนาเอาการอยู่ แด่ก็คงผ่านไปได้อย่างที่เคยเป็น หมูละคะวิ่งไปมาๆ เหนื่อยมั้ย เค้าไม่อยู่ดูแลหมูมันเลยเนอะ รักษาสุขภาพด้วย ตอนนี้ที่นีอากาศเย็นเลยค่ะ ตอนเช้าประมาณ 18-20 องศา เค้าได้ใส่่เสื้อหนาวหมูทุกวันเลย ไม่ต้องห่วง
ตอนนี้เค้าทำงานที่นี่จนครบ 1 ปีีแล้ว เห็นมั้ยว่าหมูมัน เป็นหมูอึดๆ ที่อดทนอะไรๆ ต่างๆมาได้จนครบปี หมูคิดว่าไงคะ ทุก บ. ที่ผ่านมา เค้าทำงานแค่ปีเดียว ไม่รู้ว่าที่นี่จะเป็นไง เค้าจะเบื่อหรือป่าวน้า
เรื่องสัญญาเป็นอย่างที่คิดจริงๆ ทางนี้บอกว่ายึดตามสัญญาที่ทำที่นี่ ซึ่งทำขึ้นใหม่ มีผลแทนสัญญาเดิม แต่ไม่ยอมพูดถึงเรื่องเงินเดือนเลยค่ะ เค้าต้องหาเวลาและโอกาสเข้าไปคุยซะแล้ว หมูเป็นกำลังใจให้หน่อยนะคะ

ช่วงนี้เค้ามีเจ้านายใหม่เป็นฝรั่งมากันเยอะ ไปหมด ดีไปอย่างเค้าจะได้ฝึกภาษาไปในตัว หมูว่างั้นมั้ยคะ บางทีเค้าอาจจะไปเรียนภาษาเพิ่มด้วย หมูมันว่าไง

เป็นเด็กดีหน่อยนะ ทำงานเหนื่อยแล้ว อย่าตีกันนักเลย

Tuesday, January 08, 2008

รอเวลา ย้ายมาใกล้ๆกัน

หมูจ๋า เหนื่อยมั้ยที่ทำอยู่ หมูสู้ไหวเค้ารู้ แต่เค้าชักไม่ค่อยแต่ใจตัวเค้าเองซะแล้วล่ะสิคะ เหนื่อยจังคะ งานยุ่ง โน่นนี่เต็มหัว อย่างที่หมูรู้คะ
ที่รักเค้าอยากให้เรามาอยู่ใกล้ๆกันจัง เค้ารู้ว่ายังไม่ใช่ตอนนี้ แต่หมูรู้สึกเหมือนเค้าหรือเปล่าค่ะ ยิ่งห่าง เรื่องก็เยอะเหมือนกัน ??? ทำยังไงดีเนี่ย เค้าพูดจริงงๆ นะ
เรื่องเน็ต ที่บ้านหมูช่างมันเหอะคะ ไม่ใช่เรื่องที่หมูจะจัดการเองได้ แต่ถ้าซื้อมือถือ อันเก่าต้องให้เค้านะคะ อิอิ รอรับของเก่าค่ะ .... ไม่ได้เรื่องเนอะ
พรุ่งนี้เค้าไปทำงานแค่ที่เดียวคะ เค้าโทรไปบอกแล้วว่า จารย์เรียกด่วน ก็ดีได้มีเวลาเป็นของตัวเอง คิดไม่ออกเลยว่าจารย์เรียกไปคุยเรื่องอะไร แต่ก็ดีได้มีเวลาช่วงบ่ายนั่งดูงาน ทำงานส่วนตัวเนอะ หมูว่างั้นมั้ย เค้าคงคิดถูกหล่ะ เค้าว่า
รักหมูมานนนน

โยกย้ายย

เมื่อวานนี้เค้าวุ่นๆ ทั้งเรื่องงาน ไปๆมาๆแล้วกลายเป็นว่าดันเค้าออกหน้าซะนี่ แย่จังเลยเนอะ อะไรๆ ก็เรียกเค้าอย่างเดียวเลย เหนื่อยเหมือนกัน แต่ก็สนุกดี ช่วงนี้เค้ามีคุยกะคอนซัลท์บ่อยๆ
หมูมันก็งานยุ่งๆนิคะ แถมอารมณ์เสียใส่เค้าอีก งอนนะคะ เค้าอาจจะแค่ห่วงหมูมากไปนิด แค่นั้นเองจริงๆ ทำไงได้คนอยู่ไกลนี่คะ
เมื่อวานนี้พวกที่ดูไบอพยพ ย้ายข้าวของมานี่กันประมาณสิบกว่าคน แย่เลยเหมือนกัน คนเยอะเรื่องแยะขึ้นค่ะอ้วน สารพัดปัญหา แต่เค้าไม่ค่อยสนหรอก เพราะเค้าน่ะย้ายมาไม่รู้กี่บ้านแล้ว จะให้อยู่ที่ไหนยังไง ก็ไม่ได้หนักหนนาหรอกค่ะ ตอนนี้เรื่องที่เค้าจะย้ายไปบ้านใหม่คงพักไว้ก่อน เพราะบ้านนทีี่จะย้ายเข้าไปติดปัญหาหลายอย่าง เลยอย๎่ที่อพารทเม้นนนี่ไปก่อน ยังไม่มีเน็ตนะคะหมูมันใจเย็นๆ

Monday, January 07, 2008

รู้มั้ยเวลาที่เหนื่อย เวลาท้อ เวลาที่คิดว่าไม่มีคนเข้าใจ...คนเดียวที่เค้าหวังว่าจะเข้าใจ และอยู่ข้างๆคือ เจ้าหมูของเค้า...เค้าหวังมากไปไหม ลำบากมั้ยที่ต้องเป็นทุกสิ่งทุกอย่างให้กับเค้า ลำบากมากมั้ยที่เค้าฝากความหวัง และอนาคตไว้กับคุณ ??? ไม่ว่าจะยากเย็นแค่ไหน ขอแค่มีความเข้าใจ เค้าก็พอแล้ว แต่มันไม่เป็นแบบนั้น ???
เค้าเหนื่อยมากๆ ทางกายไม่เท่าไหร่ แต่เหนื่อยใจมากๆ หมูไม่รู้เหรอคะ เลิกบ่นกับเค้าสักทีได้มั้ย เค้าอยากทำอะไร ขอร้องปล่อยให้เค้าทำโดยที่ไม่บ่นได้มั้ย เค้ารู้ว่าเค้าทำอะไรอยู่ เค้ารู้ว่า เค้ามีหมูอยู่ด้วยในทุกๆที่ เค้ารู้ว่าเค้า ควรหรื่อไม่ควรทำอะไร ไม่ใช่ไม่ให้ห่วง ไม่ให้หวง แต่ถ้าห่วงหมูก็โทรหาเค้าสิคะ ไม่ใช่นั่งรอบ่น ไม่ใช่เรื่องนะอ้วน...ยังไงค่าโทรมันก็เยอะมากมายอยู่แล้ว ถึงหมูไม่โทรหาแต่เวลาเราทะเลาะกันมันมากกว่า ที่หมูโทรมาหา เพื่อให้รู้ว่าเค้าทำอะไรอยู่...ถ้าห่วง หวง รอไม่ได้ ก็โทรมา อย่านั่งรอบ่น แบบทำอะไรไม่เป็นแบบนี้
เค้ารู้ว่าหวง ห่วง...แต่เค้าก็พยายามแล้วนะคะ
รักหมูมันมากๆ
ตอนนี้เรื่องย้ายบ้านเค้ายังย้ายไม่ได้ ติดปัญหานิดหน่อยน่ะอ้วน เค้าเลยได้อยู่บ้านเดิมต่อไป ไม่รู้ว่าจะดีใจดีป่าว เพราะที่อย๎่ก็ไม่มีเน็ต ค่าโทรเรากํยิ่งบานๆ เลยใช่มั้ยคะ วันนี้เจ้าอ้วนไปไหว้พระ และซื้อกล้องด้วยหายไปนานมากๆ ไม่รู้เป็นไงบ้าง ไปกะเพื่อนซี้อีก หมูมันเป็นเด็กดีมากๆ นะคะ อย่าหาเรื่องตีกะเค้านัก

เรื่องงานวันนี้เค้ามีเจ้านายฝรั่งเพิ่มเข้าามาอีก เยอะกันไปใหญ่แล้ว เพิ่งรู้ว่าแผนกเค้านี่มีความสำคัญพอควร เพราะพยายามหาเอาคนที่ประสบการณ์เยอะ แต่ละคนหง่อมๆทั้งนั้น ก็ดีค่ะเค้าจะได้เรียนรู้จากคนเหล่านี้ วันนี้เค้าทำเรื่องอีกแล้ว ไปบ่นว่าตรงที่เค้านัั่งร้อน สงสัยเรื่องไปเข้าหูบอส เลยสั่งติดแอร์เพิ่มกันยกใหญ่เลย เฮ้อออ หมูมันไม่ค่อยเชื่อว่าที่เค้าบอกวว่า คำพูดเค้ามีอิทธิพลกับบางคน ในนี้แล้วเป็นไงล่ะ

Love you

Sunday, January 06, 2008

เกิดอาการ

พักนี้เกิดอาการอีกแล้วคะ...ก็งานมันยุ่ง เค้าก็เครียดน่าดูชม ทำยังไงดี เค้าพยายามแล้ว ไม่ดีเลย กังวลไปหมด นอนก็ไม่ค่อยหลับ งานมันค้าง กวนใจอยู่เสมอเลย เค้ารู้เค้าควร clear ให้เสร็จจะได้สบายกว่านี้ แล้วอ่านหนังสือ แต่ว่ามันทำไม่ได้นิค่ะ...หมูจ๋า กังวลมากๆ เหลืออีกหลายอย่างที่ต้องทั้งในเวลาอันน้อยนิด ความคิดก็ดันไม่แล่นอีก เค้าต้องทำยังไงดีคะ

วันนี้ตื่นมาแต่เช้าหวังจะได้งานคะ เพราะเที่ยงมีนัดไปไหว้พระกะปุ้ยและก็นา เค้าว่าอาจจะทำให้จิตใจเค้าสงบบ้างก็ได้ หวังให้เป็นอย่างนั้น อย่างน้อยเค้าก็จะได้ไม่ฟุ้งซ่านไงคะ

หมูล่ะคะ งานเป็นยังไง...คงไม่เหลือบ่ากว่าแรงหมูหรอกเนอะที่รัก

หมูต้องอดทนกับเค้ามากๆนะคะ ถ้าผ่านช่วง 2-3 เดือนไปได้ เค้าว่าเค้าก็โล่งแล้วคะที่รัก อย่างน้อยเรื่องเรียนก็ใกล้ความจริงสักที ... ถึงแม้จะยังไม่จบในทันที แต่มันก็จะเหลือแค่ทำ publication อาจจะยากกว่าสอบแต่ว่ามันก็เป็นสิ่งที่ต้องทำไงคะ

เอาใจช่วย และช่วยอยู่เคียงข้างเค้าด้วยความเข้าใจนะคะ...เค้าต้องการกำลังใจจากหมูที่สุด

รักหมูมานนน

Saturday, January 05, 2008

This month

งานเป็นไงบ้างคะอ้วน เห็นหมูมันบอกเหนื่อยๆ แต่ก็กลับมืดนะคะ สงสัยไม่เหนื่อยจริงสักเท่าไร เมื่อวานวันหยุดเค้าไม่ได้ออกปเที่ยวไหนหรอกค่ะ หยุดพักบ้าง เดี๋ยวหมูมันบ่นแย่ แต่ตอนเย็นไปหาไรกิน รถติดกระหน่ำเหมือนกันค่ะ กลับมามืดเลย
หมูอ้วนทำตัวดีป่าวคะ อากาศเย็นมากๆ อยากให้้หมูอยู่ด้วยจังค่ะ

วันนี้หมามันอยู่บ้านได้งานบ้างมั้ยเนี่ย อย่าเอาแต่หาเรื่องอาละวาดเค้านะ ทำงานบ้างด้วย

ตอนนี้เรื่องปรับเงินเดือน คาดว่าจะยืดถึงสิ้นเดือนนี้ เค้าเลยเบรคเรื่องต่อสัญญาไปก่อน แต่ก็กลัวเหมือนกันว่า เมื่อไม่พูดกลายเป็นว่ารับเงื่อนไขนี้ไปตลอด ก็ไม่ไหวเหมือนกัน

เป็นเด็กดีด้วยนะ รักหมูมัน

คิดถึงหมู มากๆ...

ไอ้หมูอืด จอมงอแงนะคะ เมื่อวานเป็นยังไงบ้างค่ะ อืดๆ อยู่บ้าน ไปเล่นเน็ตก็มานั่งบ่นเบื่อๆ ก็เค้าไม่ได้อยู่ด้วยล่ะสิ ถึงเบื่อน่ะ คนอย่างหมูขาดเค้าได้เหรอค่ะ เดี๋ยวก็คิดถึงกันแย่เลยเนอะ ... จริงป่าวคะ

เค้าเป็นเด็กดีนะคะ ถึงว่าจะหนีไปกิน พิซซ่ากะโต้งกะแม่ตอนเย็น ก็ไม่ได้ ซื้ออะไรเลย ก็หมูมันให้ประหยัดไว้(เป็นค่าโทรเหรอ?) เห็นมั้ยเค้าก็เชื่อคะ

วันนี้กะว่าจะอยู่บ้านทำงานคะ แต่ก็กลัวว่าจะมีคนมาทำสติแตก แล้วกระเจิงไม่ได้ทำแย่เลย หมูต้องเอาใจช่วยเค้านะ ให้ตลอดรอดฝั่งด้วย แล้ววันนี้หมูต้องทำอะไรบ้างคะ งานวุ่นๆ เหมือนเดิมหรือเปล่า คงจะเป็นอย่างนั้น เพราะว่าเป็นเรื่องปกติของหมูอยู่แล้วนิคะ

ที่ออฟฟิศหมูมีสาวๆ มาใหม่หรือเปล่า แค่ถามดู หึงและหวงและห่วงหมู ไม่ต่างกะที่หมูเป็นหรอกค่ะ อยากดูแลอยู่ใกล้ๆคะ ที่รัก จะรอวันนั้นของเรานะเมื่อวานเค้าโดนฉีดยาด้วย นานมากๆแล้วที่เข็มไม่ได้มาทิ่มเค้ามีแต่ทิ่มคนอื่นๆ ไม่เว้นแม่พ่อกะแม่ อิอิ วันนี้เลยเหมือนไม่สบายนิดหน่อยสงสัยเป็นเพราะวัคซีนนะคะ มันจะทำให้ป่วยได้นิดหน่อย เพราะว่ามันเป็นการฉีดเชื้อตัวตายเข้าร่างกายให้ ค่อยๆสร้างภูมิคุ้มกันเองคะ

รักหมูมันมากๆคะ

Friday, January 04, 2008

ทั้งห่วง..ทั้งหวง ??


วันนี้ตอนแรกเค้าต้องย้ายไปบ้านใหม่ค่ะที่รัก แต่พอดียังไม่เรียบร้อยดี เลยเลื่อนไปวันอื่น หมูอ้วนงานยุ่งๆ เหรอคะ ขยันๆนะคะที่รรัก เค้าเป็นกำลังใจให้นะ ไม่รู้จะพอมั้ยหมูมันจะไปหากำลังใจจากคนอื่นป่าวคะ
งานเค้าพยายามวางแผนให้เสร็จตามกำหนดเพราะว่าคอนซัลท์ติมาว่าไม่ทำตามกำหนดอะไรได้สักอย่าง เลยต้องมารื้อใหม่เยอะเลยค่ะ คนที่มีอยู่ก็ดูไม่ค่อยจะพอ หนำซ้ำยังทำงานแบบไม่ค่อยตั้งใจด้วยค่ะ (หรืออาจจะเต็มที่แล้ว แต่ได้แค่นี้) ไม่รู้จะทำไงดี เรื่องงานนี่เป็นเรื่องหนึ่งที่สอนกันได้ แต่เรื่องความชำนาญและความคล่องแล้ว ต้องใช้ประสบการณ์จริงๆ คนไม่ได้ทำเองจะไม่รู้แน่นอนว่าควาามยากอย๎่ตรงไหน
ตอนนี้บิ๊กบอสกลับมาแล้ว เค้าก็หมดห่วงเรื่องโดนดึงตัว เพราะว่าให้ผู้ใหญ่คุยกันไปเอง

เจ้าอ้วนจอมงก แอบเช็คยอดเงินเค้าเหรอคะ จะโดนนะคะ หมูไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ เค้าก็เป็นไอ้หมูงก ติดหมูมันมาเหมือนกันแหละ เรื่องที่ไม่ควรเสียเค้าก็ไม่อยากเสีย อย่างเช่นเรื่องอัตราแลกเปลี่ยนที่ขึ้นๆ ลงๆ และค่าโอนเงินด้วย หวังว่าหมูมันคงจะเข้าใจนะคะ แล้วก็ช่วยเค้าประหยัดด้วยนะคะ ที่รัก

เป็นเด็กดีด้วยนะ เค้ารู้ว่าหมูน่ะ งานเยอะ ไม่อยากให้เครียดมากนักนะ

Thursday, January 03, 2008

ห่วง...มาก

เจ้าหมูอืด จะย้ายบ้านหนีเค้าเหรอค่ะ จะหนีไปไหนอ่ะคะ แล้วจะไปอยู่ยังไงล่ะคะ มีคนที่ระดับเดียวกันอยู่ด้วยหรือเปล่าค่ะ แต่ก็ดีถ้าย้ายแล้วมี เน็ต มันก็คุ้มสำหรับเรานะคะ ว่ามั้ย?

งานหมูเยอะๆ ก็ดีคะ เพราะว่าเค้าก็ไม่ต่างกันเลย งานเยอะๆ เพียบๆ พอกันเลย ไหนจะต้องทำงานทุกวันเช้ายันเย็น แล้วก็มีเรื่อง thesis ที่เป็นเรื่องใหญ่อีก เค้าไม่เคยคิดเรื่องงานอื่นๆที่บ้านเลย แต่เรื่อง thesis เนี่ย ไม่เคยหลุดออกจากสมองเค้าได้มานานแล้ว ทำยังไงก็ไม่ได้ มันก็คงยังต้องเป็นอย่างนั้น ต่อไปเรื่อยๆจนกว่าเค้าจะหลุดพ้นมั้งค่ะที่รัก

หมูได้หยุด ก็เหมือนไม่ได้หยุดอีกแล้วสำหรับพรุ่งนี้...ยังไงหมูต้องพักผ่อนนะคะที่รัก ไม่สบายนิค่ะ เดี๋ยวแย่ไปกว่านี้นะคะ เป็นห่วงหมูมากๆ เลย พยายามหาผลไม้พวกที่มี vit C สูงๆนะคะ จะได้หายไวๆ
เป็นห่วงหมูมัน

รักหมูมัน มากๆๆ




Always move..

เมื่อวานนี้เป็นวันทำงานวันแรงหลังจากหยุดยาวเนอะ หมูมันงานเยอะๆใช่มั้ยคะ เค้ารู้ว่าหมูน่ะทำได้อยู่แล้ว เพราะมีเค้าให้กำลังใจอยู่ทั้งคนนี่นา ปีนี้คงเป็นปีที่หมูมันจะต้องเหนื่่อยๆ อีกปีหนึ่งเนอะ เอาน่า หวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี
งานวันแรกของรอบปีใหม่ เป็นไปด้วยความเรียบร้อยเหมือนเดิม เค้าเป็นหวัดซะแล้วค่ะที่รัก เจ็บคอนิดหน่อย มีน้ำมูกด้วย
เค้ามีงานกองเบ้อเริ่มรออยู่ วันพรุ่งนี้ต้องหอบผ้าผ่อน ย้ายบ้านอีกแล้วค่ะที่รัก ย้ายเป็นว่าเล่นเลย ทำไงได้ เป็นลูกน้องคนโปรดนิ นายไปไหนก็ต้องไปด้วย
แต่ได้ข่าวว่าบ้านใหม่จะมีเน็ต หวังให้เป้นอย่างนั้นแหละค่ะ จะได้ลดค่าใช้จ่ายเราด้วยไงคะ

Wednesday, January 02, 2008

หมูจ๋า วันนี้งานเค้ายุ่งๆ จังเลยค่ะที่รัก เค้าน่ะ เร่งๆ งานสุดๆ เลยคะ ไฟมันลนมากๆแล้วนิคะ ไม่ไหวเลย ทำยังไงดี งานโน่น งานนี่ พรุ่งนี้เค้าทำงานเช้า-บ่ายอีก หมูต้องเป็นเด็กดีมากๆ นะคะ เค้าปวดหัวเรื่องงานมากๆ (หมายถึงเรื่อง thesis น่ะ) เรื่องอื่นไม่เป็นไรเลย เค้าต้องนั่งอ่านงาน ทำงานทั้งวี่วัน ช่วยหน่อยสิค่ะ หมูจ๋า...อยากกอดๆ กันแล้วด้วย ขาดกำลังใจอ่ะ ทำไงดี
งานหมูเป็นไงคะ คงยุ่งๆพอกันเนอะ ดีคะ จะได้ไม่มีเวลาลั่นล้า ทะเลาะกะเค้า ไม่มีเวลาไปมองสาวๆ อื่นๆไงคะ หวงนะรู้มั้ย
เค้าต้องพยายามอีกมากมายเลยมั้ง เพื่อให้ผ่านช่วงนี้ไปให้ได้ ... ดีนะเนี่ยที่บ้านเค้าไม่ได้มีปัญหาอะไรยุ่งยาก เพราะถ้าต้องจัดการหลายๆเรื่องพร้อมกันตอนนี้เค้าแย่แน่ที่รัก
เอาใจช่วย...ขอกำลังใจด่วนนะ
รักหมูมันมากๆ อยากกอด ที่สุดแล้ว

Our love be the same

วันนี้ต้องทำงานแล้ว หลังจากหยุดยาวมาหลายวัน เจ้าอ้วนตื่นไปทำงานมั้ยยคะ อากาศที่นี่กำลังเย็นสบายดีเชียวค่ะ ขาดแต่ว่าไม่มีหมูมันให้นอนกอดนี่นา อากาศเปลี่ยนหมูดูแลสุขภาพนะคะ เค้าท่าทางอาจจะเป็นหวัดด้วยละ รอหมูมันมาดูแลเนอะ วันนี้เจ้านายเค้ากลับมาแล้ว คงไล่ทวงงานที่ยังไม่เสร็จ หมูเอาใจช่วยด้วยนะคะ
หมูมันคงงานยุ่งๆ ไม่ต่างกัน ใช่มั้ยคะ ขยันๆนะเป็นเด็กดีด้วย เลิกอาละวาดเอาแต่ใจได้แล้ว

ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ 1 ปีที่ผ่านมามีความหมายกับเค้ามากๆ ถึงแม้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา แต่เค้ารู้สึกได้ว่าหมูไม่ได้อยู่ห่างจากเค้า อยากให้หมูเป็นแบบนั้นเหมือนกันนะ

อยากกอดไอ้หมูตอน

Tuesday, January 01, 2008

คิดถึง...มาก

วันนี้ วันอะไร...วันปีใหม่ไงค่ะ...สุขสันต์หรรษา มากๆนะคะที่รัก
ตื่นมาสายนิดหน่อยคะ สำหรับวันนี้ ก็พอดีเมื่อคืนมี drink กันนิดหน่อย แต่ไม่ต้องห่วงเลย เค้ากินเฉพาะตอนอยู่กะที่บ้านเท่านั้นคะ โต้งบอกว่าพี่ตุ๋มเอ้ย หน้าแดงก่ำเชียว อิอิ เป็นนารีขี้เมาเล็กน้อย ก็ฉลองปีใหม่นิเนอะ หมูมันไม่ว่าเค้าหรอก เพราะหมูรู้ว่าเค้ารู้ว่าทำอะไรอยู่ จริงป่าว
หมูชอบเพลงที่เค้าหาให้มั้ยค่ะ หมูว่าเค้าอ้อนๆ หมู...ก็มีแต่คิดถึงนิคะ หรือว่าหมูไม่เป็น วันนี้ เค้าตีกะแม่นิดหน่อย แต่ไม่มีรัยมาก ก็แค่ตีกัน ปกติ ก็เลยพาลมาที่หมูนิดหน่อยด้วย ไม่เป็นรัยเนอะ ยังไงหมูก็ให้อภัยเค้าอยู่แล้วเนอะทีรักจ๋า พอตกตอนเย็นก็ไปช๊อบกันนิดหน่อยคะ ได้หม้อสุกี้มาด้วย เดี๋ยวหมูกลับมาจะทำให้กินคะ อร่อยๆ ด้วย (สั่ง MK ไงคะ รับรองอร่อยแน่ อิอิ)
พรุ่งนี้ก็ต้องทำงานแล้วล่ะ เอาใจช่วยเค้าด้วยนะ เค้าคงแวะเข้าคณะตอนบ่ายน่ะ เพราะว่า run งานเสร็จแล้วต้องเอาผลไปคุยกะอาจารย์ไม่อยากงมอยู่คนเดียวคะ ยังไงสวดมนต์ให้หมูมันด้วยนะค่ะ ปีหนูดินเนี่ยไม่ถูกกะมะเมียด้วยสิ ไม่รู้ว่าเค้าจะเป็นยังไงบ้าง...หมอดูทุกสำนัก แทบฟันธงว่า...ปีนี้ต้องเหนื่อยค่ะ สู้ๆ เนอะ
รักหมูมันคะ...กลับมาเร็วๆนะ




เมื่อวานนี้เค้าได้ไปเที่ยวงานปีใหม่ที่ดูไบมา ตอนเย็นนั่งติดรถพี่เค้าไป คนเยอะมากทีเดียว เพราะเป็นจุดหนึ่งที่มีการจุดพลุสวยๆ ทุกปีอย๎่แล้ว อากาศของวันส่งท้ายปีเก่าหนาวทีเดียวค่ะที่รัก คิดถึงหมูมัน อยากให้อยู่ด้้วยชะมััด เพราะใครๆ เค้าก็มากันเป็นคุ่ๆ ทั้งนั้นนี่คะ เมื่อไรเราจะได้อยู่ด้วยกัน ในเทศกาลต่่างๆซักทีเนอะ
ขากลับพอดีมีพี่เค้ามาเที่ยวพอดี เลยติดรถเค้ากลับมา รถติดสาหัสมากค่ะ กว่าเค้าจะกลับถึงบ้าน
รูปที่ถ่ายออกมาไม่สวยมาก น่าเสียดายเพราะเป็นกลางคืน สภาพแสงน้อยมาก เค้าใช้ขาตั้งกล้องแล้ว แต่ก็ยังได้ภาพไม่ดีนัก สงสัยต้องออกไปหัดถ่ายตอนกลางคืนบ่อยๆ ซะแล้วเนอะ

หมูมันหนีไปฉลองกับเพื่อน กะที่บ้านอีก แถมยังดื่มไวน์มาอีกนะคะ เป็นหมูขี้เมาเหรอคะ จะโดนนะคะแบบนี้ เค้าไม่อยู่หมูกินเหล้าเมายานะคะ แต่ดีที่อยู่ที่บ้านไม่งั้นนะ โกรธกะหมูมันแน่ ก้ทำให้เค้าเป็นห่วงมากๆ นี่คะ

ปีใหม่ปีนี้หวังให้หมูมันประสบความสำเร็จ ในทุกเรื่องนะคะ แพลนไว้บ้างมั้ยคะ ว่าปีหนึ่ง ๆ ทำสำเร็จตามเป้าไปกี่อย่างแล้ว เรื่องเรียนไปถึงไหน เรื่องงานถึงไหน ไหนจะต้องดูแลเจ้าหมูตัวโตที่อยู่ต่างแดนด้วยนะ

รักหมูมันนะคะ


ที่รักจ๋า หมดไปอีกปี จริงๆแล้ว หมูมันยังคงเป็นเด็กดีเหมือนเดินใช่มั้ยค่ะ ที่รัก เค้ายังรักหมูมากๆ เหมือนเดิม แต่แต่งเติมความสัมพันธ์ของเราด้วยคำว่าผูกพันธ์ หวงใย และหวงหา เสมอ

ปีใหม่นี้ เค้ารู้ว่าหมูต้องทำทุกอย่างอย่างเต็มที่อยู่แล้ว สิ่งเดียวที่อยากให้หมูมันจดจำไว้คือ เค้าอยู่ตรงนี้ ไม่ว่าหมูจะต้องการเค้าตอนไหน เพียงแค่นึกถึง เค้าจะอยู่กะหมูเสมอ เป็นกำลังใจ เป็นคนเคียงข้าง เป็นคนที่ยอมฟังและออกความเห็นยามที่หมูต้องการนะคะ หมูไม่ได้ต่อสู้อยู่คนเดียว มีเค้าเป็นคนพลักดันน่ะคะ อยากให้หมูมีความสุขปีใหม่มากๆ และตลอดปี อยากให้หมูเป็นเด็กดี (ไม่ดื้อ ไม่ใช้เงินกระจาย และไม่ขี้โมโห) อยากให้หมูรักเค้านานๆ และขอพรให้พระคุ้มครองนะคะ

ปล. เค้าฟังเพลงนี้ทีไร น้ำตาไหลคิดถึงหมูทุกที ... ทุกๆคำที่ได้ยิน พาลให้คิดถึงแต่หมูเท่านั้น

รักหมูมันมากๆ


Monday, December 31, 2007

HAPPY NEW YEAR 2008


วันนี้ก็เป็นวันส่งท้ายปีเก่า รับปีใหม่ที่จะเข้ามาแล้ว หมูมันมีนัดกับเพื่อนๆ เป็นเด็กดีด้วยนะคะ ดูแลตัวเองดีๆ เค้าอยากไปกับหมูมากๆ รู้มั้ยคะที่รัก เสียดายที่เค้าต้องมาอยู่ไกลถึงนี่
วันสิ้นปีที่นี่ เค้ายังต้องทำงาน แย่เลยเนอะที่รัก ทำไงได้ละ มาอยู่ี่นี่แล้ว ทุกอย่างยึดตามวันหยุดที่นี่หมด จะปีใหม่แล้วอยากให้เจ้าอ้วนของเค้า เป็นหมูที่น่ารักอย่างนี้ตลอดไป โตเป็นผู้ใหญ่ ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน คิดและทำแต่สิ่งที่ดีๆ

หมูมันเป็นไอ้หมู จอมหงุดหงิด อะไรนิดๆ หน่อยก็อารมณ์เสียนะคะ ไม่ดีเลย ขอให้สิ่งเหล่านี้หมดไปกับปีเก่านะคะ


HAPPY NEW YEAR มีความสุขมากๆ รักเค้ามากๆ ด้วยนะคะ ที่รัก


รักหมูมัน

Sunday, December 30, 2007

เกือบแล้ว เกือบอีกปีแล้ว

ที่รักจ๋า อยากให้หมูอยู่ข้างๆจังค่ะที่รัก...เวลาอย่างนี้ เป็นเวลาที่เค้าอยู่กะหมูที่สุด เทศกาลต่างๆ ทำให้เค้าคิดถึงหมูอย่างมาก เมื่อไหร่ที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน ในทุกๆเทศกาลสักที...คนที่พิเศษที่สุด กับ ช่วงเวลาพิเศษ มันคงเป็นความรู้สึกที่ดี ที่สุด ที่น่าจดจำเนอะ
ทำยังไงดีค่ะ ถึงจะเติมเต็มความรู้สึกของกันและกันได้ในยามที่เราห่างกันอย่างนี้ คงมีเพียงแต่ความเข้าใจจริงมั้ย แต่ทำได้ยากจัง บางครั้งแค่คำพูดเล็กๆน้อยๆ เราก็ผิดใจกันแล้ว นั่นไม่ได้แปลว่าไม่ได้รัก ไม่สนนะ แต่มันเป็นเพียงความไม่เข้ากันก็เท่านั้น
ปีหน้าฟ้าใหม่ หวังว่าเราคงจะเข้าใจกันมากขึ้นเรื่อยๆ นะคะที่รัก
รักหมูมันมากๆ ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปแล้วนานแค่ไหน

So tried..

หมูมันไปเที่ยวมาเป็นไงบ้างคะ หายไปทั้งวันเลย ไม่ยอมโทรหาเลยด้วย อ้างโน่นนี่อยู่นั่นแหละ ช่วงนี้หมูได้หยุดยาว พักผ่อนให้เต็มที่นะคะ ได้เอาแรงมาสู้กับงานตอนหลังปีใหม่ไง งานเค้าถึงจะเยอะแต่ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร เค้าเปลี่ยนเจ้านาย/หัวหน้า มาหลายคนแล้ว เลยพอเดาออกว่าหัวหน้าสไตล์นี้ ต้องการให้งานออกมาเป็นแบบไหน ช่วงปีใหม่ที่นี่กลับเมืองไทยกันเยอะเลย เค้าเห็นแล้วอยากกลับบ้างจัง ก็คิดถึงหมูมันนี่นา ทำไงได้ เค้าอาจจะต้องปรัับตัวกับที่อยู่ใหม่ หัวหน้างานคนใหม่ โต๊ะทำงานตัวใหม่ และอะไรหลายอย่างที่เปลี่ยนไปหลังจากที่เค้ากลับจากพักร้อน หมูอย่าลืมเป็นกำลังใจให้เค้านะคะ
เค้าคิดว่าคงผ่านมันไปได้ด้วยดี
ช่วงนี้อากาศที่นี่เย็นเลยทีเดียว เค้าทำท่าว่าจะไม่สบายด้วย
วันนี้เค้ามีประชุมทั้งวัน วุ่นๆ น่าดูเลยค่ะ หลายๆ อย่าง ยังไม่เข้ารูป เข้ารอยต้องปรับ ต้องแก้กันด้วย เหนื่อยอีกหลายยกค่ะ ที่รักเอ๊ยย หมูเอาใจช่วยด้วยนะ


คิดถึงหมู เป็นเด็กดีด้วยนะ

วันนี้...เมื่อสองปีที่แล้ว


...ยังจำได้มั้ย วันนี้เมื่อสองปีที่แล้ว เราอยู่กันที่ไหนค่ะ...
เหนื่อยแค่ไหนกับการเดินทางครั้งแรกด้วยกัน แม้ว่าจะเป็นแค่การคบกันแค่ไม่กี่เดือน
แต่...ก็พากันไปพิสูจน์ซะแล้ว...ภูกระดึงไงคะ...

เค้ายังจำได้ดี เพราะว่ามันเป็น trip แรกของเราสองคนที่เพิ่งคบกันเพียงสามเดือน ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ มีทั้งน้ำตา และเสียงหัวเราะตลอดการเดินทาง ซึ่งเหมือนกับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ ยังจำได้ว่าเป็นปีแรก ปีเดียวที่หมูอยู่กับเค้าในในวันสิ้นปี...ขอบคุณนะสำหรับการเริ่มต้นที่ดี จนเรามีวันนี้ค่ะ

งานหมูเป็นยังไงค่ะ เหนื่อยมั้ย อยากกอดหมูมันแล้วใช่มั้ยค่ะ ใช้วันเวลาเก่าๆในความทรงจำดีดี ช่วยเป็นแรงบันดานใจให้หมูผ่านวันอันยุ่งเหยิงและวุ่นวายไปให้ได้นะค่ะที่รัก

วันปีใหม่ก็ไม่ได้หยุด แต่ก็ดีแล้วค่ะ เพราะถ้าหมูหยุดงาน หมูก็จะหนีเที่ยวแล้วก้อหาเรื่อง shopping เค้ารู้นะว่าหมูน่ะ นัก shop brandname ไม่ได้ว่าค่ะ แต่เตือนนะ จะได้รีบกลับมาหาเค้าไงค่ะ

วันนี้เค้าหนีหมูไปตามรอยหมูมันที่ โคราช เหนื่อยมากเลยที่รักจ๋า เพราะว่ารถติดมาก คิดดูสิค่ะ ออกจากบ้าน 8.30 กว่าจะถึงร้านสเต็กครูต้อปาไป 14.30 กว่าจะถึงย่าโมก็นั่น 18.30 เป็นไงค่ะ เป็นการเดินทางอันแสนนานคะ ไม่ได้โทรหาหมูมัน หมูมันบ่นน่าดู แล้วก็น้อยใจต่างๆนานา ไม่เอาค่ะที่รัก เค้าไม่ได้โทรเพราะอะไรก็บอกไปแล้วนะ ห้ามงอแง ไม่ว่าไปไหน อยู่ที่ไหน เค้าเหมือนเดิมนะ เค้ารักหมูคนเดียว เค้าอยากให้หมูเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน

รักหมูมันมากๆค่ะ

Saturday, December 29, 2007

However..Our love moving forward


เจ้าอ้วน เมื่อวานนี้เค้าได้ไปเที่ยว Hatta & Fujairah ห่างจากเมืองที่เค้าอยู่นิดหน่อยนะคะ เป็นภูเขาหินสูงเลยทีเดียว อากาศเย็นกำลังดี คิดถึงหมูมันจังค่ะ คิดถึงตอนเรากลับไปอยู่ด้วยกัน นอนกอดกัน ไม่น่าเลือกมาอยู่ไกลๆกันเลยเนอะ
หมูเป็นไงบ้างคะ อ.พาไปเลี้ยงกินไปพุงกางๆป่าว เรื่องเน็ตที่ร้านที่นี่ ก็อย่างที่หมูเห็น มันเป็นเครื่องร้าน ไม่ใช่ของส่วนตัวค่ะ หมูก็ต้องทำใจนิดนะคะ อย่าเอาแต่ใจนัก เค้าอุตส่าห์เดินหาร้าน เพื่อจะได้คุยกะหมูมันนะ เห็นใจกันหน่อย วันนี้หมูหนีเที่ยวอีกแล้ว เป็นเด็กดีด้วยนะ คิดถึงหมูมันแล้ว

เรื่องงานเค้า ยังไงซะเจ้านายและผู้ใหญ่ทุกคนที่นี่ก็ยังยืนยันให้เค้าเป็น Number 1 มีอะไรก็เรียกใช้ เรียกถามตลอดเวลา หวังว่าปีนี้ของเค้า คงเป็นปีที่มีความก้าวหน้าด้านหน้าที่การงานเพิ่มมากขึ้น หวังว่าหมูจะเป็นแบบนั้นด้วย เก็บเงินทองไว้บ้างนะคะ อย่าช้อปปิ้งจนหมด

ไม่ต่างกันหรอกค่ะ

ที่รักจ๋า เค้ารู้ว่าหมูรู้สึกยังไง เพราะเค้าเองก็ไม่ต่างกัน ยิ่งเวลางานยุ่งๆ หมูก็รู้เค้าคิดถึงหมูที่สุด อยากให้หมูมันมาหา มากอด มาให้กำลังใจ เค้าน่ะ พยายามมากๆที่จะคิดว่าเราห่างกันแค่ตัว ห่างกันนิดเดียวเอง ทุกครั้งที่เห็นใครๆ เค้าเดินกันเป็นคู่ คุยโทรกันจุ๊งจิ๊ง คิดถึงหมูมันมากๆ อยากโทรก็ทำไม่ได้ คุยกันอย่างมาก แค่สองสามนาที นี่ก้อทำให้ค่าโทรของเราเยอะมากแล้ว หมูรู้มั้ยมันยากนะ ที่จะผ่านวันเวลาเหล่านี้ไปได้โดยที่เค้าต้องใจจดจ่อกับมันนะ...ปีก่อนเรายังผ่านไปได้ ปีนี้ก็ต้องได้ แต่ทำไมยากจังคะที่รัก เค้าน่ะ รู้ค่ะ ว่าเรามีความจำเป็น มีข้อจำกัดมากมาย แล้วก็มี goal ของเราตรงไหน ตอนนี้เป็นการพิสูจน์คำว่า ...เรา...ใช่มั้ยค่ะ เค้ารู้แล้วว่าทำไม บางคู่ถึงไม่ยอมให้คู่ตัวเองไปเมืองนอก เพราะมันเป็นอย่างนี้นี่เอง...
งานเค้าปวดหัวค่ะ ได้โปรแกรมมาใหม่ไม่รู้ว่า จะโอเคมั้ย ตอนนี้ run งานอยู่ แต่ข่าวล่าสุด โปรแกรมที่เค้า run ทิ้งไว้ที่ notebook 3 วัน 3 คืน มันขึ้น error และไม่แสดงผลไปแล้วค่ะ ถ้าไม่ได้คราวนี้แย่แน่ที่รัก เอาใจช่วยกันหน่อยนะค่ะ
งานหมูหนักอยู่ตลอด หมูทำได้อยู่แล้ว .... เค้าอยู่ข้างๆ หมูเสมอนะคะ ไม่ต้องห่วง เค้าเป็นเด็กดี ที่ดื้อนิดหน่อยน่ะ หมูรับมือได้อยู่หรอก (อย่างน้อยก็รับมาได้ตั้งหลายปี อิอิ)

รักหมูมันมากนะคะ

Friday, December 28, 2007

Far away.. I miss you

อ้วนเค้าไม่มีเน็ตใช้ เบื่อจังค่ะที่รัก เค้าว่่ามันเป็นส่วนสำคัญอันหนึ่งเลย ไม่รู้ บ.คิดอะไรอยู่ เห็นว่าไม่จำเป็นหรือไงไม่รู้ หรืออาจจะคิดว่าเปลืองค่าใช้จ่าย นี่เค้าเพิ่งมาอยู่ ถ้าอยู่นานกว่านี้เค้าคงโวยไปแล้ว แต่ตอนนี้ บ.เช่าาบ้านใหม่อีกหลัง เห็นว่าบอสจะเอาพวกเค้าไปอยูู่่ด้วย กลายเป็นลูกน้องคนสนิทกันไปหมดแล้ว มีแต่คนหมั่นไส้เข้าไปอีกค่ะ ที่รักเอ๊ยยยย เค้าพยายามทำตัวตามปกติ ไม่อยากมีปัญหา แต่ก็ไม่วาย โดนเหน็บว่าเป็นเด็กเส้นอยู่เรื่อย
เรื่องงานเค้าจะมีประชุมอีกทีก่ออนปีใหม่นี่อะค่ะ กับคอนซัลต์ ประมาณว่าส่งท้ายปลายปี ว่างั้น งานหมูละคะ มีนัดคุยกับ อ. เป็นไงบ้าง ไปถึึงไหนแล้วคะ เค้าเป็นกำลังใจให้หมูมันนะ
รักหมูมันค่ะ

Thursday, December 27, 2007

So stupid situation


หมูก็รู้นิคะ ว่าแต่เค้า หมูเองก็เป็นคนที่ต้องการให้เค้าโทรหานิค่ะ ค่าโทรมันก็ต้องเยอะอย่างนี้ล่ะ เราก็รู้ๆกันอยู่ว่า เป็นยังไง เค้าน่ะ อยากให้หมูเข้าใจ โตๆกันแล้ว เราไม่เห็นจำเป็นต้องโทรหากันตลอดนิคะ ไม่ว่ายังไงเราก็ยังรักกันไงคะ ไม่เรื่องเลยจริงๆ เราสองเนี่ย หมูจ๋า ทำยังไงดี เราถึงจะเข้าใจกันมากกว่านี้ค่ะที่รัก ช่วยบอกที เมื่อไหร่ที่จะเข้าใจตรงกัน เมื่อไหร่ที่เราจะรู้ใจกันโดยที่ไม่ต้องทะเลาะกันก่อนอย่างนี้ค่ะ...หมูจะทนได้อีกนาน แค่ไหนเหรอ เป็นคำถามที่เค้าไม่อยากรู้คำตอบและอยากให้คำตอบคือ ไม่มีที่สิ้นสุดนะคะ แต่เค้ารู้ว่าสักวัน หมูคงทนเค้าไม่ได้ จริงมั้ย น่ากลัวจัง เมื่อวันนั้นมาถึงเค้าจะทำยังไงค่ะ ช่วยบอกเค้าที


Just wanna say that I love as you are.

How should I do??

อ้วนเอํย เค้าเห็นค่าโทร แล้วเครียดเลยค่ะที่รักก็มันเยอะมากนี่นา อาจะเป็นเพราะว่าเราเพิ่งห่างกันก็ได้ หมูมันคิดถึงเค้ามาก ใช่มั้ยคะ ไม่เป็นไร หวังว่าคงจะดีขึ้น ในไม่ช้า งานอ้วนเป็นไงบ้างคะ เห็นว่ายุ่งหัวหมุน ไม่ต่างจากเค้าใช่มั้ยคะ เอาน่าขยันๆ เนอะ หมูมันจะได้จบไวๆ มานอนกอดเค้าได้ ไม่ต้องห่วงงานเนอะ
ช่วงนี้งานเค้าก็เยอะ หนำซ้ำ ลูกพี่ยังจ่ายงานไม่ค่อยเป็นอีกตะหาก ต้องพยายามหางานให้ตัวเองทำ เหนื่อยจัง หมูมันเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยนะ
พักนี้ตีกันบ่อยมาก ไม่รู้หมูคิดเหมือนเค้ามั้ย ทำไมเป็นอย่างนี้ละคะ เค้าแค่โทรหาหมูได้ไม่สะดวกเหมือนเดิมแล้วไงคะ เค้าเองก็ไม่สบายใจหรอกค่ะ เพราะเป็นคนที่อายุน้อยสุด คลาสน้อยกว่าคนอื่น แต่ดันมีเน็ตใช้นะ หมูพยายามเข้าใจหน่อยนะคะ

รักหมูเหมือนเดิม
เป็นหมูจอมโวยอีกแล้วนะคะที่รัก นิดๆหน่อย เค้าได้อัพช้าสักหน่อย ก็ปกติตามเวลาที่เค้าจะเข้าเน็ตได้นะคะเรื่องงาน ท่าทางจะมีทางออก เพราะว่าเค้านัดอาจารย์พรุ่งนี้ คุยเรื่องงาน แล้วก็ดูว่าจะทำอะไรได้บ้างกับ data ที่มีอยู่ หมูต้องเอาใจช่วยให้เค้าหลุดพ้นความทุกข์เรื่องนี้ไปให้ได้นะคะที่รัก เหนื่อยมากๆแล้ว งานหมูเป็นยังไงบ้างคะที่รัก หวังว่าคงจะโอเคนะค่ะที่รัก หรือว่ายังปวดหนัวอยู่คะ อย่าเพิ่งคิดมากนะ ยังไงๆ เค้าอยู่ข้างๆนะค่ะที่รัก หมูมันต้องอย่างอแงนะ ต้องเป็นเด็กดีด้วยนะค่ะที่รัก

รักหมูมันมากๆเจ้าค่ะ

Wednesday, December 26, 2007


ไอ้หมูอัวนจอมบ่น พักนี้ตีกันทุกวันเลยนะคะ เค้ารู้ว่าหมูมันอารมณ์ไม่ปกติ ขอโทษนนะคะ ที่บางครั้งเค้าปากเสียไปบ้าง
ไม่อยากให้เราสองคนเป็นแบบนี้เลย เหมือนไม่รักกันแล้ว ไม่ใส่ใจกันแล้วนี่คะ
ช่วงนี้งานเค้าหัวปั่นเหมือนเดิม เพราะพี่สมนึกฝากงานไว้ก่อนกลับเมืองไทย แล้วเค้าก็จะโดนดึงตัวไปโน่นนี่อีก เรื่องดึงตัวนี่เค้าก็ยังกังวล เพราะถ้านานไปมันจะดูไม่ดี เค้าเองก็ลำบากใจ เพราะเป็นผู้ใหญ่กันทั้งนั้น มาตอนนี้นะเค้านึกถึงช่างอ๊อด เจอเหตุการณ์คล้ายๆ แบบเค้าเลย ผลสุดท้ายโดนบีบให้ตัองลาออก สาเหตุเพราะขัดคำสั่ง ผู้บริหารระดับสูง หวังว่าเค้าจะไม่โชคร้ายขนาดนั้น
หมูอ้วนเอาใจช่วยเค้าด้วยนะคะ

รักหมูมันนะ

ทำได้ ทำดี

ทำได้ ก็ได้ดีอย่างที่หมูบอกล่ะคะ แต่ทำไมเค้าทำดี หมูกลับว่าไม่ดีคะ หมูเป็นรัยเหรอคะ พักนี้หมูบ่นเค้ามาก เค้าเหนื่อย เค้าไม่ได้ทำอะไรไม่ดีเลย หมูก็ไม่เชื่อใจ หมูเริ่มพูดจาไม่ดีกับเค้าอีกแล้ว ประชดประชันกันเหลือทนนะคะอ้วน ให้เค้าทำยังไง งานเค้าก็เครียด เหมือนกัน นะค่ะ ไม่ใช่มีแต่หมูที่เครียดคนเดียว เค้าก็ไม่ต่างกัน อย่างที่เค้าเป็น คือไม่ต้องบอกใครว่าเครียดแค่ไหน ทำตัวให้ปกติที่สุด เก็บความเครียดเอาไว้คนเดียวนี่หล่ะเค้าเอง
เรื่องศึกชิงตัวหมู ไม่ต้องห่วง หมูต้องได้ไปอยู่ในที่ที่ดีที่สุดสำหรับหมูแน่ๆคะ เพราะว่าเค้าภาวนาให้หมูมันก้าวหน้าๆ อยู่ตลอดอยู่แล้ว ก็มันห่วงมากๆนิคะ
รักหมูที่สุด

Tuesday, December 25, 2007

ทำดี...ได้ดี

ช่วงนี้เกิดซึกชิงตัวเค้า อย่างที่บอกให้อ้วนฟัง เฮ้ออ เหนื่อยเลยค่ะ มีการจะมาเร่งๆ ให้งานปัจจุบันเค้าเสร็จไวๆ จะดึงตัวไปช่วยอีก ทำไงดีคะที่รัก หมูมันละเป็นไงบ้าง สงสัยจะว่างงานมากนะคะ ทำตัวไม่ดี พูดจาไม่ดี ต้องให้เค้าหงุดหงิดใจอยู่เรื่อย ไม่รักกันหรือไงคะ เค้าเป็นเด็กดีของหมูเสมอ ตราบเท่าที่หมูยังเป็นเด็กดี เหนื่อยงานพอแล้ว อย่าให้เหนื่อยใจเลยค่ะ ขอร้อง
เค้ากลับมาทำงานได้ไม่เท่าไรเลย เน็ตที่บ้านก็ไม่มี รู้สึกเหมือนทำไรได้ไม่เต็มที่ ติดขัดไปหมด เอาใจช่วยเค้าด้วยนะ อย่าดื้อให้มากนัก

รักหมูมัน

Sunday, December 23, 2007

หมูจ๋า ทำงานเหนื่อยมากมั้ยค่ะที่รัก ... ทำงานหนักๆ ระวังสุขภาพด้วยนะ เค้าเอาของไปฝากเพื่อนหมูแล้ว ที่เหลือคือให้มันถึงหมูเนอะ หวังว่าคงไม่มีปัญหาหรอกมั้งคะ หรือหมูว่าไงค่ะ มีรูปเค้าเพียบๆ เลยด้วย ไว้ให้หมูมันคิดถึง อย่างน้อยก็เวลาที่เหนื่อยๆไงค่ะ จะได้คิดถึงว่า ตอนอยู่กะเค้าเป็นยังไง เพราะเรายังคงต้องห่างกันอีกระยะนึง จริงมั้ยคะ...
เรื่องงานเค้า ไม่ต้องถาม อย่างที่เห็น เค้าเที่ยวเล่นก้หมดเวลาทำงานแล้วคะ ห้ามบ่นนะ เค้าพยายามอยู่ค่ะที่รัก ยังไงเค้าก็ต้องทำได้อยู่แล้ว
เรื่องงานของหมู เค้าว่า ทำดี ต้องได้ดีค่ะ เค้าเห็นคุณค่าการทำงานหนักก็ดีแล้ว แต่เค้าแค่กลัวว่าหมูมันจะทนไม่ได้ถ้างานหนักมากๆ ระวังตัวด้วยนะคะ ที่รัก
รักหมูมันมากๆค่ะ

Just far away..

หมูอ้วน ไมหมูมันหงุดหงิด งอแงจังคะ คิดถึงเค้ามากเหรอ บอกมาซิ เค้าเป็นเด็กดีนะคะ ที่รัก แค่มันลำบากที่เค้าไม่มีเน็ตที่บ้าน คุยกะหมูมันไม่ได้เต็มที่นี่คะ เฮ้อออ ไม่รู้จะทำไงดี แย่เนอะ ไม่รู้หมูมันจะทนไหวมั้ย เค้านะ ไม่อยากให้เราห่างกันอย่างนี้ เพราะยังไงซะให้ยังติดต่อกันได้ ก็ยังดี แต่แบบนี้ไม่ไหวเนอะ เค้าพยายามหาทางออกที่ดีที่สุด ให้ตัวเอง
ที่นี่จะใช้เน็ตที ก็ต้องหลบๆ ซ่อน ๆ มีแต่คนหมั่นไส้ เพราะไม่มีคนใช้ได้ซักเท่าไร หมูพยายามเข้าใจกันนิดนะคะ เราอยู่ได้ด้วยความเข้าใจนะคะ ที่รัก

Friday, December 21, 2007

จอมงอแง

ที่รักจ๋า อย่าเพิ่งงอนแงสิค่ะ เค้ายังเหมือนเดิมทุกอย่าง ยังห่วงใย ยังนึกถึง และคิดถึงมากๆ หมูไม่รู้เหรอคะ เค้าแค่กังวลเรื่องค่าโทรของเราทั้งคู่เองคะ มันดูเป็นเรื่องเล็กสำหรับหมู แต่พอสิ้นเดือนมันคือเรื่องใหญ่นะคะที่รัก เค้าไม่อยากให้เราเอาเงินที่ทำงานแทบตายมาจ่ายให้ AIS นิค่ะ เราต้องรู้ว่ามันต้องแลกกับอะไรบางอย่าง แต่ถ้าหมูเชื่อใจเค้า มั่นใจได้ว่า เค้าเป็นเด็กดีสำหรับหมูเสมอ จริงๆแล้ว อาจเป็นเพราะว่าหมูหยุดยาวก็ได้ ถ้าลองหมูทำงานสิ หมูมันไม่มีเวลามาแว๊ดๆ เค้าหรอก คงเหลือแต่เค้าที่เป็นคนตามหมูล่ะสิไม่ว่า
พรุ่งนี้เค้าจะเอาของไปฝากให้หมู หวังว่าหมูมันคงได้ครบทุกอย่างนะคะ มีทั้งเสื้อที่เค้ากัดฟัน อดกาแฟซื้อให้ พร้อมทั้ง อิอิ รูป หมูอืดๆ ไงคะ (แค่กลัวว่าหมูมันจะจำหน้าไม่ได้) อีกอย่างคือ สิ่งที่หมูอยากได้ สัญญานะว่าจะประหยัด ไม่งั้นเราคงได้อยู่ด้วยกันช้าลง จริงมั้ย ยิ่งประหยัดเท่าไหร่ ก็แปลว่าหมูมันจะได้กลับมาเร็วเท่านั้น เค้าจะคิดถ้าหมูไม่ประหยัด แปลว่าหมูไม่รักเค้า ไม่อยากมาอยู่กับเค้า
ปล. ห้ามซื้อ เสื้อผ้า อาภรณ์ ทุกชนิด แม้แต่ underware ค่ะ เพราะว่า เท่าที่เห็นของหมูก็มากโข แล้วนะ ตอนนี้ หมูต้องซื้อรองเท้าให้เค้าตามสัญญา...ไปดูมา เค้ากะว่ายังไงก็จะไม่ให้เกิน 1390 บาทค่ะ เตรียมไว้นะ
คิดถึงหมูมันมากๆค่ะ

Mis you A LOT


ช่วงนี้เค้าไม่ได้ออนไลน์เลยค่ะ ที่รัก หมูก็รู้เค้าเคยใช้เน็ตตลอดเวลา แต่พอมาตอนนี้ ทำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน นโยบายผู้ใหญ่ไม่รู้เป็นไงบ้าง ดูแปลกๆ นะคะ รู้สึกว่ามีนโยบายตัด O.T. ด้วย เค้าต้องแย่แน่ๆ ค่ะที่รัก ไม่ได้คุยกะหมามันบ่อย ๆ อย่าเพิ่งงอแงนะคที่รัก เค้าก็พยายามหาหนทางอย่างเต็มที่ ส่วนเรื่องเปิดบริการ GPRS ของที่นี่ เค้าอาจจะต้องเดินไปที่เคาน์เตอร์เอง เพราะถามคนที่นี่แล้ว ไม่มีใครรู้เรื่องสักคน (ก็เค้าเป็นหมูไฮเทคอยู่คนเดียว)
เรื่องงานหมูเป็นไงบ้างคะ ยุ่งๆ หัวปั่นใช่มั้ยคะ ไม่รู้หมูมันเป็นเด็กดีมั้ย อยากให้เป็นเด็กดีมากๆ นะคะ ตั้งใจทำงานมากๆ ด้วย


Love & miss you so much

Tuesday, December 18, 2007

หมูอืดๆ ตอนนี้อะไรๆ ของหมูเข้าที่หรือยังค่ะ หวังว่าการกลับไปคราวนี้คงโอเคนะคะที่รัก...เค้าอยู่ที่นี่คิดถึงหมูสุดๆ ก็มันมาทิ้งรอยไว้เต็มไปหมด ตอนนี้ไปไหนมาไหนก็คิดถึงแต่หมูมัน เล่นไปด้วยกันทุกที่นิคะ ที่บ้านหมูมันก็ไปนอนเล่น ที่ทำงานหมูมันก็ไปหา เฮ้อ หมูเอ้ย ใจร้ายจังนะคะ เค้าต้องทำยังไงล่ะเนี่ย วันนี้ติดต่อหมูไม่ได้อีกก็มันไปอืดๆ เป็นลูกหมูเล่นน้ำนิน่า ไม่รู้ว่าพาสาวไปเดทหรือเปล่าถึงไม่ยอมรับโทรน่ะ น้อยใจแล้วนะคะที่รัก
วันนี้เค้าทำเรื่องเอกสารทั้งวันคะ ก็มันอยากให้เสร็จๆ ไป จะได้หมดห่วงไงคะ
ป่านนี้หมูเป็นไงบ้างค่ะ อย่าเล่นจนเหนื่อยแล้วก็ไม่สบายนะค่ะ ห่วงมันมากๆ
รักหมูมันคะ

Monday, December 17, 2007

ห่างกัน .. อีกครั้ง

ตลอดเวลาที่ได้กลับบ้าน เค้ารู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมากๆ เค้าคิดว่าอ้วน คงรู้สึกแบบนั้นเช่นกัน แต่เวลาแห่งความสุขมันเป็นแบบนั้นจริงๆ เค้าคงโตขึ้นในสายตาของหลายๆ คน เพราะเห็นหลายคนบอกแบบนั้น เป็นเรื่องจริงใช่มั้ยคะ ที่รัก ทุกทริป ทุกที่ที่เราอยู่ด้วยกัน เค้ามีความสุขเสมอ เจ้าอ้วนของเค้าเป็นเด็กดี น่ารักเหมือนเดิม หวังว่าเราสองคน จะอยู่ข้างกันตลอดไปนะคะ เค้าอยากอยู่ใกล้ๆ กะหมูแต่ทำอะไรไม่ได้มาก กลับมาที่นี่ ก็หวังให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ตอนนี้ก็ทำหน้าที่ของเค้า เหมือนเดิม อย่างดีที่สุดแค่นั้นเอง ค่ะ
หวังว่าเจ้าอ้วนจะเป็นเด็กดี

ตั้งใจทำงานมากๆ นะคะ ที่รัก รักหมูมัน

Saturday, December 15, 2007

รักกันมากกว่าเดิม...


ที่รักจ๋า ตั้งแต่กลับมาหมูไม่ได้ออนไลน์อัพบล๊อกของเราเลย...ไม่เป็นรัยเพราะหมูใช้เวลาเกือบทั้ง 15 วันอยู่กับเค้า หมูรู้มั้ยเค้าดีใจและมีความสุขแค่ไหนที่ได้เห็นหมูวันแรก หลังจากที่ไม่ได้เห็นมานาน หมูอืดๆ ยังเหมือนเดิม อยากวิ่งไปกอดมากๆ คงเหมือนหมูนะคะ

เราใช้เวลาทั้งหมดด้วยกัน อย่างดีที่สุดแล้วเค้าเชื่ออย่างนั้น เค้ามีความสุขมากๆ ตั้งแต่วันแรกที่หมูกลับมา วันที่หมูอยู่กับเค้า วันที่เราไปเที่ยววังเวียง เวียงจันทร์ด้วยกัน หวังว่าช่วงเวลาเหล่านั้น คงเป็นกำลังใจให้เราสู้ต่อไปอีกสักระยะ เพื่อรอวันกลับมาเจอกันอีกครั้ง เป็นกำลังใจให้เราทั้งคู่ฝ่าฟันอุปสรรคข้างหน้าที่ยังมาไม่ถึง เป็นกำลังใจในยามอ่อนล้าหรือเหนื่อยแรง เป็นพลังใจให้สู้ต่อไป เป็นสิ่งเกี่ยวพันใจของเราทั้งคู่ไว้ด้วย

จนวันนี้ เป็นวันก่อนวันเดินทาง ใจหายน่าดู...จะไม่ได้กอดหมูไปอีกนาน ทำอย่างไรดีคะ เค้าต้องแงๆ ทุกวันแน่ๆที่รักจ๋า เค้าจะทำยังไง ในเมื่อตอนนี้ เค้ารับรู้ว่า ทุกนาทีเค้าคิดถึงหมูแค่ไหน


รักหมูมันมากๆ

Saturday, December 01, 2007

Just a few hours


ที่รักจ๋า...หวังว่าเราคงได้เจอกันอย่างที่วางกันเอาไว้นะ ไม่อยากให้อะไรๆมาเป็นอุปสรรคอีกแล้วคะ เค้ายอมรับว่าเค้าเครียดและเป็นห่วงหมูมาก จนกระทั่งได้อาละวาดไปบ้างในบางเวลา เข้าใจกันนะคะ เค้าอยากให้หมูรู้ว่า เค้าอยู่กับหมูได้ในทุกสถานการณ์คะ

อีกไม่กี่ชั่วโมงเราจะได้เจอกันแล้ว ดีใจมั้ยคะ ทุกครั้งที่เรื่องต่างๆจบไปด้วยดี...มันทำให้เค้าคิดว่า ถ้าเราสู้อยู่คนเดียว ทุกอย่างจะลงเอยแบบนี้มั้ย หวังว่าคงไม่มีทางที่เราจะสู้คนเดียวใช่มั้ยคะที่รัก

กว่าหมูจะได้อ่านบล๊อก ก็คงถึงกรุงเทพ อย่างเรียบร้อยแล้ว ... อยากเจอมากๆ ไม่รู้จะเป็นยังไง แต่รับรองว่าได้เจอกันแน่ๆ หมูได้เห็นเจ้าหมูอืด เจ้าหมาจอมโวย นังอืด ของหมูแน่ๆค่ะที่รัก

รักหมูมันมากๆ

ปล. ลองมาดูกันสิ ว่าใครจะไม่ปล่อยใครค่ะ

วันที่รอคอย ก็มาถึง




หมูอ้วนน หลังจากให้หมูมันเป็นกังวล ไปกะเค้าอยู่นานสุดท้ายแล้ว เคาก็ได้พาสปอรตสมดังใจหวัง คงเป็นเพราะเจ้าอ้วน และทุกคนทีคิดถึงเค้าอยู่ที่เมืองไทย เราห่างกันมานานมากแล้วเนอะ กลับไปอยู่กะหมามันให้หายคิดถึง
ขอบคุณนะคะ ที่อยู่ข้างๆ เค้าในทุกช่วงเวลา ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ เราอยู่เคียงข้างกันเสมอ
พลังแห่งความรัก มันมีอานุภาพอย่างนี้นี่เอง เค้าคงตื่นเต้นที่ได้เจอหมามัน หลังจากหายไป 10 เดือนเต็ม
คอยดูนะจะนอนกอดไม่ให้ไปไหนเลย

Thursday, November 29, 2007

ที่รักจ๋า อดทนอีกนิดนะคะ เราต้องผ่านเรื่องงี่เง่าพวกนี้ไปได้...ช่วยกันคิด ช่วยกันแก้เหมือนที่ผ่านมานะคะ เค้าอยู่กะหมูเสมอ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหนก็ตาม เค้าเชื่อว่าหมูพยายามที่สุดแล้ว ส่วนที่เหลือ เป็นปัจจัยที่เราควบคุมมันไม่ได้ อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้จักคน มากขึ้นไงคะ แล้วบางทีเรื่องพวกนี้จะทำให้เราโตขึ้น รักกันมากขึ้นนะค่ะที่รัก เราคงต้องอดทน อดทน รอ เท่านั้นมั้งคะ อย่าเพิ่งท้อนะคะ
เรื่องงานเป็นยังไงคะ เค้ากลายเป็นคนหัวปั่นไปแล้ว งานโน่น งานนี่ เต็มไปหมด เป็นลูกข่างแล้วคะ ทำยังไงดีคะ ช่วยกันหน่อยเร็ว ต้องการกำลังใจด่วน

เค้าพยายามจะจัดการทุกอย่างทางนี้ไว้รอหมูให้ได้มากที่สุดนะคะ ไม่ต้องเป็นห่วง

นับนาที รอหมูมันแล้วนะคะ

Tuesday, November 27, 2007

รออีกนิด

หมูอ้วน อย่างที่รู้ตอนนี้เค้าติดเรื่อง พาสปอร์ตกะตั๋วเครื่องบินไม่ได้อยู่กะตัว แต่ก็พยายามเต็มที่แล้วค่ะ หวังให้อะไรๆ ทุกอย่างเป็นไปตามที่ต้องการ หมูมันเอาใจช่วยเค้านะคะ สวดมนต์ให้เค้าด้วยย
โทรไปบอกแม่แล้ว ว่าจะกลับเร็วๆ นี้แม่เค้าดีใจใหญ่เลยละ เจ้าอ้วนน
ทุกคนคงดีใจไม่ต่างกันหรอก ในเมื่อตอนนี้เค้าห่างบ้านมานานมากๆ แล้ว หมูเอาใจช่วยเค้าให้ผ่านไปได้ทุกอย่างนะคะ

รักหมูมากๆๆ

Monday, November 26, 2007

อีกไม่กี่วันแล้วใช่ป่าวคะ จะได้กอดกันกลมๆ จริงๆแล้ว เค้าดีใจมากๆ ตอนนี้ก็ขอพรพระ ไม่ให้มีอุปสรรคนะคะ เค้ารับไม่ได้จริงๆ ถ้าต้องมีอันเลื่อนอีกครั้ง...เค้ารู้คะว่าพยายามเต็มที่กันแล้ว แต่ไม่อยากให้มีอะไรเข้ามาให้วุ่นวายอีกนิค่ะ
งานหมูเป็นไงคะ ยุ่งวุ่นวาย...จัดการก่อนกลับมานะคะ หมูทำได้อยู่แล้วนิน่า อิอิ
เรื่องของงานเค้า ไม่มีปัญหา ส่วนเรื่องเรียน ก็ยุ่งมาก วุ่นมาก แล้วก็เครียดมากๆคะ หวังว่าหมูคงเข้าใจมากๆเช่นกันนะคะ
เดี๋ยวเย็นนี้ไปหารัยกินกับ นากะปุ้ย ที่ central ramaII ค่ะ คงไม่ดึกมากเพราะว่าพรุ่งนี้ต้องทำงานคะ

รอหมูมันไม่ไหวแล้วคะที่รัก

วันแห่งการรอคอย

ในที่สุดเค้าก็ชนะอุปสรรคทั้งหลายทั้งปวงไปได้ด้วยดี ผ่านการเจรจาต่อรอง กับบุคคลที่งี่เง่าเข้าใจยาก กลุ่มๆ หนึ่งใน บ. เค้า แต่เค้าก็ทำมันอย่างเต็มที่อย่างที่หมูเห็น ใช้ทั้งขู่,ปลอบ สารพัดวิธีการค่ะ
ในที่สุดทางนี้ก็อนุมัติให้เค้ากลับก่อนเวลา ตามกำหนด (เป็น 1 ปีตั้งแต่เมื่อไร ไม่รู้เหมือนกัน) เสียที่เค้ากลับได้แค่ 15 วัน แล้วครั้งหน้าก็คงต้องจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง

หมูดีใจมั้ยคะ จะได้กอดหมูมันจริงๆ แล้ว หมูรอเค้านานมากๆ มีอะไรเปลี่ยนแปลงมั้ย ยังรักเค้าเหมือนเดิมมั้ย ดื้อกะเค้ามากขึ้นหรือป่าวคะ

วันพรุ่งนี้เค้าคงตามเรื่องตั๋ว และพาสปอร์ตอีกทีค่ะ หวังว่าคงผ่านไปได้ด้วยดี หมูเป็นกำลังใจด้วยนะคะ

Saturday, November 24, 2007

Good time together waiting for you and me.

หมูจ๋า หมูคงต้องเหนื่อยอีกยกเค้าเชื่อว่าหมูจะทำได้นะคะ อย่างน้อยผลลัพธ์ที่ดีที่สุดของการเหนื่อยครั้งนี้ก็คือการทีหมูได้กลับบ้าน...กลับมาหาแม่ หาเค้า หาครอบครัวนะคะ จะได้เติมพลังเพื่อที่จะมีกำลังใจสู้ต่อไป แล้วก็จะได้มาเติมกำลังใจให้คนทางนี้ด้วยคะ โดยเฉพาะเค้าและแม่นะ หวังว่าหมูคงทำได้ดีอย่างที่ผ่านๆมานะ รอวันเจอหมูมัน นับทุกนาทีเพื่อได้เห็นหน้า ได้กอดสักทีคะที่รัก
เรื่องงานเค้าก็คงต้องเหนื่อย ๆ ๆ อีกหลายเพลาเลยหล่ะค่ะ ก็อย่างที่เค้าบอก แก้งานเยอะมาก เค้าต้องทำให้ได้ ทำให้เสร็จ ทำให้ไว และถูกต้องด้วย หมูก็รู้ว่าเค้าน่ะ เป็นคนไม่ละเอียดไม่รอบคอบสักเท่าไหร่ ทำยังไงดีคะที่รัก แค่เริ่มก็เหนื่อยแล้ว ... รีบกลับมาให้กำลังใจหมูมันด่วนเลยนะ
รักหมูมันมากๆที่สุด

Friday, November 23, 2007

God bless us


ทำไมเราสองคน ต้องเจอปัญหาและอุปสรรคเยอะแยะจังคะที่รัก หวังให้เราผ่านมันไปได้ด้วยดี ขอบคุณที่หมูมันยืนเคียงข้างเค้าในวันที่ สถานการณ์อะไร ก็ดูแย่นิดหน่อย เรื่องกลับบ้าน อย่างที่เล่าให้หมูฟัง ทุกอย่างยังคงไม่ชัดเจน แต่ที่ทำได้คือให้เค้าเอาพาสปอรตมาคืนโดยเร็วที่สุดนะคะ
เงื่อนไขของ บ. ที่เปลี่ยนไป เค้าต้องทำใจยอมรับใช่มั้ย ตอนนี้เค้าพยายามทำใจ และใจเย็น พยายามเจรจาต่อรอง เพื่อให้เกิดผลดีต่อทุกฝ่าย
มาทำงานไกลๆ แบบนี้ จะเจอปัญหาสารพัดแบบนี้ใช่มั้ยคะ เหนื่อยๆ เครียดๆ แวะไปนอนกอดหมูมันก็ทำไม่ได้ จริงมั้ยคะ


เอานะ หวังว่าเค้าคงผ่านอุปสรรคต่างๆ และเข้าใจชีวิตดีขึ้น
รักหมูมากๆ

Wednesday, November 21, 2007

หมูจ๋า อย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิคะ เค้ารู้ว่าหมูเครียดมากๆ เรื่องกลับบ้าน เค้าก็เครียดคะ แต่ไม่ว่าจะเป็นยังไง จะได้กลับด้วยเงือนไขยังไง หรือต้องรอถึงเมื่อไหร่ เค้าก็เชื่อว่าหมูมันทำดีที่สุดเท่าที่ทำได้ เค้ารู้ว่าสิ่งที่ต้องเจอบางทีมันไม่เหมือนกับที่คิดไว้ ยังไงเค้าก็รอหมูอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ หรืออีกนานกี่เดือนก็ตาม หมูต้องทำสิ่งที่หมูต้องทำ แล้วมองหลายๆมุมนะคะ เค้าอยู่ข้างๆ และยอมรับในสิ่งที่หมูตัดสินใจเสมอ (แม้บางครั้งอาจจะต้องมีปากเสียงบ้างก็ตาม) ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หรือไม่ว่าอะไรจะเข้ามา...ยังมีเค้านะคะ...
รักหมูเสมอ...ไม่เปลี่ยนคะ

Great Time... Good Deal

หลังจากให้เจ้าอ้วนรอมาตั้งนาน เค้าก็ยื่นเรื่องขอกลับบ้านเป็นที่เรียบร้อย ช้ากว่ากำหนดไปสองเดือน (เอง) หมูมันคิดถึงมากๆ เลยใช่มั้ยคะ อดใจรออีกไม่กี่วัน หมูมันจะไปนอนอืดให้เกาพุงแล้วนะคะ ถ้าทุกอย่างไม่มีอะไรเปลียนแปลง ก็คงจะลงเอยตามกำหนดที่วางไว้นะคะ ที่รัก

เรื่องงานเค้ายังยุ่งๆ เพราะมีผู้ใหญ่มากันหลายคน เลยยุ่งๆ นิดหน่อยค่ะ หมูอย่าบ่นเค้านักนะคะ คิดว่าหมูเป็นคนที่เข้าใจเค้ามากที่สุดแล้ว เห็นใจเค้าด้วย

คงต้องแพลนเรื่องที่จะทำโน่นนี่กันด้วยนะคะ เค้ามีเวลาน้อยจัง ดูๆ แล้ว ยังทำอะไรไม่ได้เท่าไรเลย

รักหมูนะ ..นับวันรอแล้ว

Tuesday, November 20, 2007

Love ya

I don't know ... Why do I so upset? I just want you to share your time with me. I also need you to takecare as you want. How can i do and also what you can do for me? I hate every minute that we don't understand each other. What can we do to pass this step?...please tell me. I know you do tried with your job, me too. Let's clame down and do the best thing for us. You always have me anytime anywhere.
How is your work? Try for us ... I am here waiting for you.
Tomorrow I will go to work until 4.00 pm. I think you will call me as you can.
Love ya

Monday, November 19, 2007

แย่...

ทำไมต้องทำให้เค้ารู้สึกแย่ กับคำพูดแย่ๆ ของอ้วนด้วย ขอบคุณที่ไม่ช่วยทำให้เค้าหายเหนื่อย ยังทำให้แย่ลงไปอีก เกิดอะไรขึ้นเหรอ ทำไมเป็นแบบนี้ ยังทำงานกันไม่เหนื่อยพอใช่มั้ย

ถ้าทำแบบนี้ บอกเค้าก่อนนะว่ายังอยากให้กลับไปหามั้ย...

รอ ต่อไปคะ


รู้สึกดีที่หมูมันจะยื่นเรื่องแล้ว แต่ก็แอบลุ้นนะ เพราะว่าอะไรๆ มันไม่เป็นไปตามแผนมานานแล้ว จนยากจะเชื่อว่าทุกอย่างจะไม่มีอุปสรรค...คิดงั้นมั้ยคะ แต่อย่างน้อยก็ดีที่หมูมันมีความคืบหน้า จริงมั้ย

เค้าไม่มีอะไรคืบหน้าคะ งานการก็เหมือนเดิม ต้องใช้ความพยายามกับเรื่องเรียนมากๆ เหมือนเดิม ไม่รู้ว่าจะต้องเหนื่อยอีกกี่ยก...แต่จะสู้คะ เดี๋ยวก็ต้องมีทำ progression report อีก แล้วก็ต้องทำ poster เตรียมงาน present อีก ซึ่งต้องส่งภายในเดือนธันวาคมคะ หวังว่า ทุกอย่างคงเป็นไปด้วยดี

ท้ายสุดไม่สุดท้าย รักหมูมัน ดีใจที่ยังมีเรา...

รอหมูมันกลับมา

Sunday, November 18, 2007

อีกไม่นาน...

เจ้าอ้วนหนีเค้าเที่ยวอีกแล้วนะคะ ไปกะเพื่อนทั้งปี งอนหมูแล้ว วันนี้งานเค้ายุ่งๆ นิดหน่อย เรื่องลาพักร้อนเค้าพยายามดูช่วงที่งานไม่ติด และเรื่องย้ายบ้านเสร็จเรียบร้อยนะคะ หมูมันใจเย็นๆ นะคะที่รัก ยังไงซะเค้าได้กลับไปหาหมูมันเร็วๆ นี้แน่นอนอยู่แล้ว อยากคุยกะอ้วนเรื่องวันที่เค้าลาด้วย เพราะไม่รู้จะให้ติดช่วงปีใหม่ดีหรือป่าวไงคะ จะว่าดีรก็ดี เพราะว่าญาติๆ เค้ามากันเยอะดี แต่มันก็อีกน้านนาน หมูมันจะทนคิดถึงไหวมั้ยน้าา

อดใจรอหน่อยนะคะ คิดถึงหมูมากๆ

รอ ร๊อ รอ

เจ้าอ้วนจ๋า เค้าขอโทษนะคะ อ้วนอย่าโกรธนะคะที่รัก ก็เค้างอนหมู หมูไม่สนใจเค้าอย่างที่เค้าต้องการนิน่า ช่างมันเหอะ มันผ่านไปแล้ว เค้าคิดถึงหมูมากๆ รู้บ้างมั้ย
วันนี้เค้าไปรับปริญญาโต้ง ... เหนื่อยจังคะที่รัก อยู่นอกบ้านทั้งวัน แถมยังมีกินตอนเย็นอีก ไปกินที่โรงเบียร์ตะวันแดงคะ...สารภาพว่า เมานิดหน่อยคะ เค้ารู้ว่าถ้าหมูอยู่หมูต้องมาทานกะเค้าแน่นอน จริงมั้ยคะ...พลาดได้ไงเนอะ นานๆ จะรวมญาติทั้งที หมูมันชอบอยู่แล้วนิคะ เสียดายเหมือนกัน

พรุ่งนี้เค้าก็ต้องออกไปช่วยอ้อเลือกซื้อ dress ที่มาบุญครองคะ นัดกันไว้ประมาณเที่ยงคะ อย่างอนเค้านะคะ หมูก็รู้เค้านะ เป็นคนของประชาชน คะที่รัก หมูต้องทำงาน ห้ามอาละวาด ห้ามขี้เกียจแล้วก็ห้ามอารมณ์เสียนะคะ
เค้าเป็นหมูขยัน ทำงานมาได้ครึ่งเดือนแล้วนะคะ หมูต้องอยู่ข้างๆเค้านะคะที่รัก ห้ามหายไปไหนด้วย
รักหมูมัน รอกอดหมูมันแทบไม่ไหวแล้วนะคะที่รัก

Saturday, November 17, 2007

เป็นอะไรไปคะ


อ้วนวันนี้ ดูท่าทางอ้วนหงุดหงิดทั้งวันเลยนะคะ เป็นอะไรไปคะ ถามก็ไม่อยากจะบอก ไม่อยากจะเล่า ก็พอรู้นะ ว่าหมูไม่อยากเล่าเท่าไร แต่ทำแบบนี้เหมือนเค้าเป็นแค่คนๆ นึงที่ช่วยเหลืออะไรอ้วนไม่ได้เลยงั้นเหรอ บอกตรงๆ ว่าเค้ารู้สึกไม่ดีซักเท่าไร

มีเรื่องอะไร อยากให้เล่าให้เค้าฟังนะคะ หรือมีคนอื่นที่เป็นที่ปรึกษาได้ดีกว่าเค้าแล้วคะ

เค้ากลับมาก็โทรหาไม่ได้อีก ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยนะ หมูรู้ไว้ด้วยย รู้สึกไม่ดีเลย รู้สึกว่าเรายิ่งห่างกันมากเข้าไปอีก


พรุ่งนี้เค้าทำงาน หมูไปรับปริญญาโต้ง ก็เป็นเด็กดีนะคะ ที่รัก ห่วงหมูมันมากๆ รักมากด้วย

Friday, November 16, 2007

เค้าขอโทษที่อารมณ์ไม่ดี อาจเป็นเพราะเครียดในหลายๆ เรื่อง บางทีอาจจะดูแย่ๆ แต่หวังว่าเค้าจะผ่านมันไปได้ ไม่ต้องถามว่าเป็นอะไร รู้ไว้ก็พอว่าเมื่อไหร่ที่เค้าเครียด เค้าไม่ต้องการให้มีคนมาเซ้าซี้
ขอบคุณที่ยังอยู่ตรงนี้เสมอ

RP Approved

หมูอ้วนจ๋า ตอนนี้เค้าได้ RP เป็นเรื่องเป็นราวแล้ว ติดสติกเกอร์เรียบร้อย แตรียมพร้อมกลับบ้านได้แล้ว หมูมันคิดถึงเค้ามากๆ แล้วใช่มั้ยคะ เค้าคงรอช่วงงานเบาลง (ซึ่งคงเป็นไปไม่ได้ ในขณะที่สถานการณ์บริษัท ยังเป็นแบบนี้) แต่ตอนนี้พาสปอร์ตเค้ายังไม่ได้อยู่กับตัว รอแค่ Labour Card อย่างเดียวเท่านั้น

หมูเป็นเด็กดีมั้ยคะ ออกไปโน่นนี่อยู่เรื่อย ไม่ค่อยจะได้คุยกันเลย อยากให้หมูมันทำตัวดีๆ นะคะ รอเวลากลับไปหาเจ้าอ้วนแล้ว ฝากแสดงความยินดีกะโต้งด้วยนะ ดีแล้วแม่จะได้หมดห่วง เหลือห่วงหมูมันคนเดียวเนอะ แต่หมูมันตั้งใจทำงาน บวกกะขยันมากๆ เด๋วก็ผ่านไปได้เองแหละ ใช่มั้ยคะ

รักหมูมันนะ

Thursday, November 15, 2007

You always my love.

หมูอ้วนจ๋า เหนื่อยจังคะ อาทิตย์นี้ งานราฎร์ งานหลวงเพียบไปหมด เหนื่อยมากๆ นี่ยังไม่หมดอาทิตย์เลยคะ ที่รัก เค้าจะเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนดีคะอ้วน ช่วยเค้าด้วยสิคะ หมูมันก็งานยุ่งๆ เหมือนกันอีก
หมูเป็นเด็กดีมั้ยคะ หวังว่าหมูมันคงเป็นเด็กดีนะคะอ้วน คิดถึงหมูมันมากๆ ที่สุดแล้ว ดีใจที่มีความคืบหน้าเรื่องกลับบ้าน แต่จะดีที่สุดถ้าได้กลับมากอดกันสักทีคะอ้วน

วันนี้เค้าไปถ่ายรูปให้โต้งที่มหาลัยด้วย...ดีใจกะน้องเค้ามั้ย มันทำสำเร็จแล้ว อย่างน้อยก็ไม่เสียแรงลุ้น สุดท้ายก็ได้เรียนจบสักที เนอะ แล้วก็จะเหลือแค่เค้าคนเดียวแล้วหล่ะค่ะ อีกกี่นาทีจะหมดยกนี้ก็ไม่รู้ สู้ๆ สุดใจคะ

พรุ่งนี้เค้าต้องไปทำงานแต่เช้าตรู่คะ แล้วก็ยันเย็นด้วย เฮ้อ คนเราหนอ ต้องท่องไว้ว่า ยังดีที่มีงานทำ จริงมั้ยคะอ้วน


รักหมูมันมากๆคะ

Wednesday, November 14, 2007

อัพแล้วววว

ช่วงนี้งานเค้ายุ่งทั้งวันเลยค่ะ เจ้าอ้วนเอ๋ย หมูมันก็เอาแต่ใจจริงๆ เล่ยยย เค้าไม่ใช่ไม่ห่วงหมูนะคะ อยากให้เข้าใจกันบ้าง เมื่อวานโทรหาหมูมัน หมูก็หลับอืดๆ คุยไม่รู้เรื่อง งานอ้วนเป็นไงบ้างคะ กลับมาทำงานตามปกติแล้ว ทำให้เต็มที่นะคะ ตั้งใจเขียนงานด้วยละ เค้าเป็นกำลังใจให้หมูอยู่แล้ว เรื่องกลับบ้าน แว่วๆ มาว่าเรื่อง RP เค้าตอนนี้ได้เรียบร้อยแล้ว คงรอกำหนดกลับ ที่เจ้านายจะอนุมัติสักที เฮ้ออ หมูมันรอจนเบื่อหรือยังคะ หมูคิดถึงเค้ามากมั้ย คิดถึงหมูมันจังค่ะ

Tuesday, November 13, 2007

เหนื่อยเนอะ...

ไม่ได้เรื่องนะคะ อ้วน เค้าน่ะ หวงหมูมากๆ หมูก็รู้ แค่หมูไม่สนใจเค้า เค้าก็แย่แล้วนะ เมื่อคืน เค้าอยากพักจริงๆ ไม่ต้องมางอนเค้าหรอกค่ะ ก็หมูมันก็งานยุ่งๆ เค้าก็เหนื่อยๆนิคะ ช่างมันเนอะ หมูต้องพยายามเรื่องงานให้มากๆนะ ต้องอดทนเยอะๆ จะได้โตไวๆ ไงคะ เพราะยังไงหมูก็ยังเป็นส่วนหนึ่งในองค์กร อยู่ดี เราทำใครไม่ได้เห็น เราเห็น ใครได้หน้าแต่เราได้ประสบการณ์นะคะ อ้วน ใจเย็นๆ แต่ถ้าไม่ไหว อนุญาติให้ลุยแหลกคะ...อิอิอิ

เรื่องงานเค้าที่ทำงานก็ไม่มีอะไรมากมายคะ ตอนนี้ยังไหว งานเยอะเหมือนกันพักนี้ แต่โอ อยู่ เพราะหมดเวลาคือเค้าก็ทิ้งได้ทั้งหมด ไม่ต้องเก็บมาคิด จบคือจบ แต่เรื่องเครียดก็เรื่องเรียนน่ะคะ ตอนนี้พยายามเขียนอยู่ ยากจัง ส่งไปแล้วบทนึง ไม่รู้ว่าจะโดนอีกกี่ที ... สู้ๆ คะ
เหนื่อยจัง อยากหาที่นั่ง...ว่างๆ อยู่กะหมู โดยที่ไม่ต้องคิด ไม่ต้องทำอะไรแล้วคะ

รักหมูมันมากๆ อยากเจอแล้ว

แค่ห่างกัน..ใช่มั้ยคะ

ใครกันแน่คะ ที่ไม่สนใจ เดี๋ยวนี้เค้าโทรหาก็ไม่ได้ ข้อจำกัดเยอะนักนะอ้วน ตามใจค่ะ เค้างอนหมูมันเหมือนกัน กลับมาแทนที่จะได้คุยกันบ้าง กลับไม่ว่าง ทีไปโน่นไปนี่ เค้าไม่เคยว่านะคะ งานเค้าก็หนักเอาการค่ะ เพราะเค้าต้องทำ budget ที่เอามาใช้ทำงานทั้งหมดของโครงการ ตัวเลขพวกนี้ชี้ชะตา อนาคตเค้าเลย ตัวเลขเป็นหมื่นล้านบาท เค้าเลยหัวปั่นหน่อยค่ะ ที่รัก หมูอย่าเพิ่งโวยวาย อารมณ์เสียนะแล้วอย่าลืมอัพรูปที่ไปเที่ยวมาส่งให้เค้านะ ว่างแล้วทำให้ด้วยนะที่รัก ส่วนเรื่องกลับบ้านค้าจะรีบตาม โปรเซสให้ว่าไปถึงไหนแล้ว
คาดว่าคงอีกไม่นานนัก อดทนรอนะคะ ที่รัก คิดถึงหมูมัน มากๆ แล้ว

Monday, November 12, 2007

ไปทำบุญมา สองวัน สามคืนคะ หมูมันเหงามากมั้ย เค้าเอาบุญมาฝากเพียบเลยนะคะอ้วน แต่เหนื่อย สุดๆค่ะ เพราะว่าวันนี้ทั้งวันเค้ายังต้องทำงานตั้งแต่เช้ายันเย็น เหนื่อยค่ะ บอกได้แค่นี้ แต่ก็โอเคอยุ่ แต่หมูสิ ทำแต่งานไม่สนใจเค้าเลย อย่างที่เล่าให้ฟังเค้าหกล้มลื่นในห้องน้ำด้วย จะเอารูปให้หมูดู จะได้ห่วงเค้ามากๆไงคะ
หมูงานยุ่งมากๆ เหรอค่ะ ทำไม ไม่ยอม คุยกะเค้าสักเท่าไหร่ วันนี้ทั้งวันหมูก็ ไม่ค่อยสนใจเลย ที่รักจ๋า อย่าทำอย่างนี้ เค้าน้อยใจคะ

รักหมูมันเหมือนเดิม

คิดถึงค่ะ กลับมาได้แล้ว

เจ้าอ้วน หนีเค้าเที่ยวหายไปนานเลยนะคะ เป้นเด็กดีหรือป่าวก็ไม่รู้ หายไปเลย เค้าคิดถึงหมูนะคะ รู้มั้ย ตอนนี้เน็ตที่ออฟฟิศเค้าแย่มากเลยค่ะ ใช้ไม่ได้เลย รู้สึกว่าจะเป็นที่เครือข่าย ตอนนี้เลยทำอะไรไม่ได้เลย
หมูอย่าเพิ่งบ่นเค้าเลยนะคะ หมูกลับมาจะได้ทำงานมั้ยเนี่ย โทรก็แบตหมดนะคะ ไม่ได้เรื่องนะ บอกแล้วว่าให้ชารตแบตไว้ เค้าเลยโทรหาหมูไม่ได้เลย อ้วนนะอ้วน

อยากให้หมูมันกลับมาไวๆ ตอนนี้เค้าใกล้จะย้ายไปอยู่บ้านนอกเต็มที แล้ว สภาพความเป็นอยู่คงจะแย่ลงไปอีก ที่พักก็ไม่มีเน็ต แย่จังค่ะ

Friday, November 09, 2007

Take Care..







หนีเที่ยวอีกแล้วนะเจ้าอ้วน เค้ารู้หมูดูแลตัวเองได้ แต่อยากให้เป็นเด็กดีนะคะ เค้าเป็นห่วงหมูมัน วันนี้เค้าหยุด คงไม่ได้ไปไหนหรอก เพราะตอนนี้ ก็เบื่อๆ อยากกลับแล้วนี่คะ ที่เที่ยวที่นี่ ก็ไปมาเกือบจะหมดแล้ว ไม่รู้ว่ามีอะไรน่าสนใจอีกมั้ย






หมูมันไม่อยู่หลายวัน เค้าคงเหงาแย่เลย ก็ธรรมดาก็มีหมูอ้วนมางอแง อ้อนๆ นี่คะ



ถือซะว่าไปทำบุญและพักผ่อนด้วยนะคะ เป็นเด็กดีละ ที่รัก รอเค้ากลับไป หมูต้องพาเค้าไปบ้างด้วยนะ






รักหมูมัน คิดถึงมากๆ ด้วยนะ

Thursday, November 08, 2007

Because of Us

ก็เพราะ หมูคือหมู เพราะเค้าคือเค้า ก็เลยยังคงมีเราที่รักกัน ... จริงป่าวคะ ที่รัก

วันนี้งานการก็เหมือนเคย ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง...เค้าทำได้สบายมาก แล้วก็ตัดสินใจส่งงานอาจารย์ไปบทหนึ่ง ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ว่า...รอผลคะ จนกว่าจะได้การติดต่อคะ สู้ๆ

งานหมูไม่หนักมาก แต่ก็วุ่นวายทั้งวันเลย เป็นยังไงบ้างค่ะ เหนื่อยล่ะสิ ทนหน่อยนะค่ะ ทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามขั้นตอนมันจริงมั้ย คงอีกไม่นานหรอกค่ะ เราจะได้กอดกันแล้ว

พรุ่งนี้หมูอ้วนได้หยุดอยู่บ้าน เป็นเด็กดีด้วยนะคะ อย่าดื้อ ห้ามหนีเที่ยว วันหยุด ต้องการให้หมูพักผ่อนนะ แต่เค้าสิ ไปทำบุญกับแม่ที่ นครพนมคะ ไม่รู้ว่าจะตีกันขนาดไหน ก็ขนาดยังไม่ได้ไป ยังตีกันซะแล้วนี่ไงค่ะ เอาใจช่วยด้วยเนอะที่รัก


So much in love with you ...

Waiting for you..

พักนี้ เพื่อนรักอ้วนจะมีปัญหาตลอดเลยนะคะ ไม่ได้ว่าอะไรหรอกค่ะ แค่งอนนิดหน่อย ไม่ค่อยห่วงเค้าเลย กลับมาก็เหนื่อยๆ เค้าโทรไปก็หลับแล้ว ไม่ค่อยจะได้คุยกันเลย
ก็รู้นะว่าเค้าก็งานยุ่งเหมือนกัน อยากจะคุยกันบ้าง ก้ทำไม่ได้นี่คะ
เรื่องกลับบ้าน ก้ยังรอกระบวนการ RP นี่เสร็จนี่แหละ จะให้ทำไงได้ละคะ ก็ต้องรอตามขั้นตอน ถึงแม้จะกลับไปตอนนี้ ก็กลับไม่ได้อยู่ดี

อ้วนเป้นเด็กดีหน่อยนะคะ เหนื่อยๆ กันแล้วอย่าตีกันนักเลย
รักหมูมัน ถ้าดื้อน้อยกว่านี้

Tuesday, November 06, 2007

งานหมูอืด เป็นไงอ่ะค่ะ ที่รัก พักนี้คุยกันไม่ค่อยเยอะเลย ไม่ได้กล่อมเค้าก่อนนอนด้วย ก็สุดๆใช้ได้ไม่ดีเลยอ่ะ ทำยังไงได้คะที่รัก แย่จัง หรือว่าจะหาโปรแกรมใหม่ๆดีคะ หมูหานะ เค้างานยุ่ง อิอิ
เหนื่อยนิดหน่อยทีต้องเดินทางแล้วก็ตื่นเช้าคะที่รัก แต่ก็โอ งานไม่ค่อยเยอะ เกร็งเหมือนกัน แต่ว่าไปก็ดี แต่เค้าก็กลัวว่าจะไม่มีผลงานไงค่ะ ถึงไง ต้องทำให้ดีที่สุดนิค่ะ หลังจากวันที่เค้าเข้างานก็ยังไม่ได้เจอ ผอ ศูนย์อีก ไม่รู้ว่ายังไงดี เค้าอยากทำอะไรหลายๆอย่างในห้อง lab แต่ก็ติดที่ เค้าเพิ่งเข้าไป ไปปรับอะไรก็ลำบากคะ ต้องค่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ เนอะที่รัก เอาใจช่วยเค้าด้วยนะ ไม่ว่าจะเรื่องไหน ก็ต้องการกำลังใจเยอะๆ จากหมูคนเดียวนะค่ะที่รัก
พรุ่งนี้เค้าทำงานเสร็จแล้วก็ว่าจะไปทำเรื่องเรียนที่คณะน่ะคะ เดี๋ยวไม่มีงานส่งอาจารย์แย่เลยล่ะ
รักหมูมันมากๆๆ ค่ะ

Work..together

เค้ารู้ว่าอ้วนรู้สึกยังไง กลับการทำงานแบบจริงๆ จังๆ เป็นธรรมดาค่ะที่รัก การทำงานนี่แหละ จะเป็นตัววัดว่าเราจะผ่านมันไปได้อย่างราบรื่นแค่ไหน หลายๆ อย่างที่เค้าเคยเจอตอนทำงาน ที่เล่าให้หมูฟัง หวังว่าอ้วนจะเอาไปปรับใช้ได้ การทำงาน เราไม่ได้ใช้แค่ความรู้ที่มีแค่นั้น มีหลายอย่างๆ ที่เราไม่สามารถมองออกได้
เรื่องเพื่อนร่วมงาน เค้ารู้ว่าอ้วนหักใจบ้างเป็นธรรมดา เค้าว่าดีออกที่นี่มีคนแค่ไม่กี่คนเอง หมูจะได้ฝึกปรับตัวก่อน เวลาผ่านไป เจอที่ใหม่ ที่ใหญ่ขึ้นคนเยอะขึ้น จะได้ปรับตัวถูก

เรื่องงานเค้า ก็อย่างที่บอกแหละค่ะ หลายอย่าง ยังเป็นปัญหา เรื่องใหญ่คือเรื่องเงิน ปัญหาหลักของงานที่นี่ เงินไม่มี เค้าไม่ยอมส่งของเอาดื้อๆ

หวังว่าหมูและเค้าจะผ่านไปได้ด้วยดี
รักหมูมันนะ

Monday, November 05, 2007

ก้าวแรกของการทำงาน แบบมีการเซ็นสัญญาก็ได้เริ่มต้นเป็นวันที่ 3 แล้ว...งานไม่หนัก แต่มันคือภาระการรับผิดชอบ ถ้ามองกันจริงๆ แตกต่างกับการเรียนอย่างมาก เพราะมันต้องแบกรับเรื่องทั่วๆไปด้วย ไม่ใช่แค่เราคนเดียว ไม่ใช่แค่เรื่องของเราคนเดียว หมูคงอยากจะบอกเค้าว่ามันก็เป็นอย่างนี้ใช่มั้ย ตอนนี้งานเค้ายังไม่มีอะไรมากมายค่ะ ยังรับไหว เรื่องงานไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องเพื่อนร่วมงาน เค้ายังไม่รู้ว่าจะยังไง ก็ กล้าออกความเห็นกะใครเลยสักคน เหมือนกับเค้ากำลังหาพวกกันอยู่ แถมเราก็ไม่รู้หรอกว่าแต่ละคนเป็นไง ยากจังค่ะที่รัก ส่วนเรื่องเรียนเห็นจะหนักหนาเอาการ วันนี้เค้าเจออาจารย์ นัดส่งงานวันพฤหัสนี้คะ ที่ให้หมูช่วยดูให้ไงคะ ช่วยหน่อยนะที่รัก
งานหมูเป็นไงอ่ะคะ แย่จังหมูมันต้องไปบ้านนอก เน็ตก็ไม่มี อะไรๆก็ไม่สะดวก เฮ้อ ยังไงก็เอาใจช่วยหมูมันค่ะที่รัก สู้ๆนะ
รักหมูมันมากๆคะ

How long??

วันนี้หมูมันได้หยุด หนีเที่ยวอีกตามเคยนะเจ้าอ้วน วอนโดนเตะอะค่ะ ช่วงนี้งานเค้าก็ไม่ค่อยมีไรเท่าไร แค่ตามเรื่องเหล็ก และเรื่องคอนกรีตที่จะมาหน้างานแค่นั้น ก็วุ่นๆ เป็นบางวันนะค่ะ ไม่เท่าไรแล้ว หมูมันละคะ งานใหม่เรียบร้อยดี ใช่มั้ย เป็นเด็กดีด้วยนะคะ
เรื่องกลับบ้านตอนนี้เค้าเซ็นสัญญาเพิ่มไปแล้ว ว่าอะไรยังไง หวังว่าคงมีความคืบหน้า ในเร็วๆ นี้ ก็ไม่รู้จะทำไงเนอะ รู้ว่าหมูมันคิดถึงมากๆ แล้ว อยากรีบกลับไปหาจะแย่ รู้มั้ยคะ

ขอบคุณที่หมู ยังอยู่ข้างๆ เค้าตลอดเวลานะคะ

รักหมูชะมัด

Sunday, November 04, 2007

ห่างแค่ไหน ก็ยังเหมือนเดิม


นานแล้ว ที่หน้าที่และความรับผิดชอบ กำหนดให้เราสองคนไม่ได้เจอกัน...อาจได้มีโอกาสมองฟ้าผืนเดียวกัน และยังยีนอยู่บนแผ่นดินผืนเดียวกัน แต่ก็กั้นกลางด้วยระยะทางกว่าค่อนโลก ปัญหามีมากมายที่ก่อตัวขึ้นมาระหว่างระยะเวลานี้ บางปัญหา เราก็ผ่านมันไปได้ด้วยดี บ้างก็ผ่านมันไปด้วยน้ำตา แต่สุดท้ายก็จบด้วยความเข้าใจเสมอ...ยังคงอยากให้เป็นอย่างนี้ต่อไป อย่างน้อยก็ได้พิสูจน์ว่า ความรักและความผูกพันธ์ของเรา ทำให้เราผ่านพ้นสิ่งแย่ๆ ไปได้ด้วยกันต่อไป

วันนี้เป็นอย่างไรบ้างค่ะ งานยุ่งมั้ย คงเป็นเพียงแค่คำถามที่ถามกันทุกวัน เพื่อสื่อถึงความห่วงใยจากเค้าไปถึงหมู...แต่มากไปกว่านั้นภายใต้คำพูดเดิมๆ คำถามซ้ำๆ มันยังคงมีความห่วงใย ความรัก และความมั่นคงซ้อนอยู่ภายใน เพียงแค่รับรู้สิ่งเหล่านี้ด้วยความรู้สึก เราทั้งคู่ก็มักได้รับความรู้สึกดีๆ จากอีกคนเสมอ

ไม่เคยรู้สึกว่าจะทำได้ ไม่เคยคิดว่าจะอยู่ได้ ถ้าต้องห่างกันขนาดนี้ แต่ตอนนี้ เราก็ได้พิสูจน์แล้ว ว่าเราทั้งคู่ยังเสมอต้นเสมอปลาย ยังคงเหมือนเดิม แม้อุปสรรค จะมีอยู่ตลอดทางที่เราทั้งคู่เลือกเดิน...

เราจะฝ่าฟัน ทุกอย่างไปด้วยกันนะ ไม่ว่าจะปัญญหาจะหนักแค่ไหน ไม่ว่าจะเป็นปัญหาของใคร จะมีอีกคนคอยเป็นกำลังใจ เป็นผู้ช่วย เสมอและตลอดไป

ด้วยความรักที่มีและเพิ่มพูน ด้วยความรู้สึกดีๆ
รักหมูมากๆ...กลับมาเร็วๆนะคะ

ขี้งอนชะมัดค่ะ


วันนี้เค้าออกไปข้างนอกทั้งวี่ทั้งวันอีกแล้วค่ะ หมูมันก็ทำงานงกๆ เนอะ เป็นอย่างไรบ้างคะ ใกล้เสร็จยังเอ่ย อยากให้หมูมันขยัน ๆ เรียนจบไวๆ จะได้ออกมาช่วยเค้าหาเงินไง อิอิ วันหยุดพักผ่อนเต็มที่มั้ยคะ เป็นเด็กดีด้วยนะคะ รู้มั้ย

เมื่อวานนี้เค้ามีพระมาฉันเพลที่ออฟฟิศ แบ่งบุญให้หมูมันด้วยนะคะ มีพระมา ทุกอย่างจะได้สะดวกขึ้น หมามันจะได้กลับบ้านเร็วขึ้นไง ดีป่าวคะ


ช่วงนี้เค้าย้ายเข้าออฟฟิศใหม่ อะไรๆ ก็ขลุกขลักเล็กน้อยค่ะ เน็ตก็ใช้ไม่ค่อยได้ดีเท่าไร หมูมันอย่าเพิ่งอาละวาดมากนะคะ ที่รัก


รักหมูมัน มากๆ

Saturday, November 03, 2007

งอน งอน งอน อีกแล้ว

ไอ้หมูอืด...นิสัยเสีย ชอบทำให้เค้าน้อยใจอยู่เรื่อย เป็นเรื่องทุกที ไม่รักเค้าเหรอค่ะแล้วเหรอค่ะที่รัก หรือว่ารักเค้าน้อยลง หมูอืดที่เอาใจเค้า อยู่ข้างเค้า บอกเค้าทุกเรื่องไม่ปิดปังไปไหนแล้ว หมูอืดคนที่ไม่ทำให้เค้าน้อยใจอยู่ที่ไหนค่ะ พาตัวกลับมาหาเค้าด่วนๆ นะคะที่รัก ต่อไปอย่าเป็นอย่างนี้อีก ต่อไปมีรัยหมูต้องบอกเค้าอย่าให้เค้ารู้ที่หลังคนอื่นนะ เค้าไม่ชอบมากๆ มันเหมือนเค้าเป็นคนสุดท้ายที่หมูคิดถึงทุกที น้อยใจชะมัดอ้วนจ๋า...เห็นใจเค้าหน่อยนะที่รัก

เรื่องงานหมูก็วุ่นๆ เหมือนเดิม แต่ก็โอเคใช่มั้ยค่ะ ดีแล้ว รอเวลากลับมาบ้านเนอะที่รัก ส่วนเรื่องงานเค้าที่ ศ.3 ยังไม่รู้เลยว่าจะเป็นยังไง ก็งานมันน้อยมาก คนละ scale กับที่เคยทำ มีเวลามากมาย คิดอีกทีก็ดีที่จะได้มีเวลานั่งทำงานตัวเองไงค่ะ เสียอย่างเดียว ที่แคบไปหน่อย แล้วก็ไม่มีที่ทำงานเป็นส่วนตัวค่ะ พื้นที่แคบ ทุกอย่างเลยรวมกันอยู่ เค้าต้องอยู่ในห้องเล็กๆ กับพี่ๆอีก 4 คน รวมเป็น 5 คนในห้องแคบๆ แค่มีพื้นที่พอตั้งกล้องจุลทรรศน์ แค่นั้นเองค่ะ แต่ไม่เป็นรัย มันก็เหมือนห้อง lab เล็กๆล่ะ เอาน่ะ สู้ๆเนอะ

อยากแตะหมูมันแล้ว ไอ้อืด จอมเอาแต่ใจ

Friday, November 02, 2007

คิดถึงหมูมัน

หมูอ้วน วันนี้เดี๋ยวเค้าออกไปทำบุญที่ออฟฟิศนะคะ พี่เค้านิมนต์พระ มาฉันเพลนิดหน่อย งานอ้วนเป็นไงบ้างคะ ทุกอย่างโอเคดีมั้ย ไม่เห็นเล่าให้ฟังเลย เวลาคุยกันก็เอาแต่ตีกันเนอะ ไอ้หมูไม่ได้เรื่อง งานเค้าก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง บอสกลับเมืองไทย น่าจะกลับมาเร็วๆ นี้

ของที่อ้วนฝากมาเค้ายังไม่ได้รับเลยนะคะ สงสัย ต้องรอก่อน ฝ่ายบุคคลเค้าก็ทำงานแบบนี้ละคะ ไม่ค่อยจะเวิร์คซักเท่าไร

หมูมันไปโน่นไปนี่ เป็นเด็กด้ด้วยนะคะ คิดถึง อยากกลับไปหาจะแย่แล้ว


รักหมูมันนะคะ

ปล.ภาพประกอบตลกดี นึกถึงหมูคนแรกเลยนะเนี่ย อิอิ

Thursday, November 01, 2007

Don't let me alone so long!!!


My honey, how are you ka? We did not have the same free time. I just think that you didn't care me. You have to work work and work. Today is my first day to have a new job. You didn't concern.
T_T
I need your care. Please send me a lots more.

How is your day ka? You have to check up your healthy for RP VISA. Hoping everything is going well. I stay here waiting for you for a long long time. I need you back now as you know.

Try your best for us.

A Lots of LOVE

Just the begining..

หมูอ้วน จอมงอแงคะ วันนี้เค้าไปตรวจร่างกายมาละค่ะ ทุกอย่างเป็นไปด้วยความเรียบร้อยดี กลับมาเอาบ่ายเลยค่ะที่รัก ทำไงได้เนอะ วันนี้เค้าได้ย้ายไปนั่งออฟฟิศใหม่ด้วย ก็โอเคนะ ถ้าเป็นที่นั่งเค้าแบบถาวร ยังไม่รู้จะต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงมั้ย เพราะถ้าเกิดมีคนต้องมาใหม่ ก็อาจย้ายเค้าไปนั่งที่อื่นได้นะค่ะ

หมูเป็นไงบ้างคะ ไปดูออฟฟิศเอาซะไกล เข้มแข็งนะคะ ที่รักแล้วก็อดทน ผ่านมันไปให้ได้ ทุกอย่างต้องมีจุดเริ่มทั้งนั้น ขอให้หมูมันผ่านอุปสรรค ไปด้วยความเรียบร้อยนะคะ เค้าส่งกำลังใจให้หมูตลอดเวลาอยู่แล้วค่ะ

หวังว่าเจ้าอ้วนคงทำตัวดีๆ ไม่งี่เง่ามากไปกว่านี้นะคะ
รักหมูมากๆ